767 matches
-
urcă spre Bucium și Poeni, apoi prin codrii Dobrovățului, mașina șerpuiește de-a lungul pădurii-împărătese ce-și trăia, pentru a câta oară?, drama de toamnă. Cu încă grațioasele lor coroane, copacii suportă răbdători diminețile reci cu stropi diamantini, așezați în cârca frunzelor somnoroase. Pădurea, cu miriadele ei pete în tonuri și nuanțe delicate, travestite în viteza vehiculului în suple balerine avântate într-un dans amețitor, este ca o minune regenerabilă. Fantasticul nu este desprins din nu știu ce basm fermecător, ci se înalță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
Anglia par să se autoparodieze: în primul an de rezidență, ocupația declarată de cei mai mulți dintre ei era aceea de circar. Dar diviziunile Est-Vest au fost luate foarte în serios în Italia, unde un val de crime a fost pus în cârca românilor și legislație draconică a fost adoptată pentru a-i repatria în orice moment. Ar fi o provocare să susțin că extinderea UE a adus la suprafață tot ce este mai rău în vest europeni condescendența, xenofobia și disprețul la
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
tutungerie. și asta chiar și atunci cînd proprietarul pachetului îmi spunea : „Du-te, că acum le-am luat !“. Mă duceam și vînzătoarea mă privea cu mult regret. De fapt, regretul era al meu și e ne drept să pun în cîrca femeii un astfel de sentiment. Ce știu eu ce era în capul ei ? (N-am să încep acum să presupun ce gîndea - cum ar fi bătaia mîncată de la bărbat în ziua precedentă, faptul că trebuia să meargă după program la
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
a multora, care, nemulțumiți de locul pe care-l ocupă În societate - sau chiar și În existență! -, vor dori să schimbe „totul”, nu bazându-se sau făcând uz de propriile calități și forțe, ci „apăsând” pe alții, urcându-se În „cârca altora”. Iar pentru aceasta, vor avea nevoie Întotdeauna, acești resentimentari - resentimentari nu Într-un sens curent și banal, ci În acela adânc, abisal, descris de Nietzsche! -, de indivizi și categorii sociale sau etnice pe care să-i declare inferiori, dacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
se pune scara, covorul roșu, comitetul se deplasează la scara avionului pentru salut și din ditamai Boeingul coboară o echipă a televiziunii CBS, formată din 5 persoane, bărboși, îmbrăcați în blugi și canadiene, cu tot felul de echipamente tehnice în cârcă. Și ăștia erau toți pasagerii! CBS-ul închiriase un avion special pentru ei! Am însoțit grupuri de ziariști la cutremur! Primisem legitimații speciale, cu care aveam acces pretutindeni: la demolări, la spitale, la cimitire, atât în București, cât și în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
popas cu această temă, o lectură a cărții lui Gelu Negrea, Anti‑Caragiale generează o reflecție similară prin rezonanță cu mesajul cărții asupra exagerării, excesului de interpretare a cate- goriilor negative cu privire la universul caragialian. „Tocmai excesul de toxicitate pus în cârca lor a făcut ca interpretarea operei lui Caragiale (de către critici sau de către regizori) să alunece încet-încet de la viziunea unui scriitor plin de haz și cu un simț acut de observație, dar îngăduitor, înclinat mai degrabă spre umor decât spre sarcasm
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
raiului, îndemnândul pe acesta să vegheze cu ochi neobosit, să nu cumva se strecoare iarăși sarsailă pe aici, să mai facă oarece năzbâtii până se va întoarce din călătoria ce hotărâse a face, și-a luat sacul cu daruri în cârcă, a făcut semn de oprire primului nor ce tocmai trecea pe la poarta sfântului Rai și S-a aruncat pe spatele lui, cerându-i să L ducă pe pământ. Și-a pogorât norul ușurel, ușurel, cu grijă mare ca să-L depună
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
-nțeles că tot polițaiului Îi revenise nobila dar greaua sarcină de mamă a răniților În a „rechiziționa” zeama de struguri fermentată a hușenilor și nu oricare ci din cea veche, plină de buchet și sublim gust. Cum pasarea obligațiilor În cârca subordonaților era valabilă și atunci, ca și acum, prefectul se spălase pe mâini ca Pilat din Pont, semnând adresa-ordin nr.6048/21 iulie 1877 ce a trimis-o apoi poliției: „Vă comunicăm asociat cu o copie depe Officiu că am
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
o dată pe zi, copiilor lor un boț de mămăligă. Deteriorarea raporturilor interumane s-a manifestat prin lansarea oficială a "goanei după vrăjitoare", adică lichidarea familiilor de buni gospodari, calificați "chiaburi", sau țărani mijlocași, cărora li se mai putea pune în cârcă simpatii legionare, liberale sau național-țărăniste. Este adevărat că prin zonă se ascundeau "partizanii", printre ei numărându-se, la început, dezertorii, persoane care atunci când frontul traversa țara au refuzat să mai lupte și pe frontul de vest; apoi, după forțarea abdicării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
cânta muzica, în parcul central din fața bisericii numită Sobor iar noaptea făceam noi serenade de lunateci. Noroc că aveam paltoanele și căciulile. Dormeam iepurește de teamă să nu vină cineva să ne fure lădițele cu lucrușoare. Dimineața le luam în cârcă ca pe sfintele moaște și iar ieșeam la plimbare, la îndoit de oase după atâta directă îndreptare pe scândurile podinei muzicale. Masa era conform vecinătății, ecumenică: apă, pâine, mere sau prune uscate. Ei, și ce-i cu asta? Nu eram
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
Fiecare repetiție e consumată la maxim. Când nu înțelegi: faci. Nu aștepta. Chiar dacă te faci de râs. Avem în față un Necunoscut pe care noi îl explorăm. Să lucrăm cu bucurie. Să venim deschiși. Nu așteptăm trenul. Ne suim în cârca lui Alexander. 28 februarie 2002 - Sala Pruteanu Cele cinci piese au fiecare o rezonanță separată și în timp au alăturare. Fiecare piesă dura o seară. Dacă ar fi făcute împreună, ar dura 12 ore. Trebuie înțeleasă economia în poveste. 1
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
și ajutorul acestuia, locotenentul Marin Iagăru, dând și detalii despre ordinele primite de la Dumitrescu. Ignorarea acestei declarații, precum și a celorlalte care implicau organele de stat își găsește explicația în aceea că regizorii acestui proces doreau să pună întreaga acțiune în cârca Mișcării Legionare, principalul adversar al comuniștilor. Acesta este și motivul pentru care foarte mulți dintre inculpați au avut un rol minor în desfășurarea evenimentelor ori au acționat sub imperiul terorii, după ce au fost torturați. Practic, dacă analizăm lista celor douăzeci
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
torturile la care au fost supuși: obligați să soarbă mâncarea fierbinte, bătuți individual, într-un crescendo continuu, întrucât echipele de agresori erau mereu schimbate sub pretextul că nu știau să bată, puși să frece podeaua sub greutatea unui bătăuș în cârcă. Popa l-a avut în fața sa la acest supliciu pe Romeo Proistosescu, căruia îi curgea sânge din cap, astfel că Popa ștergea încontinuu dâra lăsată de acesta. A doua zi au luat-o de la capăt, iar Popa a fost bătut
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
și organizare. Mai târziu, în cerc restrâns, un istoric din zonă mă pune cu amabilitate la punct: "Nu mai spuneți "musulmanii" ori de câte ori vorbiți despre noi. Eu spun "creștinii", când vorbesc despre francezi? Nu ni-l așezați pe Bin Laden în cârcă, altfel pot și eu să-l pun pe Bin Bush în cârca voastră. Sunt discipolul lui Saladin în aceeași măsură în care sunteți dumneavoastră moștenitorul lui Richard Inimă de Leu". Bine punctat. Laicitatea dovedește înțelepciunea de a contrazice identitatea din
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
pune cu amabilitate la punct: "Nu mai spuneți "musulmanii" ori de câte ori vorbiți despre noi. Eu spun "creștinii", când vorbesc despre francezi? Nu ni-l așezați pe Bin Laden în cârcă, altfel pot și eu să-l pun pe Bin Bush în cârca voastră. Sunt discipolul lui Saladin în aceeași măsură în care sunteți dumneavoastră moștenitorul lui Richard Inimă de Leu". Bine punctat. Laicitatea dovedește înțelepciunea de a contrazice identitatea din naștere. Dar întotdeauna va reclama o alta în schimb, ceea ce Atatürk înțelesese
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
Plănui să ia de suflet prima ființă vie ce-i va apărea în cale. Cum ieși omul din casă, dete peste un șarpe. El zise: Vrei tu, șarpe, să fii copilul meu? Mă învoiesc numai dacă mă vei purta în cârcă. Omul se mulțumi și luă șarpele, care i se încolăci împrejurul gâtului. Mâncarea unuia era și mâncarea celuilalt. Nimic nu făcea unul fără altul. Dar bătrânețea aduce cu ea și neputință și omul ajunse cocoșat de povara ce o purta
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
mei. Judecata unui copil îl scăpase pe bătrân de necazul ce căzuse pe dânsul. 1. Scrie ordinea în care s-au petrecut evenimentele: Cum șarpele nu voia, s-au dus la judecată. Învoiala era ca omul să-l poarte în cârcă toată viața. Un copil isteț l-a scăpat pe om de necaz. Un om a înfiat un șarpe. Când nu-l mai putu duce, omul îl rugă să se dea jos. 2. Ce alt titlu ai putea da acestei povestiri
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
observatori francezi, mai ales, ale emigrației culturale românești. Incapabile, chiar și În momentele dramatice ale terorii comuniste din țară, să facă un front comun acolo, În străinătate, pentru salvgardarea literelor românești. Se pare, cum se spune, că ne cărăm În cârcă păcatele din țară, incapacitatea de o minimă solidaritate și, În primul rând, extrem de provinciala suspiciune, care Înainte de război se făcea ciocoiește, iar apoi după criterii politice, cam ca la București, numai că... Întoarse pe dos: dacă În România stalinistă - dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
României, din „uitarea decisă” a Occidentului, aveau dreptul la viață și îl foloseau, acest drept, cum puteau. Mulți occidentali și chiar mulți emigranți români își închipuiau starea populației sub tiranie ca o masă de indivizi triști și revoltați, purtând în cârcă o bandă de profitori și călăi pe care-i urăsc și disprețuiesc din răsputeri. Poate acest lucru s-a întâmplat, de exemplu, în Franța, în Parisul ocupat de nemți, și asta, probabil, pentru că ocupația a durat doar câțiva ani. Dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
Nu le spuneam ce fac, și nici ei nu mă întrebau nimic. Îi țineam deoparte de riscurile mele, al căror sens oricum nu-l pricepeau. Dar, prinși în legea tribală a satului și a statului, li s-a pus în cârcă o responsabilitate pe care n-o aveau. Iar eu mă simțeam vinovată, însă nu puteam face nimic, nu puteam retracta un singur cuvânt nici în fața lor, nici în fața statului. Să fi fost acesta locul meu de baștină, patria, doar pentru că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
din afară cum e când cineva te despovărează pe dinăuntru de ceva. Am încercat să-nvăț de la ele cum ar trebui să procedez în cazul oamenilor. Dar era cu neputință. Tatăl meu a trebuit să-și ducă singur beția în cârcă, iar mama n-a avut cu cine să-și împartă plânsul - chiar dacă plângeam împreună cu ea, o făceam din alte motive decât ale ei. Mama plângea fiindcă avea de bărbat un bețivan care o amenința cu cuțitul când îl lua la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
inutilă. Are nevoie în scurte reprize de frica deprinsă de-acasă și de iritarea permanentă, își reîncarcă bateriile în contact cu vizaviul ocazional, își face plinul servindu-se de persoane fără nici un amestec în toate astea. Cărora le pune în cârcă rea-voință - indiferență, răceală, perfidie - pentru ca, replicând, să poată trece în apărare pornind la atac. Iar dacă vizaviul se poartă prietenos, îl consideră fățarnic. N-ai cum să-i faci pe plac, fiindcă Privirea Străină confundă aceste persoane neimplicate cu viața
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
Dragomir și al fiicei lui Sas, voievodul Moldovei dintre Carpați și Siret și însuși Ludovic a fost lovit în cap de un ciocan de lemn, pe când se afla în mijlocul șanțului cu apă, așa de puternic, încât a fost scos în cârcă de către viteazul Pereny Miklos. În Duminica Floriilor, pe 1 aprilie, Ludovic a dat ordin de retragere, dar Kont Miklos a insistat pentru tratative de pace. A izbutit, în cele din urmă, să-l convingă pe castelan să accepte un armistițiu
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
mai multe încercări să luăm legătura, dar nu m-a lăsat Paznicul. Din motive de securitate. — Era de așteptat să fie dur, spuse Colonelul dând din cap. Pe de altă parte, îl înțeleg, pentru că el răspunde de umbre. Duce în cârcă toată răspunderea. Nici cu mine nu se poartă prea blând. E un individ dificil și nu prea pleacă urechea la doleanțele altora. Cel mai bine e să aștepți să-i treacă hachițele când ai de rezolvat o problemă. Am înțeles
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
decât am crezut. Ironia sorții! M-am tot prefăcut că sunt slăbită, dar nu mi-am dat seama că nu mai am vlagă în mine. Mi-au înghețat toate oasele azi noapte, a fost cumplit de frig. — Te iau în cârcă. Umbra a clătinat din cap. Nu accept așa ceva. Eu nu mai pot fugi și ar însemna doar să te încurc. S-a zis cu mine. — Ideea de evadare a fost a ta. Nu mai poți da îndărăt acum! Te scot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]