887 matches
-
intuiește că tragedia (formă "pură") se concretizează/ dramatizează în procesul receptării ca "melodramă", printr-o "lectură" participativ-empatică ce stoarce lacrimi și stârnește mila purificatoare. Într-adevăr, odată pusă în scenă, tragedia coboară în lume și devine melodramă, tot așa cum geniul elin, secătuit, se va răsfrânge ulterior, întrupându-se în fel și chip, în spiritualitatea europeană. De aceea, poate, simțind pericolul declinului inexorabil, Aristotel făcea elogiul textului "prim" și al lecturii ca formă ideală de reprezentare. Speculând puțin, am zice că textul
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
recunoașterii", proces făcut a descoperi omul în "acel ceva care ia naștere între oameni"67. Just. În aceeași ordine de idei, Evanghelos Moutsopoulos 68 definea tragicul și dramaticul drept niște categorii estetice determinative, care, cu toate că își au originea în teatrul elin și într-un ritual magico-religios, și-au dobândit sensul curent abia în secolul al XIX-lea, când au fost opuse una alteia, pe fondul evoluției și fundamentării teoretice a dramei romantice. Esteticianul grec găsește ca element comun, pentru teatru și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
conștiinței "traduse". Vezi și Maria Vodă Căpușan, Pragmatica teatrului, Editura Eminescu, București, 1987, în special capitolul "Dramatis personae". 56 Hans Robert Jauss, op. cit., p. 171. În același sens, esteticianul nuanțează ideea, sesizând o diferență semnificativă între concepțiile celor doi filozofi elini: "Dacă, după Platon, arta corupe, căci în calitate de mimesis phantasmatos creează doar o imagine înșelătoare a aparenței senzoriale, o imitație a imitației, acest defect ontologic pare să reprezinte pentru catharsis-ul aristotelic, din contra, avantajul unei experiențe estetice, propria ei interesare
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
cu tente ermetice (greu accesibile) cantonează, inevitabil în mister; incifrat, criptic, adresându-se inițiaților și profesând un fel de magie albă, simpatică, demersul său fundamental orientat spre cunoaștere și autocunoaștere se înscrie vădit într-un simbolism esoteric; esoteric în spiritul elinului esoterikos: abscons, destinat unui grup de adepti. Consecvent cu sine, programat pe altitudini și practicând o dialectică a contrariilor între frondă și detașare poetul iesean de un constant rafinament e un creator original, puternic diferențiat, meritând toată atenția. Astre și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
om și Dumnezeu. Atena este cetatea spiritului căutător de adevăr, bine și frumos - kalokagathia. Ca o mare cultură, ea a unit imanentul cu transcendentul, propunând modelul paideic ideal. Este perioada de punere a marilor probleme și întrebări care frământă spiritul elin, conturându-se tipul unei pedagogii sui generis. În schimb, Roma este cetatea praxis.-ului, unde totul începe în legendă și se termină în ruină. Din punct de vedere gnoseologic, se poate vorbi de un eclectism cultural, de un amestec de
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
numai aristotelismul din Padova secolelor XV-XVI, la care Franco Volpi face discret aluzie în studiile lui. În al doilea rând, Franco Volpi a crezut cu fermitate în romanitatea filozofiei, în ideea că filozofia romanică nu constituie o degradare a experienței eline a gândirii, la a cărei înălțime, credea Heidegger, romanii nu ar fi fost capabili să se ridice. Dimpotrivă, afirmă Franco Volpi, schimbând însă planul discuției din domeniul metafizicii vizat de Heidegger în domeniul filozofiei practice, romanii au fost creatori de
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
să se ridice. Dimpotrivă, afirmă Franco Volpi, schimbând însă planul discuției din domeniul metafizicii vizat de Heidegger în domeniul filozofiei practice, romanii au fost creatori de concepte fundamentale juridice, politice și religioase, concepte care nu pot fi reduse la experiența elină a acestor domenii. Deși nu pot fi sigur că ar fi acceptat această completare, cred totuși că ar fi reflectat cu atenție asupra următoarei idei confirmată de întreaga lui activitate: în pofida rezervei heideggeriene față de filozofia romanică și în pofida tezei heideggeriene
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
rigidității silabice care caracteriza o mare parte din poezia engleză anterioară. 229 De asemenea, s-ar putea încerca alcătuirea unei istorii comparate a metricii. Vestitul lingvist francez Antoine Meillet, în Les origines indo-européennes des mètres grecs (Originile indo-europene ale metrilor elini), a comparat metrii din greaca veche și din Vede, pentru a reconstitui sistemul metric indo-european; *47 iar Roman Jakobson a dovedit că poezia epică iugoslavă se apropie foarte mult de acest model antic care îmbină un vere silabic cu o
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
metru" și "strofă", următorul nivel al "formei" este "structura" (de pildă, un tip special de •organizare a intrigii). Structuri caracteristice, cel puțin în oarecare măsură, întâlnim în epopeea și în tragedia tradițională, adică în epopeea si tragedia care imită modelele eline (începutul în medias res, "peripeția" din tragedie, cele trei unități). Totuși, nu toate "procedeele clasice" sunt structurale; scenele de luptă și coborârea în Lumea subpământeană aparțin subiectului sau temei. In literatura de după secolul al XVIII-lea, acest nivel poate fi
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
întregi ale propriei noastre experiențe. *20 Până în secolul al XIX-lea, discuțiile privind evaluarea se concentrau asupra rangului și ierarhiei scriitorilor - a clasicilor care "întotdeauna au fost și vor fi admirați". Principalele exemple care se dădeau erau, desigur, scriitorii antichității eline și romane, a căror apoteoză a venit o dată cu Renașterea. Pe la sfârșitul secolului al XVIII-lea, cunoașterea mai aprofundată a unor cicluri de producție literare, cum ar fi cele medievale, celtice, scandinave, hinduse și chineze, a dus la -demodarea acestei vechi
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
a forțelor produce o lipsă de schimbare care poate fi numită destin. Destinul acestui imens corp al nefericiților 1." Cât de puternică este această rivalitate dintre "forța mizeriei" și "forța supraviețuirii"? Este ea atât de atotputernică, asemenea destinului din tragediile eline? Omul secolului al XXI-lea se luptă cu acel destin, încercând să dovedească (și) prin defectologie că soarta poate fi influențată. Influențată, dar încă nu învinsă. Rămâne speranța că omul veacurilor viitoare va ști să încline cu totul balanța luptei
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
Noul Testament nu mai întâlnim coerciția și limita de a administra Botezul numai în a opta zi de la naștere și doar pruncilor de parte bărbătească, ca în cazul circumciziunii, ci aceste constrângeri sunt depășite, căci acum „nu mai este iudeu, nici elin; nu mai este nici rob, nici liber; nu mai este parte bărbătească și parte femeiască, pentru că voi toți una sunteți în Hristos Iisus” (Gal. 3, 28). footnote>. Textul de la Col. 2, 11 începe cu spiritualizarea circumciziei ca mod de a
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/133_a_425]
-
de către ceilalți indivizi ai cetății. Această imagologie a variat, ca modalitate de reprezentare, În decursul istoriei, În funcție de valorile morale și culturale ale societății. Distingem, În sensul acesta, următoarele modalități de reprezentare imagologică a nebuniei: aă Nebunia tragică din antichitatea clasică elină, așa cum apare ea În cazul lui Ahile din Iliada, sau În cel al personajelor in tragediile antice (Aiax, Hercule, Oreste, etc.Ă. Nebunul este imaginea tragică a damnatului care, Împotrivindu-se voinței zeilor, primește pedeapsa nebuniei. bă Nebunul ca personaj
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
editoriale înscrise în profilul revistei). Cu o mare exigență în privința nivelului științific și consecventă declarațiilor din articolul-program, R.c. cuprinde în paginile sale nume importante din peisajul cultural al vremii. Sunt prezenți cu studii și articole Cezar Papacostea (Gândirea epică elină, un studiu pozitivist asupra aspectelor social, politic, economic și geografic ale spațiului din textele homerice și hesiodice), I. Valaori (Pindar - un studiu de retorică și estetică, Antichitatea păgână și creștinismul - o analiză a ecumenismului creștin în Antichitate, Teatrul vechi și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289190_a_290519]
-
lui N.B. lângă pedagogia monarhică, care era una de tip special, trebuie așezată cea religioasă, supraordonată primeia, supraveghind, în fapt, orice fel constituit de educație - imitarea era principiul capital. Era o lecție fertilă a timpului vechi, fie el păgân - Antichitatea elină și cea latină operând frecvent propunerea unor existențe exemplare, fie creștin - când personajele din Sfânta Scriptură își propun vocația pilduitoare. Într-o medievalitate trenantă și stăruitoare, cum a fost cea pe care au trăit-o Țările Române, creștinul nu putea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288381_a_289710]
-
asupra poeziei peisagistice din secolul al XVIII-lea; Keats a luat detaliile poeziei Ode on a Grecian Urn (Odă la o urnă grecească) dintr-un anumit tablou de Claude Lorrain *1. Stephen A. Larrabee a analizat toate aluziile la sculptura elină și toate temele inspirate din aceasta care se găsesc în poezia engleză. *2 Albert Thibaudet a arătat că poemul L'Après-midi d'un faune (După-amiaza unui jaun) de Mallarmé a fost inspirat de o pictură a lui Boucher aflată la
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
limba vorbită, substantivul colectiv la singular se poate construi cu un verb reciproc, ca urmare a pluralității sale semantice: (32) Totul a pornit de la zvonuri apărute în presă, legate de o presupusă aventură a sportivului. Cuplul s-a certat și Elin l-a zgâriat pe Tiger. (Realitatea TV, 29.XI.2009) Lucrurile nu au evoluat bine. Acum vreo două săptămâni, cuplul s-a certat zdravăn. (http://stirileprotv.ro) Cuplul s-a căsătorit la începutul lui iulie la casa unui prieten în
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
acest lucru se petrece după ce iudeo-creștinismul depășește anumite dificultăți moștenite din gândirea greacă și din speculațiile de ordin ontologic asupra opiniei (dóxa), mímēsis-ului și fenomenului (noūmen). Cum această filosofie pornește din Grecia antică și din meditația "elinilor" asupra ființei și asupra limbajului, creștinismul bizantin, care le-a prelucrat cel dintâi, a fost calificat drept "oriental" (ortodox), ignorându-se faptul că din teologia Părinților bisericii se revendica și occidentul, iar ea se instituise ca o lungă reflecție asupra
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
fi necesar în condițiile în care marea cultură constantinopolitană decăzuse aproape complet, iar programul era susținut de basileii paleologi în continuarea dinastiei Comnenilor, ea însăși autoarea unui stil cultural foarte elevat, însă cu motivație etnică − deși complet datat -, respectiv aticismul elin. Eșecurile încercărilor de unire cu biserica papală au fost cauzate într-o anumită măsură, cum spuneam, de mișcarea monahală și de formarea unor noi baze doctrinale ale rezistenței ortodoxe, dar și de reacția violentă a populației Constantinopolului (care, în spiritul
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
pentru cărturarii români din secolele XIV-XVI în primul rând cercetarea operei patristice, alcătuită din texte în care construcțiile abstracte abundă. Contactul cu gândirea antică ... se înfăptuia astfel atât prin intermediul numitelor texte - compuneri ale unor autori nutriți direct la sursele filosofiei eline -, care vehiculau concepte antice "încreștinate", cât și prin consultarea nemijlocită a fragmentelor din tezaurul elin mai cu seamă (dar și latin) pătrunse în sbornice și a comentariilor pe marginea vechilor scrieri. Niciunele, nici altele nu lipseau din fondul de carte
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
în care construcțiile abstracte abundă. Contactul cu gândirea antică ... se înfăptuia astfel atât prin intermediul numitelor texte - compuneri ale unor autori nutriți direct la sursele filosofiei eline -, care vehiculau concepte antice "încreștinate", cât și prin consultarea nemijlocită a fragmentelor din tezaurul elin mai cu seamă (dar și latin) pătrunse în sbornice și a comentariilor pe marginea vechilor scrieri. Niciunele, nici altele nu lipseau din fondul de carte aflat la îndemâna cărturarilor români. (Mazilu, Recitind literatura română veche I 35)50. Cele două momente
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
50 Important e comentariul ulterior, unde apar trimiterile la manuscrise slave din fondul B.A.R., în care sunt prezente traduceri din Aristotel sau prelucrări și adaptări la gândirea patristică ale categoriilor din Logica sa, precum și fragmente preluate din filosofia elină sau din teologia bizantină clasică, a Sfinților Părinți. V. Mazilu 35-36. -------------------------------------------------------------------------2 1 269 UITAREA ROMEI Cuvânt-înainte Este posibilă o arheologie a imaginarului? SEMANTICĂ ȘI RITUAL Ritualul funerar grec și mitul memoriei Funcția ceremonială romană : funus imaginarium Un "bazin semantic
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
ultima ne-a parvenit incompletă în greacă, dar completă în traducere arabă. Cele ale lui Teodosie și Teognios sunt foarte scurte pentru că existau deja panegirice dedicate lor, compuse de Teodor, un călugăr din mănăstirea lui Teodosie, și respectiv de Pavel Elinul; confruntând aceste două opere; ajunse până la noi, cu textele lui Chiril, putem aprecia sobrietatea acestuia și mai marea fidelitate față de datele istorice. Firește, nu trebuie să uităm tendința de subliniere a elementului miraculos care se dezvoltase în relatările tradiționale privitoare
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
șaselea; apoi, Maas a descoperit în imnul Despre cutremur și pârjolire referiri la unele evenimente din vremea lui Justinian, cum sunt unele cutremure devastatoare, pârjolul de la Constantinopol, răscoala Nika împotriva împăraților Justinian și Teodora; ostilitatea pe care o arată poetul „Elinilor” ar fi un ecou al persecuției inițiate de Justinian contra ultimelor școli de filosofi păgâni, încă active în epoca sa. În imnurile sale, se mai găsesc referiri la cutremurele din 551 și 554. Ar fi imposibil să ne întoarcem pe
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Cântece de faun (1940), Trezirea faunului (1973) și Cântece finale de faun (1977). În mod surprinzător, autorul nu urmează linia modernist-simbolistă din egloga lui Mallarmé și din preludiul lui Debussy, ci preferă să se apropie de poezia bucolică a Antichității eline, interesat, în primul rând, de cântarea naturii înconjurătoare și de ritmarea succesiunii anotimpurilor cu vârstele ființei. Faunul ce așteaptă, în atmosfera somnolentă a amurgului, întoarcerea cetelor de bacante sperioase devine un alter ego al autorului, care se autotematizează în perioade
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287239_a_288568]