434 matches
-
cititorului niște personaje aproape remarcabile, chiar fără pretenția fineții analizei psihologice. E plăcerea pură a observației unor inși interesanți, de obicei culeși de prin gări sau de pe stadion, ei înșiși cu un registru larg al posibilităților umorului, de la ironie și bășcălie subțire la umor gros, ireverent și amar Lumea lui Sorin Stoica e compusă din indivizi cu nume pitorești (Galima, Cocozon, Gigi Mosor, Coco Jamboo), din abjecție și uneori din suferință și gravitate (deși tonurile acestea nu-l caracterizează și acolo
Povestiri cu înjurături by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/16590_a_17915]
-
despre pitorescul oamenilor de presă. Se combină aici confesiunea dură, scârba existențială și abjecția, ratarea constantă a binelui și a frumosului. La fel, Analiza receptării și O zi din viața lui Nae Stabiliment, (parafraza după Soljenițîn e un soi de bășcălie a realismului dur), texte de finețe narativă și conștiință a procedeelor interne ale literaturii. Sorin Stoica, , colecția "Debut", Ed. Paralela 45, 123 pag., f. preț.
Povestiri cu înjurături by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/16590_a_17915]
-
și acordeoane, băi frate! Nașpa era doar că trebuia să vorbim pe șoptite, să n-audă mișcări boșorogii... da' acu îmi dau seama că asta era și o chestie mișto, crea un soi de intimitate, că au un farmec aparte bășcălia făcută pe șoptite, votcuța băută direct din sticlă, sub privirea de cântaragii versați a celorlalți, gata să-ți rupă fâșul dacă i-ai fentat c-o înghițitură. ŤBă Bastârcă, tu nici n-ar trebui să ai dreptul să pui buzele
Marea conciliere by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9329_a_10654]
-
să aștepți la rând după alții... unii erau cu șosete, alții cu farfuria... erau niște zoaie... am zis că nu mă bărbieresc până nu plec acasă. Am scăpat de păduchi, nu erau. M-am tuns după ce am fost luat în bășcălie că eram părăsit de familie... M-am tuns și am făcut o perucă. Voi merge și o voi face cadou unui om după ce nu va avea închipuita coroană pe cap... dacă nu voi putea să i-o înmânez, i-o
Scenariu sumbru pentru Băsescu. Remeș: Patul meu vă așteaptă! by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/28161_a_29486]
-
nervii și ochiul lipit de gaura cheii, ideile puține și fixe pot ajunge repere, dacă nu au și ajuns deja cu ajutorul prime-time-urilor anteniste. Valori ca disciplina, munca, rigurozitatea, efortul constant, discreția și buna-cuviință sunt aruncate în derizoriu, devin obiect de bășcălie grosieră. Și așa vor rămâne, atâta vreme cât Antonescu va continua să sfideze netulburat decât de prea puține voci din spațiul public. Mai mult, ipocrizia semnăturii așternute pe Carta Bunei Guvernări este un nesperat ajutor primit din partea societății civile. O creditare a
Pora: Crin Antonescu transformă cultura nemuncii în procente electorale () [Corola-journal/Journalistic/45901_a_47226]
-
nu într-un birou. (La Scăieni, în ultimul timp, când am întrebat de el în hala cuptoarelor, muncitorii sticlari îmi răspundeau făcând semn cu bărbia ori cu degentul în sus. Crezusem că le place să glumească, să mă ia în bășcălie, ce căutam acolo. Aș, tata, cocoțat sus pe un cuptor, la câțiva centimetri de tavan: ajungeai la dânsul numai pe niște pasarele și o mulțime de scărițe metalice, perpendiculare, așa cum sunt pe vapoare. Tata: dacă inginerul nu-i în stare
Acasă la Sigmund Freud by George Ar () [Corola-journal/Journalistic/8817_a_10142]
-
picioare o companie pentru a-i finanța. În căutarea sfântului potir Graal, făcut după ce seriile de televiziune se terminaseră, a ajuns pe ecrane în 1975. Hohotele de râs încep înaintea filmului. Genericul e scris în engleză modernă, subtitlurile - într-o bășcălie de engleză veche. Pe fundalul muzicii sumbre, genericul și subtitlurile încep să difere: ultimele te invită să mergi în Suedia, să vezi minunatul sistem de telefonie și multele animale majestuoase cu blană, printre care elanul. După care autorul subtitlurilor începe
Mai comic decât Python nu se poate by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11261_a_12586]
-
fi rău” să facă o listă cu defectele poetului, conform principiului că „defectele oamenilor, fie ei chiar poeți de geniu, sunt mult mai interesante decât calitățile lor”. Peste tot, în aceste amintiri și evocări, se întâlnește acest mix - curios - de bășcălie, de gust pentru picanterii, de limbaj slobod, insensibil la menajamente și la vreo corectitudine politică, pe de o parte, iar pe de alta, de scrupul pentru exactitatea informației. Agopian se simte dator mereu să furnizeze cititorului date exacte și informații
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
ea se naște această artă a adevărului care este teatrul pe care l-am văzut eu. E o suferință creatoare, a unor oameni care până la urmă au învins. Și, venind dintr-un colț de lume în care oamenii au dezvoltat bășcălia drept armă a supraviețuirii, fandarea în lupta cu trecutul, imunitatea la bun-simț, mi-am umplut nițel plămânii cu aer. Când m-a sunat Jaroslaw Godun, directorul Institu-tu-lui Polonez din România, pe la începutul lui aprilie ca să-mi facă această invitație, urechea
Teatrul polonez by Vlad Massaci () [Corola-journal/Journalistic/8246_a_9571]
-
după o vîrstă, să mai guști bancuri de inspirație filosofică. Singura împrejurare cînd umorul nu riscă să obosească e cînd personajele înfierate de el sunt disprețuite de toți. E tocmai situația politicienilor. În cazul lor, oricît de lungă ar fi bășcălia, ea rămîne mustoasă prin motivația din care se hrănește: pedepsirea simbolică a politicienilor pentru ridicolul monumental pe care prezența lor îl aduce în lume. În privința aceasta, cartea de față are o îndreptățire pe care cea dintîi n-o avea, și
Copioasa abureală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6709_a_8034]
-
armele nucleare ale Irakului, a afirmat: "Absența dovezii nu e similară cu dovada absenței. Simplul fapt că nu dispui de dovezi care să arate că un lucru există nu înseamnă că ai dovezi că lucrul respectiv nu există" (p. 25) Bășcălia declanșată de autori pe marginea acestor cuvinte este uriașă, dar din păcate prea lungă ca s-o pot reda aici. Faptul că Osama bin Laden nu a fost prins nici pînă astăzi este considerat îndeobște un mare eșec al politicii
Copioasa abureală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6709_a_8034]
-
Când ele sunt puse în discuție, totuși, la insistențele intervievatorului, comentariul își pierde sclipirea de altădată, în favoarea unei retorici foarte generale și fără contur: „tot ce pretind e că progresul tehnic, științific, material, e însoțit uneori de regres interior”; „plăcerea bășcăliei și deprinderea de a face haz de necaz ne-au stimulat, poate, să nu luăm nimic în serios, să fim ceea ce aș numi «popor meteorologic», prea «sensibil» și prea atent la direcția din care suflă vântul”; „avem, se pare, nefericita
Mizantropul umanist by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4245_a_5570]
-
nu este ceea ce pare a fi. Stilul Foarță, probabil marca cea mai protejată din lirica românească, este un amestec între spontaneitate - improvizația după ureche demnă de un lăutar rutinat - și erudiție rafinată, de doctor în litere. De o parte ludicul, bășcălia, calamburul, coq-à-l’âne-ul, mimologismele, culorile, sevele și miresmele unui limbaj poetic inimitabil, de cealaltă, intertextualitatea savantă, perfecțiunea prozodică, alternarea, pe parcursul aceluiași volum a unor formule lirice diferite, cu respectarea strictă a particularităților fiecăreia. În spatele fiecărui vers al lui Foarță se
Vă place Foarță? by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13840_a_15165]
-
ani de școală („Mult e dulce și sărată/ brânza ce mâncăm,/ altă brânz-adevărată/ ca ea nu aflăm./ Chiar și-atunci cînd este iască/ sau duhnește a seu,/ mîncați brînză românească,/ pentru Dumnezeu"- Caragialeta bis p. 8 ) sau poate lua în bășcălie jargonul tehnic de ultimă oră, ca în sonetul Softul român: „Softul român,/ Soft,/ nu e un moft/ ca ăl bătrîn,- // prin care, în/ alt ev, la Brofft,/ Marele Kopht/ ți-era frățîn...// Fraților, softul/ este un Hopa-/ Mitică... Moftul// rămâne
Vă place Foarță? by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13840_a_15165]
-
în calitate de primar general al Capitalei a încercat, în scopuri politice, blocarea construcției din Zambaccian. Constructorul, Vertcon, l-a acționat în instanță și a câștigat. Evident că era vorba de o acțiune cu substrat politic, în condițiile cunoscute. Mai mult, în bășcălie, sesizările respective, Băsescu i le-a trimis, în copie, și președintelui Iliescu dar și premierului Năstase! În plus, în campania prezidențială din 2004, Mona Muscă, din partea Alianței D.A., având drept co-președinte pe Băsescu, a făcut o sesizare la Parchet pe
Năstase, din închisoare: cum a început dosarul Zambaccian by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/33183_a_34508]
-
dar metodele lui pedagogice erau cam bizare că de altfel și cultură lui generală. Cel puțin de astă eram convinși noi când îl auzeam că strigă la câte unul dintre noi cam tămâie la solfegii și care mai făcea și bășcălie de burtică lui: - Ba nenorociților, am să vă spun și eu ca Catilina, - „La oase la Chitila". Ce legătură era între Catilina lui Cicero și Chitila, nici astăzi nu pot să-mi dau seama. Burtică era terorizat când se apropia
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
teatru muzical înspre instalații sau ontologii private à la Stockhausen; în: Mahnkopf, Idem., pag. 10. footnote>, în postmodernitate este negat principiul adevărului. Postmodernitatea operează cu negația, iar principiul non-adevărului poate fi detaliat prin termeni că: ironia, minciună, șmecheria, falsitatea, ipocrizia, bășcălia - în toate aceste cazuri excluderea adevărului rămânând un criteriu decisiv în situarea înafara avangardei"<footnote Mahnkopf, Idem., pp. 4-5. footnote> (pp. 4-5). Modernitatea secundă neagă negația adevărului în postmodernitate, astfel relevându-se tendința de de-postmodernizare în primul deceniu al secolului
Muzica postmodern?: reinventarea artei muzicale dup? sf?r?itul modernit??ii by Oleg Garaz () [Corola-journal/Science/83151_a_84476]
-
o comentam înainte, o poezie de frondă verbală, mestecată cu clăbuci, semănînd bine cu bancul despre critica de jos în sus. Iscălitorul de condică versus viața. Și-atunci, ca să nu spui că ai pierdut de tot, pui repede de-o bășcălie: ,prin toată zestrea de mișto/ eu beau o bere, tu cointreau"; ,îmi este deja rău de mine/ din visuri am făcut praline/ și le-am mîncat, și-acum mi-e foame/ mă îngrijesc vreo patru mame/ sînt șchiop și surd
Iubirile unui uituc by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11360_a_12685]
-
niciodată să nu mai mormăie și să vorbească mai tare! Și ce poante scandaloase aruncă din ei! Trăncăneala de pe terenul de joc nu e, pur și simplu, trăncăneală, ci chibițare și (pentru băiețelul ăsta, care tocmai începe să desprindă arta bășcăliei) sursă de ilaritate, mai ales când vine vorba de insultele ce se revarsă dinspre tipul pe care taică-meu l-a categorisit drept „rusnacul ăla nebun“, Biderman, proprietarul cofetăriei din colț (bârlog al pariorilor), și care are o aruncare „ezitantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
mele de jucător de câmp - sudoare, piele, vaselină - și râd de mă sparg. Nu-mi imaginez că aș putea trăi și altundeva decât aici. De ce să plec, de ce sămă duc altundeva, când am aici tot ce mi-ar trebui vreodată? Bășcălia, glumele, miștoul, scălâmbăielile - să tot râzi, nenicule! Îmi place! Și, cu toate astea, în adâncul sufletului lor, joaca e pe bune, sunt serioși la culme. Să-i vezi la sfârșitul celor șapte runde, când dolarul trebuie să-ncapă pe mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
din pupă!” și îl felicită pentru mișcarea politică referendistă, din care nația avea să se aleagă până la urmă cu cel mai just sistem de vot uninominal din întreaga sa istorie. Președintele, care știa să facă bine diferența între glumă și bășcălie, îl măsură câteva clipe cu privirea pe îndrăzneț, apoi rosti sarcastic: A, domnul T. T.! De unde știi dumneata ce-i aia pupă, domnule?... Ai stat pe mare măcar o săptămână, ca să vezi cum e la pupă, sau ai făcut plimbări
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
îmi restructuram amintirile și zâmbeam. Când am privit-o pe Mama Mare părea din nou cufundată în meditație. Mișca imperceptibil maxilarul și iar m-am simțit stingherit. În mod normal lumea se scoate din astfel de situații împingând lucrurile către bășcălie, moment care reclamă izbucnirea în râs. Aici n-aveam ce să fac decât să-i zic „gata, Mama Mare, prinzi rădăcini, revino-ți”, sau o altă prostie de genul ăsta, dar chiar când deschideam gura ea a tresărit și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
replici precum cele de mai jos: — Mais c’est incroyable! C’est une excellent expression de l’espace mioritique! Comme elle est michteaux! Sau: — Futu-i, I’ve got to say this work exposes all over the place a high bășcălia concerning the futility of our entire existence! That lasă-mă să te las thing really moved the Oblomov in me! Sau: — Mein Gott, warum willte ich nur Arbeit, Arbeit, Arbeit? Für mich frecat menta ist am besten! Cum însă așa ceva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
nici cea mai bună carte a scriitorului cu pricina. O înscriem în categoriile straniu, ciudat, prolix, o așezăm în istoriile literare și așteptăm să vedem ce se va întâmpla. Dar nu e cazul nici să ne inflamăm alături de doritorii de bășcălie, nici să mimăm orgasmul dimpreună cu sufletele prea sensibile la literele frumoase. Mircea Cărtărescu, Orbitor. Aripa dreaptă, Editura Humanitas, 2007 TRIMISUL NOSTRU SPECIAL Lecția de dans Florin L|Z|RESCU Am aflat recent, cu surprindere, că, pe lângă calitățile lui din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
un plâns căruia i te puteai alătura, pentru că de fapt el depășea drama unei persoane și devenea plâns în orizontul unui destin comunitar. Cred că românii nu mai știu astăzi nici măcar pentru ce trebuie să plângă. Când nu cad în bășcălia care le însoțește ca o umbră ființa socială, nu sânt capabili nici să genereze plânsul istoric și nici să se alăture celor care știu pentru ce anume se cuvine să plângă. Nu se poate spune că plânsul nu a jucat
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]