2,571 matches
-
84. 8. Eminescu și “ruptură” conștiinței europene moderne, în ANLL, XXIX (1983 1984), B literatura, p. 45 63. 9. Note asupra DOOM, în AUI, tom. XXX (1984), secț. III, e lingvistică, p. 73 79. 10. Natură semiotica a raporturilor dintre dialectica și retorica la Aurelius Augustinus, în vol. Petru Ioan (ed.), Filosofia și problematică lumii contemporane, Iași, 1986, p. 105 114. 11. Asupra distincției limbaj obiect/ metalimbaj în lucrările lui Augustin De dialectica și De magistro, în ANLL, XXXI (1986 1987
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
73 79. 10. Natură semiotica a raporturilor dintre dialectica și retorica la Aurelius Augustinus, în vol. Petru Ioan (ed.), Filosofia și problematică lumii contemporane, Iași, 1986, p. 105 114. 11. Asupra distincției limbaj obiect/ metalimbaj în lucrările lui Augustin De dialectica și De magistro, în ANLL, XXXI (1986 1987), A lingvistică, p. 9 21. 12. Semnificație, desemnare, denotare, în AUI (serie nouă), secț. III, B filosofie, tom. XXIII (1987), p. 93 94. 13. Despre traducere și despre limbile de cultură, în
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
și eficiența în învățămînt”, Ploiești, 27 29 iulie 1983. 5. Sens și semnificație în semantica contemporană, comunicare prezentată la Sesiunea anuală a Centrului de Lingvistică, Istorie Literară și Folclor, Iași, 27 29 mai 1984. 6. Natură semiotica a raporturilor între dialectica și retorica în concepția lui Augustin, comunicare prezentată la al IV lea Colocviu Național de Lingvistică, Poetica, Stilistica, Iași, 14 16 iunie 1985. 7. Asupra distincției limbaj obiect/ metalimbaj în De dialectica lui Augustin, comunicare prezentată la Sesiunea anuală a
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
mai 1984. 6. Natură semiotica a raporturilor între dialectica și retorica în concepția lui Augustin, comunicare prezentată la al IV lea Colocviu Național de Lingvistică, Poetica, Stilistica, Iași, 14 16 iunie 1985. 7. Asupra distincției limbaj obiect/ metalimbaj în De dialectica lui Augustin, comunicare prezentată la Sesiunea anuală a Centrului de Lingvistică, Istorie Literară și Folclor, Iași, 25 26 iunie 1985. 8. Limbaj obiect/metalimbaj în dialogul augustinian De Magistro, comunicare prezentată la Sesiunea Națională a Societății de Studii Clasice din
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
studențeasca, revista de cultură, Iași, 1975 1989. SCL = Studii și cercetări lingvistice, Editura Acedemiei Române, București, 1952 și urm. 1. "Dicționarul general al literaturii române", Academia Română, Ed. Univers Enciclopedic, București, 2005. 2. "Trei opinii despre un eveniment editorial: Augustin, “De dialectica”", Lucia Wald, Alexandru Boboc, Daniel Barbu, “Universul cărții”, 1991. 3. "Un filolog pursânge", Bogdan Cretu, în “Ziarul finaciar”, 20 iunie 2008, p. 3. 4. Eugen Munteanu, Curriculum Vitae, disponibil că extras online pe serverul Universității "Al. I. Cuza" din Iași
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
preconizează o societate deschisă. Numai în societatea care nu este legată de dogme sau reguli de viață rigide, sunt posibile reforme și o alegere liberă între alternative. Popper respinge în mod critic teoria statului a lui Platon din "Politeia", precum și dialectica socială a lui Hegel și Marx, întrucât au caracter dogmatic și nu admit nicio critică. Afirmațiile marxismului asupra viitorului (de ex.: prezicerea unei societăți comuniste fără clase) sunt încărcate de dogme, nu corespund realității istorice și au în consecință un
Raționalism critic () [Corola-website/Science/314546_a_315875]
-
Persoana ta este sufletul tău" spunea Socrate (Platon, Alcibiade, 138e). În secolul IV î.Hr., Platon, filosof de la care ne-au rămas importante lucrări (dialogurile Phaidon, Republica, Legile etc.), pornind de la metoda lui Socrate - al cărui elev a fost - a creat dialectica și a făcut sinteza între raționalism și spiritualismul lui Pitagora. În sistemul său Ideile erau o realitate absolută și imuabilă, inaccesibilă cunoașterii raționale. Opera politică ne înfățișează, la maturitatea târzie, un Platon dezamăgit de tentativele de înfăptuire a „statului ideal
Filozofia greacă clasică () [Corola-website/Science/319414_a_320743]
-
toate formele". Pentru atingerea acestui obiectiv, suprarealiștii au întreprins repetate încercări de a reconsidera principalele concepte și teme ale suprarealismului ortodox promulgat de André Breton. În 1946 apare în limba franceză "Dialectique de la dialectique. Message adressé au mouvement surréaliste international" ("Dialectica dialecticii. Mesaj adresat mișcării suprarealiste internaționale"), prin care autorii, Gherasim Luca și D. Trost, încearcă să definească situația suprarealismului în contextul unor transformări sociale iminente. Deși aparțin unor grupuri distincte - Virgil Teodorescu și Gellu Naum, preocupați în primul rând de
Literatura română suprarealistă () [Corola-website/Science/297789_a_299118]
-
formele". Pentru atingerea acestui obiectiv, suprarealiștii au întreprins repetate încercări de a reconsidera principalele concepte și teme ale suprarealismului ortodox promulgat de André Breton. În 1946 apare în limba franceză "Dialectique de la dialectique. Message adressé au mouvement surréaliste international" ("Dialectica dialecticii. Mesaj adresat mișcării suprarealiste internaționale"), prin care autorii, Gherasim Luca și D. Trost, încearcă să definească situația suprarealismului în contextul unor transformări sociale iminente. Deși aparțin unor grupuri distincte - Virgil Teodorescu și Gellu Naum, preocupați în primul rând de idealurile
Literatura română suprarealistă () [Corola-website/Science/297789_a_299118]
-
este de a purta războaie de prestigiu, cu scopul de a îi fi recunoscută autonomia și supremația de către toate celelalte state. Acest stat însă nu poate realiza decât momentul "general" al existenței umane, în timp ce momentul "individual" rămâne la marginea lui. Dialectica dintre general și individual nu este decât o altă formă a dialecticii dintre stăpân și sclav, stăpânirea corespunzând generalului iar sclavia individualului. Omul nu poate fi satisfăcut decât atunci când este creat un stat un de valoarea individuală a unui om
Fenomenologia spiritului () [Corola-website/Science/304203_a_305532]
-
fi recunoscută autonomia și supremația de către toate celelalte state. Acest stat însă nu poate realiza decât momentul "general" al existenței umane, în timp ce momentul "individual" rămâne la marginea lui. Dialectica dintre general și individual nu este decât o altă formă a dialecticii dintre stăpân și sclav, stăpânirea corespunzând generalului iar sclavia individualului. Omul nu poate fi satisfăcut decât atunci când este creat un stat un de valoarea individuală a unui om este recunoscută de către "generalul", "comunitatea" care este încarnată în stat, prin faptul
Fenomenologia spiritului () [Corola-website/Science/304203_a_305532]
-
generalului, statului. Însă statul, "generalul", societatea de războinici nu recunoaște nici munca, nici "personalitatea" muncitorului, ci cel mult "produsul" impersonal al muncii sclavului. Atât timp cât sclavul nu luptă, valoarea sa individuală rămâne subiectivă; el singur se autorecunoaște. Contradicția dintre Revenind la dialectica stăpân sclav, trebuie spus că partea umilitoare, servilă a satisfacerii trebuinței stăpânului a fost preluată de sclav. Astfel, prin faptul că stăpânul stăpânește sclavul, el stăpânește (direct și indirect) natura și trăiește în aceasta ca stăpân. Dar a trăi în
Fenomenologia spiritului () [Corola-website/Science/304203_a_305532]
-
cu adevărat liber. Iar dacă sclavul este om cu adevărat liber, atunci și stăpânul poate accepta din partea acestuia libertatea proprie, scăpând și el în final din dilemă. Aici se încheie istoria. Pentru Hegel, odată cu consolidarea societăților burgheze se încheie și dialectica. Însă pentru Karl Marx tocmai acest punct este momentul de plecare al unei noi dialectici, cea dintre capitalist și proletar, numită și dialectică materialistă.
Fenomenologia spiritului () [Corola-website/Science/304203_a_305532]
-
accepta din partea acestuia libertatea proprie, scăpând și el în final din dilemă. Aici se încheie istoria. Pentru Hegel, odată cu consolidarea societăților burgheze se încheie și dialectica. Însă pentru Karl Marx tocmai acest punct este momentul de plecare al unei noi dialectici, cea dintre capitalist și proletar, numită și dialectică materialistă.
Fenomenologia spiritului () [Corola-website/Science/304203_a_305532]
-
toate lumile posibile"". Această teză optimistă, de fapt o judecată sintetică "a priori", a fost la vremea sa ridiculizată de Voltaire în romanul său ""Candide"" (1759), în care Leibniz este prefigurat de personajul ""Doctor Pangloss"". Leibniz este unul din precursorii dialecticii germane, el a susținut ideea continuității și evoluției naturii. În teoria cunoașterii, Leibniz se situează pe pozițiile raționalismului, pe care încearcă să-l îmbine cu elemente de empirism. Împărțind adevărurile în "raționale" și "faptice", el consideră că primele, având un
Gottfried Wilhelm von Leibniz () [Corola-website/Science/298292_a_299621]
-
al sistemului tibetan constă în lărgirea și cultivarea minții printr-o mare varietate de cunoștințe. În ceea ce privește standardele avansate de educație seculară, programa școlară include teatrul, dansul și muzica, astrologia, poezia și compoziția. Cursurile de instrucție superioară includ arta vindecării, sanscrita, dialectica, artele și meseriile, metafizica și filozofia religiilor. Dintre aceste "cinci subiecte elevate", după cum mai sunt numite, ultimul este considerat fundamental. Sfinția Sa și-a început educația la vârsta de șase ani, iar la douăzeci și cinci și-a luat doctoratul în filozofie buddhistă
Tenzin Gyatso () [Corola-website/Science/314773_a_316102]
-
1220; tatăl său era medicul "Juliăo Rebelo", iar mama sa "Teresa Gil". Și-a început studiile la școala catedrală din Lisabona, iar apoi a frecventat Universitatea din Paris, unde a studiat medicina și teologia, acordând o atenție deosebită conferințelor de dialectică, de logică și, mai ales, de fizică, precum și cele privitoare la metafizica lui Aristotel. La Universitatea din Paris a fost discipol al Sfântului Albert cel Mare. Probabil că între 1235 și 1245 a predat logica în Spania și în Franța
Papa Ioan al XXI-lea () [Corola-website/Science/305431_a_306760]
-
autonom din evoluția ființei umane, ce se distinge prin statusuri și roluri proprii. Tinerețea este concepută de Schifirneț ca element nou in evoluția socială și, în acest sens, abordează teme precum tineret, tinerețe, vârstă , vârsta în structurile societății, tinerețea în dialectica fazelor de evoluție a omului, tineretul și schimbarea socială, nou și vechi, adaptare-inovare, rezidual-emergent, socializare-iuventizare, tradiție și inovație, tradiție și modernitate. Tinerețea este descriesă ca stare prezentă și orientare către viitor: Tinerețea este un proces, dar și o stare. Ea
Constantin Schifirneț () [Corola-website/Science/311007_a_312336]
-
Renașterii carolingiene. Carol cel Mare a inițiat reforme profunde în educație. Călugărul englez Alcuin de York a elaborat un proiect de dezvoltare a învățăturii, stabilind programe de studiu ale celor șapte arte liberale: "trivium", sau educația literară (gramatică, retorică și dialectică) și "quadrivium", sau educația științifică (aritmetică, geometrie, astronomie și muzică). Începând cu anul 787, au început să fie emise decrete, recomandând resuscitarea vechilor școli și fondarea altora noi. Din punct de vedere instituțional, ele erau în mâinile unei mănăstiri, catedrale
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
început să fie emise decrete, recomandând resuscitarea vechilor școli și fondarea altora noi. Din punct de vedere instituțional, ele erau în mâinile unei mănăstiri, catedrale sau curți nobiliare. Semnificația acestor măsuri nu va fi simțită decât secole mai târziu. Predarea dialecticii (o disciplină care corespunde logicii de astăzi), a provocat creșterea interesului în cercetări speculative; de aici a urmat ascensiunea tradiției scolastice creștine. În secolele al douăsprezecelea și al treisprezecelea, multe din școlile fondate sub Carol cel Mare au devenit universități
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
NEP). A fost considerat ca principalul teoretician al Partidului bolsevic supranumit de Lenin si Rasfatatul Partidului . Unii istorici consideră că Lenin a avut dreptate în testamentul său cu remarca potrivit căreia Buharin nu a înțeles niciodată pe deplin marxismul și dialectica. După moartea lui Lenin, Buharin a devenit în 1924 membru plin al Biroului Politic al CC al PCUS și în 1926 președinte al Internaționalei Comuniste (Comintern). După 1923, Buharin, perceput atunci ca șef al aripii de dreapta a partidului, a
Nikolai Ivanovici Buharin () [Corola-website/Science/298543_a_299872]
-
tarziu ajunge la Constantinopol, pentru că în anul 496 să fie chemat la Romă, unde a fost hirotonit preot. A trait mult timp in mănăstirea „Sfântă Anastasia”, de asemenea, a lucrat și în cancelaria papala. Tot Cassiodor scria că Dionisie preda dialectica în mănăstirea Vivarium (în Calabria) și că a invatat mulți ani în biserică. Sfanțul Sinod al Bisericii Ortodoxe Române a decis, în ședința din 8-9 iulie 2008, canonizarea Sfanțului Cuvios Dionisie Exiguul, cu data de prăznuire la 1 septembrie. Tropar
Dionisie cel Smerit () [Corola-website/Science/317917_a_319246]
-
fost înființată câte o școală trivială, numită și "centrală" sau "capitală", pe care o frecventau fiii grănicerilor din satele aparținătoare companiei respective. Numele acestor școli veneau de la școlile din evul mediu, în care se studia un trivium de materii: gramatica, dialectica și retorica, în școlile grănicerești studiindu-se începând din acești ani: citirea, scrierea și socotirea. Inițial, în școlile triviale, limba de predare a fost româna și germana și abia începând cu anul 1837, când pe baza unui ordin al Consiliului
Școala comunei Racovița () [Corola-website/Science/313676_a_315005]
-
antici pentru a adresa întrebări teologice grele și a afirma puncte doctrinare. Toma de Aquino, urmându-l pe Petru Damiani, a susținut că filosofia este slujinca teologiei ("ancilla theologiae"). Cele trei principii ce fundamentează toată lucrarea lor sunt folosirea logicii, dialectica și analiza în scopul descoperirii adevărului, cunoscute ca "ratio", respect pentru perspicacitatea filosofilor antici, în particular pentru Aristotel, respect pentru autoritatea lor ("auctoritas") și obligația de a coordona înțelegerea filosofiei cu învățătura și revelația ("concordia") teologică. Una dintre cele mai
Filosofie medievală () [Corola-website/Science/335003_a_336332]
-
statul a acționat în interesul menținerii ordinii capitaliste[12], care ulterior s-a dezvoltat pe aceleași coordonate ale implicării statului în economie, atât în interesul reproducerii sistemului, cât și al limitării inegalităților, până în anii 1970. Astfel, devine mai clară natură dialectica a relației statului capitalist cu sistemul politic și cu societatea, precum și autonomia relativă a statului față de interesele claselor dominante. Statul nu trebuie să se priceapă mai bine sau să fie mai eficient decât actorii economici privați care funcționează în logica
Pe scurt, despre stat și capital () [Corola-website/Science/295682_a_297011]