1,487 matches
-
ai vrea să ți se facă ție. O revoluție radicală... Cu un astfel de îndemn, hedonismul și logica contractuală pe care el o presupune își găsesc titlurile de noblețe. în afara cazului de delicvență relațională a vreunui individ care consideră ca dezirabilă pulsiunea morții - și, prin aceasta, neagă orice posibilitate de intersubiectivitate -, oricine vrea să se bucure și să nu sufere. Prin urmare, făcându-i altuia ce ar dori pentru sine, el face ca cineva să se bucure și îl scutește de
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
femeile ar fi incapabile să filosofeze, abia dacă sunt bune să discute între ele sau cu copiii, ele ar fi colerice după modelul Xantipei, ar trebui formate și educate de soții lor... - filosoful admite și că nimic nu e mai dezirabil ca o soție după pofta inimii. Cuplul ataraxic al lui Lucrețiu... 11 A te împrieteni cu propria-ți persoană. La sfârșitul banchetului, Eusebiu oferă fiecăruia câte un cadou. Plăcerea de a oferi, plăcerea de a da, plăcerea de a primi
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Pascal își va aminti... Contra învățăturilor Bisericii, autorul Eseurilor îi blamează pe cei care practică o religie a virginității și le plânge pe femei căci, pe acest teren, lor li se cere imposibilul; el cere ca divorțul să nu fie dezirabil prin complicarea inutilă a accesului la el; el justifică sinuciderea considerând că o existență devenită dureroasă nu-i aparține lui Dumnezeu ci prioritar celui care suferă; el recuză radical orice dolorism venit dinspre Biserica Sfântului Petru care invită la imitarea
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
potrivită distanță între tine și sinele tău, între tine și ceilalți, între tine și lume. Și asta până în amănuntele vieții cotidiene. Odată echilibrul găsit și eumetria - metriopatia, spun anticii... - realizată, viața poate deveni veselă, fericită, plină de voluptăți magnifică, superbă, dezirabilă. O viață de înțelept, de filosof, de pace, de seninătate. De ataraxie, desigur, dar chiar mai mult decât atât: o viață de plăcere blândă. Semnul că ai reușit? Dorința de a retrăi ceea ce ai ales socotind că merită, dacă ar
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
în sine, are valoare prin sine însăși și nu are nevoie să i se asocieze vreun obiect ca să merite să mergi spre ea; în sfârșit, cum plăcerea adăugată unei activități juste sau sobre face ca acest bine să fie mai dezirabil, iar binele nu poate fi sporit decât de el însuși, plăcerea e într-adevăr un bine. Și asta e tot... Desigur, ne-ar fi plăcut o dezvoltare, niște precizări, analize, comentarii. Evident, arheologul gândirii hedoniste aspiră la niște fragmente mai
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
nimic despre bucuriile prieteniei... Nu moare nimeni dacă nu practică filosofia - altfel, ce mai hecatombă ar fi! -, arta sau prietenia - în această ultimă ipoteză, omenirea ar dispărea aproape în totalitate... Concluzia se impune deci: există dorințe nenaturale, nenecesare, și totuși dezirabile! Pentru că ele generează plăceri considerabile... Dorința de a fi epicurian, de a gândi în Grădină, de a fi mai aproape de Epicur, de a conversa cu persoane de calitate, de a-i citi pe filosofi, de a-i comenta, de a
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
prudență face ca practica imediată să fie privită ca fiind cea mai în măsură să producă un beneficiu imediat, desigur, dar și viitor. Un hedonist care-și merită numele își calculează plăcerile și nu se supune unei dorințe pentru că este dezirabilă așa cum e. El consimte la ea și o angajează pe calea satisfacerii dacă și numai dacă suma neplăcerilor nu o depășește pe cea a plăcerilor. Ceea ce bucură pe moment va fi recuzat dacă presupune un preț ce va trebui plătit
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
în discuție cînd e vorba de conducerea individului spre seninătate. în plus, poezia redusă la cea a lui Homer e considerată detestabilă deoarece este mincinoasă, punând în scenă mituri și povești, deci niște erori. Pe de altă parte, în măsura în care face dezirabile pasiunile omenești, ea merită să fie condamnată fără apel. Philodemos poet - și Lucrețiu, de altfel... - nu poate subscrie la această opțiune. Tot așa cum epicurismul târziu nu aderă la recuzarea de către Epicur a culturii în general. Opțiunea utilitaristă, net indexată pe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
duce la bun sfârșit toate acțiunile fără a recurge niciodată la arme. Inspirat de filosoful ce-l are ca model pe înțeleptul Epicur, el însuși avizat în ceea ce privește modelul superior oferit de zei, Philodemos demonstrează că transcendența nu pare niciodată mai dezirabilă ca atunci când provoacă imanența... XIII LUCREȚIU și „voluptatea divină” -1- Huiduieli creștine la adresa filosofului! Titus Lucretius Carus, zis Lucrețiu î~90 - ~50 î. Hr.), târăște după el o proastă reputație - cu atât mai nefondată cu cât nu ne-a rămas nimic
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
și mentală. Nu e deloc grozav pentru cei doi protagoniști... Multe sunt durerile care îi pândesc pe cei ce caută liniștea sufletească a filosofului și ataraxia înțeleptului epicurian! Amărăciunea, suferința, distrugerea asociate acestei experiențe-limită nu pot reprezenta ceva ideal și dezirabil în viața unui individ. Așa cum nu e de dorit nicio boală gravă, periculoasă și care lasă urme. Băiatul cu forme feminine delicate - Lucrețiu nu exclude ipoteza unei povești de iubire homosexuale... - sau femeia ispititoare reprezintă niște pericole de care trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
prin IMA sau infecții fulminante). în epoca modernă, evaluarea cardiologică atentă a potențialilor primitori de grefă renală în vederea transplantării acelora care au un beneficiu maxim (prin longevitate) de pe urma TR având în vedere resursele limitate de rinichi transplantabili pare logică și dezirabilă. Riscul cardiovascular în TR se compune din riscul anestezic, cel legat de leziunile ischemice și de funcția de pompă a ventriculului stâng. Indivizii asimptomatici pot fi supuși unui screening pentru ischemie miocardică prin testarea în condiții de stres sau farmacologică
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
resurse umane determina suportul organizațional perceput care se asociază cu reducerea fluctuației. Angajații își amplifica efortul depus în favoarea organizației în măsura în care o percep pe această ca fiind dispusă să îi răsplătească oferindu-le resursele dorite. Dacă li se oferă cele mai dezirabile beneficii (oportunități de dezvoltare, aprobarea și respectul, salariul și promovările, accesul la informații și alte forme de ajutora, angajații se simt obligați că la rândul lor să ajute organizația să-și atingă obiectivele și să reducă acele comportamente contraproductive (absenteismul
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
Natură stimulentului, intrinsec sau extrinsec, nu este parte a definiției 4.Consecință influenței este colaborarea în urmărirea unui scop comun 5. „Lucrurile mărețe” sunt atat în mințile conducătorilor, cât și în cele ale subordonaților, nefiind în mod necesar văzute că dezirabile de celelalte părți. „(p 181Ă Teoriile și cercetările asupra leadership-ului au evoluat de la considerarea trăsăturilor personale (ce aparțineau unor oameni excepționali și erau ereditareă ca fiind esențiale în exercitarea conducerii la concentrarea asupra proceselor cognitive, atributelor, calităților și contextelor în
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
moralizatoare, demne de reținut și de urmat, deși inițial le percepuse carnal, povestirile lor receptându-le mai mult estetic, decât spiritual. Doar la sfârșitul narațiunii el află, și odată cu el și noi în calitate de cititori, că nimfele nu erau niște fecioare dezirabile, ci virtuți reale, și numai acum conștientizează Ameto că nu le-a râvnit în sensul propriu al cuvântului. „În mod asemănător, vede cine sunt aceste nimfe care mai înainte i-au încântat ochii mai mult decât intelectul și care acum
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
poeme despre insule fantastice unde boala și suferința nu există. Trăiește cu iluzia că se va vindeca într-o zi. Incursiunile sale în imaginar, ,,trecerile dincolo" se relaizează prin intermediul scrisului. Universul ficțional pe care-l creează este de fapt spațiul dezirabil în care vrea să trăiască. Naratorul notează la prietenul său ,,diversitatea subtilă și admirabilă a visului"9. Un alt text, publicat de Blecher, în revista Frize In-Mix-Fix, aduce în prim plan două teme deja discutate de autor în proza sa
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
De obicei nu suportam niciodată singurătatea într-o camera necunoscută... Odaia însăși se pregătea pentru el: o intimitae caldă și primitoare se filtra din pereți, prelingându-se pe toate mobilele și pe toate obiectele 167 devine mai târziu o realitate dezirabilă. ,,Locurilor blestemate", așa cum însuși naratorul le numește ,,metafore" ale unei societăți deosebit de ,,topice" parcul orașului, malul râului, li se opun, în romanele lui Blecher, ,,locurile bune" încăperea de sub scenă, de exemplu, din Întâmplări în irealitatea imediată devine expresie a unui
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
altfel, nu de puține ori, naratorul-personaj declară că îl ,,impresionează tot ce este imitat. Florile artificiale, de pildă, și coroanele mortuare, mai ales coroanele mortuare"226. Concluzia la care ajunge personajul blecherian, epuizat de proiectarea la nesfârșit a unor identități dezirabile care să se substituie ipostazei actuale este că ,,nu există nicio diferență bine stabilită între persoana noastră reală și diferitele noastre personagii interioare imaginare"227. Sub tirania obiectelor din realitatea în care este obligat să trăiască, personajul începe aventura sa
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
conștiință, ratând intrarea într-o stare pre-nirvanică. Momentul în care personajul blecherian se identifică cu personajele de film poate echivala, conform terminologiei lui Eliade, cu o cădere în sidpa, deoarece el nu face altceva decât să-și aleagă o identitate dezirabilă. Aceste alegeri și căutări ale personajului vor continua și în celelalte romane ale lui Blecher. Lectura scriitorului francez André Gide nu i-a fost străină lui Blecher. Tentativele personajelor blecheriene de a-și construi eul dincolo de orice relație de dependență
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
pe care o ducea dicolo de ocupațiile zilnice și din care nu-mi parveneau decât ecourile șopite cu stupefacție de persoanele mari din jurul meu. Paul cheltuia toți banii pe care-i câștiga, la varieteu, cu femeile 252. Umanitatea este astfel dezirabilă în contextul în care se relaționează cu copiile sale fidele. Existența se oglindește deformat în toate aceste spații în ideea surprinderii esenței vieții. Atracția față de toate acestei locuri va fi oarecum stopată în momentul în care, intrat în teatru, naratorul
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
Blecher încearcă heideggerian să afle care este rezerva lor de ființă. În cea de a doua etapă, de proiect, acestea vor să descopere ceea ce nu sunt încă. Imaginația este cea care le dă posibilitatea să-și proiecteze la nesfârșit ipostaze dezirabile. Astfel, Emanuel era mai ales paralizat de imaginația lui precisă: vedea în gând idila lor de mult consumată, urmărea atitudini exacte de dragoste între ei, ce nu existaseră încă niciodată, avea brusc vechi amintiri de lucruri ce încă nici nu
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
Quitonce, de la care învață ,,precauțiunea de a-și păstra în dulap un frumos costum de haine negre"274, pentru că posibilitatea de ,,a fi" a acestuia a inclus întotdeauna și pe aceea de ,,a nu mai fi". Quitonce moare asemenea identității dezirabile, în hohote de râs, ca o paiață. Râsul lui Quitonce va fi purtat de Emanuel cu sine, pentru că printr-un transfer atributiv va deveni chiar râsul său. Astfel, de la ascultarea și tăcerea celorlalți se va ajunge la ascultarea sinelui. Personajele
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
voalurile ei duse de vânt, și aruncate în fereastră, în șuvoaie ce memorează sticla cu rădăcini și copaci de picături lunecânde 324. Căderea ploii ca metaforă a morții amintește de textul bacovian. Visul revine ca alternativă la existență, ca realitate dezirabilă. Atracția pentru elementul nocrurn se justifică exprimând chemarea thanatosului. Această atracție se va estompa în momentul în care personajul va trăi, pentru scurtă durată, o nouă experiență erotică. Practic, acest momenent va exclude alte trăiri, alte chemări ale personajului. Cele
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
o percepție cu totul aparte asupra eului. Astfel, am putea spune că lumea se schimbă, iar odată cu ea și eul narator. Proiecțiile imaginare ale eului narator au o trăsătură comună: imaterialitatea. ,,Metafora obsedantă" a acestui text este cea a identității dezirabile. O primă ipostază a eului o avem în imaginea omului negru care apare atât de des în textul blecherian. Interesant este că ulterior, în același roman, prezența feminină imaginată va avea aceleași atribute: Visai că mă găseam pe străzile unui
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
vor deveni, de asemenea, alternative la realitatea în care eul narator se situează. Putem afirma că primul roman al lui Blecher este o scriere a eului care încearcă să găsească în realitatea imaginată numită metaforic ,,ireal" ipostaze ale unui ,,sine" dezirabil. Este un roman nu numai al metamorfozării realității, dar mai ales al eului creator, aceste trsansformări continue asigurând trecerea către suprarealitatea ultimului roman, desprins parcă din tablourile lui Octavio Ocampo. Dacă Întâmplări în irealitatea imediată poate fi asociat cu ,,un
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
este atitudinea elevilor săi, cu referire, în special, la conținutul disciplinei sale. Atitudinea elevului poate fi modificată spre bine dacă profesorul va reuși să: - ofere elevilor săi un mesaj persuasiv și foarte bine argumentat; - modeleze și/ sau să încurajeze comportamentele dezirabile și pertinente;inducă disonanță între componentele cognitive, afective și comportamentale ale atitudinilor; d) Necesitățile Necesitățile unui elev diferă enorm de cele ale altora. Cea mai cunoscută clasificare în acest sens și cea mai des utilizată este ierarhia necesităților realizată de
SIMPOZIONUL NAȚIONAL CU PARTICIPARE INTERNAȚIONALĂ CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Claudia BOTA () [Corola-publishinghouse/Science/91780_a_93138]