1,556 matches
-
denumește poezia acestui volum o „poezie biogenetică” pentru că, spune autorul: „încearcă să coboare în abisuri, să treacă dincolo de zăgazurile neauzului, ale nevăzului, în adâncul cunoașterii de sine, în lumea celulelor, a hematiilor, hormonilor, organelor generatoare și purtătoare de aceste omenești deșertăciuni, să le înțeleagă limbajul stărilor fiziologice, dându-le ... X. TANGOURILE LITERARE ALE LUI NICU DOFTOREANU, de Vasilica Ilie , publicat în Ediția nr. 2106 din 06 octombrie 2016. Cuvântul „tangou” a devenit un leitmotiv atât în titlurile cărților cât și în
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/vasilica_ilie/canal [Corola-blog/BlogPost/366199_a_367528]
-
căutat marginile perfecțiunii umane / Iubirea și dragostea de bine și om!” (Năzuință). Interesant de remarcat este alăturarea celor doi termeni: iubire și dragoste, fiecare cu altă conotație, dar ducând la același scop: binele omului. Mihai Baicu nu spune precum Eccleziastul: „Deșertăciune, deșertăciune, totul este deșertăciune și goană după vânt” - dar în două versuri, sintetizează magistral zbaterea omului pe pământ, unde „Toate îmi apăreau ca o Fata Morgana / Ce tulbură mintea călătorului prin pustiu...” (Năzuință). Cuvinte vechi, cu parfum arhaic dau un
VOLUM ÎN CURS DE APARIŢIE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1051 din 16 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Recenzie_magia_versului_de_ac_cezarina_adamescu_1384599522.html [Corola-blog/BlogPost/363154_a_364483]
-
marginile perfecțiunii umane / Iubirea și dragostea de bine și om!” (Năzuință). Interesant de remarcat este alăturarea celor doi termeni: iubire și dragoste, fiecare cu altă conotație, dar ducând la același scop: binele omului. Mihai Baicu nu spune precum Eccleziastul: „Deșertăciune, deșertăciune, totul este deșertăciune și goană după vânt” - dar în două versuri, sintetizează magistral zbaterea omului pe pământ, unde „Toate îmi apăreau ca o Fata Morgana / Ce tulbură mintea călătorului prin pustiu...” (Năzuință). Cuvinte vechi, cu parfum arhaic dau un farmec
VOLUM ÎN CURS DE APARIŢIE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1051 din 16 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Recenzie_magia_versului_de_ac_cezarina_adamescu_1384599522.html [Corola-blog/BlogPost/363154_a_364483]
-
Iubirea și dragostea de bine și om!” (Năzuință). Interesant de remarcat este alăturarea celor doi termeni: iubire și dragoste, fiecare cu altă conotație, dar ducând la același scop: binele omului. Mihai Baicu nu spune precum Eccleziastul: „Deșertăciune, deșertăciune, totul este deșertăciune și goană după vânt” - dar în două versuri, sintetizează magistral zbaterea omului pe pământ, unde „Toate îmi apăreau ca o Fata Morgana / Ce tulbură mintea călătorului prin pustiu...” (Năzuință). Cuvinte vechi, cu parfum arhaic dau un farmec aparte poemelor, chiar dacă
VOLUM ÎN CURS DE APARIŢIE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1051 din 16 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Recenzie_magia_versului_de_ac_cezarina_adamescu_1384599522.html [Corola-blog/BlogPost/363154_a_364483]
-
mea Gura mea Doamne, plină fie mereu De lauda numelui Tău! Din hainele necunoașterii m-ai scos Doamne, ajută-mă să cresc în putere Din copilărie te-am simțit tumultos Cum mă -nsoțești prin lume, mângâiere. Traversând jungla lumii prin deșertăciuni La poienile înțelepciunii Tale m-ai dus Lipsuri, umilințe, nemiloase furtuni, Mi le-ai depărtat cu porunca Ta de sus! Aplecat cu smerenie seara peste psaltire Inima-ți cântă prin șoapte vii, davidian Nimeni nu știe Părinte cu câtă tainică
GURA MEA de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1831 din 05 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1451979340.html [Corola-blog/BlogPost/368177_a_369506]
-
În care te pierzi Orbit de miraje. În marea de nisip, Printre dune și cactuși, Încrâncenată înaintez, Și sub tălpile mele Fuge fierbinte nisipul, Fuge fără întoarcere ... Ce bine spus-a înțeleptul: „Vanitas vanitatum et omnia vanitas!” Cu alte cuvinte: “Deșertăciune a deșărtăciunilor ... Totul este deșertăciune!” (Floarea Cărbune) Referință Bibliografică: Reflecții / Floarea Cărbune : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1346, Anul IV, 07 septembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Floarea Cărbune : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
REFLECŢII de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1346 din 07 septembrie 2014 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1410080260.html [Corola-blog/BlogPost/362227_a_363556]
-
de miraje. În marea de nisip, Printre dune și cactuși, Încrâncenată înaintez, Și sub tălpile mele Fuge fierbinte nisipul, Fuge fără întoarcere ... Ce bine spus-a înțeleptul: „Vanitas vanitatum et omnia vanitas!” Cu alte cuvinte: “Deșertăciune a deșărtăciunilor ... Totul este deșertăciune!” (Floarea Cărbune) Referință Bibliografică: Reflecții / Floarea Cărbune : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1346, Anul IV, 07 septembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Floarea Cărbune : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu
REFLECŢII de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1346 din 07 septembrie 2014 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1410080260.html [Corola-blog/BlogPost/362227_a_363556]
-
ca o gaură neagră orice urmă de soare. M-au prins umbrele într-un joc al morții și-mi sorb clipa eternității, iar eu nu știu să le prind de păr, să le scutur și să mă eliberez de povara deșertăciunii. OMUL Un punct minuscul stă să crească Cu fiecare rază de lumină Și-apune ori de câte ori o umbră I-atinge-a inimii grădină. Un joc de-a umbrele-n văzduh E viața fiecărei ființe, Un punct ce-aleargă după-al luminii început, Îmbrăcat
UMBRE de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1431256277.html [Corola-blog/BlogPost/368047_a_369376]
-
cu fiecare secundă ce-ți atinge fruntea în timp ce păianjenul te soarbe picătură cu picătură, până te usucă și rămâi o umbră. Libertate În jurul meu s-au întins lanțuri grele; Păreau de-argint, platină și aur, să nu mai părăsești închisoarea deșertăciunilor acestei vieți ce-a tăiat vițelul cel îngrășat și te-a chemat la ospăț ca să te țină rob în colivia-i plină de venin și să te folosească ca pe un pion pe tabla de șah. Cu mine nu i-
UMBRE de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1431256277.html [Corola-blog/BlogPost/368047_a_369376]
-
ca pe un pion pe tabla de șah. Cu mine nu i-a mers, Nu am căzut în capcana ei de cașcaval ca șoarecul naiv; Am ales liberatatea, sărac de bogățiile lumești, dar liber și scârbit de ghearele mincinoase ale deșertăciunii. Umbra pierdută În colț se vede umbra lunii, o umbră ce pare a se pierde în argintul plin de miasma ceții verzi de pădure și eu cu gândul la tine mă pierd în lumea visurilor și de fiecare dată te
UMBRE de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1431256277.html [Corola-blog/BlogPost/368047_a_369376]
-
bată aerul cu aripile grele și moare. Am alergat între două hotare ca vântul printre crengile copacilor, încercând să adun cât mai multe frunze și mere. M-am izbit de hotarul vieții și mi-au răspuns umbrele, umbrele triste ale deșertăciunii omenești; M-am izbit de hotarul eternității și mi-a răspuns moartea ca o umbră rece și udă. Departe Tu ești dincolo de oglindă și mie mi-e teamă să te privesc, mi-e teamă că dacă te privesc prea mult
UMBRE de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1431256277.html [Corola-blog/BlogPost/368047_a_369376]
-
a infinitului, într-o capcană. Am făcut o greșeală. Prea târziu Am înțeles prea târziu zâmbetul soarelui și taina umbrei, atât de târziu, încât timpul și-a închis ușa grea peste trupul neputinței mele. Timp blestemat m-ai făcut sclavul deșertăciunii tale ... M-ai otrăvit sufletul cu orologiul tău inexistent. Pentru iluziile sufletului meu nu găsesc niciodată timpul care să le adape cu ambrozie și nectar și fiecare clipă trece ca o mie de vieți și pentru sufletul meu se face
UMBRE de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1431256277.html [Corola-blog/BlogPost/368047_a_369376]
-
acum Săgețile grele s-au înfipt în drum Fără Tine visele lumii mureau Au putrezit toate oasele mele De la fața mâniei Tale au răni Gârbovit și chinuit până la vămi Amară-i viața mea prin fapte rele Toate pe lume sunt deșertăciune Nu-s ocara celui fără de minte Comorile dincolo sunt tăciune Auzi rugăciunea mea sfântă Doamne De sufletul meu drept aduți aminte Să mai gust din rodul acestei toamne PSALMUL 38 Ca să nu păcătuiesc cu limba mea Păzi-voi căile mele
PSALTIREA LUI DAVID ÎN SONETE (2) de AUREL M. BURICEA în ediţia nr. 1567 din 16 aprilie 2015 by http://confluente.ro/aurel_m_buricea_1429196428.html [Corola-blog/BlogPost/357739_a_359068]
-
Flavia La Neapolis (Sihem), ținutul Samaria Marc-Aureliu Filosoful era atuncea Împărat Iar Iustin vroiaa să afle, Adevărul Revelat ! Despre stoici și-Aristotel, apoi c-un pitagorean A studiat Filosofia și c-un platonician ! Doar un bătrân necunoscut, ferindu-l de deșertăciune L-a îndemnat spre Prooroci și DUMNEZEU, prin Rugăciune ! Și să rămână Filosof ! că-i bună Filosofia Omului spre bun folos, dacă-l duce spre MESIA ! Reconsiderându-și știința, a spus lumii "noul" Crez Și-a intrat în Creștinism, prin
SF.IUSTIN MARTIRUL ȘI FILOSOFUL de PAULIAN BUICESCU în ediţia nr. 1614 din 02 iunie 2015 by http://confluente.ro/paulian_buicescu_1433228415.html [Corola-blog/BlogPost/377196_a_378525]
-
de depășire în permanența stăruinței, a Lumii: La ce simțirea crudă a stinsului noroc/ Să nu se sting-asemeni, ci-n veci să stea pe loc.(Despărțire)”. Suntem atenționați: în rostirea poetică Eminescu invocă oprirea desfășurării istorice a Lumii (panoramă a deșertăciunilor) pentru a evita Răul și a opri Clipa (!) pentru o stare pe loc fericită. Întru aceasta sunt amintite Memento mori și Povestea magului călător în stele. Fondul filosofiei lui Eminescu este, prin urmare, cel care aude chemarea stării pe loc
Constantin Amăriuţei şi inepuizabilul subiect al literaturii române: Mihai Eminescu by http://uzp.org.ro/constantin-amariutei-si-inepuizabilul-subiect-al-literaturii-romane-mihai-eminescu/ [Corola-blog/BlogPost/93533_a_94825]
-
să locuiască în materie și Care, prin cele materiale, mi-a dus mântuirea”... Pentru Sfântul Teodor Studitul, icoana este o confirmare a chenozei Fiului lui Dumnezeu; ca atare nu este urâtă Domnului: „Nu este urâtă de Dumnezeu, o, cugetător al deșertăciunii, ci este chiar foarte iubită”. Fiindcă, altfel, cum ar fi făcut ceea ce I-a fost urât să facă? Căci nimic nu are atât de primordial omul între însușirile Lui, ca putința de a fi înfățișat in chip. Iar ceea ce nu
DESPRE SFINTELE ICOANE – ADEVĂR AL ÎNVĂŢĂTURII DESPRE IISUS HRISTOS DOMNUL, STĂPÂNUL ŞI MÂNTUITORUL by http://confluente.ro/stelian_gombos_1424935915.html [Corola-blog/BlogPost/377270_a_378599]
-
Să nu-ți ataci ori să-ți vinzi mișeleste prietenii ori frații de sânge și de aceeași credință! Nu-ți vinde propria conștiintă, propriul suflet ... pentru un blid de linte, pentru un loc mai sus și mai călduț în câmpia deșertăciunii acestei lumi, din care nu vei lua nimic cu tine ... Dacă noi dăm atâta bogăție sufletească pentru ce voi nu ne lăsați să ne arătăm acest chip al României care gândește, al României profunde, să fie cunoscut de toată lumea și
LĂSAŢI CHIPUL ROMÂNIEI PROFUNDE SĂ SE-ARATE! de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 390 din 25 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Lasati_chipul_romaniei_profunde_sa_se_arate_elena_armenescu_1327486450.html [Corola-blog/BlogPost/360629_a_361958]
-
castelului anotimpurilor, când în mine cresc fire de pir, se împletesc mereu cu trupurile, formele fără vârstă ale încercărilor cu pasul săltat al minții, ca un obiect de tortură al realității, ca o coasă vrednică de aplauzele oamenilor din bâlciul deșertăciunilor. în el, roțile caruselului plimbă păpușile de carne într-un cerc. parcă totul este o convulsie prelungită,după care ochii devin tulburi, râsul nu mai este râs, lacrima rămâne cod în trupul frunzelor copacilor crescuți la baza lui, a caruselului
FULGERĂ LIRA SOARELUI de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1400 din 31 octombrie 2014 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1414786329.html [Corola-blog/BlogPost/360202_a_361531]
-
mult care au fost mai tari, dacii sau românii, ne anima subiectele care antrenează discuții pasionante dar care nu au prea mare relevanță pentru viața noastră cotidiană, ignorând, totodată, subiectele reale, grave, într-un cuvânt, vânam și adunăm, prea deseori, deșertăciune. Iar dacă ne uităm în jur, e jale: subiecte de cancan, fie politic, fie” ortodox”... Toate denotă o evadare din lumea reală. O evadare care nu ne va servi, însă, la nimic. Realitatea se răzbuna pe cei care o eludează
ROMÂNIA ÎNCONJURATĂ! CÂND VOM CONŞTIENTIZA PE CE LUME TRĂIM? de REVISTA RAZBOI INTRU CUVANT în ediţia nr. 604 din 26 august 2012 by http://confluente.ro/Revista_razboi_intru_cuvant_romani_revista_razboi_intru_cuvant_1346045362.html [Corola-blog/BlogPost/355269_a_356598]
-
suferința întoarsă pe dos ca o țarină plânsă de scaieți înțărcată cu maci care țes cea mai desăvârșită haină a minciunii ne e teamă să ieșim din ghearele singurătății născocim cuiburi să țină cald orgoliului din găoace îmbătăm simțirea cu deșertăciuni inventate în miezul nopții de ursitoare venite cu rădăcini de munte să descânte începutul unui drum cu tălpile goale prin iarba necosită ne vindem oricum oricui din nevoia de lumină fără să știm că astfel golim vistieria dată la naștere
MAI SPRE CER ÎNHĂMATE ARIPI AȘTEAPTĂ de MIHAELA AIONESEI în ediţia nr. 1582 din 01 mai 2015 by http://confluente.ro/mihaela_aionesei_1430489148.html [Corola-blog/BlogPost/352580_a_353909]
-
spectatori, totodată, așezați gospodărește pe râsu´ plânsu´, nu departe de resemnare, or ceva mai trist decât asta nu pot, cu mintea mea, să-mi imaginez! Vor fi cititori care se vor amuza participând, cu ajutorul tabletelor mele, la acest bâlci al deșertăciunilor, dar am siguranța că vor simți și amărăciunea de dincolo de cuvânt a fiecărei pagini, să-i spunem, umoristice”. Mircea Dinutz Partajează asta: Facebook Email LinkedIn Listare Tumblr Reddit Pinterest Google Twitter
REVISTA DE RECENZII by http://revistaderecenzii.ro/d%c2%b4ale-democratiei/ [Corola-blog/BlogPost/339693_a_341022]
-
lor, ci numai din a deșertului, care voia a face din fiecare din ei om mare, și sfârșind prin a-i lăsa cu studii neisprăvite, risipiți prin străinătate, fără subzistență, în voia sorții lor. O familie grea, îngreuiată încă prin deșertăciunea îndărătnicului bătrân...” Acum apare și teama că vor pierde Ipotești căci în altă scrisoare el zice: „ Nu am prejudicii și cu toate astea mi-ar părea rău, dacă țarina aceea, unde zace ce-am avut mai scump în lume ( e
DEZASTRUL DIN FAMILIA EMINOVICILOR de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1976 din 29 mai 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1464499205.html [Corola-blog/BlogPost/385147_a_386476]
-
câmpii-ntr-un fel fără de rost nu că ți-ar păsa oricum nu poți ești de un veșted evident încercând nu faci decât să-i dai drumul la-nnecare-n tine începând de la frunză în frunză până la drojdie-n drojdie înfrunzim o deșertăciune după ce tot ocolim prin-prejurul de după noi se face târziu de nici de margini nu ne mai trebuie a ne ține și ce să zic, care-ar fi marea grozava înțeleapta formulă de căpătâi: tot bem iarăși tu și despre tine
LICENŢĂ PENTRU ZBOR INTERIOR de DANIEL MARIAN în ediţia nr. 1509 din 17 februarie 2015 by http://confluente.ro/daniel_marian_1424162117.html [Corola-blog/BlogPost/381873_a_383202]
-
găsit băiatul ăla frumos în povestea asta de dragoste între homosexuali, nu știu, dar vorba unora: "Cel rău... știe"... Uneori seară, după ce închidem ușa și ne urcăm în pat, sub plapuma, ne încearcă sentimentul că "și azi totul a fost deșertăciune și goana după vânt." Zaharia 1:13 scrie: "Domnul a răspuns cu vorbe bune, cu vorbe de mângâiere îngerului care vorbea cu mine." Îți doresc dragul meu prieten să-ți vorbească Dumnezeu "cu vorbe bune, cu vorbe de mângâiere"... Prorocul
BUCURIA LUI DUMNEZEU DE A NE DARUI CERUL de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 299 din 26 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Eseu_bucuria_lui_dumnezeu_de_a_ne_darui_cerul.html [Corola-blog/BlogPost/356595_a_357924]
-
peste ani. Prin urmare, Părintele Ionel Popescu nu ține informația pentru sine, nu face însemnări pentru sertar, ci o face publică. De aici și altruismul scriiturii sale. În același timp, acesta se încăpățânează să creadă că nu chiar „totul este deșertăciune”, că mai există „ceva” care se poate extrage timpului, un „ceva” mate¬rializat într-o carte care restaurează fapta bună, gândul măreț și gestul ziditor. Pe lângă acestea, mai există un lucru major: în¬crederea Părintelui Ionel Popescu (autor bine, corect
SEMNAL EDITORIAL ŞI PUBLICISTIC – PREOT IONEL POPESCU, ICOANE VII ALE SPIRITUALITĂŢII ROMÂNEŞTI, EDITURA “PARTOŞ”, TIMIŞOARA, 2015, 200 OAGINI… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1720 din 16 septembrie 2 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1442382851.html [Corola-blog/BlogPost/381883_a_383212]