454 matches
-
albe, clar tăiate, ale pictorilor: Tintoretto, Guardi, Da Vinci, Degas, Harunobu, Pontormo, Mantegna. Pe alte rafturi poezie cât vezi cu ochii: colecția vărgată și pestriță "Cele mai frumoase poezii" (cît i se potrivește cafeniul lui Eliot, verdele țipător poeziei americane, cărămiziul lui Iannis Ritsos! Nici nu ți-i poți inchipui altfel), colecția "Orfeu" în coperți de sugativă, albastre-cenușii (aici să-l amintim pe bunul Dylan Thomas "Și cum eram tânăr pe sub crengile de măr..."), în fine colecția pătrățoasă dar estetică "Poesis
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
care, doar el, era mai mare decât tot ce văzusem vreodată. Trebuia să-mi las capul pe spate ca să cuprind în întregime imaginea soldatului colosal, cu arma la picior. Cele mai înalte case erau mai scunde decât piedestalul statuii. Nori cărămizii îi înconjurau umerii. Era cu totul și cu totul de piatră. Cât timp eu căscam gura la el, de pe trotuar, mama intra în diverse dughene ca să cumpere câte ceva pentru sora ei și pentru vărul meu, Marcel. Lua de obicei lavandă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
cu tot, sub zecile de globuri curcubeene, luate de vânt și împinse spre straturile de legume. Pe pielița fină a baloanelor se întindeau moale priveliști convexe și scânteieri. Predomina în amestecul bălțat de culori un fel de mov bătând spre cărămiziu și nărămiziu. Aceeași culoare o poți vedea dimineața, în bobul de rouă care arde în soare. Balena, care muiase tubul creionului cu bilă în castronaș, umflîndu-și obrajii ca o trompetistă, ivi deodată la capătul celălalt un balon mare și oval
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
ieri la amiază. După ce m-am spălat pe obrajii care-mi ardeau, am mâncat și-am început să mă gândesc cu ce să mă îmbrac. Nu aveam prea multe alternative: adusesem de acasă o singură bluziță roșie (mai bine zis cărămizie) și niște ciorapi trei sferturi cu dunguliță roșie. Dar mi-am pus fusta albă, în lipsă de altceva, iar pe cap o eșarfă lungă de mătase, imprimată cu flori vișinii. M-am fâțâit nițel în fața oglinzii, care stătea cam înclinată
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
belciugele lui. Am deschis ușa și-am privit înăuntru. Sub pânzele de păianjen, grele și pline de insecte mișunătoare, se vedeau în penumbră unelte vechi: târnăcoape, lopeți, bucăți ciudate de tablă, o nicovală, fiare răsucite, scoabe, toate acoperite de cruste cărămizii de rugină. O găleată turtită era plină până la jumătate cu var solidificat. Am plecat cuprinsă deodată de oboseală, de sentimentul inutilității. Mi-am adus aminte ce spusese odată Egor: "Timpul exterminator, timpul care nu lasă răniți." Și cu asta ți-
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
porcărie, o recunoscui în ea pe Nelly. Fără să mă privească, deși o salutasem și o întrebasem ce mai face, în timp ce ștergea grăbită sticla de pe masă cu o cârpă, chelnerița îmi răspunse încet „bine mersi“. Avea fața plină de pete cărămizii, bolnăvicioase; după ce termină de strâns masa, privi speriată spre bufet, după care se plecă rapid spre Hirghe, spunându-i că și-a terminat tura și că așteaptă jos. Cu mâinile sprijinite de masă și strâmbându-se ca de o rană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
dulapuri boite cenușiu cu postamentele lor vechi și cam stricate. 3) Un dulap boit roș cu geamuri 4) " " galbăn " " 5) " " mare cu geamuri, cu patru uși cu postamentele lui iarăși cu patru uși 6) Douăzeci dulapuri nouă de brad boite cărămiziu închis, cu câte patru uși de geamuri, deschizătoare una preste alta 7) Șase mese de frasin în formă eliptică 8) Două scări unghete, una cu patru trepte și alta cu opt 9) Un biurou lustruit și cu mușama verde. 10
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
dulapuri, boite cenușiu cu postamentele lor vechi și cam stricate. 3. Un dulap boit roș, cu geamuri. 4. " " " galben " 5. " " " mare cu geamuri cu patru uși cu postamentele lui iarăși cu patru uși. 6. 20 dulapuri nouă de brad, boite cărămiziu închis, cu câte patru uși de geamuri, deschizătoare una preste alta. 7. 6 mese de frasin în formă eliptică. 8. Două scări unghiete, una cu patru trepte, alta cu opt. 9. Un biurou lustruit și cu mușama verde. 10. 5
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
o călimară și câteva foi de hârtie, Felix se așeză și începu să scrie caligrafic, privind de departe pe Otilia: "Otilia, Otilia, Tilia, Tili." Pe la ora șase toți se reântâlniră. Pascalopol își reluase ținuta de moșier, dar cu alt costum, cărămiziu, și aștepta în pridvor, în vreme ce trăsura era și ea trasă prin preajmă. - Vreau să te plimb puțin pe moșie, zise Pascalopol către Otilia, cred că te-ai odihnit de ajuns. Otilia își schimbase și ea rochia și nu părea deloc
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ținuturi, la adăpostul munților de incursiunile tătarilor sau otomanilor, au moștenit plăcerea de-a dura cămin temeinic, în piatră. Uneori poate prea închis. Pe Mihai, de cîte ori vede, chiar din goana trenului sau a autobuzului, gospodării împrejmuite cu zid cărămiziu, îl strînge în spate. Și-atunci, își amintește cu drag gardurile de formă, cu cîțiva spini trași printre două-trei sîrme, delimitînd grădinile consătenilor săi. În dimineața aceasta însă, orașul prin care se plimbă îl fascinează. Cînd ajunge în dreptul catedralei, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
într-un loc atât de mediocru la prima vedere. Ajungem la vilă, cu nevasta lui "domnu' Pătru" drept călăuză și purtătoare a cheilor. După ce poarta este descuiată, ne întîmpină, nebănuit, un spațiu modelat după alte legi. Vila albă, cu olane cărămizii și acoperișul rotunjit în cele patru colțuri, are eleganța plăcută a caselor de dinainte de război. Se desprinde, cu luxul ei tihnit și cu un aer de vacanță eternă, din marginea unei pajiști căreia nu-i zăresc capătul. În prim plan
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
ambianța din jur Într-o penumbră opalescentă. Acest joc de lumini diferite, amândouă nenaturale, Într-un fel Însuflețea, În loc să estompeze policromia plafonului. Era un plafon boltit, pe care fantezia decoratorului Îl voia sprijinit În cele patru laturi pe mici coloane cărămizii, cu mici capiteluri aurite, Însă imaginile În trompe-l’œil care Îl invadau, Împărțite În șapte zone, Îl făceau să apară boltit, iar toată Încăperea căpăta aspectul unei capele mortuare, cu ceva implacabil de păcat impur, melacolic-senzuală. „Micul meu teatru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
și șopti preotului limpede și cu părere de rău: ― Unde mergem, părinte? În suflet îi încolți, lângă părerea de rău, un firicel de nădejde, care-i spunea în taină: "Poate că totuși!..." Curând însă părăsiră șoseaua, trecură pe sub un viaduct cărămiziu, apoi peste un podeț de scânduri noi. "Doamne, unde mergem?" se întrebă Apostol acuma cu durere, mai ales că pe aici nu umblase niciodată. Nu-și simțea deloc picioarele, se mira cum poate merge fără picioare și i se părea
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
ți-e făcut aiciul. Nu Înțeleg de ce-i atât de supărăcioasă mama, azi: se năpustește ca un hultan la noi, găinile, pe mine, biet pui, mă ia-n gheare... Zic și eu. De fapt, Îmi pune-n cap o cuvertură cărămizie, mă apucă de colțuri și mă duce, ca pe-un cal, de căpăstru, Încolo, În altă parte. Într-o râpă. Ai zice că s-a mutat Mana În râpă - fără bărbați, numai femei și copii, În văgăuna lutoasă, umedă, Întunecoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
să-l caute. Pe tata. Îl pune și pe Frasin. Și pe Jugastru. Pe Ulm, pe Alun, pe... S-a Întunecat, s-a răcorit. Mama a venit, o dată, cu ciulama și pentru mine; cu plăcințele și pentru mine. Cu pătura cărămizie, o știi tu, din refugiu. O știu, cum să n-o. Miroase Încă a dudă. Stau culcat pe-o ladă de-a lor, de fier, Înfofolit În pătură. Îl ascult pe Fag (Carpenul doarme alături, pe altă ladă și vorbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
dar inginerul bănuia că mai devreme sau mai târziu le va da pe toate naibii și-și va face lichidarea. Îi părea rău că strâmba dreptate a bătrânului tată ieșise deasupra, el personal îl aprecia pe acest tânăr cu ochi cărămizii. Odată îl întrebase: De ce nu te apuci tu să înveți, să dai la o facultate, undeva. Nu pot, îi răspunsese el fără să șovăie. De ce nu poți? Insistase Marcu ești singur, n-ai familie, ce te încurcă? Ce faci tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
și fiica au mărșăluit În tăcere spre living. Masa pliabilă era așezată de mult pentru micul dejun. În ciuda nemulțumirii ei, Asya nu s-a putut abține să nu observe că masa astfel Împodobită, se potrivea perfect, aproape pictural, cu covorul cărămiziu imens de dedesubt, ale cărui modele florale complicate străluceau pe marginea frumoasă de culoarea mărgeanului. Ca și covorul, masa de deasupra părea decorată. Erau așezate pe ea măsline negre, măsline verzi umplute cu gogoșari, brânză albă, cașcaval Împletit, brânză de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
gâlgâite, care trezea un răsunet lung în urmă, în ramurile pădurii. Paseri mărunte, stropite cu felurite colori, se chemau de pe vârfuri de nuielușe mlădioase; erau stigleți cu pete de sânge, pițigoi rotunzi cu pene cenușii și negre, cintezi cu piepturile cărămizii. Se priveau cu ochișori sticliți ca vârfuri de ace, deschideau pliscuri și fărâmau melodios chemările, fâlfâiau apoi ușurel și-n urmă-le nuielușele se clătinau, tremurându-și frunzele lucii. Înfiorarea vieții mărunte se strecura prin marginea aceasta de pădure, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cu putere scaunul masiv până ce na sul meu întâlnește per deaua îmbâcsită de praf. Strănut și mă hotărăsc să păstrez geaca. Merg apăsat in tenționat și bom băn în timp ce iau pungile de chip suri, o pe re che de șosete cărămizii și un pix roșu de sub perdeaua grea și gri. Hotărăsc să las închise ferestrele nedes chise de mult prea multe luni. Încă o dată mă minunez că nu există șifonier și noptiere; de fapt, singura piesă de mobilier e scaunul de
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
a ieșit frate-său. Atunci moașa a zis: "Ce spărtură ai făcut!" De aceea i-a pus numele Pereț (Spărtură). 30. În urmă a ieșit fratele lui, care avea firul roș la mînă; de aceea i-au pus numele Zerah (Cărămiziu). $39 1. Iosif a fost dus în Egipt; și Potifar, dregătorul lui Faraon, căpetenia străjerilor, un Egiptean, l-a cumpărat de la Ismaeliții care-l aduseseră acolo. 2. Domnul a fost cu Iosif, așa că toate îi mergeau bine; el locuia în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
Să-Mi aducă un dar; să-l primiți pentru Mine de la orice om care-l va da cu tragere de inimă. 3. Iată ce veți primi de la ei ca dar: aur, argint și aramă; 4. materii vopsite în albastru, purpuriu, cărămiziu, pînză de in subțire și păr de capră; 5. piei de berbeci vopsite în roșu și piei de vițel de mare; lemn de salcîm, 6. untdelemn pentru sfeșnic, mirodenii pentru untdelemnul ungerii și pentru tămîia mirositoare; 7. pietre de onix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
facerea sfeșnicului cu toate uneltele lui. 40. Vezi să faci după chipul care ți s-a arătat pe munte. $26 1. Cortul să-l faci din zece covoare de in subțire răsucit, și din materii vopsite în albastru, purpuriu și cărămiziu; pe el să faci heruvimi lucrați cu măiestrie. 2. Lungimea unui covor să fie de douăzeci și opt de coți, iar lățimea unui covor să fie de patru coți; toate covoarele să aibă aceeași măsură. 3. Cinci din aceste covoare să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
care vor intra drugii, să le faci de aur, iar drugii să-i poleiești tot cu aur. 30. Cortul să-l faci după chipul care ți s-a arătat pe munte. 31. Să faci apoi o perdea albastră purpurie și cărămizie, și de in subțire răsucit; să fie lucrată cu măiestrie, și să aibă pe ea heruvimi. 32. S-o prinzi de patru stîlpi de salcîm, poleiți cu aur; stîlpii aceștia să aibă niște cîrlige de aur, și să stea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
preasfînt. 35. Masa s-o pui dincoace de perdea, și sfeșnicul în fața mesei, în partea dinspre miază-zi a cortului; iar masa s-o pui înspre partea de miază-noapte. 36. La intrarea cortului să mai faci o perdea albastră purpurie și cărămizie, și de in subțire răsucit; aceasta să fie o lucrare de cusătură la gherghef. 37. Pentru perdeaua aceasta să faci cinci stîlpi de salcîm și să-i îmbraci cu aur; stîlpii aceștia să aibă cîrlige de aur, și să torni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
trei picioare ale lor, 15. și cincisprezece coți de pînză pentru a doua aripă, cu trei stîlpi și cele trei picioare ale lor. 16. Pentru poarta curții cortului, să fie o perdea lată de douăzeci de coți, albastră, purpurie și cărămizie, și de in subțire răsucit, lucrată la gherghef cu patru stîlpi și cele patru picioare ale lor. 17. Toți stîlpii curții de jur împrejur să aibă bețe de legătură de argint, cîrlige de argint, și picioare de aramă. 18. Lungimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]