492 matches
-
În care se păstra manuscrisul În original fiind un fel de anticameră a infernului, unde nimeni nu intra de două ori. Iar cine intra, măcar o dată, pe acea ușă pecetluită cu cele șapte peceți ale tainei, se cerea să aibă șiretenia vulpii, sprinteneala pisicii și inima vidrei. Surse franceze susțineau că manuscrisul ar fi fost adus din Alsacia (ori Nisa) de către o femeie de la iubitul ei care dormea somnul justițiarului, nebănuind că tainicul său vis despre stăpînirea lumii va fi curînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
zgâriau podeaua. Părea un mușchi contorsionat care nu înceta să se contorsioneze până când nu ucidea și adormea sătul - sau murea. Danny se uită, simți puterea bestiei și simți cum o simte și EL. Cormier vorbea. — Gulo luscus are două trăsături: șiretenie și încăpățânare. Știu că pot prinde gust pentru căprioare. Se ascund în arbori, le aruncă coajă dulce de copac ca să le ademenească, apoi sar și le sfâșie jugulara până la trahee. Odată ce-au adulmecat miros de sânge, nu se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Doamne, facă-se voia Ta.” „Oh, Doamne, facă-se voia Ta. Dacă nu-Ți vei întoarce fața de la Japonia și dacă Te-ai răstignit pe cruce și pentru Japonia, atunci facă-se voia Ta. Japonia. Japonia cea vicleană. Japonia - întruchiparea șireteniei. Japonia, atât de pricepută la tras pe sfoară. Întocmai după cum spune părintele Valente. În această țară nu se găsește nici cea mai mică dorință de a căuta veșnicia și tot ceea ce depășește omenescul. Așa este. În această țară nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
minuțioasă și precisă a acestei creaturi, care nu i se mai părea dezgustătoare, ci minunat de perfectă: reprezentanta unei rase detestate, proscrisă și exilată În canalele de scurgere, care excela În arta supraviețuirii Încăpățânate, dăruită cu o agilitate și o șiretenie nemaipomenite pe Întuneric; o rasă care căzuse victimă aversiunii străvechi născute din teamă, cruzime banală, prejudecăți primitive. Era oare posibil ca tocmai izolarea acestei rase, umilința și urâțenia ei, rezistența uimitoare cu care fusese binecuvântată să trezească În noi oroarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
mică lucind pe brațul fotoliului. Era oare posibil ca vreun licurici zăpăcit să fi uitat să se stingă cu toate că noaptea se sfârșise? Dar de fapt nu mai văzuse licurici de peste treizeci de ani și habar n-avea cum arătau. Cu șiretenia unui vânător Încercat, Fima se aplecă și cu o mișcare fulgerătoare a mâinii drepte, care Începu ca o palmă și se termină cu un pumn strâns, reuși să prindă creatura fără s-o rănească. Făcu totul cu o abilitate și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
În clipa aceea mult mai senzuale și provocatoare decât orice furtună a simțurilor de pe lume. După o clipă, Îl inundă un val de rușine, care Îi stinse dorința. De ce renunțase azi-dimineață la trupul Yaelei? Dacă ar mai fi investit puțină șiretenie și răbdare, dacă ar mai fi insistat numai puțin, fără Îndoială că ar fi cedat. Fără să simtă nici un fel de dorință, dar ce conta? Mai era oare vorba despre dorință? Dar despre ce e vorba, În fond? Cele trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
lui Lică. La început făcuse chiar mofturi ca să primească, dar, când văzuse că Lică vrea cu dinadinsul, nu mai suflase. După ce totul se aranjase, Lică îi spuse abia "cum stau lucrurile". Prinsese îndată situația. Nu era vioaie, dar avea ceva șiretenie. îndărătnică în rolul de infirmieră, lucra însă cu pricepere la meseria cealaltă, de a înființa o bancă co-acționată Rim-Lică, care să-1 scutească pe Trubadur de orice altă profesiune. Lică era, de altfel, băiat bun. Primea și cele mai mici dobânzi
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
astfel eîmpul de activitate cu provincia, dar nu era capabil să persevereze. Lucra numai pe poftă și la răstimpuri. Un cunoscut îl insinuase apoi pe la Poliția Capitalei. Era un bun detectiv civil pentru anume treburi subțiri, cari cereau mai multă șiretenie decât intervenție. Un spionaj fin, o capcană chiar bine întinsă, unde în ultimul moment lăsa loc altora mai temeinici ia pumn. Căci Lică era totuși un ,,delicat". Nu-i lipsea forța, dar erau la el mai mult impulsii repezi decât
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
avea să-și dea seama că energia nervoasă absorbită din trupul vietăților învinse nu-i aducea doar substanța cerebrală a acestora, ci și pe aceea a învingătorilor. Gândurile lui erau deopotrivă ale învinșilor și ale învingătorilor. Anabis își însuși astfel șiretenia mai multor animale de pradă, ca și tactica defensivă a celor vânate. Dar ici, colo, pe diferite planete, luase contact cu alte forme de inteligență - cu ființe gânditoare și cu civilizații întregi, întemeiate pe știință. De la ele învățase, printre multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
te adaptezi, să te faci mic, așa se numeau tehnicile lapidare ale supraviețuirii care trebuiau practicate fără a fi fost exersate înainte. Vai de acela care nu voia să le-nvețe. Uneori nu mai ajuta decât copilul născut din împerecherea șireteniei cu șansa, pe numele lui Noroc. Mai târziu, mi-am rechemat atât de des în amintire câteva situații din care nu a existat scăpare decât cu ajutorul unor coincidențe norocoase, până când acestea s-au rotunjit în povestiri care, în decursul anilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
incredibil, dar adevărat, așa cum este totul la Grimmelshausen...“, după care am citit până când mi s-au încins creierii. Prin urmare, s-ar putea să-mi fi făcut curaj cu premeditare: dacă acest artist al supraviețuirii care era Simplicissimus izbutise, cu șiretenie și noroc, să se ferească din calea primejdiilor ce păndeau din spatele fiecărui tufiș al unui război durând treizeci de ani și dacă alături de el a fost, ca în timpul bătăliei de la Wittstock, Herzbruder, cel ce a reușit, înainte să se consume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
atunci, mă familiarizasem cu o duzină de subtilități teologice. Și, la fel ca Joseph în lagărul cel mare de la Bad Aibling, așa îmi vorbea acum pater Fulgentius, chiar dacă nu era la fel de deștept precum camaradul meu bavarez, mai degrabă de o șiretenie țărănească și perfid. În balconașul corpului principal, pe care el îl numea birou, el schița pentru locatarul său o imagine de viitor ale cărei dimensiuni medievale aveau un farmec din cale-afară de ispititor și îmi aminteau de fanteziile mele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Ilinca?... Ce dacă-i fată? Nu ține pasul cu noi la greu? Dacă vrea să meargă, să meargă! Așa-i frumos! Dacă cineva s-ar fi uitat cu atenție în ochii Bărzăunului, ar fi văzut în ei o sclipire de șiretenie. Asta însemna că încerca să pună ceva la cale. Virgil n-avea cum observa lucrul acesta, pentru că era prea iritat de opoziția Bărzăunului, pe care o credea reală. Du-te tu cu Ilinca! strigă Bărzăunul întorcînd capul în altă parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Cercetări amănunțite sunt în curs.., Oficiali ai administrației admit că, imediat după asasinat, au fost emise declarații ridicole... Jim Thorson, candidatul aflat pe primul loc la succesiune, conform jocurilor, cere... aplicarea riguroasă a legii " Desumflați de-a binelea, dar șireți... Șiretenia celor care știu că au în spatele lor o forță fără limite. Sămânța de suspiciune la adresa Mașinii și a planetei Venus, fusese semnată. Și, la timpul potrivit, i se va declanșa germinarea. Pe pagina a doua o scurtă știre îi atrase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
în năvoade întinse pe grind, pentru a ronțăi apoi, marinată în oțet, puțină carne tare și fibroasă. Dar cea mai ciudată vânătoare la care asistase graful era cea practicată de un trib din Ceylon, care nu folosea forța armelor sau șiretenia capcanelor. Indianul neînarmat hăituia animalul, fugind după el zile și nopți în șir, până ce dihania cădea moartă de epuizare. Lupta era perfect echitabilă și rezultatul ei niciodată bănuit, căci în multe cazuri omul era cel care ceda primul, murind la
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
aici? Dă-mi banii după pește, să plec! ― În genunchi, taică, în genunchi! ― Dă-mi banii după pește, părinte! Cât p-aci să iasă ceartă. Popa văzu că nu e lucru curat și că la mijloc trebuie să fie o șiretenie și, întrebîndu-l pe băiatul pescarului ce s-a întîmplat, acesta îi istorisi toată povestea. Dar, când să-l caute pe pungaș, ia-l de unde nu-i! S-a-napoiat bietul băiat necăjit la stăpînu-său: iar hoțul de păgubaș i-a
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
reușită, care l-a mulțumit pe Avram Todor pe deplin, cum era în clasă o neobișnuită atmosferă de voie-bună, ce-i vine lui Nicu Marinescu, că strigă din bancă: ― Să-i imite Băjenaru pe artiștii de la "Național"! Profesorul și-a-ndreptat cu șiretenie ochii-i verzui și vioi asupra mea și m-a întrebat: ― E adevărat că-i imiți pe actorii de la "Național"? ― Da, domnule profesor, însă acum mă simt cam obosit de repetiție... știți, și... ― Pe cine știi să imiți? mi-a
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
să ne susțină moralul. Și-au venit, drăguțele de ele, au venii cum nu ne așteptam de multe, că fiecare invitată de-a noastră și-a mai adus câteva colege. ― Am invitat numai fete, ne spuneau ele, mai târziu cu șiretenie, că băieții ar fi fost geloși: și pe noi... și pe voi. Și cu oamenii de soiul asta nu știi niciodată la ce surprize te poți aștepte! Și noi, cei trei corifei prometeici: Stroe, Moscu, și cronicarul întîmplării, ca niște
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
a fost găsit citind "Ce e amorul?" de Eminescu. ― A, domnul Gică e amator de poezie! a remarcat Veturia. Și ce citeai, mă rog? Îmi dai voie să văd? Gică își întoarse buza de jos și întinse cartea, zâmbind cu șiretenie, că doar atâta aștepta! ― O... "Ce e amorul?" Foarte interesant! Citești "Ce e amorul?" de Eminescu, în fața bustului încruntat al lui Vlahuță? ― Ținând seama de faptul că Vlahuță a fost ciracul lui Eminescu, e potrivit oarecum! am intervenit eu. Dealtfel
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
În care se păstra manuscrisul În original fiind un fel de anticameră a infernului, unde nimeni nu intra de două ori. Iar cine intra, măcar o dată, pe acea ușă pecetluită cu cele șapte peceți ale tainei, se cerea să aibă șiretenia vulpii, sprinteneala pisicii și inima vidrei. Surse franceze susțineau că manuscrisul ar fi fost adus din Alsacia (ori Nisa) de către o femeie de la iubitul ei care dormea somnul justițiarului, nebănuind că tainicul său vis despre stăpânirea lumii va fi curând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
a furnicilor, Ordinul înaripatelor fără de aripi. Învățăcelele sale, după multă carte și pricopsire cu multă minte, în care intrau mai ales învățăturile cele solomonice, după multe cercări istovitoare, pe care nici exercițiile soldaților Cetății nu le pretind, parveneau la biruințe, șiretenii, vicleșuguri și trucuri din cele mai tainice și mai înspăimântătoare, încât ajungeau să fugă pe sus, prin văzduhul străveziu, așa cum putem noi să alergăm pe pământul tare. Mai puteau să facă și alte solomonii de care tuturora le era frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
teamă. Așa-i vodă Ștefan. Îi are la inimă pe cei care stăpânesc slova...Să fii cu băgare de seamă, însă. Să te uiți la el drept. Nu-i plac oamenii care-și feresc privirea în fața lui. Îi bănuiește de șiretenie sau că au ceva de ascuns.” Încet-încet, glasul a început să se audă mai mult ca o șoaptă venită din înalturi: „Am să mai trec pe aici...Am să te mai caut, conașule...” O primăvară frumoasă a intrat în curtea
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
unei familii să se deosebească atât de mult în toate privințele. Dacă erau într-adevăr înrudiți, atunci era mare păcat! Se spune că împăratul Napoleon era scund și avea fața mică și ochi de vultur, iar buzele subțiri îi trădau șiretenia de vulpe. Or, acest Gaston era caraghios și la față, și la trup, arătând ca un burete vegetal. La masă saliva îngrozitor, iar modul în care înșfăca mâncarea era de-a dreptul dezgustător. Avea fața ca de maimuță, iar cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
totul. De ce să-l ia pe Gaston la ochi? Tomoe i-a dat dreptate. — La ce te uiți? — O hartă. Sunt multe locuri cu nume interesante. Iată, de exemplu, Intersecția Vulpii. Păi da, pe vremuri circulau multe legende legate de șiretenia ei. Uite câte lacuri și mlaștini sunt în apropierea orașului Yamagata. Și Zaō e în apropiere. Ce romantic! După ce-l găsim pe Gaston, ce-ar fi să facem o plimbare până acolo, toți trei? Se auzea televizorul de la parter. Cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
corect, observă Mma Ramotswe, după tradiția botswaneză, punându-și mâna stângă pe antebrațul ei drept în semn de respect. Majoritatea albilor scutură mâna foarte nepoliticos, întinzând doar o mână și lăsând-o pe cealaltă liberă să facă tot felul de șiretenii. Femeia aceasta măcar învățase câte ceva despre cum trebuie să se poarte. O invită să ia loc pe scaunul pe care îl păstrau pentru clienți, în timp ce Mma Makutsi își făcu de lucru cu ceainicul. Sunt doamna Andrea Curtin, se prezentă vizitatoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]