1,126 matches
-
sprintenă mă servea cu bucurie. Dar desfătările din Capua trebuia să se isprăvească. Și în adevăr, după câteva zile, am primit ordin să plec spre Cerovina și să mă pun sub ordinele generalului rus, Arnoldi. Nu mai vorbesc de plânsetele bietei fete la plecarea mea. Ba nu știu cine-i băgase în cap să se îmbrace soldățește și să meargă în căruța de bagaje, și astfel, nebăgată de seamă, să umble cu mine în toată lumea. Drept să-ți spun, nici mie, vorba românului
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
Ca altădată Dumitrache, Trahanache Îl Îndeamnă pe Tipătescu să-i Țină companie cât el e plecat: „... trebuie să stai cu Joițica, i-e urât singură.”. Zoe e considerată de soțul Înșelat nu rușinoasă, ca Veta de către Jupân Dumitrache, ci simțitoare („Biata Joițica! Să nu cumva să-i spui, să nu care cumva să afle! cum e ea simțitoare!...”). În final, „Rică e cu Zița, Chiriac cu Veta, Jupân Dumitrache suie cu Ipingescu” (În O noapte furtunoasă), iar „Zoe și Tipătescu contemplă
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
fi Titus Livius, cu o epitomă de Lucius Florus, Sallust, Plutarch, Appian Alexandrinus, Cornelius Tacitus, Suetonius, Lampridius și Spartianus, și acei alții care au scris despre împărați: Herodian, Ammianus Marcellinus și Procopius. Cu acestea îmi petrec timpul. Meditez la împărații bietei Rome, care odinioară făceau lumea să tremure și acum o asupresc și mă gândesc că nu e de mirare că Romă nu a mai putut suporta doi pontifi de genul ultimilor doi. Scriu o scrisoare la patru zile Celor Zece
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
departe de bisericăă, punea un ou roșu în cana cu apă, din care ne turna ca să ne spălăm pe față, ne „primenea”, ne îmbrăca fericită, cu ceea ce avea mai nou și mai curat, și așa ne trimetea la Sfânta înviere. Biata mămica, în timpul sărbătorilor și mai ales în noaptea de Anul Nou, ne povestea din pățaniile vieții ei și cu nostalgie, dar și făcând haz de necaz. Încerc să rezum o astfel de istorisire. Imediat după terminarea primului război mondial s-
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
7,30 și am să merg pe jos până la gară. Ne-am despărțit și mi-am zis „cât sunt de fricos”. I-am spus soției că trebuie să merg la București pentru a fi martor într-un proces, iar ea, biata, a împrumutat bani de la vecina Zâna, ca să-i cumpăr de la București o pereche de pantofi. La timpul potrivit, de dimineață, am plecat. Trecând prin fața primăriei, am observat, în zăpada proaspătă, urma unui autoturism venită dinspre Târgul Frumos și intrat la
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
curentată“ în lojă, de ce s-a pupat afectuos pe obraji cu „balega“? Moralul, eticul și iubitorul de dreptate Vadim trebuia să ia atitudine, imediat cum a aflat de „furtul Stelei“. Patriotul senator Vadim trebuia să spună, dacă știa, că bănuții bietei țărișoare au încăput pe mîna „derbedeului“. N-a suflat o vorbă pînă cînd i-a venit pe voleu. A tăcut complice sau abia aflase cu cîteva minute în urmă și s-a grăbit să anunțe numaidecît nația, dînd buzna telefonic
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
în ale țesutului, mă avea de mare ajutor la învelit, la datul prin ițe și spate, când urmăream cu mare atenție să nu sar un „coclet” sau dinte, la mutatul furceilor și la făcutul țăghiilor. Atunci când mi se făcea foame, biata mama, cu mâna pe treabă la război, îmi spunea: „Lasă, mamă, să treacă cioara peste casă și ți-oi da ceva de mâncare”. Și eu uitam, luându-mă cu treaba, iar cioara nu mai trecea peste casă și dacă trecea
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
construcții sintactice speciale (anacolut), prin imperativ, subiectul vorbitor nu mai exprimă o poruncă, o rugăminte, un sfat sau un îndemn, ci face doar o constatare, afirmă desfășurarea unei acțiuni verbale: „În sfârșit, ce s-o mai lungim degeaba! pune-te biata împărăteasă, biată să nu fie! cu cucoanele din casă, ia-l pe copil, desfașă-l, spală-o - că era fetiță - primește-o, aleargă de-i caută sân... mă rog...” (I. Creangă) Imperativul, un imperativ dramatic, este sinonim, în aceste situații
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pot coexista în desfășurarea aceleiași relații de coordonare sau se pot actualiza numai câte unul. Se întrebuințează amândouă, când relația de coordonare implică mai mulți termeni; primii se coordonează prin parataxă iar între ultimii doi se folosește conjuncția și: „Și biata, zgârcindu-și picioarele de dinapoi, lungindu-și gâtul după frâu și înțepenindu-se pe picioarele întinse de dinainte, luneca de multe ori, de-a săniușul pe luciul foilor (...). Părintele Ghermănuță se oprea un minut, mă aștepta și iarăși o pleca
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
ochii cu-o năframă/ de durere suspinînd/ să-l mai vadă pe băiat/ o scrisoare iarăși scoate/ recitind-o, plînge-ncet/ și vorbind cu voce joasă/ dragul mamei, dragul meu/ te aștept să vii acasă/ de-o vrea bunul Dumnezeu". Imaginea "bietei mame" care încearcă să-și elibereze băiatul cu ultimele puteri, cerînd milă și îndurare de la comandant și de la Dumnezeu apare în altă doină: "Doamne, dar în poartă cine-mi sta?/ Măi nene, șade plîngînd mama mea/ Au trăiți, Domnule comandant
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
instrumentele opresive care vor fi puțin mai târziu cumplite. Cu un spirit intuitiv remarcabil, mamă și fiică, stabilesc preventiv coduri care să scape interpretării intrușilor roșii. Stana este securitatea, familia este regimul comunist, elogiile trebuie citite răsturnat, drept infamante critici, biata Ly este chiar EBL într-o stare din ce în ce mai jalnică, Mimi e casa Monicăi, bărbatul lui Mimi este cel ce va ocupa abuziv casa. Franța are și ea numele ei de cod, ca și Radio France. Există și alte nume de
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
casa ML, care la început e silită a suporta imixtiunea și a altor persoane pentru ca doi ani mai târziu, în 49, să fie pustiită de toate lucrurile din ea, inclusiv de cărțile Monicăi, suspendarea Zburătorului, școala de partid pe care biata Ly o face cu teribile mustrări de conștiință în fața strămoșilor ei boieri, în speranța supraviețuirii, arestările mamei și a fraților ei. În ciuda toxicității lui, adevărul trebuie spus atâta vreme cât el mai poate fi auzit. Iluzia, speranța deșartă e o minciună pe
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
Mumei, sunt puncte care produc scintilații în trecut pentru a lumina bezna prezentului în care trăiește. Sărăcia pe care i-o aduce evoluția politică a lumii sale, analizată atât de coerent în scrisori, e descrisă cu umor, jucăuș, cu ironie. Biata Ly e un personaj pe care îl desprinde din ea însăși pentru a focaliza asupră-i compasiunea. Biata Ly își pierde dantura și suplețea pielii, biata Ly șchiopătează, biata Ly e luată în balon de necunoscuți pe stradă: Uite baba
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
care i-o aduce evoluția politică a lumii sale, analizată atât de coerent în scrisori, e descrisă cu umor, jucăuș, cu ironie. Biata Ly e un personaj pe care îl desprinde din ea însăși pentru a focaliza asupră-i compasiunea. Biata Ly își pierde dantura și suplețea pielii, biata Ly șchiopătează, biata Ly e luată în balon de necunoscuți pe stradă: Uite baba! Ceea ce rămâne din această disociere este însă un personaj care renaște din propria sa ardere. Corespondența cu fiica
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
sale, analizată atât de coerent în scrisori, e descrisă cu umor, jucăuș, cu ironie. Biata Ly e un personaj pe care îl desprinde din ea însăși pentru a focaliza asupră-i compasiunea. Biata Ly își pierde dantura și suplețea pielii, biata Ly șchiopătează, biata Ly e luată în balon de necunoscuți pe stradă: Uite baba! Ceea ce rămâne din această disociere este însă un personaj care renaște din propria sa ardere. Corespondența cu fiica ei o remontează, îi irigă potențialul sleit de
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
de coerent în scrisori, e descrisă cu umor, jucăuș, cu ironie. Biata Ly e un personaj pe care îl desprinde din ea însăși pentru a focaliza asupră-i compasiunea. Biata Ly își pierde dantura și suplețea pielii, biata Ly șchiopătează, biata Ly e luată în balon de necunoscuți pe stradă: Uite baba! Ceea ce rămâne din această disociere este însă un personaj care renaște din propria sa ardere. Corespondența cu fiica ei o remontează, îi irigă potențialul sleit de istorie, îi dă
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
din propria sa ardere. Corespondența cu fiica ei o remontează, îi irigă potențialul sleit de istorie, îi dă puterea de a supraviețui. Gândul reîntâlnirii, deși adesea suspendat, uneori pulsează forță în sărmana făptură îmbătrânită prematur în încercări pustiitoare. Dacă asupra bietei Ly lasă întreaga greutate a vieții, asupra restului proiectează lumini ștrengare, uneori ironice, alteori fantastice care mai scot personajul din sărăcia cumplită. Se plânge uneori cochet de stângăcia și nevrednicia personalului de serviciu, când acesta era redus la ea însăși
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
mici personaje, ba șeful lui Liviu, ori prietenul său Nero, ba șoțul lui Carmen. Cât îi privește pe cei doi din cuplu, deși sunt incontestabil plasați într-o relație de atracție, aceasta rămâne mai mult o aspirație decât o realitate. Biata Carmen, periferica, n-are curajul să se disloce din confortul ei provincial deși are câteva tentative, eșuate, însă. Distanța cultivă tensiunea, și în cele din urmă, îi separă. Rămâne să decidă centrul. Iar centrul decide că nu se poate să
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
pare imensă, este o imagine monstruoasă care o bîntuie neîncetat în gîndurile sale, grotesc de mare și colorată fantastic. Detalii, circumstanțe particulare îi vin în minte acestea formează, în jurul întregii legături, o masă de povești stridente uluitoare, în care ignoranța bietei bătrîne în problemele vieții și ale lumii brodează și se învîrte la infinit. Persoana din Paris este mai presus de toate o persoană josnică, o profitoare și o aventurieră prădătoare de cea mai joasă speță. Ar fi ieșit singură de
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
În caz contrat, ești pedepsit să fii supus unei vânători de vrăjitoare, dacă nu pentru „practici”, măcar pentru sentimentul și calitatea vieții ce rezultă de aici. În al patrulea rând, au înscenat o vânătoare de vrăjitoare - ca întotdeauna, terorizantă pentru bietele vrăjitoare -, recurgând, în loc de pedepsele corporale pe care nu le mai au la dispoziție, la vulgaritatea cea mai frustă. Împreună cu alții, peste care trec din motive de spațiu și de stimă, în apărarea lui De Marsico a intervenit și Giorgio Bocca
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
Studiul lui Vișan (2004) are în vedere doar situațiile în care pe poziția N2 se află un substantiv, dar în această poziție se poate utiliza și un pronume. N1 este adjectiv, acordat cu pronumele: (150) a. prostul de mine b. biata de tine În GALR (II: 390) se afirmă că pronumele personal impune verbului-predicat acordul, fără excepție. Pentru a vedea care sunt preferințele vorbitorilor, am făcut o mică statistică utilizând textele de pe internet, culese cu ajutorul motorului de căutare Google. În primele
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Era mulțumit și cu atâta. Dăduse ochii de altfel și cu boierul Miron, care la lăudat că sa purtat vrednic la oștire. Pe drum, din vorbăn vorbă, Petre se răcori tânguinduse că ar vrea să se așeze și dânsul, că biata Marioara destul la așteptat doi ani, dar nu știe dacă se va putea înlesni să facă nunta în iarna asta, că o nuntă costă bani mulți și nici fata nare, nici el. Titu Herdelea, fără să vrea, își adusese aminte
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
cu exemple din text, două trăsături ale genului epic. 9. Comentează, în 60-100 de cuvinte (șase-zece rânduri), următoarea secvență din textul dat: Pe drum, din vorbăn vorbă, Petre se răcori tânguinduse că ar vrea să se așeze și dânsul, că biata Marioara destul la așteptat doi ani, dar nu știe dacă se va putea înlesni să facă nunta în iarna asta, că o nuntă costă bani mulți și nici fata nare, nici el. Titu Herdelea, fără să vrea, își adusese aminte
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
un fecior. Cuprinsă de disperare, jupâneasa Maria, îndemnată de slujnica Tudora, schimbă fetița pe care o naște cu pruncul atunci ivit pe lume al unei țigănci. Soi rău, puradelul devine un june destrăbălat, care o hărțuiește, cu gând păcătos, pe biata Crisanda, copila nedorită de tătâne-său. Vrând să-și salveze fiica, nefericita mamă îl otrăvește pe nemernic, trăind apoi o morbidă senzație de ușurare. Ca să o scape de furia logofătului, ajuns în pragul nebuniei, tuciuria Tudora ia vina asupra ei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288789_a_290118]
-
ca o scenă din Dickens, vă amintiți, când totul era regizat astfel încât să sporească mila celor care asistau la procesiune... Am invocat numele Maricicăi Livițchi, pentru că el relevă, în opinia mea, ca nimeni altul, imaginea tragicomică a actualei campanii electorale. „Biata Basarabie” - ar conchide poate și în cazul nostru Financial Times, dacă ar găsi timp să privească atent și aici. „Există cineva care să fi fost comunist și să nu fi făcut vreun rău semenilor săi?” - se întreba (mai întreabă în
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]