468 matches
-
Aprinse lumina de pe hol și deschise ușa ascunzătorii. Nici urmă de dosare. Covorul care le ascunsese era pe jos, împăturit frumos. Danny jupui mocheta de pe hol, se uită sub ea, răsturnă vitrina din dormitor, golind-o, despuie patul și smulse dulăpiorul de medicamente din baie. Întoarse cu dosul în sus mobila din camera de zi, se uită sub perne și tapiserie, apoi răsturnă sertarele din bucătărie până când pe jos nu se mai vedeau decât tacâmuri și farfurii sparte. Zări o sticlă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
VOCALE, REGLÂND TENSIUNEA DIN MUȘCHII LARINGELUI PÂNĂ CÂND VOCEA LUI WADE TRASK AVU ACEEAȘI TONALITATE CU CEA A LUI MARIN, ÎNREGISTRATĂ PE BANDA SISTEMULUI DE COMUNICAȚIE A AVIONULUI. PROBĂ, UNUL DUPĂ ALTUL, CÂTEVA DIN PROPRIILE COSTUME CARE SE AFLAU ÎN DULĂPIORUL DIN AVION. DOUĂ DIN ELE, UNUL ÎNCHIS LA CULOARE, CELĂLALT DESCHIS, ÎI VENEAU BINE, CELELALTE FIIND PREA LARGI ÎN JURUL PIEPTULUI ȘI AL UMERILOR. Îl alese pe cel mai deschis la culoare, pe baza unei experiențe îndelungate: o culoare deschisă, pe lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
longevitate a unei ființe care nu poate nici Înțepa, nici mușca și care se ține Întotdeauna la distanță? Fima se retrase Într-o tăcere Încărcată de respect. Își Încălță din nou pantoful, ignorând mirosul ciorapului. Și Închise cu grijă ușa dulăpiorului de sub chiuvetă, ca să nu sperie creatura. După care se ridică icnind și hotărî să amâne treburile casnice pentru altă dată, Întrucât nu erau doar una sau două și păreau nedrept de Împovărătoare. Aprinse ceainicul electric ca să-și facă o cafea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
aceeași barcă, așa spusese colonistul frumușel, și, spre surprinderea sa, Fima Își dădu seama că Într-un fel avea dreptate. 11 Până la ultimul felinar După ce pregăti rufele pentru spălătorie, Fima intră În bucătărie ca să arunce mucurile țigărilor Annettei. Deschizând ușița dulăpiorului de sub chiuvetă, văzu gândacul, pe Troțki, zăcând cu burta-n sus, mort, lângă găleata din care gunoiul se revărsa. Ce Îi provocase moartea? Nu se zărea nici un semn de violență. Fără Îndoială că În bucătăria mea nu se poate muri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
avem dreptul să renunțăm. 17 Viață de noapte Întrucât șoferul folosise expresia „să-i omorâm cât sunt mici“, Fima Își aminti de moartea ciudată a lui Troțki. Intră În bucătărie să bea un pahar cu apă Înainte de culcare și verifică dulăpiorul cu găleata de gunoi de sub chiuvetă, ca să vadă dacă nu mai apăruseră și alte cadavre. Apoi, văzând strălucirea de aluminiu a ceainicului celui nou, se răzgândi și se hotărî să-și facă un ceai. Până să fiarbă apa, Înfulecă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
David din nou sub acoperișul meu, cu atât aveam să fiu mai fericit. Am mers prin casă, aprinzând luminile. Apoi mi-am agățat haina în cămăruța din față, mi-am dat jos sacoul și cravata, am luat un pahar din dulăpiorul de băuturi și o tavă cu gheață din frigider. Nu sunt un băutor. Beau uneori un pahar de whisky cu partenerii de afaceri, când o cere situația. Se știe că mă înveselesc puțin la nunți sau la petreceri de familie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
că era bucuroasă că avea această Însărcinare. O salva de o noapte searbădă acasă. Lui Ussher Îi plăcuseră show-urile În miez de noapte. Margotte arareori pornea televizorul. Era adesea stricat. De la moartea lui Ussher, Începuse să arate demodat În dulăpiorul de lemn. Poate că nu era lemn, doar o perucă de imitație de lemn dintr-un material Întunecat și fibros. — Dacă Îl Întâlnesc pe doctorul Lal... Și să-l aștept la Butler Hall? Să-l aduc aici cu mine? — Plănuiam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
și a zis : „Desigur“. Am xeroxat toată chestia. — Pentru mine? — Sau pentru doctorul Lal. — Te-ai gândit că aș putea vrea originalul? Dacă e mai convenabil pentru tine. — Atunci, ce ai făcut cu aceste manuscrise? — Le-am Încuiat În două dulăpioare În gara Grand Central. — În Grand Central. Dumnezeule. Ai cheile sau le-ai pierdut? — Le am, tată. — Unde sunt? Shula Îi anticipase reacția. Scoase două scrisori timbrate și sigilate. Una era adresată lui, cealaltă doctorului Govinda Lal la Butler Hall
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Ai cheile sau le-ai pierdut? — Le am, tată. — Unde sunt? Shula Îi anticipase reacția. Scoase două scrisori timbrate și sigilate. Una era adresată lui, cealaltă doctorului Govinda Lal la Butler Hall. — Aveai de gând să trimiți astea prin poștă? Dulăpiorul se Închiriază numai pentru douăzeci și patru de ore. Scrisorile ar putea să ajungă și Într-o săptămână. Și-atunci ce s-ar Întâmpla? Și ai notat numerele de la dulăpioare? Nu. Atunci cum ai putea ști unde sunt dacă s-ar pierde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Lal la Butler Hall. — Aveai de gând să trimiți astea prin poștă? Dulăpiorul se Închiriază numai pentru douăzeci și patru de ore. Scrisorile ar putea să ajungă și Într-o săptămână. Și-atunci ce s-ar Întâmpla? Și ai notat numerele de la dulăpioare? Nu. Atunci cum ai putea ști unde sunt dacă s-ar pierde scrisorile? Ar trebui să depui o cerere și să dovedești dreptul de proprietate, calitatea de autor. Suficient cât să scoți omul din minți. Nu mă certa așa aspru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
toate fețele alea neghioabe și toate cărțile alea stupide și lipsite de importanță. Cheile murdare din plicuri. Domnul Sammler se gândi la ele. Pe cât era de exasperantă, de Îngrijorătoare, pe atâta era desigur și amuzantă Într-un mod trist. Dacă dulăpioarele conțineau manuscrisele și nu teancuri de hârtii În mape. Nu, nu credea asta. Era doar puțin nebună. Sărmanul lui copil. O ființă cauzată de el și În derivă Într-o lume fără formă, nemărginită. Cum ajunsese să fie așa? Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
intrat În panică. Păcat că a trebuit să suferiți dumneavoastră din cauza asta. Dar ce poți face dacă e oarecum...? — Psihopată? — E prea mult spus. Nu e complet ruptă de realitate. A făcut o copie a manuscrisului și a Închiriat două dulăpioare În Grand Central pentru copie și original. Uitați cheile. Mâna lui Lal, lungă și subțire, le acceptă. — Cum pot să fiu sigur că este cu adevărat acolo, cartea mea? spuse el. — Doctore Lal, Îmi cunosc fiica. Sunt absolut sigur. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
foc. De fapt, mă bucur că nu a venit cu cartea pe tren. Putea s-o piardă - s-o uite pe scaun. Grand Central e bine luminată, păzită de poliție și chiar dacă ar fi ca hoții să deschidă unul din dulăpioare, ar rămâne celălalt. Nu vă mai faceți griji În plus. Îmi dau seama că sunteți tensionat. Puteți să considerați Încheiată această Întâmplare neplăcută. Manuscrisul se află În siguranță. — Domnule, sper acest lucru. — Haideți să bem un păhărel de coniac. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de Îngrijorare. „Atât de specială este cerneala pe care o folosiți, ce-ar fi fost dacă se producea vreo reacție. Aș fi murit.“ Dar ieșise minunat. Domnul Widick spusese că era o copie Încântătoare. Și se afla În cele două dulăpioare. Copia era pusă Într-un biblioraft. Domnul Widick spusese că poți chiar să lași bani de răscumpărare la Grand Central. În perfectă siguranță. Shula voia ca Govinda Lal să priceapă că cercul portocaliu dintre ochi avea semnificație lunară. Își tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
rămase țanțoș În timp ce se Îndepărta. N-aș fi recunoscut-o niciodată, n-aș fi identificat-o niciodată, spuse Lal. — Da? Fără perucă. Se afișează adesea cu perucă. Se opri. Govinda se gândea. Probabil la cum Își va recupera lucrarea din dulăpior. Da. Pipăi pe dinafară fundul buzunarelor de la sacou, asigurându-se că are cheile. — Sunteți polonez? spuse el. — Am fost polonez. — Artur? — Da. Ca Schopenhauer, pe care Îl citea mama mea. Arthur, pe vremea aceea, nu foarte evreiesc, era cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Lal o să treacă pe aici azi mai târziu. O să ajungi să Îl vezi. — Pe cine? Pe Lal? De ce? Documentul e acolo, nu? — Acolo? — Nu mă irita tot repetând Întrebările. Deja sunt iritat. De ce nu m-ai trezit? Documentul este În dulăpior, nu? — Eu personal l-am Încuiat, cu o monedă, și am scos cheia. Nu, o să Îl vezi pentru că Margotte a pus ochii pe el. Poate nu ai remarcat nici asta. Chiar trebuie să vorbesc cu tine despre asta, tată. — Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
într-unul dintre umbrarele goale din nuiele de pe plajă. Dar locul meu preferat de lectură era podul casei cu chirie, în care lumina îmi venea printr-una dintre lucarne. Iar în înghesuiala din locuința de două camere mă regăsesc în fața dulăpiorului cu cărți mamei mele; îl văd înaintea ochilor, mai limpede decât tot restul mobilierului din sufragerie. Un dulăpior care-mi ajungea doar până la frunte. Transperante albastre protejau cotoarele cărților de prea multă lumină. Incrustații ovale ornau stinghiile de lemn. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
cu chirie, în care lumina îmi venea printr-una dintre lucarne. Iar în înghesuiala din locuința de două camere mă regăsesc în fața dulăpiorului cu cărți mamei mele; îl văd înaintea ochilor, mai limpede decât tot restul mobilierului din sufragerie. Un dulăpior care-mi ajungea doar până la frunte. Transperante albastre protejau cotoarele cărților de prea multă lumină. Incrustații ovale ornau stinghiile de lemn. În întregime din lemn de nuc, se spunea că ar fi fost lucrarea de absolvire a unui ucenic din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
lucrarea de absolvire a unui ucenic din atelierul de tâmplărie al bunicului meu patern, care-și încheiase ucenicia cu puțin înainte de căsătoria părinților mei cu o piesă de mobilier ce merita să fie oferită ca dar de nuntă. De atunci, dulăpiorul stătea în dreapta ferestrei de la sufragerie, chiar lângă nișa care-mi aparținea. Sub glaful ferestrei din stânga de la sufragerie, care asigura lumina laterală pentru pian și portativul deschis, își aveau sălașul albumul de poezii, păpușile și animalele de mângâiat ale surorii mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
prieteni ai cărții - habar n-am care. La un moment dat, calitatea ei de membră a încetat, căci la scurt timp după începutul războiului nu au mai venit volume noi, care i-ar fi putut îmbogăți fondul de carte. În dulăpior se găseau Demonii lui Dostoievski alături de Cronica din Spärlingsgasse a lui Wilhelm Raabe, Poeziile alese ale lui Schiller alături de Gösta Berling a Selmei Lagerlöf. Ceva de Sudermann stătea spate în spate cu Foamea lui Hamsun, Heinrich cel verde a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
anume aveam la îndemână din Dickens, ce anume din Mark Twain? Sunt sigur că mama, care, pe măsură ce grijile prăvăliei sporeau, găsea tot mai puțin timp pentru lectură, ignora, la fel ca și fiul ei, faptul că unul dintre titlurile din dulăpior făcea parte dintre lecturile interzise: Stud. chem. Helene Willfüer de Vicki Baum. În romanul acesta, care declanșase un scandal încă înainte de ‘33, e vorba despre o studentă pe cât de ambițioasă, pe atât de lipsită de mijloace, precum și despre dragoste și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
planează cuvinte în care știe că i-ar fi foarte frig. — Și de ce mergeați la Sevilla? Degetele ei vorbesc în aer. Vorbesc aproape mai mult decât ochii. Se sufocă undeva, între tencuială și lumina veiozei, între mușamaua din bucătărie și dulăpiorul cu medicamente. Plânge. Plânge liniștit, cu sughițuri mici. Liniștit. Aproape liniștitor. — Nu știu, David, el voia acolo... Ar fi trebuit să fie ca un fel de excursie. Nu știu... Somon cu portocale. Asta fusese ultima lor cină, în mintea lui
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
cordonul telefonului și-l trânti la podea. Speriată, fata se repezi după telefon, dar calcă pe un cantar care se înclină și căzu peste vaza din colț. − Oprește-te! strigă doctorul, iar Lucy se opri la perete, agățându-se de dulăpiorul cu medicamente. Tragedie: dulăpiorul căzu! − Astea nu sunt fete, astea sunt niște blesteme pe capul meu. Ia-le și plecați de aici! Și du te la asistența de jos pentru injecție! În timp ce Bărbie își cerea mii de scuze și încerca
Minunatele aventuri ale lui Lucy și Shelley by Maria Elena Lebădă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1680_a_3081]
-
trânti la podea. Speriată, fata se repezi după telefon, dar calcă pe un cantar care se înclină și căzu peste vaza din colț. − Oprește-te! strigă doctorul, iar Lucy se opri la perete, agățându-se de dulăpiorul cu medicamente. Tragedie: dulăpiorul căzu! − Astea nu sunt fete, astea sunt niște blesteme pe capul meu. Ia-le și plecați de aici! Și du te la asistența de jos pentru injecție! În timp ce Bărbie își cerea mii de scuze și încerca să adune cioburile de pe
Minunatele aventuri ale lui Lucy și Shelley by Maria Elena Lebădă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1680_a_3081]
-
în Franța, ia-l pe Călinescu, n-am ce să mai fac cu el... și covorașul ăsta, poate-ți trebuie, ce număr porți la pantofi?”, „Mi s-au aprobat actele pentru Noua Zeelandă... uite-aici, televizorul, e încă în garanție, un dulăpior, îi pui tu mânerele, sunt în pungă, o etajeră, câteva discuri...” A, până și Alexandru, când s-a cărat în State, mi-a adus o hotă cu tot cu filtre, „băi, monteaz-o, ți se dărâmă dracului bucătăria, a-nflorit mucegaiul pe ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]