420 matches
-
literă. Caută în cărțile oculte, poate găsești ceva asemănător unei mantre. Sau cuvântului sacru deținut, cândva, de Hiram. Gândește-te la Rostiri inexprimabile în scris pentru că nici sunetele nu au fost descoperite toate. Ți se vor releva echivalențe grafice! E deconcertant. Răsfoind manuscrisul, editorul te va întreba: „De ce te-ai vârât și dumneata aici?”. Va dori doar povestea Magistratului și a Caravellei, a Filozofului și așa mai departe. Cititorul vrea basmul. Crima. Justiția. Să mori pentru el, uneori; să ucidă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
sunt de acord, zise Crang, dezinvolt. Astfel ajunseră, brusc, la scopul fundamental al schimbului lor prudent de păreri. "E cel puțin scopul meu fundamental" își zise Gosseyn privindu-l pe celălalt. Fiindcă poziția lui Crang în toată afacerea asta era deconcertantă. Părea să nu facă nimic. Riscase - risc teribil, având în vedere acțiunea lui pe Venus - venind la cartierul general al lui Enro. Și stătea inactiv. Planul său, dacă exista, era uimitor, dacă justifica o asemenea inactivitate în vreme ce bătălia din cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
răspunse la fel, simțindu-se aiurea și ușor enervată, apoi vinovată pentru că se simțea aiurea și ușor enervată. Au închis și ea s-a simțit ușurată, apoi obosită, prea obosită chiar ca să mai deschidă cartea. S-a trezit cu sentimentul deconcertant că o privește cineva. S-a uitat afară pe geam și a văzut câțiva fulgi răzleți în lumina de la intrare. În cameră aproape că se întunecase, dar se simțea prezența cuiva. — Jesse? — Hei. Scuze. Te-am speriat? Când se uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
așeză pe canapea. Odată, demult, haina de blană i s-ar fi părut nostimă. În seara aceasta de-abia mi-a aruncat o privire. Mă băga în boale. Pot să mă uit la DVD cu tine? mă întrebă. Dumnezeule, era deconcertant. Eu credeam că s-a-ntâmplat ceva grav, iar el nu voia decât să se cuibărească lângă mine și să ne uităm la televizor. Amintindu-mi nepăsătoare că n-am DVD player, i-am spus cu o încredere debordantă: —Bineînțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
că această convocare nu avea nimic de-a face cu compartimentul mașinilor de care se ocupau ei, iar că singurul subiect care va fi pus în discuție acum era responsabilitatea altor persoane. Ripley îi pusese deja la curent cu absența deconcertantă a destinației prevăzute. Parker își zise că mai bine reintrau cu toții în hipersomn ― operațiune neplăcută ― și trase o înjurătură scrâșnită. Era pornit împotriva oricărui lucru care ducea la întârzierea plății. ― Știm că nu suntem în preajma lui Sol, căpitane, zise Kane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
în regulă, de la o firmă care se gândește să investească. Vom petrece o săptămână ca să examinăm situația și apoi îți vom prezenta raportul. Foarte simplu, foarte direct. Încercă să se concentreze asupra cuvintelor, dar frumusețea ei i se părea foarte deconcertantă. Femeia nu făcea nici cea mai mică aluzie, nici o privire furișă, nici o mișcare a corpului, nici o atingere, și totuși era extraordinar de sexy. Putea să vadă că nu purta sutien, iar sânii se conturau fermi sub o bluză de mătase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
orice alt puști. Și învăța repede. Avea o coordonare bună și învăță repede să își scrie numele, sub îndrumarea lui Lynn. Cu cititul mergea mai greu. Dave se descurca bine la sporturile de week-end, deși uneori era de-a dreptul deconcertant. La un meci de Little League, o minge răzleață zbură de pe teren spre clădirea cu două etaje a școlii. Dave alergă, se cățără pe zid și prinse mingea la fereastra de la etajul doi. Puștii îi priviră reușita cu un amestec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
celor două găuri prin care ne băgam picioarele. Maioul, tot tetra, era roșu. Costumul era respingător, indecent cumva, pentru că era urât. Ne dezgolea și ne făcea vulnerabili într-o vreme în care corpurile noastre deveniseră și așa niște carcase destul de deconcertante, căci erau în formare. Unde mai pui că, nu știu de ce, în sala de sport intram cu picioarele goale, nu în pantofi de sport. Poate ca să nu stricăm parchetul. Dar asta trebuie să fi fost totuși în generală, ce naiba! Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
o confrerie mistică. IV În vremea aceea nimeni nu s-a purtat mai frumos cu mine decât Rose Waterford. Ea îmbina o inteligență masculină cu un fel de perversitate feminină, și romanele pe care le scria erau deopotrivă originale și deconcertante. Într-o bună zi în casa ei am cunoscut-o pe soția lui Charles Strickland. Dra Waterford dădea un ceai și cămăruța ei era mai plină decât de obicei. Toată lumea părea să vorbească în același timp, iar eu, șezând tăcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
nu s-a mișcat din loc. A continuat să fumeze în tăcere fără să mă bage în seamă și aparent era dus pe gânduri. Mă întrebam de ce a venit. Până când obișnuința îndelungată îi tocește sensibilitatea, pentru un scriitor e ceva deconcertant în instinctul care-l face să se intereseze de ciudățeniile naturii omenești care-l captivează într-o asemenea măsură, încât simțul lui moral e neputincios în fața acestui imbold. El recunoaște în sine o satisfacție artistică - puțin înspăimântătoare - în contemplarea răului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
am spus nici o vorbă. Era speriată. În cele din urmă am avut-o. Nu știu exact ce anume din felul cum mi-a spus acest lucru a avut darul extraordinar de a-mi sugera intensitatea violentă a dorinței lui. Era deconcertant și cam scârbos. Viața lui era în mod ciudat detașată de lucrurile materiale și trupul lui parcă uneori se răzbuna groaznic pe spirit. Satirul din el punea brusc stăpânire pe toate și el era neputincios, căzut pradă unui instinct care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
sunt de acord, zise Crang, dezinvolt. Astfel ajunseră, brusc, la scopul fundamental al schimbului lor prudent de păreri. "E cel puțin scopul meu fundamental" își zise Gosseyn privindu-l pe celălalt. Fiindcă poziția lui Crang în toată afacerea asta era deconcertantă. Părea să nu facă nimic. Riscase - risc teribil, având în vedere acțiunea lui pe Venus - venind la cartierul general al lui Enro. Și stătea inactiv. Planul său, dacă exista, era uimitor, dacă justifica o asemenea inactivitate în vreme ce bătălia din cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
legiuni o purtau în timpul războaielor - devenise ea însăși un simbol al războiului. — Iar senatorii au văzut gladius-ul atârnat la centură. Printr-o fereastră pătrunse soarele ultimei zile de august. Însă Gajus, neîncrezător, îl întrerupse: — Intrase în Curie înarmat? Întrebarea era deconcertantă și reducea faimoasa lovitură de stat a lui Cornelius la o chestiune de protocol. — Întocmai, răspunse Macro violent, și le-a strigat senatorilor că, dacă ei nu se hotărau, alegerile avea să le facă arma lui. Senatorii au votat îndată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
a artei vede în inovația/revoluția permanentă o promisiune de autenticitate prin „eliberarea de formule” - de fapt, prin eliberarea de raționalismul scientist („Creația adevărată nu se poate prinde în legi cunoscute; este ceva mereu adăugat lucrului cunoscut”). Finalul articolului e deconcertant: „În ziua în care artele plastice toate se reintegrează în arhitectură, romanul, ca în vremurile mari, face loc teatrului”. Concizia „romanelor” liliputane ale lui Quint din Décheances aimables va fi elogiată și în Contimporanul, nr. 50-51, noiembrie 1924, nu fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
chiar dintr-ai noștri, l-au adoptat ca pe o inovație”. Sesizînd pericolul banalizării, futuriștii italieni au recidivat cu noi manifeste, cel mai radical dintre toate fiind cel tehnic, al destructurării sintaxei. Următoarea afirmație a lui Davidescu poate apărea astăzi deconcertantă: „pe urma acestui fel neînțeles de a scri s-a clădit, cel puțin la noi, o bună parte din arta maeștrilor noștri inovatori”. Ne putem întreba ce trăsături futuriste au fost preluate și asimilate în scrierile „inovatorilor” autohtoni? Ale căror
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
care „asemănarea rigidă e jertfită și lăsată fotografilor”), „sforțarea înceată a picturii de a se degaja de constrîngerea realității pentru o cît mai liberă interpretare și alcătuire subiectivă a lumii”, specularea impresionistă a „vibrațiilor colorate, în varietatea și surpriza lor deconcertantă”, apoi expresionismul care „a renunțat la detaliu pentru a degaja esențialul” și, în fine, „abstractismul” picturii pure, autoreflexive, care „nu mai e nici interpretarea lumii din afară, nici nu caută un punct de sprijin în ea. E lăuntric și personal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ea oricît de bizară, se pare că e mai prețuit decît însuși talentul. Literatura, ca și comerțul, are o latură viabilă prin reclamă. Datorită ei, d. Tzara a pătruns în conștiința marelui public european cu o ușurință și o impertinență deconcertantă”. Adăugînd în treacăt - cu ironia de rigoare - că, prin expatriere, „zeii rasei îi menise o soartă mai bună” decît cea de a scoate, rămas în țară, „vreo altă revistă de avantgardă”, Emilian face un scurt istoric al mișcării Dada, citîndu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
pus în practică ceea ce amicul Mitică inventase”. Urmarea? În ciuda avizului entuziast al lui Raymond Queneau și Jean Paulhan, care recomandaseră publicarea textelor în colecția „Metamorphoses”, manuscrisul lui Ionesco a fost respins ca „insuficient de comercial”. Obsesia precursoratului absolut apare astfel — deconcertant, să recunoaștem — și la „părintele” dadaismului... Abia după decesul lui Tzara (decembrie 1963), prefața din 1949 a lui Ionesco va apărea, sub titlul „Precurseurs roumains du Surrealisme. Urmuz” (în numărul XII, janvier-fevrier, 1965, al revistei Les Lettres nouvelles, condusă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
mi-a spus Papion când am coborât la etajul doisprezece. Oare-și dăduse seama că eram acolo pentru un interviu? O altă femeie mi-a aruncat o privire și a clătinat cu tristețe din cap. Ce însemna asta? Era foarte deconcertant. Oare aveam atârnată de mine hârtie igienică? Sau mi se prinsese fusta în chiloți? M-am verificat rapid, de sus până jos, dar n-am găsit nimic care să fie atât de evident în neregulă. Trăgând adânc aer în piept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
fi! Citat din volumul niciodată publicat al unui celebru poet local și cenaclist duminical Înrăit. Dar, se Întreba, nu era el Însuși un joc de cuvinte, o găselniță verbală? Evanghelist al exilului! Replică târzie a unui fost propagandist hazliu și deconcertant al socialismului cu față umană, cum cu atâta convingere Îl descria tovarășa Csiki Irma de la Propagandă, În timp ce documentele de partid gemeau sub fesele ei tari de fostă dansatoare În Ansamblul Mărțișorul de la Casa de Cultură a studenților din Cluj și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
În toile de fond, se desena silueta de acum inconfundabilă a negustorului de antene. Același palton, același fular, aceiași ochelari, aceeași candoare. Mereu egal cu sine În orice Împrejurare, privind totul cu o bunăvoință arogantă, cu o resemnare ironică, cuceritoare, deconcertante, În aparenta lor simplitate. Părea un prapor viu ieșit În lume cu bilet de voie pentru 24 de ore. O Învoire pe care orice regiment de Îngeri o putea acorda oricui, fără dispensă de „Sus”, pentru rezultate meritorii În pregătirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nu chiar... dar cu George Sand... George Eliot... surorile Brontë... Fenimore Îi ascultă impasibilă protestele, apoi Îi râse În față. — Henry, ești extraordinar, Îi spuse. Buna dispoziție Îi revenise, dar Henry găsi că această remarcă de neînțeles era cea mai deconcertantă din Întreaga conversație. A doua zi acceptă o invitație mai veche de a face o vizită prelungită prietenei sale, dna Bronson, la Veneția. Amfitrioana avută din New England ocupa Casa Alvisi de pe Grand Canal vizavi de Salute, iar ospitalitatea sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
devenea din ce În ce mai sumbru, și fără Îndoială acesta era motivul tăcerii. Când Încheie, epuizat și răgușit de efort, se auziră aplauze răzlețe, Însoțite de zâmbete politicoase și mulțumiri murmurate din partea actorilor, care Însă săriră de pe scaune și dispărură cu o viteză deconcertantă. — Unde au plecat toți? se Întrebă el cu glas tare, În timp ce Compton Îl ajuta să Îmbrace paltonul. — S-au dus la cină, Îi răspunse Compton, și cred că la fel ar trebui să facem și noi. Doamna Compton ne așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
și conștiința lui Îi dădeau un soi de autoritate pe care nu o deținuse niciodată până atunci. Cu o tumoră nu se putea pune nimeni. Se pregăti de moarte cu un curaj remarcabil și, uneori, cu un simț al umorului deconcertant de negru. — Sunt ocupată cu muritul, spunea ea, ca să-i eliberez pe Katharine și pe Henry de povară. Unicul motiv pentru care dorea să Își prelungească viața era acela de a lua parte la bucuria premierei londoneze a Americanului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
câteva fire de păr alb în plus. În fotografie, fața îi era mai puțin ridată, iar părul era nițel mai lung, dar altfel era același bărbat lângă care Alison se trezise în dimineața aia. Femeii i s-a părut destul de deconcertant să se uite la o fotografie cu Luca însurându-se cu alta. Sofia strălucea. Arăta ca o femeia care nu are nici o îndoială că acela e bărbatul alături de care o să-și petreacă tot restul vieții. În fotografia respectivă, părul mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]