463 matches
-
lansarea romanului L'adhésion a scriitorului Jean Pintéa. Nu puteam scăpa ocazia, desigur, de a întîlni un scriitor român debutant la Paris și așa l-am întîlnit pe autor - nu e poetul Ioan Pintea, desigur, ci un tînăr scund și dezinvolt în abordare, inginer parcă, oricum cu o meserie serioasă la bază, pe care o exercită de mai mulți ani în capitala Franței, deși mi-a mărturisit că făcuse și un an de franceză la București - a cărui carte nu era
Povestea lui Prithvi by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Imaginative/15177_a_16502]
-
electronic" (Bombă). Un ultim exemplu: indicația (însoțită de un semn convențional) Home apare de obicei ca atare și în paginile "serioase" redactate în română; plăcerea jocului lingvistic o traduce însă uneori cu "Acasă", după cum "Home page" poate apărea în transcriere dezinvolta ("Înapoi la versiunea 2.0. a houmpeigiului lui Criști") sau poate fi ingenios substituit ("Înapoi la pagina muma" - Dan Iancu).
Limba română în Internet by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/18007_a_19332]
-
elegant vocalele și că, la mine, consoanele vor suna întotdeauna hârâit-hârșâit, și nu vor avea vreodată înaltul prestigiu aristocratic pe care-l distingeam și-l savuram cu un fel de beție necunoscută. Era o limbă de domni și de doamne, dezinvoltă și nobilă, materială și suavă totodată, precisă și plină de ascunzișuri, pe care n-o mai vorbește astăzi aproape nimeni. Cunosc doar vreo trei oameni - culmea, din generația mea! - în rostirea cărora s-a păstrat acea fabuloasă limbă pe care
Vorbiți cu accent ? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7009_a_8334]
-
emisie vocală în prima scenă a operei; dispune de o pronunție impecabilă în limba originară, de un timbru solar, limpede, ce favorizează un registru acut calitativ la care are acces de o manieră absolut lejeră; dispune de o mișcare scenică dezinvoltă care a inclus chiar și o tumbă de 360 de grade, executată la sfârșitul celui de al treilea tablou; a făcut-o la limita posibilă a unor dimensiuni corporale greu de imaginat în urmă cu câțiva ani, ...când apărea în
La Viena, opera iese în stradă by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/5562_a_6887]
-
cerut obosită. Povestea, din anii '80, a acelui anticariat unde am văzut-o. "Eu cu rochie nouă" e un personaj de compoziție. Joacă într-o scenă de dragoste obișnuită, aia, veche, cu care se distrează literatura: femeia tînără, stîngace, mioapă (dezinvoltă și cuceritoare ar fi fost prea banal...) care-și asaltează, în repetiții fără partener, idolul ieșit dintre cărți, crai de dughene vieux livres. Probabil, profesor de literatură. Zelul unui narator chițibușar învîrte scenarii după scenarii, unele care merg, altele nu
Femina by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10572_a_11897]
-
prin caracteristici contextuale. Alternativele la asemenea formule - cu acela, cel - aparțin în mod clar stilului înalt, registrului scris și vorbirii îngrijite; existența lor, ca și a eventualelor construcții cu un substantiv (termen de politețe) a accentuat, prin contrast, conotația excesiv dezinvoltă a construcțiilor cu ăla. Tot așa, existența în română a diferitelor modalități de desemnare politicoasă prin pronume de politețe - dumnealui, dumneasa, domnia lui, domnia sa - transformă, cel puțin în anumite contexte, pronumele el în marcă a impoliteții (și întărește uzul politicos
Ăla by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15844_a_17169]
-
Timișoara. își exersează cu naturalețe, în perioada 1996-1998, condeiul publicistic, acest stil direct, colocvial fiind cel mai bine servit, extinzându-se și în textele poetice. Este actualmente student în anul II la Psihologie în cadrul universității Spiru Haret din București. Autor dezinvolt de schițe umoristice, epigrame, povestiri SF. Reviste în care a apărut: Agero, Germania, Delirikon, Sibiu, Poezia, Iași și Oglinda literară. Toate aceste realizări aparținând lui Ștefan Alexandru Ciobanu, și care ar mai avea un vis nobil, să publice cât mai
Actualitatea by Susana Georgiu () [Corola-journal/Journalistic/8456_a_9781]
-
său: lat, cu pomeții înalți și brăzdat de cicatrici lungi, cu ochii migdalați și nasul turtit. Cu toate acestea, era ceva în el - poate privirea sa hotărâtă și de o vie inteligență, ușor ironică, sub sprâncenele încruntate, ori poate siguranța dezinvoltă pe care fiecare gest a său o lăsa să se vadă și care e proprie oamenilor de caracter, obișnuiți să comande - ce îl făcu să intuiască în acel războinic un individ de o valoare superioară celorlalți prezenți în sală. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Patrinianus. Moartea tatălui o lăsase pe Hippolita, în momentul acela deja văduvă, moștenitoare a unui patrimoniu imens, iar ea arătase din prima clipă că nu era dispusă să se lase dusă de mână de nimeni. Fără efort, cu o fermitate dezinvoltă, îl subordonase pe unchiul din partea tatălui, care până atunci purtase povara tutelei, și luase în mână frâele propriei existențe. Clemantius, care de zeci de ani administra proprietatea familiei, o știa de când se născuse, o văzuse crescând, o văzuse când își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
o ducea. Automat, duse la gură degetul arătător de la mâna stângă. Se afla oare aici fetița grațioasă, vaporoasă, îmbrăcată într-o rochie neagră, uzată, cu care mă jucam de-a v-ați ascunselea pe malul Surenului? Fetița asta cu aerul dezinvolt, copilăros, fulgurant, ale cărei glezne senzuale se vedeau de sub pulpana veșmântului ei? Până acum n-o privisem niciodată cu atâta atenție. Ca și cum mi-ar fi căzut un voal de pe ochi. Dar eu m-am gândit involuntar la oile atârnând în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
lângă tine, să nu le mai vezi în veci... Le vedea, le auzea, le simțea aproape, se lăsa dus, se abandona în vorbăria și chicotelile lor încercate de vibrații erotice. Se buluceau în jurul lui, îl întrebau, câtă curiozitate și ignoranță dezinvoltă, lasă-mă să te-ating și să te îmbib, să te umezesc, și buzele tremurând imperceptibil aruncându-te și amestecându-te în hăul de coapse, fese, țâțe care vor să absoarbă și să știe, pentru că el, ca bărbat, s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
inconștienței; ai zice că nici n-a știut c-o să aibă un copil până n-a fost pusă în fața faptului împlinit. Habar n-a avut și nici n-a vrut să știe cum o să se descurce cu doi copii. Inconștiență dezinvoltă, animalică, mereu la cheremul instinctelor... Trăim uneori așa, e un mod de a ne salva. Tot e bine că uneori ne mai scuzăm că n-am știut. Atâta că fetița asta sare din normă. Sunt prea grele pentru capul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
dar dotată cu tot confortul modern, construită în mijlocul unui pitoresc peisaj montan învăluit în mireasma conurilor și rășinii impunătorilor brazi din jur, comportarea ei simplă, naturală, făcuse să-i dispară și ultimele temeri, bine ascunse de altfel sub o atitudine dezinvoltă, dar sobră. Personalul casei avusese o prezență mai mult decât minimală, astfel că nimic nu a tulburat curgerea liniștită a zilelor petrecute împreună. Schimburile de replici și considerațiuni asupra diverselor teme abordate se arătaseră având cursivitate și limpezime, fără măștile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Ridică sprâncenele a mirare și așteptă. Bart își drese glasul, tuși de mai multe ori și făcu o mică pauză. Mi s-a părut că m-ai întrebat dacă vreau să mai rămân, vorbi atunci Arm, pe obișnuitul ei ton dezinvolt. Bart își mai prelungi tăcerea câteva clipe, apoi rosti calm și sigur de sine: Nu ți s-a părut, încuviință. Te rog să mai rămâi cu mine, dacă nu ești foarte grăbită. Femeia scutură ușor din cap: Nu sunt deloc
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
încuiați în ghetoul lor... Nu au putut schimba ideile, nu au avut termeni de comparație, nu au putut deveni oameni de lume. Fiindcă și asta se învață... Primele contacte cu lumea liberă au fost penibile chiar și pentru cei mai dezinvolți și mai adaptabili dintre noi. Toți avem amintiri rușinoase despre primele noastre ieșiri peste hotare, când am rămas blocați în WC-urile cu plată din aeroporturi, am făcut frigul zile-n șir pentru că n-am știut să deschidem caloriferul, în
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
bea ceva începea să devină mai afectuoasă, ceea ce mă jignea și mai mult. Scriam prin aprilie: Găsesc tot mai puține lucruri care merită să fie scrise. Aseară, pe ploaie, cu o Gina agasată după mine, purtîndu-și masca aceea de vampă dezinvoltă pe care i-o cunosc atât de bine, am colindat barurile pline (de unde le cunoaște ea pe toate: hai la Union, hai la Capșa, hai să încercăm la Salonul spaniol...?), am așteptat jumătate de oră la Continental ca să ni se
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
mai atinge ideea de coloană: gândul că acolo a fost zidit un trup de femeie, că orice putere de a zidi are puterea unei materii care se ridică mereu deasupra propriei sale ponderi, ideea anume că zidul conține mișcarea ocultă, dezinvoltă și mereu ascultând de melodia curbei, ca o mișcare oarbă, care n-are nevoie să vadă, ideea deci că acolo, înăuntru, este zidit și ținut împietrit un suflet de femeie! Printre cele câteva variante de sfârșit plauzibil spre care pare
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
josnică și intimă că sunt capabili de orice, pentru că orice le e permis. Oricum, ei n-aveau cum să-și pună asemenea probleme. De câte ori mi se telefona să mă întâlnesc cu un ofițer, de obicei era același, luam un aer dezinvolt, nepăsător - și nu făceam mari eforturi să fiu așa -, spunându-le că „nu am nimic de ascuns“, n-am de ce să mă feresc, și propunându-le mereu, fiindcă tot trebuia să ne întâlnim, locuri foarte centrale: Scala, Aro, Piața Romană
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Erai mult prea intimidat și lucrurile mergeau foarte greu, la plecare ai întrebat-o „mai vii și data viitoare ?“, fără a stabili însă nimic pozitiv, și chiar neîndrăznind să-ți faci visuri. Te siliseși să fii cât mai îndrăzneț pentru ca, dezinvoltă cum e, să nu te disprețuiască, la un moment dat îți pierduseși capul (interesant este că ți-ai dat seama totuși că îl pierzi, ai stat chiar în cumpănă un timp, apoi ai spus fie, măcar de data asta !). După ce
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
împrejur, știind că mișună spioni de toate felurile printre noi. Eu, tot mai enervat, scoteam ceasul din buzunarele vestei, numărând minutele cât stătea fiecare înăuntru și încercând a stabili un mic calcul : inutilă încercare însă. în plus, nenumărate persoane intraseră dezinvolte sau conduse de câte un funcționar (așa cum fusesem și eu sfătuit să fac), protestele fiind inexistente, pentru că dacă te apucai să protestezi, cum mai puteai aștepta un răspuns afirmativ la cererea ta ce solicita o favoare ? Și ce greu de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cu spătar, sprijinindu-și cotul stîng pe masă iar degetul arătător pe rama ochelarilor, fata îi pare lui Mihai de-a dreptul fermecătoare, mai ales că-i stăruie în amintire imaginea trupului ei mișcîndu-se cu grație printre mese, fluturînd mîna dezinvolt. Întorcîndu-se mai mult, ochii lui întîlnesc zîmbetul discret al Lilianei, apărut în colțul gurii, vrînd parcă să închidă în el împreunarea buzelor frumos conturate. Stă mult timp așa, învăluind-o cu privirea. Ești frumoasă, Liliana! îi spune el simplu, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
umorului. Mi-ar fi plăcut s-o fi făcut tu intenționat... Mihai Vlădeanu, cum crezi că mi-aș fi permis?! Mirarea înflorește din nou Lilianei zîmbetul pe conturul feminin al buzelor, aprinzîndu-i spontan luminițele din ochii deveniți migdalați. Mersul ei dezinvolt, pronunțînd pentru o clipă rotunjimea coapsei prin poala rochiei lovită ușurel de genunchiul rotund, stîrnește o pală de aer în care Mihai rămîne învăluit mult timp. O urmărește cu ochii calmi în aparență, cum revine în încăpere ținînd între palme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
plăcere. Pentru cîteva clipe, are impresia că-i din nou student în anul întîi, proaspăt despărțit de Violeta, învață ore în șir în sala de lectură a etajului cinci a căminului "Carpați", și visează s-o revadă pe fata aceea dezinvoltă în gesturi, ușor ironică în vorbe uneori, despre care prietenul său i-a spus că nu mai știe nimic; visează, dar asta nu-l împiedică să stea și cîte o oră la telefon cu doamna Mia, jurîndu-și că-i va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
el peste colțul mesei și-l sărută. Atmosfera se înveselește dintr-o dată. Ochii Lilianei se migdalează, fixîndu-l pe Mihai, ca o mulțumire pentru cele ce-și spun. Tot mai des, capul ei se apleacă peste colțul mesei, în același gest dezinvolt. Știi cum se mănîncă peștele? se precipită Liliana la un moment dat. Am pe... pe cineva, un domn, nu, nu-i ce crezi! devine tot mai încurcată. E în vîrstă, are funcție de... mă rog!... Îmi dă telefon din oraș. Ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
să-i pară rău. Ce-a cîștigat?! Sau, mai precis, ce-a schimbat?! Alături, femeia pășește doar pe vîrfuri, agățată strîns de el. Îi simte parfumul, pe buze poartă gustul rujului și-n amintirea lui revine imaginea ei, de femeie dezinvoltă, stînd pe marginea canapelei, picior peste picior, cu poala rochiei urcînd domol peste jumătatea genunchiului. Poposesc în barul din apropiere. Două pahare cu vodcă. Le iau în mîini și se privesc. Apoi beau, fără să le fi ciocnit. Au schițat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]