551 matches
-
municipiului Bălți are loc la 4 octombrie 1620. Satul Bălți de pe Răut a fost înființat de către locuitorii satului Bălți de pe pârâul Bălți. Adică, a avut loc strămutarea unui sat pe un alt loc, păstrându-se vechea denumirea. Astfel, numele orașul Bălți (1620) din prezent provine de la satul Bălți (1618), iar denumirea celui din urmă - de la pârâul Bălți. Noul Bălți a fost ridicat mai sus de cartierul Podul Chișinăului, în apropiere de râul Răuțel. Pe parcursul seclului al XVII-lea Bălțiul este consemnat
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
de la Soroca prin Bălți și mai departe până la Iași. Bătălia a avut loc în ținutul Fălciu. Deoarece armata nu a fost aprovizionată suficient cu produse alimentare, Petru I a ordonat colectarea alimentelor să aibă loc din contul populației băștinașe. Astfel, Bălții devin baza principală de aprovizionare a armatei ruse cu alimente și furaje. Din documente se știe că în ajunul luptei cu turcii, în tabără militară au fost aduși 4 mii de boi, 8 mii de berbeci, 300 de care cu
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
au fost observate de Potiomkin de Tavria, care la trimis la Academia de Arte din Viena. Dar despre soarta lui de mai departe nu se cunoaște nimic. Fraților Panaite și urmașilor lor le revine meritul de a fi făcut din Bălți cel mai mare și impotant centru comercial din nordul Basarabiei. În anii 1806 - 1812 a avut loc războiul ruso-turc în care a învins Imperiul țarist. Conform Tratatului de la București partea de est a Moldovei, dintre râurile Prut și Nistru, a
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
cerere, pe care au înaintat-o la 2 martie Președintelui Adunării Generale a Zemstvei județene (Consiliul județean). În această cerere, ei și-au exprimat dorința de „a se uni cu țara noastră mamă, România” . La 3 martie 1918 zemstva județului Bălți, sub președinția lui Costache Leancă, s-a proclamat în unanimitate în favoarea unirii Basarabiei cu Vechiul Regat, cerând Sfatului Țării să grăbească Unirea cu Patria-mamă . Totodată, Zemstva județeană s-a adresat Regelui Ferdinand I, exprimându-și dorința pentru «sfânta, mântuitoarea, mult
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
Comitetului pentru ajutoare refugiaților din Rusia bolșevică". Astfel de comitete activau la Chișinău, Cernăuți, Iași, iar la București funcționa o Reprezentanță specială. Refugiații au fost documentați în „Registrul de ieșire al Comitetului pentru ajutorarea refugiaților aflați în oraș și județul Bălți”. Registrul atestează ajutorarea refugiaților de către Primăria Bălți, diferite organizații, populația locală. Numărul real al refugiaților nu se cunoaște, decât cei înscriși în registre. Au fost cazuri când s-a înregistrat sosirea a 36 și 46 de oameni, în rest figurează
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
până în anul 1923 . Conform unor surse în Bălți au fost înregistrați cel puțin 8300 de refugiați. Serviciul de acordare a asistenței medicale cuprindea 6 spitale de stat, 1 spital și 2 sanatorii particulare, de asemena erau aparate radiologice. Importanța orașului Bălți, un însemnat centru de prelucrare a produselor agricole și al exportului de cereale, sporește în legătură cu terminarea construcției în 1923 a tronsonului de cale ferată Ungheni-Bălți. În același an orașul devine locul de reședință a Episcopiei Hotinului. Acum la Bălți se
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
Municipiului Bălți se află în mijlocul stepei Bălțului, la limita de sud a câmpiei Bălțului. Suprafața totală a teritoriului municipiului Bălți este de 7800,5696 ha, inclusiv: orașul Bălți - 4142,9996 ha; satul Elizaveta - 2677,02 ha; și satul Sadovoe - 980,55 ha. Municipiul Bălți este amplasat la limita sudică a câmpiei ondulată a Bălțului. Formele de relief existente în trecut
Geografia municipiului Bălți () [Corola-website/Science/328473_a_329802]
-
60-90 m. În centrul geografic al orașului valea râului formează un „amfiteatru” natural. Versanții de dreapta ai râului Răuțel sunt mai abrupți cu altitudinea de 150 m și întretăiați de 2 pâraie. Aici altitudinea maximă ajunge la 155,6 m (Bălții Noi), 161,5 m (Țigănia) și 165,4 m („Casa veteranilor”). În prezent relieful este supus unor procese exogene de modelare ca alunecările de teren. Procese vechi de alunecări se manifestă pe partea inferioară a versantului r. Răut în preajma cartierului
Geografia municipiului Bălți () [Corola-website/Science/328473_a_329802]
-
modelare ca alunecările de teren. Procese vechi de alunecări se manifestă pe partea inferioară a versantului r. Răut în preajma cartierului Soroca. Alte zone afectate de alunecări, mai noi, sunt în perimetrul străzilor Ceahlău-9 ianuarie-Stradela de Sus (Țigănia) și Arhanghel Mihail-Cupcea-Koșevoi (Bălții Noi). Alunecările din Țigănia ocupă un teren cu lățimea 250 m și lungimea 160 m, au apărut până în 1978 și au distrus cea mai mare partea a caselor din strada Ceahlăului. Cartierul Bălții Noi este afectata de două zone supuse
Geografia municipiului Bălți () [Corola-website/Science/328473_a_329802]
-
800 m și lungimea 300 m. La baza teritoriului stă Platforma Moldovenească care se află la marginea de sud-vest a Platformei Europei de Est. Platforma este alcătuită din fundament cristalin acoperit cu o cuvertură de roci sedimentare. În regiunea municipiului Bălți, fundamentul de află la adâncimea de 700 - 800 metri, deci și statul sedimentar are aceeași grosime. În componența fundamentul cristalin intră roci magmatice și metamorfice: granit, gnais, șisturi cristaline, gabronorite de vârstă arhaică și proterozoică. Stratul sedimentar este reprezentate de
Geografia municipiului Bălți () [Corola-website/Science/328473_a_329802]
-
specie) și Chlorococcophyceae - "Scenedesmus quadricauda", "Monoraphidium contortum", "Crucigenia tetrapedia" (11 specii). Starea microbiologică a râului Răut la izvor este satisfăcătoare, cantitatea totală a bacteriilor heterotrofe variază în limitele admisibile (0,3 - 0,6 mln. cel/ml.), în aval de orașul Bălți bacterioplanctonul sporește de 7-10 ori. Ihtiofauna piscicolă a râurilor Răut și Răuțel este compusă din specii ce aparțin complexului limnofil. Din cele 22 de specii care populează în bazinul Răutului, în sectorul orașului Bălți predomină fufa ("Leucaspius delineatus"), porcușorul ("Gobio
Geografia municipiului Bălți () [Corola-website/Science/328473_a_329802]
-
cel/ml.), în aval de orașul Bălți bacterioplanctonul sporește de 7-10 ori. Ihtiofauna piscicolă a râurilor Răut și Răuțel este compusă din specii ce aparțin complexului limnofil. Din cele 22 de specii care populează în bazinul Răutului, în sectorul orașului Bălți predomină fufa ("Leucaspius delineatus"), porcușorul ("Gobio obtusirostris") și carasul argintiu ("Carassius gibelio"). În exemplare unitare se întâlnesc osarul ("Pungitius platygaster") și moaca de brădiș ("Proterorhinus marmoratus"). Unele himenoptere sunt utilizate la reglarea efectivului de buhe și molii (buha verzei, buha
Geografia municipiului Bălți () [Corola-website/Science/328473_a_329802]
-
capitala Republicii Moldova - Chișinău și la 15 km la est de Bălți, pe malul drept al râului Răut, afluent al râului Nistru. Orașul face parte din raionul Sângerei. Orașul este întretăiat de calea ferată Bălți-Slobodca, care unește două mari centre industriale Bălți și Râbnița. La aproximativ 15 km de oraș trece automagistrala Chișinău-Bălți-Edineț. Orașul Biruința este o localitate cu o suprafață foarte redusă, care este constituită doar din terenuri intravilane. Sub formă de parcuri în oraș sunt rezervate 5,25 ha de
Biruința () [Corola-website/Science/305255_a_306584]
-
19 km de Telenești și 90 km de Chișinău. Suprafața comunei Zgărdești este de 36,17 km. Prima mențiune documentară datează de la 14 aprilie 1609, cu satele contopite Boldești și Cozești. În perioada țaristă făcea parte din volostea Chișcăreni, ținutul Bălți. În 1902 în Zgărdești erau 172 case, cu o populație de 860 persoane, români răzeși, care posedau pământ 2248 desetine. Împrejurul satului erau vii și grădini cu pomi. În perioada 1998-2003 localitatea era inclusă în județul Bălți. Confrom recensământului din
Zgărdești, Telenești () [Corola-website/Science/305220_a_306549]
-
Prima linie de trolebuize, cu o lungime de 15 km, a fost deschisă în 1972 pe traseul Molodova - Autogară. La 26 august 1972 este înființată Direcția de troleibuze din orașul Bălți, reorganizată în 1992 în Întreprinderea Municipală „Direcția de troleibuze Bălți”. În primul an de existență a troleibuzelor, în Bălți circulau 20 de unități de transport. La începutul anilor 90 cele trei rute, ce cuprindeau 40 de km, erau deservite de 90 de troleibuze . În 2014 numărul inventar al troleibuzelor pentru
Troleibuze în Bălți () [Corola-website/Science/324099_a_325428]
-
zece ani, iar restul se exploatează de peste 30 de ani . În 2012 troleibuzele bălțene au transportat 17.119,9 mii pasageri (cu 6,7% sau 1231,2 mii pasageri mai puțin decât în 2011). La 17 octombrie 2012 Primăria municipiului Bălți a semnat un contract de împrumut de 3 mil. euro cu Banca Europeană pentru Reconstrucție și Dezvoltare (BERD) pentru achiziționarea a 23 de troleibuze noi. Totodată, BERD a mai acordat Primăriei un grant de 1,6 milioane de euro pentru
Troleibuze în Bălți () [Corola-website/Science/324099_a_325428]
-
km. Principalele noduri feroviare sunt Chișinău, Ungheni, Ocnița, Bălți și Basarabeasca. Cele mai importante linii de cale ferată sunt: Razdel'naia (Ucraina) - Tighina-Chișinău - Ungheni-Iași (România), parte din Coridorul IX al Rețelei Paneuropene de Transport care leagă Europa de Est de Balcani; Ungheni - Bălți - Ocnița - Lipcani - Cernăuți (Ucraina); Tighina-Basarabeasca-Reni (Ucraina). Cantitatea de mărfuri transportate pe căile feroviare a scăzut de la 14 738,9 mii tone în 2004 până la 3 852,1 mii tone în 2010, înregistrându-se o ușoară creștere în 2011 cu 18
Republica Moldova () [Corola-website/Science/296551_a_297880]
-
cât și de datoriile acumulate de tatăl său), Gheorghe Hurmuzachi a vândut moșia Cernăuca la 31 decembrie 1867 către baronul Petru Petrino, cumnatul său și tatăl viitorului poet Dimitrie Petrino. Acesta a vândut în același an moșia Rujnița din zona Bălți (Basarabia) și s-a mutat la Cernăuca. El s-a ocupat de renovarea bisericii, care a fost resfințită la 30 ianuarie 1870 de către episcopul Eugenie Hacman. În anul 1891, Petru Petrino moare și moșia Cernăuca trece la fiul său, Alexandru
Cernăuca, Noua Suliță () [Corola-website/Science/311755_a_313084]
-
Măgurele (reședința). Comuna se află pe malul stâng al Teleajenului. Este străbătută de șoseaua națională DN1A care leagă Ploieștiul de Brașov prin Vălenii de Munte. Din această șosea, la Măgurele se ramifică șoselele județene DJ100L și DJ231, care duc la Bălțești, Iordăcheanu și Urlați, respectiv la Gornet și Păcureți. Prin comună trece calea ferată Ploiești Sud-Măneciu, pe care este deservită de stațiile Măgurele Sud, Măgurele Prahova și Măgurele Nord. Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Măgurele se ridică la de
Comuna Măgurele, Prahova () [Corola-website/Science/301691_a_303020]
-
de votare din satul Răcăria, raionul Rîșcani - 77,96%. În municipiul Chișinău au votat 47,4% din alegători, iar municipiul Bălți - 48,1%. În urma desfășurării alegerilor locale generale din 14 iunie 2015, au fost aleși 439 primari (inclusiv primarul municipiului Bălți), dintre aceștia 358 sunt bărbați și 81 sunt femei. Într-o singură localitate din țară, prezența la urne a fost sub 25% - în satul Ulmu din raionul Ialoveni, alegerile primarului și consilierilor din sat fiind declarate nevalabile. În satul Topala
Alegeri locale în Republica Moldova, 2015 () [Corola-website/Science/330363_a_331692]
-
pentru cinematografie pentru cel mai bun rol feminin (Chișinău, 1979) din filmul "Vreau să cânt". Svetlana Toma locuiește în prezent la Moscova. Ea este vegetariană. În aprilie 2008, actrița Svetlana Toma a primit titlul de Cetățean de Onoare al municipiului Bălți, pentru „contribuția substanțială în dezvoltarea culturii și artei, precum și pentru susținerea relațiilor de prietenie cu municipiul Bălți”, ca aurmare a unui demers inițiat din partea asociațiilor comunităților ruse, evreiești și ucrainene din localitate.
Svetlana Toma () [Corola-website/Science/312524_a_313853]
-
fost desemnat satul Vertiujeni. Până la 16 octombrie 1949 raionul a fost în componența ținutului Soroca, iar după abolirea divizării pe ținuturi a intrat în subordonare republicană. Din 31 ianuarie 1952 până în 15 iunie 1953, raionul a intrat în componența districtului Bălți, după abolirea districtelor din RSSM a redevenit din nou în subordonare republicană. La 9 ianuarie 1956 raionul Vertiujeni, împreună cu un număr de alte raioane a fost eliminat, ulterior teritoriul său a fost împărțit între raioanele: Florești (în mare parte) și
Raionul Vertiujeni () [Corola-website/Science/334011_a_335340]
-
în familia țăraniilor Sofroni și Maria Baciu, împreună cu 2 frați, Ion și Leonid, și 2 surori, Maria și Elena. La 1 septembrie 1943 este înscris la învățătură în clasa I românească în Școală mixtă, director Vladimir Slusari. După ocuparea orașul Bălți în 1944 de către sovietici și-a continuat studiile la Școala ruso-moldovenească nr. 5. În 1951 studiază la Școala de de Felceri și Moale din Bălți (în prezent Colegiul de Medicină) până în 1954. După finisarea serviciului militar în termin, în 1957
Gheorghe Baciu (savant) () [Corola-website/Science/324049_a_325378]
-
Estic. Acordurile de asociere semnate ar urma să aibă efect și asupra temperării Rusiei în ambițiile sale din est. Constituenții actuali ai Euroregiunii „Prutul de Sus” sunt regiunea Cernăuți și Ivano-Frankivsk din Ucraina, județele Botoșani și Suceava din România, municipiul Bălți și raioanele Briceni, Edineț, Râșcani, Glodeni, Fălești, Sîngerei, Dondușeni, Ocnița din Republica Moldova. Partenerul european asociat al Euroregiunii este Pământul Federal Karintia din Austria. De asemenea, s-au stabilit relații cu regiunea Schwaben din Germania și cu departamentul francez Mayenne. Din
Euroregiunea Prutul de Sus () [Corola-website/Science/333892_a_335221]
-
teritoriul de peste Nistru controlat de germani, apar și pretenții teritoriale din partea Ucrainei, și ea proclamată independentă. Sfatul Țării începe atunci să manifeste intenții de unire cu România, care sunt exprimate și prin "moțiuni de unire votate de diferite județe (Soroca, Bălți)". Până la urmă, unirea cu România a fost hotărâtă de Sfatul Țării la 27 martie 1918 prin 86 de voturi, contra 36 (pentru menținerea independenței) și 3 abțineri. Societatea Națiunilor recunoscuse unirea republicii democratice Moldovenești cu România, iar Franța și Anglia
Basarabia () [Corola-website/Science/296621_a_297950]