4,325 matches
-
este cel care conduce mașina spre cuibușorul nebuniilor voastre din seara asta, a ridicat el vocea, arătând cu un gest larg spre scaunul din stânga sa. Nu a putut continua imediat. Fetele au dat drumul la o avalanșă de aplauze și țipete, după care și-au trecut brațele, pe rând, pe sub bărbia șoferului, sărutându-l pe cap. - Eu sunt Jana, îmi pare bine de cunoștință, s-a prezentat cea blondă, plimbându-și palmele pe obrajii lui Mișu, în timp ce-i zâmbea seducător prin
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 386 din 21 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Urme_de_dragoste_cap_ii_3_marian_malciu_1327173986.html [Corola-blog/BlogPost/366585_a_367914]
-
și continuă să invoce îngerii în plângerea știută numai de ea și frica ce se insinuase în zorii zilei... Se trezise într-o neliniște apăsăstoare ce-i răscolea din ce în ce mai dureros, pacea din somnul nopții, singurul moment în care uita tot... Țipete amestecate cu lacrimi și înjurături năvăliseră ca o furtună peste ființa delicată ce-și pierduse visele pe care le răstălmăcea la fiecare trezire... -Nelu, vino repede! Gigi nu mai respiră! Doamne, nu face asta! Te rog! Țipetele mamei îi împungeau
DĂ-MI , DOAMNE, UN PETEC DE CER! de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 237 din 25 august 2011 by http://confluente.ro/Da_mi_doamne_un_petec_de_cer_.html [Corola-blog/BlogPost/360938_a_362267]
-
care uita tot... Țipete amestecate cu lacrimi și înjurături năvăliseră ca o furtună peste ființa delicată ce-și pierduse visele pe care le răstălmăcea la fiecare trezire... -Nelu, vino repede! Gigi nu mai respiră! Doamne, nu face asta! Te rog! Țipetele mamei îi împungeau creierul și ar fi vrut să fugă pe câmpul cu albăstrele să nu afle ce va mai fi...Tatăl Vicăi înjura de zor...așa știa el să le aline zbuciumul în momente de durere...Nu suporta ca
DĂ-MI , DOAMNE, UN PETEC DE CER! de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 237 din 25 august 2011 by http://confluente.ro/Da_mi_doamne_un_petec_de_cer_.html [Corola-blog/BlogPost/360938_a_362267]
-
alert. - Îmi place așa, iubitule! îngăimam aproape fără vlagă, vreau și... - Sunt la ordinele dumneavoastră, doamnă! m-a întrerupt având tonul unui corsar medieval. - Ce-mi place să..., a exclamat, aflat în preajma extazului, însă vocea lui a fost acoperită de țipetele mele de plăcere care se propagau, sfâșiind aerul rece al nopții dintre ani. Am deschis televizorul, încercând astfel să alung aceste amintiri tulburător de frumoase, expandate în mintea mea în ultimele minute, ca boabele de orez. Oricât de supărată aș
ROMAN, EDITURA JUNIMEA 2013, CAPITOLUL 2 de DORINA GEORGESCU în ediţia nr. 2213 din 21 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/dorina_georgescu_1484996049.html [Corola-blog/BlogPost/371646_a_372975]
-
este blocată de arborii smulși de urgia vijeliilor. Ocolesc, sar, se strecoară pe sub ei și-și continuă drumul mai departe. Uneori urlete sinistre ale animalelor sălbatice răzbat din dosul copacilor și se pierd în depărtări. Alteori liniștea este sfâșiată de țipetele stridente ale păsărilor răpitoare ce țâșnesc speriate din tufișuri. Această atmosferă ciudată creează confuzie în mintea tinerilor împletită cu frica de necunoscut. Pulsul li se acceleră inima părea că vrea să spargă cutia toracică. Se deplasează fără nici o orientare în
V. CĂUTĂTORII DE COMORI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1387 din 18 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1413652689.html [Corola-blog/BlogPost/349384_a_350713]
-
duhurile rele ca niște umbre ce se strecoară pe lângă trunchiurile copacilor sau fâlfâie cu aripile întunecate prin tufișuri. Din când în când se aude câte o bufniță căreia îi răspunde din depărtări cântecul huhurezului. Dintr-un copac alăturat spintecă semiobscuritatea țipătul cucuvelei. Un fior trece prin inimile tinerelor fete care se ghemuiesc tăcute, dar înspăimântate, lângă trupurile bărbaților. Ei le simt răsuflarea sacadată de spaimă și le încurajează că totul se va termina cu bine. Din moși strămoși se transmisese legenda
V. CĂUTĂTORII DE COMORI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1387 din 18 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1413652689.html [Corola-blog/BlogPost/349384_a_350713]
-
din ce în ce mai slab, luna își face apariția doar cu câteva raze printre crengile înverzite ale arborilor, iar dracii se desfată în plăceri nebunești cu cele patru ființe umane cărora strălucirea metalului prețios le luase mințile și-i aruncase în ghearele împielițaților. Țipetele de disperare și groază ale tinerilor sunt auzite în adâncurile pădurii doar de duhurile necurate care îi chinuiesc cu jocul lor demonic. Într-un final, după o luptă istovitoare între moarte și viață, cu trupurile mutilate în cele mai groaznice
V. CĂUTĂTORII DE COMORI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1387 din 18 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1413652689.html [Corola-blog/BlogPost/349384_a_350713]
-
Acasa > Versuri > Iubire > TOPEȘTE-ȚI DRAGOSTEA ÎN MINE Autor: Ana Soare Publicat în: Ediția nr. 2213 din 21 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Topește-ți nebunia dragoste-i în mine Să curgă val de țipăt și suspine Prin glasul meu înăbușit de pasiune Și gura ce-ți sărută trupul, fără rațiune. Topește-ți dragostea în nebunia mea Și lasă-mă să-ți fiu așa cum tu m-oi vrea, Izvor de mângâieri pe-ntregul trup Și
TOPEŞTE-ȚI DRAGOSTEA ÎN MINE de ANA SOARE în ediţia nr. 2213 din 21 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/ana_soare_1485007713.html [Corola-blog/BlogPost/370070_a_371399]
-
în care se derula o scenă romantică, undeva, la o cabană în munți. Acele zgomote cumplite, continuau să tulbure liniștea nopții. Emanuela ascultă cu atenție, nedumerită și oarecum speriată. Auzi, deodată, un plânset de copil, apoi plânsetul se transformă în țipete, destul de puternice ori de aproape, ascuțite, ca din gură de șarpe! „Doamne Dumnezeule!”, își făcu ea cruce și fugi la ușă! O deschise și rămase stupefiată... Va urma... Autor, Olguța Luncașu Trifan 01.07.2015 Iași Referință Bibliografică: ÎN MÂNA
ÎN MÂNA DESTINULUI...(XVIII) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1435733369.html [Corola-blog/BlogPost/369789_a_371118]
-
reducem imensitatea noțiunii, la dimensiuni ceva mai mici. Să considerăm că prin fericire poți înțelege că ar fi unele momente de maximă mulțumire. Dacă ar fi așa, pot spune că un moment unic, maxim, a fost când am auzit primul țipăt al fiului meu, Gadi. Era explozia vieții ! Era viața, ca parte din mine! Un alt moment, a fost când am terminat studiile universitare, depășind, aruncând la gunoi, acea stare de frică obsedantă, de a nu fi din nou exmatriculată. Și
„MUGUR ALB, ŞI ROZ, ŞI PUR...” – CONVORBIRE CU PICTORIŢA MIRIAM COJOCARU de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1888 din 02 martie 2016 by http://confluente.ro/roni_caciularu_1456918655.html [Corola-blog/BlogPost/340578_a_341907]
-
când în palmă prind epave Ale ultimilor ploi...Știi, când îți cântam un fulger? Știi când îmi tunai un zâmbet și ce-nlănțuiri grozave Între trup și gând ardeam...Și ce-ngheț urma, ce ger? Mă deschid acum spasmodic, într-un țipăt de lumină Germinând sub întrebari și-ndoieli fără răspuns; Lasă-mi ploile albastre să mă spele de rugină, De rugina toamnei tale și de vina ce-am ajuns! Referință Bibliografică: Vina ce-am ajuns... / Violetta Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
VINA CE-AM AJUNS... de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 594 din 16 august 2012 by http://confluente.ro/Vina_ce_am_ajuns_violetta_petre_1345130085.html [Corola-blog/BlogPost/355069_a_356398]
-
nici fiara care conduce ființa spre împărăția lui Hades, el e paznicul unei povești de dragoste mereu re¬petate, în ardere și gheață, în oximoronul viscolului pasiunii: "se consumă un viscol/ la cota zero-a-nlănțuirii noastre/ tranșante pen¬dule cenzurîndu-ne clipa/ țipăt de aripă frîntă, de lumină topită/ de contur nenăscut,/ țipăt cutremurat pe retină./ Iubirea-ca un vul¬tur săgetat în priviri" (Mereu iubirea). O plimbare prin interiorul ființei sau în deriziunea închirierii unei "cabine de visat", o cruciadă a "macilor sălbatici
CRISTINA EMANUELA DASCĂLU, O ”VOCE” PARTICULARĂ ÎN POEZIA CONTEMPORANĂ de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1341 din 02 septembrie 2014 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1409658939.html [Corola-blog/BlogPost/353813_a_355142]
-
e paznicul unei povești de dragoste mereu re¬petate, în ardere și gheață, în oximoronul viscolului pasiunii: "se consumă un viscol/ la cota zero-a-nlănțuirii noastre/ tranșante pen¬dule cenzurîndu-ne clipa/ țipăt de aripă frîntă, de lumină topită/ de contur nenăscut,/ țipăt cutremurat pe retină./ Iubirea-ca un vul¬tur săgetat în priviri" (Mereu iubirea). O plimbare prin interiorul ființei sau în deriziunea închirierii unei "cabine de visat", o cruciadă a "macilor sălbatici" sau "pulsul unui ironorog prin vene" - aceasta este simbolistica din
CRISTINA EMANUELA DASCĂLU, O ”VOCE” PARTICULARĂ ÎN POEZIA CONTEMPORANĂ de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1341 din 02 septembrie 2014 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1409658939.html [Corola-blog/BlogPost/353813_a_355142]
-
tăcerea de la capăt, scrie Cristina Emanuela Dascălu e regăsirea ființei și a cuplului erotic. Cîteva simboluri dau adîncime viziunii poetice: marea din poeme precum Remember, Țărm, Asfalt, Nu vei simți risipa căutării, Zănatic zbucium, Un singur trup sau cocorii, cu țipătul trist al plecării, dar și cu amplul zbor al întoarcerii, se asociază cu mărul păcatului primordial: "va șuiera pe mare pierdută-ntotdeauna/ iubirea ce-nflorise doar pentru noi în zori/ priveam tăcută valul și așteptam sosirea/ cea tainică și tandră
CRISTINA EMANUELA DASCĂLU, O ”VOCE” PARTICULARĂ ÎN POEZIA CONTEMPORANĂ de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1341 din 02 septembrie 2014 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1409658939.html [Corola-blog/BlogPost/353813_a_355142]
-
bună de iubit? Ce te uiți galeș spre mine, ce stai rezemat de pom Și oftezi, bietul de tine, parcă n-ai fi bou, ci om! Asta e! - răspunse boul și mai trist cătând la lună- Parcă ești acum, ecoul, țipătului de stăpână Care urlă, dragă lună, zi și noapte la stăpân ”Stai ca boul într-o rână, de nimic nu mai ești bun!„ Peste tot aud cum strigă unii, alții, în argou Și din suflet mă intrigă că se compară
BOUL TRIST de ADRIANA PAPUC în ediţia nr. 2255 din 04 martie 2017 by http://confluente.ro/adriana_papuc_1488646415.html [Corola-blog/BlogPost/383601_a_384930]
-
dintr-o țigară la fereastră. Privesc cum ninge-afară-ncetișor; Fluturi albi dansează-n iarna noastră, Ca un preludiu sfânt de mărțișor. Îngerii se scutură de pene; Se primenește lutu-n straiul lor. Mă vrăjește-un cântec de sirene, Dar mă trezește-un țipăt de cocor. Cu ochii-nchiși mă leagănă un vis Pe care sita vremii l-a cernut; Atâția ani, pe care-atât a nins, Eu nu mai știu pe unde i-am pierdut... Referință Bibliografică: Hibernală / George Safir : Confluențe Literare, ISSN
HIBERNALĂ de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 752 din 21 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Hibernala_george_safir_1358832668.html [Corola-blog/BlogPost/342363_a_343692]
-
fost cu putință prin biruirea Iadului din temnițele românești ateo-regalo-comuniste. Strigătul profetului prelins din oceanul de lacrimi al durerii Neamului dac, rupe zăgazul Zidului roșu, prin convulsiile dureroase, întinse ca un reflux al suferinței asumate ce s-a înseninat ca țipătul de azur al Pescărușului ce planează deasupra poalei albastre de țărm, ca o undă de țâșnire spre luptă, spre salvare, spre adevăr, spre credință, spre onoare, spre jertfă, spre biruință, spre demnitate, spre dragoste, spre înnoirere, spre înălțare a Neamului
DEŢINUTUL PROFET de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 2231 din 08 februarie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1486514391.html [Corola-blog/BlogPost/340565_a_341894]
-
pădurilor, amețit de înălțimi, cu talpa grea de pământ și vocea curată a sângelui prin care aleargă cu slobozenie Măria Sa, Muntele, și plânsetul stelelor de departe, nesfârșitul cerului senin, înțelepciunea sfătoasă a brazilor, bolboroseala sfântă a apelor repezi, zborul păsărilor, țipetele adânci venite de dincolo de marginea lumii, atâtea doruri nestinse în curgerea anilor!. Sensibilitatea poetului vrâncean (în ultimele două-trei volume) este a unui modern pur-sânge, cu vocația < > dincolo de lucruri, fluent, sentimental-amar, tragic-discursiv, cu momente (rare) de revoltă luciferică, având gustul îndelung
MIRCEA DINUTZ de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 61 din 02 martie 2011 by http://confluente.ro/Scriitori_vranceni_de_ieri_si_de_azi_mircea_dinutz.html [Corola-blog/BlogPost/341741_a_343070]
-
tot un fel de relații de dominare, sub altă haină. Puternica piramidă de raporturi umane sprijinită integral pe proprietatea feudală, atât de înrădăcinată, pare că se năruie în fața acestui nou tip de relații. Și schimbarea nu se face fără un țipăt de sfâșiere. Este o răsturnare de ierarhii cu totul spectaculoasă, căci stăpânul de drept, feudalul, pare că nu mai are nici o putere, devenind ceva mai jos decât sclavul. Iar la întrebarea : “Francisc, pe cine vrei să slujești, pe stăpân sau
RECENZIE LA CARTEA PR.PROF.DR. ŞTEFAN ACATRINEI SFÂNTUL FRANCISC ŞI SFÂNTA CLARA de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 277 din 04 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sfantul_francisc_model_paradigmatic_in_urmarea_lui_cristos_recenzie_la_cartea_pr_prof_dr_stefan_acatrinei_sfantul_francisc_si_sfanta_clara_.html [Corola-blog/BlogPost/375291_a_376620]
-
vânătoare de țapi, nu-i așa?, până atunci titirezul n-o contenit să mi se învârtă prin cap. Apoi ca prin minune s-o oprit. Pentru că, mă copii, m-am luminat deodată la minte, țiuitul ăsta nu era altceva decât țipătul iedului înfricoșat. Da!... Că mi s-o întâmplat și mie odată să prin un ied cu mâna, încâlcit între niște vrejuri și taman la fel țipa, sărmanul de el, cerând ajutor. Și în timp ce eu îmi tot dădeam cu presupusul c-
PÂNDA de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 321 din 17 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Panda.html [Corola-blog/BlogPost/342533_a_343862]
-
puternic stereotipizate, oricâtă fantezie ar intra în acest joc. Mărturie stau repertoriile de poziții și manualele lansate pe piață. Să ne întoarcem însă la starea de abandon, pentru că acesta este scenariul pentru drama orgasmului, în care o intonație aproape „primitivă”, țipătul, cuvântul tabu se reinvestesc de sacralitate, odată cu acea alunecare în moarte sau în neant, care va domoli, de obicei, cu fiorul său glacial, crescendoul excitației. Orgasmul este plăcerea supremă, starea de fericire cathartică - sincopă a conștiinței, experiență a vidului și
CUPLU ŞI SPECTATOR de DAN CARAGEA în ediţia nr. 961 din 18 august 2013 by http://confluente.ro/Dan_caragea_cuplu_si_specta_dan_caragea_1376821370.html [Corola-blog/BlogPost/364422_a_365751]
-
CV-ul pentru un post de barman, de barista sau chelner de ceainărie, toate fiind job-uri de bacșiș, picioare umflate și zâmbete mai mult sau mai puțin forțate. Încă trec pe lângă mine vechile povești despre chelnerițele apucate de fund, țipetele primite pe nedrept de la șeful de sală și ifosele clienților care defulează nevroze corporatiste pe canapeaua nepotrivită. Gândul meu era simplu, universal și de inspirație americană, valabil și astăzi: voiam să strâng destui bani cât să-mi iau rucsacul în
Joburile mele: Am 23 de ani și m-am lovit toată viața mea de următorul cuvânt by https://republica.ro/joburile-mele-am-23-de-ani-si-m-am-lovit-toata-viata-mea-de-urmatorul-cuvant [Corola-blog/BlogPost/338338_a_339667]
-
beton în coastă, prin parbriz, atât cât putea fi văzut în lumina slabă a lămpilor. Înainte de a porni motorul, bărbatul s-a uitat la ea și i-a vorbit batjocoritor, acoperindu-i cu voce guturală scâncetele ce se transformau în țipete scurte: - Liniștește-te, târfulițo! Am ajuns. A pornit motorul și a demarat în trombă., urcând forțat circa 15-20 de metri peste barele de fier-beton ce traversau învelișul drumului amenajat special, până în fața unei case. După ce a oprit motorul și a
VISE SPULBERATE (2) DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1624 din 12 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434062026.html [Corola-blog/BlogPost/348582_a_349911]
-
făcut, piatra ieșită din pavaj, pe care de obicei avea grijă să o ocolească, îi aținu calea împiedicând-o și după senzația de arsură la genunchi, o șuviță subțire de sânge, porni să șiroiască de-a lungul piciorului. Auzindu-i țipătul înnăbușit, mama își întoarse capul și văzându-i genunchiul zdrelit, pufni nemulțumită: “Poftim, de ce să mă mai mir când îmi spun alții că ești adormită? Treci imediat de te spală și, la culcare cu tine! - adăugă ea ieșid și închizând
EFEMERIDELE de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2068 din 29 august 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1472484148.html [Corola-blog/BlogPost/375552_a_376881]
-
Autor: Costel Zăgan Publicat în: Ediția nr. 1016 din 12 octombrie 2013 Toate Articolele Autorului Ai dat ușa afară O deșertăciune a deșertăciunilor Moartea n-a putut ridica nici de data asta fereastra sinucigașă Peisajul anterior este abreviat de același țipăt nou-nouț Pe ușă însă nu mai încape cealaltă ușă muribundă O Deșertăciune a deșertăciunilor Numele tău nu-i intrare Numele tău e ieșire O de trei ori 0 Nu mai bate inimă Nu-i nimeni acasă Costel Zăgan , Hiperbole blitz
INIMI TRANSPARENTE de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1016 din 12 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Inimi_transparente_costel_zagan_1381608703.html [Corola-blog/BlogPost/352310_a_353639]