397 matches
-
acesta era bărbatul care o ucisese pe Lorna Henderson. Omul pentru care murise Bernard Duncan Philips. Omul din cauza căruia ucisese asistenta Henderson. Oftând, Logan se sculă de pe scaun. Un alt caz rezolvat. O altă viață distrusă. Stuart MacBride a frecat bude prin străinătate, a fost dat afară de la facultate, și-a deschis propria firmă de design grafic, a lucrat pentru niște oameni de marketing dați dracului, s-a lăsat atras În lumea amețitoare a internetului, a dezvoltat aplicații serioase pentru industria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ceți prilejuiește lui Ceaușescu să se erijeze șițn critic de film - a nu se reține că imaginea lui Păunescu, așa cum reiese din aceste stenograme, e una de „dizident“... din contră). Mai bine să readucem în aceste pagini mirosul binecunoscut de budă estivală. Sățl vedem pe Eugen Barbu mușcânduți de „spate“ pe Al. George, Breban sau Goma. Sau să vedem „votarea“ lui Virgil Teodorescu ca președinte U.S.R... . Ei, dar nu vă amărâți: 99% dintre absolvenții de Litere nu mai știu cine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
ea este cea care trebuie protejată de microbii de pe mână. Intri, te speli pe mâini, după care o scoți, cu mâinile curate, și te urinezi. După care de ce să te mai speli? M-a văzut o dată unii care intrase în budă de la slujbă, după ce începusem să mă piș, și care, observând că ies fără să mă spăl, mă întreabă: Auzi, voi românii, nu vă spălați pe mâini după ce vă pișați?" " Nu, i-am răspuns, noi, românii, nu ne pișăm pe mîini
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
așa ca să te fut pe tine." Nu mai putea să vorbească de nervi. El nu prea putea să vorbească nici când nu era nervos, așa că acum era la pământ cu vorbele. Într-un târziu s-a prins că-i în budă. Însă nu concepea că eu nu mai vreau să plec. Ideea de a rămâne în unitate era voluptuoasă, începuse să-mi placă tare de tot. De ce să mai plec și să mă bucur de două zile de libertate, după care
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
Când cineva spuse: „Închipuiți-vă că orașul nostru ar fi invadat de picioare de lemn false, care ar ieși seara de la Mitropolie și s-ar risipi, șchiopătând, pe străzi”, medicul se ridică de la masă și plecă, dezmorțindu-și Încheieturile, până la budă, unde stătu Îndelung, privindu-se-n oglindă. Chipul său oval, cu cearcăne mari și trăsături moi, exprima indiferență. „Oare de ce Îmi pierd vremea cu astfel de discuții puerile?” se Întrebă el În timp ce-și umezea cu palmele obrajii. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
CC-ul în toate timpurile, ziua în amiaza mare, așa, ca să vadă toată lumea că tovarășul vrea să schimbe două vorbe cu fetișcana ce se ocupă de tabără, deci nu are nimic de ascuns, nu vrea să te proptească într-o budă și apoi să se uite la tine ca la o lepădătură, acesta se plimbă ca orice bărbat normal, cu o femeie care e fericită să asculte ce vrea să-i spună, poate conta de acum că va înțelege tot, se
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
urma, n-a mai urcat direct Copoul... Golește cutia cu mucuri de țigară direct pe geam. - Teoria ei de bază, rezultată din numeroase observații de teren și schițe ascunse undeva bine, numai ea știe unde, e aceea că toaletele publice, budele sunt în continuare locurile de întâlnire, cuiburile agenților secreți care, după 1989, numai s-au dat la fund, așteptând să se reactiveze. „Cum să ne imaginăm că au dispărut peste noapte?” zicea. - Cum? - Au ales locuri frecventate, unde nimeni nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Normal, zicea Andrei, a fost în audiență la Voicu și la alții, dar n-o ascultă nimeni, n-o crede nimeni... - Toți sunt niște kaghebiști... - Cum ai remarcat, toți sunt manipulați sau controlați. De fapt, toate inscripțiile și graffitele din bude sunt forme de comunicare între agenți, dar camuflate așa, să nu le dea oamenii atenție. - Aha, deci dacă mă duc să mă ușurez și, negăsind hârtie igienică, mă caut de batistă sau folosesc sumarul de la vreo carte... și dacă văd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
avem exemple celebre... Nu pot s-o contrazic. - Ei, să nu mai lungesc gargara, ea e pregătită să dea totul în vileag, are manuscrisul gata, a notat în fiecare zi, poate să demaște rețeaua asta complexă care se dezvoltă în bude, ea a și descifrat sistemul lor de simboluri, dar se teme pentru viața ei. E în pericol, ar putea oricând, fără să-și dea nimeni seama, să dispară... Se teme să nu fie răpită, sugrumată, pusă pe undeva-n punguțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
în gât realizarea... - O să le duc un praz verde, cu urările cuvenite. - N-aș putea sta la tine, măcar pentru vreo săptămână? Aici s-a oprit apa și trebuie să merg pe la crâșmele din vale să mă spăl și la budă. - N-am cum... Carina... - Face crize? - Da, crede c-o înșel. - Și? - Încă nu. La poartă dau nas în nas cu directorul. Avea dreptate Lilia, arată ca un maimuțoi jenat de costum. Dar, dacă ne gândim că între cimpanzei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
la Ciurea. Poate asta merge! Îi fac palatu’ gigea, să crape fierea-n dușmani, să dea oftica-n vecini, să mor io! Măcar acolo pot să mă-mbăt, să cânt la acordeon, să mă piș din balcon, că n-au budă în toată căsoaia. Știu să cânt la acordeon... Și-s veseli oamenii... De pe un ziar pătat mă privește un candidat la președinție. - Da! zbiară-n mobil. Merge ca naiba, părinte! Exact așa. Să-ți silabisesc? Ce nu înțelegi, părinte? Vino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
deschide ca o oglindă, se consumă ca o lumânare, se înalță ca un zbor, se prăbușește ca o piatră, moare ca o frunză. Le-ai încuiat pe toate? Pe toate, domnule doctor. Bine, flăcău, vezi ca la 4 este o budă înfundată, neonul de la bec s-a ars, injectorul de la blocul alimentar nu bagă bine. Termini și te culci, la 5.30 mă trezești. Am înțeles, domnule doctor. A, și încă ceva. Dacă te mai prind în centrală la Costică, vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
și În jos. Este... Are două mâini și două picioare? Aceeași mișcare a capetelor. Are. Plus că are și mapă și aparat din ăla, aiped sau cum naiba Îi spune. Sistem de lucru, așa a zis, era să cad de pe budă... Gore, pe lângă faptul că n-ai fior În tine, ești și porc insensibil. Nu ții cu omul atunci când este la necaz, nu-mi place de tine. Dar stai așa, Sandule, că deocamdată sunt cu toții la faza de discuții În zadar
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
cu mâna lui Judd și Kent, până când nu se mai văd. Cred că totul a decurs destul de bine, de fapt. Poate cu excepția momentului când le‑am povestit despre Rory și câinele‑ghid. Și când m‑am împiedicat în drum spre budă. Dar, nu‑i așa, asta se putea întâmpla oricui. Aștept până facem o sută‑două de metri, doar ca să fiu sigură, și mă aplec din nou spre șofer. — Scuzați‑mă, îi spun, m‑am răzgândit. Putem merge în SoHo? Șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
unde nimănui nu‑i pasă de nimic. Mă duc la biroul lui Mel, dar și ea a plecat, ca toți ceilalți. Mel, care de obicei stă cel puțin până la șapte, apoi bea un pahar de vin și se schimbă la budă pentru cine știe ce planuri are în oraș. Cotrobăi în spatele scaunului ei până găsesc pachetul adresat mie și îi scriu un mesaj pe un post‑it. După care mă ridic, ținând pachetul greu la piept și‑mi spun că gata, pentru asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Jemima ! spune Lissy alarmată. Poți să respiri ? — Oarecum, spune aceasta Într-un final. O să fie bine. Foarte Încet, cu corpul total rigid, Își târșâie picioarele până la geanta Louis Vuitton, aflată pe un scaun. — Și ce faci dacă ai nevoie la budă ? zic, fixând-o. — Sau dacă te invită la el acasă ? spune Lissy cu un chicot. — E doar a doua noastră Întâlnire ! Nu mă duc la el acasă ! spune Jemina șocată. Nu așa obții - se chinuie să-și regăsească suflul - un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
milioane. Ne Înțelegeam extraordinar. Unde-am greșit ? — Mă duc să mă aranjez puțin, spun, În momentul În care ni se iau farfuriile cu felul principal, iar Jack se mulțumește să dea din cap. Toaleta femeilor e mai degrabă palat decât budă: oglinzi cu rame aurite, scaune de pluș și o femeie În uniformă, care Îți Întinde prosopul. O clipă mă rușinez un pic la gândul de a o suna pe Lissy În fața ei, dar probabil că a văzut deja tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
la noi, deschide gura, o Închide iar, apoi dispare Într-unul dintre separeuri. — Și zi, ești OK ? spune Katie coborând vocea. — Da, spun, ridicând din umeri. Mă rog... Da. Mă simt atât de bine, că prefer să mă ascund la budă decât să dau ochii cu colegii mei. — Ai vorbit cu Jack ? se aventurează ea. — Nu. Mi-a trimis niște flori idioate. Cum ar fi, hai să ne-mpăcăm, gata. Nici măcar nu cred că le-a comandat el, ci l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
mai bună variantă. Dar unde? Care? Și de ce nici unul nu era deschis? Am mers și-am tot mers. Teama și nevoia de droguri creșteau în mine. Mi-am adus aminte cum mă simțisem odată, când trebuia neapărat să merg la budă și nu era deschis nicăieri. Cum alergasem pe străzi căutând un bar sau o cafenea unde să mă lase să merg la baie. Cum disperarea creștea pe măsură ce clădirile îmi închideau ușile în nas și-și întorceau fețele de la mine. Nicăieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
din profile laminate. Supraveghease personal activitatea muncitorilor, nepermițându-le să ia pauză nici măcar ca să mănânce. Veți avea destul timp să vă odihniți imediat ce apune soarele! îi îmbărbăta el. Până atunci nimeni nu se oprește nici pentru a se duce la budă. Fiecare dintre ei era un supraviețuitor al măcelului din seara precedentă, văzuseră cu ochii lor tot ce se întâmplase, așa încât nu era necesar să insiste prea mult. Oamenii se străduiau din răsputeri să îndeplinească ordinele mercenarului șef. Cu toții erau foști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să nu mai plece acasă. Cum scriam în bucătăria lui Ilie, după ce toată casa adormise, îmbrăcat sumar numai în chiloți, nici nu i-am auzit pașii în picioarele goale, m-am trezit numai mușcat de umăr. Zina ieșise probabil la budă ori după un pahar de apă, și văzuse lumină la bucătărie. Peste umărul meu ar fi greu să descifreze ce scriu, răzbunându-mă pe pixul pe care a trebuit să mi-l cumpăr din Constanța, ar fi greu, zic, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
și Keith îi făcu sobru un semn din cap. Încă așa ceva nu mi s-a mai întâmplat, spuse Terry mai mult pentru sine. — Corect, spuse Keith. Corect. Bem șampanie. Mai cerem o sticlă. Una câte una, fetele ajung fie în budă, fie la toaletă, după care sunt reorientate spre masa unde au apărut noi clienți. Mitzi, asistenta lui Keith. Micuța Bella, telefonista. Și răpitoarea Trudy, o vampă bună la toate, și strategul de la relații publice. (La C. L. & S. predominantă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
care simt nevoia de căsătorie. — Și cu ce te ocupi, Martin? — Sunt scriitor, Moby. — Dar asta e într-adevăr interesant, spuse ea serioasă. Ești scriitor? Ce scrii? — A, beletristică. Ceva de genul ăsta. — Literatură de larg consum de citit pe budă? mi s-a părut mie că aud. — Poftim? — Adică sunt romane populare și nuvele sau thriller-uri sau SF sau ceva în genul ăsta? — Ce înseamnă popular? Îmi zâmbi, părând că mă cântărește din ochi. — Bună întrebare... îmi spuse ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
unghiile și am văzut cât de mâncate și roase erau: Durerea umană ajunsese până în vârful degetelor, doar eu nu eram în stare să văd acest lucru. — Martina, am spus eu. Scumpo. Eu... — Hai că începe. — Trebuie să mă duc la budă. — Nu mai e timp. Du-te. Repede. — Unde? — Acolo. — Acolo nu am voie. E pentru ologi. — Hai, du-te. Intră odată. Am țâșnit afară după două minute și am alergat spre locurile noastre. — Ți-e bine acum? mă întrebă ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
are nici un rost să neg - m-am simțit dureros de fericit. În timpul ultimelor șase rechemări la rampă, i-am spus Martinei ce problemă aveam și, într-un moment de veselă intimitate, m-a ajutat să-mi desfac brâul în prima budă care mi-a ieșit în cale. Pipiul era slab colorat și ireproșabil, nu de un roșu intens sau de un negru arterial, așa cum mă temusem. După care ne-am continuat drumul pe stradă și am intrat să bem ceva într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]