580 matches
-
al unui imperiu în Europa occidentală de la prăbușirea Imperiului Roman cu capitala la Roma. Locul nașterii se presupune că ar fi localitatea Prüm unde ar fi trăit mama sa Bertrada. Tatăl său Pepin cel Scurt provine din familia Merovingiană și Carolingiană de lângă "Lüttich" (Liege) Belgia de azi. La moartea tatălui său Pepin cel Scurt în anul 768, Carol cel Mare împarte tronul cu fratele său Carloman, care moare în anul 771. Carol va domni singur asupra francilor care, fiind proaspăt trecuți
Carol cel Mare () [Corola-website/Science/296772_a_298101]
-
Habsburg din 1282 până în 1918. Vezi și "Marca de Austria și Margraf" Marca de Austria, cunoscuta și sub numele de Marca Orientalis, a fost formată prima dată în 976 din terenurile care au aparținut odată Marcăi de Panonia în era Carolingiană. Cea mai veche atestare datează din 996, unde numele "ostarrichi" apare într-un document de transfer de terenuri din Austria de astăzi către o mănăstire din Bavaria. În 1156, Privilegium Minus a ridicat Marca Austriei la rangul de ducat, independent
Listă de monarhi ai Austriei () [Corola-website/Science/331551_a_332880]
-
988-1004), cap al școlii reformate a abației, Fleury a savurat o a doua epocă de aur. La începutul secolului 10, Remigiu de Auxerre, a scris glose sau comentarii la textele clasice ale lui Donatus, Priscian, Boethius și Martianus Capella. Perioada carolingiană a fost urmată de o mică perioadă întunecată care a fost urmată de o renaștere a studiului în secolul 11, ce a datorat mult redescoperirii gândirii grecești prin traducerile arabe și contribuțiile musulmane precum "Despre suflet" de Avicenna. Perioada dintre
Filosofie medievală () [Corola-website/Science/335003_a_336332]
-
sfârșitul secolului al VIII-lea, Carol cel Mare (768-814) a restabilit în cea mai mare parte vechiul Occident roman, mai puțin insulele britanice, Spania musulmană și Italia de sud rămasă sub longobarzi și bizantini. La mijlocul secolului al IX-lea, Imperiul carolingian s-a divizat în statul franc de apus și statul franc de răsărit, devenite ulterior regatul Franței și regatul Germaniei. Iar între ele, Lotharingia în continuă fărâmițare. În 962, Otto I al Germaniei a proclamat Sfântul Imperiu German de Națiune
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
731, insistând asupra perioadei 597-731. Opera lui Beda este compusă din lucrări cu caracter teologic, științific, literar, muzical etc. Artizanii principali au fost Carol cel Mare și fiul său, Ludovic cel Pios. Are loc o reformă a scrierii, rezultând minuscula carolingiană. Brațul cultural și ideologic al Imperiului Carolingian viza restaurarea simbolică a Imperiul Roman în Occident, în acest fel dezvoltându-se artele (manuscrise, fresce, sculpturi, arhitectura, muzica - cel mai vechi sistem de notație muzicală din Occident). Unul dintre primii istoriografi a
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
Beda este compusă din lucrări cu caracter teologic, științific, literar, muzical etc. Artizanii principali au fost Carol cel Mare și fiul său, Ludovic cel Pios. Are loc o reformă a scrierii, rezultând minuscula carolingiană. Brațul cultural și ideologic al Imperiului Carolingian viza restaurarea simbolică a Imperiul Roman în Occident, în acest fel dezvoltându-se artele (manuscrise, fresce, sculpturi, arhitectura, muzica - cel mai vechi sistem de notație muzicală din Occident). Unul dintre primii istoriografi a fost Alcuin din York (735-804), călugăr venit
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
primii istoriografi a fost Alcuin din York (735-804), călugăr venit din Anglia, apropiat de Carol cel Mare, a scris teologie, gramatică și poezii și a protejat o nouă generație de intelectuali apărută la curtea lui Carol. Eginhard (770-840), important istoric carolingian, ce a trăit la curtea lui Carol cel Mare, devenind și secretarul lui Ludovic cel Pios. În 828, în timpul războiului civil dintre Ludovic și fiii săi, se retrage la o mânăstire, unde își va scrie opera fundamentală: „Viața lui Carol
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
Nithard (790-844), istoric franc, laic, fiul Berthei (fiica lui Carol cel Mare) și al poetului de curte Angilbert, a luptat în războaiele civile de partea lui Carol cel Pleșuv, vărul său, murind în luptă. A fost martor al destrămării Imperiului Carolingian, ca urmare a tratatului de la Verdun. A scris lucrarea „De dissensionibus filiorum Ludovici pii”, ce conține 4 cărți ce acoperă perioada 840-843, dedicată lui Carol cel Pleșuv. Lucrarea este politizată și bine informată, prin care ne-a transmis jurămintele de la
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
O sinteză de istorie a Franței". A susținut că istoria se face numai cu documente. Gabriel Monod (1844-1912 )a inițiat, în 1875, "Revista istorică", fiind prima revistă de specialitate axată pe istoriografie franceză. A fost specialist în epoca merovingiană și carolingiană. Profesorul Karl Lamprecht (1856-1915) a studiat istoria socială și economică medievală, a pus accent pe interdisciplinaritate, iar în cadrul universității din Leipzig a organizat un centru de studiere a istoriei culturale. A fost criticat pentru metodologia să îndrăzneață, pentru interdisciplinaritatea care
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
comunități numeroase în Galia. Invazia arabă a rupt, însă, Mediterana la mijlocul secolului VII. Arabii au cucerit supremația maritimă, cucerind Tunisul - în 698, Spania - în 711. În Occident s-a instaurat economia naturală prin dispariția comerțului. Puterea maritimă a imperiului franc carolingian va fi terestră (continentală) și nu maritimă, preferând Germania în locul Mării Mediterane. În Istoria Belgiei, a dovedit identitatea Belgiei din epoca medievală. În 1927 a scris "Orașul medieval". Johan Huizinga (1872-1945) a fost un istoric olandez, premergător al istoriei mentalităților
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
În 732, musulmanii au fost opriți la Poitière și forțați să se retragă. Având o asemenea oaste de cavaleri, Carol cel Mare (774-814) a organizat aproape în fiecare an o campanie militară, care a dus în final la formarea Imperiului Carolingian, ce cuprindea Franța, cea mai mare parte a Germaniei (inclusive Austria de azi), comitatul Barcelonei, la sud de Pirinei și Italia. Carol cel Mare nu avea nici el venituri, care să asigure crearea unei pături de funcționari, cu ajutorul căreia să
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
comitatul) are un caracter viager. Supușii ducilor și comiților devin, chiar la recomandarea împăratului (847), vasalii acestora. Serviciul militar nu mai este datorat regelui, ci stăpânului local. Se produce astfel o ruptură între rege și masa oamenilor liberi. Fărâmițarea Imperiului Carolingian (fărâmițarea feudală, care înseamnă desprinderea unor părți dintr-un întreg) începe odată cu moartea lui Carol cel Mare, când Imperiul este împărțit între fiii acestuia. Stăpânii marilor domenii - ducate, comitate - se simt legați de domeniul lor, fapt care le stânjenește mobilitatea
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
În sumar ni se prezintă: I. Organizațiile statale și prestatale; II. Definiția Statului, Etatism, legalitate, pozitivitate; III. Productivitatea juridică originară a indivizilor și grupurilor. Consecințe pentru viața Statului: necesitatea unei lucrări (activități) permanente a acestuia; IV. Exemple istorice. Disoluția Imperiului Carolingian și și fenomenologia politicii subsecventă. Manifestări caracteristice ale crizei și formării etatismului: V. Criza Statului modern. Tentative și soluții. VI. Concluzie. Adevărul de la care pleacă analiza filosofului, este că: Statul modern se află În plină criză. Autorul susține - pe drept
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
politică”. Adică: „recunoașterea și demonstrarea originii parțial extra statale a Dreptului, nu conține, nicidecum, intenția de a diminua unitatea și autoritatea Statului”. În argumentarea sa foarte strânsă, Giorgio del Vecchio abordează tema Crizei Statului pornind, cu exemplificarea istorică, de la Imperiul carolingian al lui Carol cel Mare (m. 888 d. Ch.) În care Începe să se manifeste „anarhia feudală”, când unitatea Statului Începe să dea semne de slăbiciune și oboseală: „Indivizii, pierzând protecția guvernului central, caută pe aceeaa persoanelor care dispun de
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
de deprins cu știința astrelor Încât să posede acea lucrare de mare preț. Și, mai mult, era În stare să o adnoteze, așa cum mărturiseau numeroasele observații Înscrise pe margini, cu o grafie Înghesuită și nervoasă, foarte diferită de aceea minusculă, carolingiană, a copistului anonim care transcrisese textul. Neobișnuit de asemănătoare cu a lui Însuși, observă el citind, ici și colo, câte o observație. Autorul acelor note avea ceva care, Într-un mod cu totul neașteptat, i-l apropia. Așa cum li se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
siguranță și răgaz. Fără aceste elemente nu e posibilă civilizația. Cultura, da; există cultură și la populațiile nomade sau la cele analfabetice, miturile și exorcismele lor, fastul, ornamentația, riturile constituind o cultură. Acele Vremi Obscure, dintre căderea Romei și Imperiul Carolingian n-au fost nici un moment lipsite de cultură. Dar civilizația se instaurează în lume pe un fundament exemplar, statornic și capabil totodată de istorie, deci de evoluție. Deducția fenomenologică a lui Kenneth Clark mă satisface perfect. În ce mă privește
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
retrăgându-se din calea invaziilor și păstrându-și sămânța în depărtate și solitare comunități mănăstirești, nădăjduind o reînflorire în alte timpuri mai propice. Această reînflorire s-a întâmplat o primă dată, efemer, dar strălucit, în ceea ce s-a numit „renașterea carolingiană”, iar apoi, de astă dată definitiv, în secolul al XII-lea. Despre acest moment al istoriei spune un critic și istoric de artă englez, Kenheth Clark, că reprezintă un miracol analog celui al Ioniei și Greciei. Și încheie astfel: „Chartres
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
stărilor cu suveranul vor fi schimbate în detrimentul Cortèsurilor, ideea de echilibru remarcată și aplicată în acest punct al istoriei lusitane rămâne o realitate. 4. Monarhia și Adunările de stări în condițiile divizării politice: Imperiul german și Italia De la destrămarea Imperiului Carolingian până la înfăptuirea unificării statale, în a doua jumătate a secolului al XIX-lea, Germania și Italia au rămas țări tipice ale diviziunii politice în Europa occidentală 300. Cauze multiple au contribuit la menținerea și adâncirea diviziunii politice în ambele țări
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
Dacă originea instituției Adunărilor reprezentative ale stărilor privilegiate din principatele teritoriale al Imperiului german se află în "sfatul și ajutorul" prevăzut de ordinea feudală, se consideră că temeiul Dietei imperiale se regăsește în sistemul electiv al regelui, probabil în adunările carolingiene 303: despărțirea actului electiv de atribuțiile Dietei și preluarea lui de către principii electori, va delimita strict prerogativele adunării. Cele mai vechi deliberări ale germanilor sunt o amintire comună Imperiului german și Franței. După destrămarea Imperiului carolingian și fondarea dinastiei saxone
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
regelui, probabil în adunările carolingiene 303: despărțirea actului electiv de atribuțiile Dietei și preluarea lui de către principii electori, va delimita strict prerogativele adunării. Cele mai vechi deliberări ale germanilor sunt o amintire comună Imperiului german și Franței. După destrămarea Imperiului carolingian și fondarea dinastiei saxone (919), în aceste adunări, în care se auzea numai clinchetul armelor (fremitus armorum)304, se produc schimbări remarcabile: Câmpul cavalerilor este înlocuit de Dietă, în care vor prinde contur atribuții precis determinate. La început prerogativele judecătorești
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
Imperiului, în special după ce ungurii au fost zdrobiți de Otto I cel Mare în bătălia de la Lech (955). Transformările preconizate de suveran privesc și "marca răsăriteană" (Ostmark). Expansiunea spre Est, așezarea în aceste teritori sau cucerirea acestora 710, începută sub Carolingieni, continua sub împărații saxoni și franconieni. De la începutul secolului al XII-lea și până la finele celui de-al XIV-lea se desfășoară o adevărată mișcare de colonizare, însoțită de încercările de creștinare a teritoriilor din zona central și estică a
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
44. 419 L. Ranke, op. cit., pp. 271-272. 420 apud Gh. I. Brătianu, op. cit., p. 196. 421 L. Konopczyňski, op. cit., p. 43 422 În "Monarhia hispanica", C. XIV, apud L. Ranke, op. cit., p. 280. 423 G. Dupont-Ferrier, op. cit., p. 336. 424 Carolingienii dețineau puterea politică efectivă. Aceasta le era conferită prin alegere și ungere. Alegerea de către adunarea poporului "după obiceiul francilor" (secundum morem Francorum) și ungerea, ca binecuvântare a Bisericii (prin episcopi în anul 751, de către papa Ștefan al II-lea în
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
și ungere. Alegerea de către adunarea poporului "după obiceiul francilor" (secundum morem Francorum) și ungerea, ca binecuvântare a Bisericii (prin episcopi în anul 751, de către papa Ștefan al II-lea în 754) au făcut din Pepin adevăratul prim rege al dinastiei Carolingiene. 425 L. Konopczyňski, op. cit., p. 43. 426 Gh. I. Brătianu, op. cit., pp. 196-197. 427 Gh. Bichicean, op. cit., pp. 236-237. 428 M. Tymowski, op. cit., p. 22. 429 Sfatul va deveni "Senatul" Dietei. Apud H. Grappin, op. cit., p. 29. 430 Ibidem, p.
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
o dublă inferioritate - religioasă și culturală -, laicatul s-a definit în mod negativ prin excluderea sa din universul sacrului și a culturii savante"44. Astfel spațiul mănăstiresc devine singurul în care se face cultură, continuându-se raționalizarea creștină. În perioada carolingiană, atunci când are loc prima etapă a scolasticii mănăstirile erau deja entități bine definite, oaze culturale în zonele unei purități de imagine rațională, prevederile Sinodului de la Aachen, nefăcând altceva decât să le integreze în noul sistem cultural numit și renașterea carolingiană
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
carolingiană, atunci când are loc prima etapă a scolasticii mănăstirile erau deja entități bine definite, oaze culturale în zonele unei purități de imagine rațională, prevederile Sinodului de la Aachen, nefăcând altceva decât să le integreze în noul sistem cultural numit și renașterea carolingiană. Păstrând într-o mare măsură tradiția culturală a civilizației romane, ele folosesc scrisul pentru păstrarea informațiilor necesare unei vieți spirituale active. Într-un spațiu în care scrisul era necunoscut cu excepția scrierii sacre și în care informația, mai ales cea cu
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]