1,349 matches
-
în regiunea luminosă Xanadu, în timpul survolului Titanului de către "Cassins" la 30 aprilie 2006. Multe dintre craterele sau posibilele cratere prezintă dovezi ale unei eroziuni extinse și toate arată că au suferit unele modificări. Majoritatea craterelor de mari dimensiuni s-au încălecat între ele sau au margini incomplete, în ciuda faptului că unele cratere de pe Titan au marginile relativ mai masive decât oriunde în altă parte din Sistemul Solar. Cu toate acestea, există puține dovezi de formare a prin relaxarea crustelor vâscoelastice spre deosebire de
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
rol important în a determina mulți creștini să accepte islamul. O altă cauză importantă a fost faptul că în Imperiul Otoman creștinii aveau un statut inferior celui al musulmanilor. Astfel creștinii nu aveau dreptul de a poseda pământ, de a încăleca un cal (sau o cămilă) și nu aveau dreptul de a depune mărturie înaintea tribunalelor musulmane (sau, când aveau acest drept, mărturia lor valora mai puțin decât cea a unui musulman. În aceste condiții, mulți creștini, care nu erau foarte
Istoria Bosniei și Herțegovinei () [Corola-website/Science/302103_a_303432]
-
de a reface într-un "tot" cât de cât coerent acea înșiruire de anecdote, compilații și pastișe, se vede cât de colo. Și totuși n-au izbutit să descurce încâlceala și zig-zagul unei narațiuni în care trecutul și prezentul se încalecă, se întretaie, oglindind numai confuzia mintală a unui povestitor dezorientat. Scrisul ambelor volume rămâne totuși deopotrivă de vulgar, dezlânat și mai ales cleios, căci procedeul de construcție al acestei clădiri de chirpici e în mod vizibil bazat pe aglutinare și
Ion Vinea: Un pamflet inedit by Elena Zaharia-Filipaș () [Corola-journal/Memoirs/16016_a_17341]
-
Jack aude ce soartă îl așteaptă, taie brusc funiile care îl imobilizau și după o scurtă luptă, fuge. Cei patru îl urmăresc prin canalizare. Jack încearcă să-și piardă urma, dar nu reușește. În cele din urmă iese în stradă, încalecă pe un fel de motocicletă aeriană, dar Imakandi se țin după el. Apoi urcă într-un zgârie-nori cu liftul, dar Imakandi se țin aproape cu un lift alăturat. În cele din urmă, Jack iese pe acoperiș în bătaia vântului, se
Jack și vânătorii Imakandi () [Corola-website/Science/319306_a_320635]
-
Eva din Rai. O imagine mai puțin întâlnită, ce face trimitere la textul Apocalipsei, se află reprezentată la ieșirea din naos spre pronaos. Un balaur, roșu, cu șapte capete cu coarne, cu labe cu ghiare și coadă foarte lungă este încălecat de un personaj - probabil feminin ce are în fiecare mână căte un obiect. În mîna stângă poartă probabil o sabie iar în cea stângă un potir. După coada cea lungă a balaurului sunt reprezentate stele albastre și roșii. Învățătura sfinților
Biserica de lemn Sf. Maria din Letca () [Corola-website/Science/309785_a_311114]
-
și puterea lui ce sunt îndreptate împotriva celor zece porunci ale Legii lui Dumnezeu. Prin aceste stele pe care diavolul le trage în căderea sa după sine, tâlcuitorii înțeleg pe îngerii cei căzuți sau pe demoni..."". Imaginea, în care personajul încalecă balaurul, este în fond încă o reprezentare a luptei dintre bine și rău, câștig de cauză având din cele din urmă binele. Diavolul, reprezentat ca balaur este încălecat, deci controlat - sub stăpânirea personajului feminin ce ține în mâini obiecte ce
Biserica de lemn Sf. Maria din Letca () [Corola-website/Science/309785_a_311114]
-
înțeleg pe îngerii cei căzuți sau pe demoni..."". Imaginea, în care personajul încalecă balaurul, este în fond încă o reprezentare a luptei dintre bine și rău, câștig de cauză având din cele din urmă binele. Diavolul, reprezentat ca balaur este încălecat, deci controlat - sub stăpânirea personajului feminin ce ține în mâini obiecte ce fac trimitere la putere, dreptate (sabia) și credință, Isus Hristos (potirul). Trecerea din naos în absida altarului se face prin cele două spații și anume ușile impărătești, respectiv ușile
Biserica de lemn Sf. Maria din Letca () [Corola-website/Science/309785_a_311114]
-
a treisprezecea, la insistențele marelui său vizir "Sokullu Mehmed pașa", adevăratul comandant operativ al forțelor otomane. Armata otomană a pornit de la Istanbul la data de 1 mai 1566 cu o procesiune spectaculoasă. Sultanul nu a fost în stare să-și încalece calul și a fost transportat într-un car acoperit pe tot parcursul campaniei. Armata otomană a ajuns la cetatea Szigetvár la data de 6 august 1566. Grandiosul cort de război al sultanului a fost ridicat pe dealul Similehov din apropiere
Bătălia de la Szigetvár () [Corola-website/Science/304591_a_305920]
-
Podeanu, Virginia Negru, inițiat de Asociației pentru Teatru și Carte PETEC) - dedicat oamenilor mici și mari cu vârsta peste 7 ani. Prin muzică, dans, improvizație, spectatorii, rugați să participe constant, parcurg un traseu narativ în care adevărul și minciuna se încalecă permanent, în care mincinoșii sunt creatori de ficțiuni temporar credibile, în care minciunile se cojesc și scot la iveală perspective diferite ale povestitorilor. Spectacolul pornește de la o serie de întrebări centrale: Ce se întâmplă când minți? Prin ce transformări trece
Adevăruri sau minciuni? () [Corola-website/Science/296127_a_297456]
-
de către pietrele aruncate de aceste mașini. Ioan Curcas, magister militium, din neamul împăratului, avea în seamă paza acestor mașini, când zări, deodată, năvala cutezătoare a dușmanilor. Fiind amețit de vin și abia sculat de la masă (căci era după prânz), el încălecă și împreună cu cei ce îl urmau se repezi să-i înfrunte. Dar, calul său căzu într-o groapă și-l aruncă jos pe magister. Sciții se uitară la armele sale vrednice de băgat în seamă, la zalele calului și la
Ioan I Tzimiskes () [Corola-website/Science/309633_a_310962]
-
din mănăstire și nu s-a întâlnit cu vistiernicul Costachi care se dusese la Cetățuia să-l anunțe de sosirea tătarilor. Intrarea austriecilor în oraș l-a surprins pe domnitor la Curtea domnească, iar acesta abia a avut timp să încalece cu câțiva curteni și să se refugieze la Cetățuia. În același timp, vistiernicul Costachi a fugit în sesul Bahluiului, în apropiere de Mănăstirea Balica. Auzind de apropierea austriecilor, domnitorul Mihai Racoviță, împreună cu oastea sa, s-a retras la Mănăstirea Cetățuia
Mănăstirea Cetățuia din Iași () [Corola-website/Science/302394_a_303723]
-
involuează subit la stadiu infantil. Aceste pseudo-eroine ale timpurilor noastre forfotesc incontinuu, se mișcă senzual în sincron, privesc ademenitor, se năpustesc erotic și ațâțător peste canapea, își scot la înaintare sânii, fundul, buzele țuguiate obraznic, chicotesc ca niște puștoaice, își încalecă și își dezgolesc picioarele, se zvârcolesc ca niște animale în cușcă. Nu știu cum să facă să obțină atenția unui potential privitor, având la dispoziție doar sexul. Mai mult, fetele se folosesc una pe cealaltă parșiv și par să se afle încontinuu
Cum să fii femeie - text despre spectacolul ”DIVAS” () [Corola-website/Science/295657_a_296986]
-
alt fel de construcție textuală decît 20/20 și, în pofida faptului că se lucrează cu aceeași echipă, e - structural și strategic - complet diferit de culegerea ficționalizată de legende urbane din Tigrul sibian, în care realitatea și oniricul ajung să se încalece și să se comenteze reciproc. Aici, în incriminatul Rogvaiv, conflictul se instalează nu în situația dramatică (cîtă vreme nu există un suport narativ propriu-zis) ci între cele două paliere pe care e ordonat subiectul, cel personal, uman, și cel al
Atingerea umană - sau despre maturizarea teatrului de implicare socială () [Corola-website/Science/295631_a_296960]
-
fuga și a chemat poliția parcului. Doi polițiști au venit în galop pe caii aceia minunați să mă salveze. N-am remarcat atunci decât caii. Mă gândeam că ei ar putea fi soluția pentru problema mea tehnică. Adică dacă aș încăleca pe unul din ei aș putea ajunge la o creangă de mai sus, mai rezistentă, de care mi-aș fixa frânghia, apoi aș lăsa calul de sub mine să țâșnească în voia lui. În schimb, mi-au pus cătușe și m-
Rawi Hage (Canada) - Gândacul by Irina Vainovski-Mihai () [Corola-journal/Journalistic/6283_a_7608]
-
câmpii. Unii dintre oamenii lui Nobunaga înotau în Râul Shonai; alții călăreau pe câmpii, sau se antrenau cu lăncile de bambus. Când auziră cornul, încetară orice activitate și se aliniară pe câteva rânduri în fața colibei, așteptându-l pe Nobunaga să încalece. — E vremea să mă înapoiez la castel. Nobunaga înotase mai bine de o oră, făcuse plajă pe malul râului, apoi sărise iarăși în apă, zbenguindu-se ca un spiriduș de râu. În sfârșit, spuse: — Să ne întoarcem. Și porni cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cu ochii închiși, pentru ca inimile să le devină oglinzi care reflectau imaginile zeilor. Când Nobunaga părăsi Altarul Atsuta, soldații care alergaseră din urmă sporiseră efectivul armatei sale la aproape o mie de oameni. Nobunaga ieși pe poarta de la miazăzi și încălecă din nou. Venise la Atsuta ca o furtună dar acum, plecând, încetini pentru a merge cu un pas mult mai domol. Călărea așezat cu picioarele într-o parte a șeii, legănându-se și ținându-se cu mâinile de oblâncurile din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în Mino și... Tokichiro se opri la mijlocul frazei. Nu-i vorbise niciodată lui Inuchiyo despre experiențele lui de vânzător ambulant, despre perioada petrecută cu Koroku în Hachisuka și despre spionajul în Inabayama. — Ei, hai c-am pierdut timpul, spuse Inuchiyo, încălecând din nou. — Ne vedem pe terenul de adunare. — Exact. Pe curând. Cei doi se îndepărtară grăbiți, spre capetele opuse ale cartierului. — Bună ziua! Am venit! De fiecare dată când se întorcea acasă, Tokichiro striga cu glas sonor din ușă, înainte de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Dacă poți spune asta, înseamnă că ai încredere în tine însuți. Ei bine, atunci, să ai grijă. — Îți rămân îndatorat. Și Tokichiro îi ordonă samuraiului de lângă el să-i aducă lui Inuchiyo calul. Nu, lasă formalismele. Mergi înainte. În timp ce Tokichiro încăleca din nou, fu adus și armăsarul lui Inuchiyo. — Până ne vom revedea. Făcându-i încă odată cu mâna, din șa, Tokichiro porni drept înainte. Prin fața ochilor lui Inuchiyo trecură câteva flamuri roșii. Tokichiro se întoarse și-i zâmbi. Libelule roșii săgetau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
mi-e dificil să vă accept cererea, vă rog să veniți la un vas de ceai neîndulcit. Cuvintele păreau puțin cam trufașe. Hideyoshi își dădea seama că Hanbei era un om destul de nesociabil, încă dinainte de a-l vedea la față. Încălecă pe spinarea vacii, spunându-i lui Kokuma: — Ei, dacă tot mi-ai adus un animal de călărie, mergem? Kokuma se întoarse spre munte și porni. În jurul Muntelui Kurihara și al Muntelui Nangu, cerul de toamnă era senin. Pentru prima oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ce comandase atacul asupra Muntelui Hiei. Însoțit de câțiva generali, intră acum într-un templu. După ce-și scoase armura și coiful și mâncă o masă caldă, se schimbă cu un kimono și o coifură de curte, elegante, și ieși. Încălecă un cal rotat, cu șa strălucitoare. Generalii rămaseră cu armurile și căștile pe ei. Însoțit de acești paisprezece, cincisprezece oameni, călări nonșalant pe străzi. Regele demon era extraordinar de pașnic și le zâbea blând oamenilor. Cetățenii se revărsau pe marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
îl apucă pe Ieyasu de braț și, cu ajutorul altor general, îl împinse în șaua calului. Pleacă de-aici! țipă el la cal, plesnindu-l pe crupă. Când calul se îndepărtă în galop, cu Ieyasu pe spinare, Tadahiro și ceilalți servitori încălecară și porniră după el. Începu să ingă. Poate că zăpada așteptase să apună soarele. Suflată de vântul puternic, ninsoarea deasă se învolbura în jurul steagurilor, al oamenilor și al cailor armatei înfrânte, îngreunându-ne și mai mult drumul. Oamenii strigau zăpăciți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
zeului de foc. În mintea lui, și-l imagină pe Tengu umblând pe cerul negru ca smoala. Tengu devorează focul, apoi își ia zborul în cer. Un Tengu uriaș și alții mai mici, fără număr, se transformă în foc și încalecă vântul negru. Când focurile cad pe pământ, altarul zeului de foc se transformă imediat într-un rug de jăratic. Voia să doarmă. Voia îngrozitor să doarmă. Dar Mitsuhide nu viza; gândea. Iar creierul lui nu-i putea înfrâna iluzia din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
un dans! Îi săreau pe genunchi. Se jucau cu el. Se agățau. I se uitau în urechi. — Domnule Măscărici! Îți crește părul afară din urechi! — Una, două. — Trei, patru. Cântând numerele, fetițele trăgeau firele de păr, în timp ce un băiețel îi încălecase umerii, apăsându-i în jos capul bătrân. — Joacă-te de-a căluțu'! Fă pe căluțu' și nechează! Chokansai se târa în patru labe, supus, și câd strănută dintr-o dată, băiețașul îi căzu din cârcă. Doamnele de onoare și ajutoarele râdeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cu toată viteza, iar vasele de sânge îi erau atât de pline de tensiune încât nu mai aveau mult până să plesnească. În timp ce priveau trupele lui Genemon trecând prin apa râului Katsura, oamenii rămași se simțeau tot mai neliniștiți. Mitsuhide încălecă la loc și, unul după altul, cei de sub comanda lui îi urmară exemplul. — Transmiteți ordinele. Aveți grijă ca nimănui să nu-i scape nici un cuvânt. Unul dintre comandanții de lângă Mitsuhide își puse mâinile pâlnie la gură și strigă: — Scoateți potcoavele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
primi în sfârșit vestea că Nobutaka și Niwa ajunseseră la râul Yodo. De cum auzi vestea, Hideyoshi fu cât pe ce să-și răstoarne scaunul de campanie, sărind în picioare de bucurie. — Un cal! ceru el. Aduceți-mi un cal! Și, încălecând, se întoarse spre oamenii de la poartă și strigă: Plec să-l salut pe Seniorul Nobutaka! Dădu pinteni calului, pornind spre râul Yodo. Râul, lat, aproape că dădea pe dinafară. Pe mal, forțele lui Nobutaka erau împărțite în patru unități a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]