1,241 matches
-
radicalizând nihilismul într-o împletire explozivă de idei anarhice, socialiste, utopico-libertare. Cât despre Herzen, acesta își îndrepta săgețile criticii sale împotriva "budiștilor științei" care zăboveau în contemplare într-o epocă ce chema în schimb la acțiune. Potrivnic oricărei forme de conservatorism, acesta a fost principalul teoretician al poporanismului și, opunându-se terorismului lui Neceaev și ribelismului lui Bakunin, și-a dus bătăliile cu moderația pe care o împrumutase din dragostea față de cultură și istorie, după cum rezultă din scrisorile Către un vechi
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
I. Turgheniev, care a aruncat primul piatra împotriva lor, și poate filozoful său preferat Schopenhauer (...). Când Bakunin îi demasca pe profesorii berlinezi și pe revoluționarii parizieni din 1848, acuzându-i pe primii de timiditate și pe cei din urmă de conservatorism, el era un nihilist desăvârșit (...). Când petrașevicii au mers la muncă silnică pentru că "vroiau să dărâme toate legile umane și divine și să distrugă bazele societății (...) aceștia erau nihiliști 53. Din acest motiv, abisului deschis de nihilism el i-a
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
prioritate; c) masa populației este responsabilă de eșecurile tranziției din cauza atitudinii și comportamentelor sale; • grupurile din opoziție: a) strategia este bună (interesul de a atrage susținerea actorilor sociali externi), dar ea nu e aplicată corect de către guvernare sau este amânată. Conservatorismul, tendințele comuniste împiedică implementarea strategiei; b) corupție, hoție; c) colectivitatea este vinovată că nu susține politic pe cine trebuie, din pricina mentalităților sale comuniste. Luptele interne pentru putere sporesc investirea charismatică a strategiei: opoziția utilizează critica făcută de Occident devierilor politicii
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
arată că traducerea atitudinilor în comportamente specifice depinde de poziția respectivelor atitudini în sistemul atitudinal general, care, la rândul lui, este oarecum subordonat ierarhic valorilor generale și temelor ideologice proeminente. De exemplu, profesarea unor crezuri sociale majore ca liberalismul sau conservatorismul atrage după sine atitudini și conduite politice particulare cum ar fi acordul față de cheltuielile pentru apărare, taxele la produsele de import și altele (Eagly și Chaiken, 1998). De asemenea, o ideologie dominantă ca aceea a realizării prin muncă- ideea eticii
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
Giddens (2000), în Europa, tendințele inegalitare sunt și mai îngroșate. Aici se adaugă împrejurarea că, mai cu seamă acolo unde minoritățile etnice sunt distincte din punct de vedere fizic de majoritatea populației, cum e cazul celor de culoare sau asiatici, conservatorismul rasial, practicat atât la nivelul simțului comun, cât și la cel pseudoinstituțional (birocratic), face ca modelul melting pot și cel al pluralismului cultural să fie greu de realizat. Perpetuarea discriminării în societățile democratice europene este o realitate care produce mari
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
militar. Sărac, exilat, provincial - dacă ne este îngăduit să utilizăm acești termeni și să comitem anacronisme... -, ținut departe de școlile filosofice ateniene și dominante (platonism, aristotelism), Epicur nu se va închina, evident, fantasmelor platoniciene - superioritatea Atenei, aristocratismul visceral, elitismul reacționar, conservatorismul politic, ezoterismul pedagogic, spiritualismul dualist, deismul arhitectonic, societatea politică închisă, imobilă, sfetnicul prințului, filosoful-rege și alte fleacuri ale unui Platon poreclit de Epicur „Cel numai aur” și recuzat în mod constant, așa cum o dovedește filosofia sa. Epoca este pe potriva statutului
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
exagerare, multe dintre elementele sale lexicale regăsindu-se în domeniul militar, în cel administrativ sau politic, de stilurile cărora îl apropie și caracterul rigid sau tendința eufemistică. De fapt, limbajul oficial, impregnat de terminologie juridico-administrativă și caracterizat prin rigiditate și conservatorism, poate fi analizat ca o variantă (primitivă) a limbajului polițienesc, foarte apropiat de ceea ce este cunoscut ca "limbă de lemn"54. Aproape neinfluențat de schimbările politice și de modelele lingvistice, discursul reprezentanților administrației penitenciarelor oferă paradigma poziției oficiale și autoritare
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
la calitatea simbolurilor individuale de a unifica și reprezenta o diversitate de conotații. Plurivocitatea reprezintă varietatea conotațiilor conferite fiecărui simbol. Același simbol poate fi înțeles de oameni diferiți în feluri diferite. Ambiguitatea arată că simbolul nu are o conotație exclusivă. Conservatorismul arată că formele de ritual tind să se schimbe mult mai lent decît alte forme de cultură. Cu toate că sîntem înrădăcinați în lumea materială și influențați de forțe fizice, le percepem și le evaluăm printr-un mecanism de simboluri. Comunicăm prin
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
totalitară, susținută de inerție și indiferență, care domină corpul judecătoresc și clasa politică. Din aceste motive nici nu informează publicul despre efectele negative ale încarcerării și despre beneficiile măsurilor alternative, încălcînd astfel regulile internaționale pe care declarativ le îmbrățișează 274. Conservatorismul judecătorilor, bazat pe convingerea că măsurile alternative nu au nici pe departe efectul de intimidare pe care îl au închisorile, a ținut și va mai ține multă vreme administrația publică locală departe de sistemul juridic, deși parteneriatul lor trebuia de
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
partidele se unesc pentru a-și menține privilegiile pe care singuri le propun și le votează, casta politică organizează ceea ce simbolic Mihaela Miroiu numește mineriade, această castă una promite, alta face, stând de fapt cu spatele spre promisiunile electorale, îmbrățișând conservatorismul și paternalismul. Teza pe care o formulează Mihaela Miroiu este că responsabili pentru anomaliile pe care le trăim sunt deopotrivă politicienii, cei care iau decizii, dar și cetățenii care acceptă tacit să stea cu mâna întinsă spre pomana statului. Libera
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
și impozitele. Economia naturală este micul artificiu prin care românul supraviețuiește. Civilizația nu a aerisit decât pe alocuri tradiționalismul care exhală mirosurile sărăciei, ale nedezvoltării, ale așteptării unui tată bun care să-ți ofere mură-n gură toate bunătățurile. Un conservatorism etern ne încremenește la setul de cuvinte străvechi: brânză, barbă, viezure. Ce vor cetățenii și care cetățeni? Ce-ar trebui să vrea cetățenii? De ce-ar trebui ei să aspire spre valorile unui stat liberal? De ce ar vrea ei să
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
operațional, și nu decizii de ruptură care să angajeze întreaga organizație. Incrementalismul fragmentat a fost numit chiar de creatorul său știința parcurgerii la întâmplare - adaptare practică și sofisticată la imposibilitatea atingerii idealului sinoptic. Etzioni (1967) i-a reproșat lui Lindblom conservatorismul intrinsec, deoarece țintește spre schimbări fără consecințe profunde. Lindblom a răspuns acestei critici afirmând că este posibil să produci schimbări mari și repezi nu doar prin acțiuni drastice și rare, ci și prin pași mărunți și frecvenți. Semnificația unor considerații
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
ajuns la o serie de concluzii interesante. Iată câteva dintre ele: existența unei corelații între locul controlului și asumarea riscului (dacă una dintre variabile crește, va crește corespunzător și cealaltă); creșterea tendinței spre externalism se asociază cu creșterea tendinței spre conservatorism, de evitare a eșecurilor; internaliștii acceptă riscul într-o măsură mai mare decât externaliștii, fapt explicabil prin trăsăturile intrinseci ale internaliștilor, cum ar fi: asumarea responsabilităților, înalte capacități cognitive, dorința mare de realizare etc. Asemenea constatări sunt utile psihologului organizațional
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
strict doar la ceea ce este necesar. Între manageri se creează un vid comunicațional, corelat cu absența interacțiunilor semnificative, existând loc pentru amânări, chiar și în condițiile în care firma este în decădere. Firmele depresive se caracterizează prin pasivitate, slabă cofidențialitate, conservatorism extrem, izolare și lipsa scopurilor. Singurele lucruri care se realizează sunt cele programate, rutiniere și care nu cer prea multă inițiativă. Majoritatea firmelor depresive sunt bine stabilizate și servesc o piață matură care are aceleași tehnologii și patternuri competitive de
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
poate controla evenimentele și nu poate realiza ce trebuie pentru a revitaliza firma. Lipsa de scopuri și apatia împiedică orice încercare de a structura firmei direcții și obiective clare. Așadar organizațiile depresive (statice) se caracterizează prin: lipsa încrederii în sine, conservatorism extrem, izolare cauzată de birocrație; pasivitate, lipsa de motivație, organizația funcționează inerțios; pot supraviețui într-un ambient extrem de stabil, cu piețe bine consolidate, cu concurență nesemnificativă; deși au structură ierarhică, nu sunt conduse de un lider, funcționează rutinier; încercările de
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
în simple reguli de calcul și va fi neputincioasă în a lua în considerare testele veritabile care sunt tentativele de respingere, prin aceasta progresul teoriilor științifice devenind, la rîndul său, inexplicabil. Instrumentalismul apare, deci, ca o atitudine de ușurință și conservatorism. 1.4.2..6. Istoria științelor și criteriilor de evaluare la Kuhn Se remarcă faptul că întreaga concepție a lui Kuhn nu constituie numai un atac contra raționalității în dezvoltarea cunoașterii; ea este, de asemenea, dirijată împotriva realismului științific. Căci
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
en économie, Maspero, Paris, 1968; Goodwin R.M., Chaotic Economic Dynamics and Chaotic Motions, New York, Springer-Verlag, 1989; Granger G.-G., Epistémologie économique, în Encyclopédie économique, vol. I, Economica, Paris, 1992; Méthodologie économique. P.U.F., 1955; Gray J., Dincolo de liberalism și conservatorism, Editura ALL, București. 1998; Hahn, F., Hollis M., Philosophy and Economic Theory, Oxford University Press, Oxford, 1979; Hayek F. A., Individualism and Economic Order, Routledge and Kegan Paul, London, 1952; Studies in Philosophy, Politics and Economics, The University of Chicago Press
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
cil., p. 15. 41 Id., p. 17 42 Kelvin Knight, Revolutinary Aristotelism, în Iain Hampsher Monk and J. Stanyer ed. Contemporary Political Studies. The Political Studies Association of the United Kingdom, 1996. p. 885. 43 John Gray, Dincolo de liberalism și conservatorism, Editura ALL, București. 1998, p. 141. 44 Pierre Manent, Cetatea Omului, Editura Babel, București, 1998, p. 245. 45 Jean -Loup Ansselle, Logiques métisses: Anthropologie de l'identité en Afrique et ailleurs, Payot, Paris, 1989. 46 Jeremy Bentham, An Introduction to
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
În același timp, Reforma și Contrareforma, pe de o parte, și dezvoltarea statelor, pe de alta, au stimulat dezvoltarea instituțiilor de învățământ superior, datorită cererii mari de preoți și de birocrați specializați, dar și transformarea lor în centre intelectuale ale conservatorismului. În consecință, Iluminismul și dezvoltarea științifică din secolele al XVII-lea și al XVIII-lea au avut loc mai ales în afara universităților și chiar în opoziție cu acestea. Dezbaterea științifică se desfășura mai ales în academii, cercuri și societăți științifice
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
dintre întemeietorii metodei științifice, Francis Bacon, afirma: „Cât privește regulile aplicate în școli, academii, colegii și alte instituții similare destinate formării oamenilor de cultură și cercetării, totul pare să se opună progresului cunoașterii” (apud Burke, 2004). Dominația clericală asupra universităților, conservatorismul acestora și reputația proastă a studenților - considerați în general scandalagii, bețivi și desfrânați - au provocat scăderea interesului pentru studii superioare și declinul universităților aproape peste tot în Europa. Acest lucru nu s-a întâmplat în cazul institutelor care și-au
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
datele comparative internaționale arată că explozia școlară comunistă a fost sincronă unor procese similare din țări cu regimuri politice diferite. • Universitățile europene își găsesc originea în școlile clericale ale Evului Mediu. • Universitățile au fost, la începutul epocii moderne, centre ale conservatorismului religios. După o perioadă de înflorire, în epoca Renașterii, universitățile europene au intrat într-un declin care a durat până la începutul secolului al XIX-lea. • La începutul secolului al XIX-lea se impun două modele în organizarea universităților europene: cel
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
mai mare importanță atât expresiei individuale, cât și valorilor secular-raționale, pe când țările europene catolice atribuie o mică valoare ambelor tipuri de valori. Studiind relațiile dintre religie și valori, cei doi găsesc următoarele corelații: 1. o relație pozitivă între religiozitate și conservatorism pentru că reținerea, ordinea și rezistența la schimbare sunt compatibile cu religiozitatea în cel mai înalt grad; 2. o corelație negativă între religiozitate și deschiderea la schimbare, hedonismul în particular fiind cel mai incompatibil cu ideile religioase; 3. o relație pozitivă
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
mai importanți factori care determină diferențele interindividuale în ceea ce privește preferințele valorice (Schwartz, Huismans, 1995). Schwartz și Huismans (1995) și mai târziu, Roccas (2005) au dezvoltat o serie de ipoteze în legătură cu asocierea dintre cele zece valori de bază și religiozitate. Dintre valorile conservatorismului, religiozitatea ar trebui să fie cel mai puternic asociată cu tradiția și cel mai puțin (dar totuși, pozitiv) cu valorile de tipul conformității și al securității. Valorile corespunzătoare deschiderii spre schimbare ar trebui să fie asociate negativ cu religiozitatea, din moment ce
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
mari industriași: mie îmi apare mai degrabă ca un tot (industrializare totală), ba chiar ca un tot non-italian (transnațional). Mai cunosc - pentru că le trăiesc și le văd - câteva caracteristici ale acestei noi Puteri încă fără chip; de exemplu, refuzul vechiului conservatorism și al vechiului clericalism, decizia de a părăsi Biserica, hotărârea sa (încununată de succes) de a-i transforma pe țărani și pe lumpenproletari în mic-burghezi și, mai ales, obsesia sa - cosmică, aș putea spune - de a duce până la capăt „Dezvoltarea
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
-se bazele și unei deschideri internaționale a bursei Tokio Stock Exchange (TSE). Bursa din Londra, cunoscută drept centrul celei de a treia piețe bursiere din lume, s-a remarcat printr-un caracter al unui „club închis”, până în anul 1986, datorită conservatorismului pronunțat, după care , a adoptat o reformă radicală, propulsând-o în centrul „europiețelor” și consti- tuind baza tranzacțiilor internaționale. Și piața bursieră franceză, după o cădere generată de concurența industrială, deschiderea granițelor și reapariția inflației (1960), a avut o evoluție
BURSE by Aurel CHIRAN, Elena GÎNDU () [Corola-publishinghouse/Science/394_a_765]