841 matches
-
utilizarea în mult mai mare măsură a cantității personale de informații stocate. Tehnicile și metodele logico-intuitive de creație cele mai folosite pentru stimularea creativității se pot ordona după cum urmează: 1. Metoda demersurilor euristice. 2. Metoda ghirlandelor de asociații. 3. Metoda euristică generalizată de căutare a noilor soluții. XIX. DEZVOLTAREA CREATIVITĂȚII ÎN ÎNVĂȚĂMÂNT Câtă vreme creația era socotită un privilegiu dobândit ereditar de o minoritate, școala nu s-a ocupat în mod special de acest aspect, deși s-au creat și clase
ASPECTE PSIHO PEDAGOGICE ALE CREATIVITĂŢII ELEVILOR. GHID METODOLOGIC PENTRU PROFESORI by MIHAELA BĂSU, MARIANA DUMITRU () [Corola-publishinghouse/Science/312_a_609]
-
metaforice neașteptate ca bugs, viruses, snail mail, garbage, trash compaction, wastebaskets, recycle bin, surfing sau navigating . Asemenea termeni au devenit: „parte a unui jargon la modă care transformă utilizatorii în membri aspiranți la un fel de elită cunoscătoare, dar valoarea euristică a metaforei nu trebuie subestimată, pentru că ea reprezintă abilitatea informaticii de a absorbi și adapta elemente de limbaj din vocabularul vieții cotidiene care . În New Directions in Voice-Narrated Cinema Seymour Chatman observă că în etapa ei clasică naratologia insistă în
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
asupra ființei umane și a stării de sănătate și boală a acesteia. Actualul lor potențial și de dezvoltare este uriaș. Fiind la interfața dintre psihologie și biologie, ele beneficiază de o infuzie constantă de noi cunoștințe, ceea ce le menține valoarea euristică pentru cercetare și practică. Spre exemplu, este de așteptat ca, pe măsură ce cercetările asupra genomului uman vor genera noi cunoștințe, acestea să fie rapid asimilate în psihologia evoluționistă (de exemplu, prin identificarea substratului genetic al structurilor cognitive, rezultat al procesului de
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
generală) care, în interacțiunea cu o situație de pericol, declanșează un tablou clinic. Ce facem în aceste situații? Adesea tradiția stabilește dacă, spre exemplu, o manifestare înregistrabilă independent de pacient este reacție la boală sau semn; o strategie cu valoare euristică este aceea că dacă înregistrarea presupune metode complexe (de exemplu, analize de laborator), atunci manifestarea poate fi considerată reacție de răspuns, iar dacă se face pe baza simțurilor proprii (sau cu instrumente care prelungesc la minimum simțurile proprii - stetoscopul), atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
1) în situații de criză și/sau (2) până când este posibilă administrarea unor tratamente etiopatogenetice și/sau (3) până când tabloul clinic se ameliorează ca urmare a evoluției naturale a bolii. În baza celor discutate mai sus, o clasificare cu rol euristic a bolilor este prezentată în tabelul 3.1. (pentru detalii, vezi David, 2003). Această clasificare consideră simultan criteriul etiopatogenetic și pe cel semiologic și ilustrează clar rolul tratamentelor psihologice și al celor biomedicale în diverse categorii de tulburări, care nu
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
2003). Această clasificare consideră simultan criteriul etiopatogenetic și pe cel semiologic și ilustrează clar rolul tratamentelor psihologice și al celor biomedicale în diverse categorii de tulburări, care nu sunt mutual exclusive, fără interacțiunea dintre ele. Tabelul 3.1. O clasificare euristică a bolilor în funcție de tabloul clinic și mecanismele etiopatogenetice. Semne și simptome Mecanisme etiopatogenetice Predominant psihologice Predominant somatice Predominant psihologice Tulburările psihice „clasice” (pentru detalii, vezi DSM-IV, APsyA, 2000) Tulburări psihosomatice (pentru detalii, vezi Kaplan și Sadock, 1998) Tulburări somatoforme (pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
delirant și/sau tulburări de anxietate (de exemplu, obsesiv-compulsive). Evident că aceste tipologii nu sunt exlusive. Spre exemplu, tipul I de client se poate transforma pe parcursul procesului de consiliere genetică în tipul II de client etc. Ele au însă valori euristice pentru procesul de consiliere genetică, ghidându-ne în fiecare moment, în funcție de tipul în care se încadrează pacientul, procesul de evaluare și intervenție. 7.4.1. Diagnostic și evaluare clinică în consilierea genetică Din punct de vedere etimologic, termenul de diagnostic
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
considera că, deși anumite caractersictici umane par să fie transmise mendelian, procenul lor este mic și, așadar, paradigma mendeliană nu este reprezentativă pentru populația umană. Adepții paradigmei mendeliene, pe de altă parte, vedeau analizele bazate pe principii galtoniene fără valență euristică, deoarece predicțiile erau imprecise la nivel de individ, bazându-se mai mult pe studii populaționale. Fisher a fost cel care a arătat că principiile lui Galton pot fi puse în corespondență cu cele ale lui Mendel dacă se consideră determinismul
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
fi restrânse totdeauna numai la o parte a acestei sfere" (CRP, p. 171). Ei pleacă de la scheme în definițiile lor. Reprezentările singulare, fie că sunt date în intuiția pură, sau în intuiția empirică pe hârtie nu au decât un rol euristic. Când Kant spune despre figura desenată că "este empirică și servește totuși la exprimarea conceptului, în ciuda generalității lui, fiindcă în această intuiție empirică nu se ia în considerare decât actul construirii conceptului" (CRP, p. 523), el are în vedere exact
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
spune despre figura desenată că "este empirică și servește totuși la exprimarea conceptului, în ciuda generalității lui, fiindcă în această intuiție empirică nu se ia în considerare decât actul construirii conceptului" (CRP, p. 523), el are în vedere exact acest rol euristic. Când privesc figura trasată ceva mai sus eu trebuie să țin cont doar de actul construirii conceptului, iar această construcție pleacă de la scheme și nu de la imagini. Dacă am ține cont în demonstrația noastră de mai sus de trăsăturile empirice
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
infirmări, de înlocuiri cu teorii rivale, totul petrecându-se într-un mediu speculativ, atitudinea generală fiind una critică. În cazul teoriilor cvasi-empirice, nu se mai pune problema unei metodologii anti-speculative, regula aici fiind găsirea unor ipoteze cu putere explicativă și euristică mare alegerea între acestea este ghidată de o atitudine critică severă. Ce fel de teorie este matematica? Cu siguranță pare a fi o teorie euclidiană. Lakatos ne atrage, însă, atenția asupra programelor fundaționaliste din filosofia matematicii. Eșecul acestora, consideră el
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
empirice, atunci teoria este empirică. Dacă matematica este cvasi-empirică, atunci trebuie să existe numiți falsificatori potențiali care să funcționeze în cadrul acesteia. Care este natura lor? Dacă avem în vedere teoriile matematice formale, atunci avem de-a face cu niște falsificatori euristici. Aceștia apar în situația în care se observă că rezultatele obținute într-o teorie formală intră în conflict cu cele ale teoriei informale. Acesta nu reprezintă, însă, un răspuns la întrebarea de mai sus, ci doar transferul ei la un
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
Până aici, nimic ciudat. Lucrurile se schimbă imediat ce ne orientam atenția către metodele cu ajutorul cărora se presupune că își atinge fizicianul scopul. Printre aceste metode, un loc central îl ocupă matematica. Rolurile acesteia în fizică și în raport cu aceasta sunt multe: euristic, inferențial/predictiv, explicativ, furnizează cadrul pentru enunțarea teoriilor, participă la descoperirea teoriilor corecte. Fizicianul se folosește, printre altele, pentru a-și atinge scopul de a furniza o înțelegere a diferitelor aspecte ale naturii, într-o mare măsură de matematică. Să
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
este reprezentată în termenii unui izomorfism parțial care nu se lovește de aceleași probleme care apăreau în cazul reprezentării relației în termenii izomorfismului. În plus, abordarea din perspectiva structurilor parțiale furnizează un cadru formal în care pot fi acomodate considerațiile euristice și criteriile pragmatice care joacă un rol esențial în practica științifică. 4.6. Problema coordonării Trebuie să atragem atenția, în acest punct, asupra unei confuzii care se poate face atunci când se are în vedere problema relației dintre teoriile științifice și
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
pe care le joacă matematica în știință și care generează surprize la fel de mari ca și rolul deductiv, iar aceste surprize nu mai pot fi considerate ca generate doar de matematică sau doar de știință. Să luăm drept exemplu cazul rolului euristic al matematicii. În acest caz, ne putem întreba cum se face că soluția unei probleme matematice poate conduse la descoperirea unei teorii fizice. Aceasta este o sură de uimire la fel de puternică precum cazul rolului predictiv și se poate vedea că
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
în comunitate, considerându-se ca fiind un membru activ al acesteia. Învățarea inteligentă este învățarea conștientă, prin înțelegere și conceptualizare, prin anticipare și rezolvare de probleme, prin creație și decizie inventivă. Ea este sau poate fi algoritmică, operațională, modelată, programată, euristică, întrunind deci toate atributele gândirii, imaginației și memoriei umane. ÎNVĂȚARE MOTRICĂ (eng. motrical learning) - Învățarea din domeniul activităților corporale cuprinde, pe lângă învățarea gestuală, motrică, realizată la nivel de priceperi, deprinderi sau obișnuințe motrice, forme de învățare inteligentă constând din însușirea
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
poate da o expresie unică unei metafore elementare, metafora conceptuală care îl subîntinde poate fi una extrem de obișnuită"110), care ignoră specificul limbajului ca atare și care face astfel ca separația amintită să-și piardă în mare parte valoarea ei euristică. Aceeași perspectivă "conceptuală" (deci nelingvistică 111) va orienta și programul de "poetică a minții" al lui Raymond W. Gibbs, constituind principalul motiv pentru care profesorul de la Santa Cruz va ajunge să afirme - asemenea majorității semanticienilor de orientare cognitivistă - că între
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
potrivit căreia "limba însăși nu este un act (ergón, Werk), ci o activitate (enérgeia, Tätigkeit)"197. Desigur, produsul rămâne o "abstracție științifică utilă", deoarece este singurul mod de a "studia" în mod "sistematic" activitatea. Însă aceasta constituie o simplă strategie euristică, deoarece, în realitate, "ceea ce se numește "produs" nu are existență proprie, de la sine, în afara "activității"": ""Produsul" [...] se constată exclusiv prin și în cadrul activității, nu în afara acesteia; cu alte cuvinte, "produsul" nu este altceva decât schema abstractă a activităților deja realizate
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
și a fost detaliată în Lezioni di linguistica generale (1973) și în Textlinguistik (1977). O vom reexamina aici, pentru a reliefa și alte implicații ale formulării ei. De exemplu, ar trebui precizat că, deși taxonomia coșeriană comportă o indiscutabilă valoare euristică, ea trebuie raportată la contextul și, mai ales, la finalitatea de moment pe care i-a conferit-o autorul ei. În acest sens, se impun câteva observații. a) În puținele pagini pe care le-a consacrat "discursului repetat", Coșeriu nu
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
publice și private, ci invită la un exercițiu reflexiv, interogativ și critic la adresa modelelor culturale dominante, care încorsetează libertatea de alegere a traiectoriilor de viață feminină și masculină. Cartea nu oferă răspunsuri general valabile sau sentințe normative, ci probează valoarea euristică a întrebărilor lansate inițial, care au ghidat exercițiul argumentativ al autorilor și care pot inspira cititorii să intre în dialog cu ei înșiși și cu povestirile relatate pentru a adăuga noi teme de reflecție și întrebări relevante pentru propria traiectorie
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
primul proiect de sistematizare a Parizienei ca personaj literar, care vrea să identifice, să normeze, să califice și să clasifice un fenomen original al civilizației și literaturii franceze. Ipotezele teoretico-metodologice ale lucrării, abordate că repere teoretice, sunt următoarele: • elaborarea conceptului euristic global al lucrării axat pe problema complexă a reprezentării și delimitarea nivelurilor sale estetice, textuale și actanțiale. Relaționarea, în demersul investigației la nivel de text, a diferitelor dimensionări ale reprezentării femeii pariziene că: reprezentare socială (în Codul civil), reprezentare mentală
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
primul studiu monografic din spațiul european dedicat femeii pariziene figură emblematica a realității și literaturii franceze. Proiectul acestui studiu este acela de a arăta cum unul dintre elementele fundamentale ale structurii românești personajul se înscrie în problematică reprezentării. Că demers euristic, lucrarea propune o analiză a reprezentării personajului parizienei că dimensionare complexă: reprezentare socială (în Codul civil), reprezentare mentală (reprezentarea colectivă în formă de mit al singularității feminine), reprezentare romanesca (reprezentare de tip mimetic în român și nuvelă) și reprezentare dramatică
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
modalități concrete de realizare: - utilizarea unor metode, procedee activ-participative; - crearea unor situații de învățare bazate pe autonomia intelectuală și acțională a elevilor; - stimularea imaginației creatoare, a potențialului lor creator, a gândirii critice dar și a gândirii divergente centrată pe strategii euristice 2.6. Principiul însușirii temeinice a cunoștințelor, priceperilor, deprinderilor - definiție: învățarea trebuie să se realizeze temeinic, astfel încât elevii să fie capabili să reproducă și să aplice cunoștințele când va fi necesar; PREDARE - modalități concrete de realizare (Nicola, I., 2000, pp.
Teoria și metodologia instruirii și a evaluării: ghid pentru seminar by Sacară Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/1796_a_92287]
-
constată tendințe de perfecționare și modernizare a strategiilor educaționale. M. Stanciu (2003, pp. 229-234) surprinde câteva din aceste tendințe: - reevaluarea strategiilor tradiționale, criticate pentru caracterul pasiv al elevilor în procesul de predare-învățare; - amplificarea impactului strategiilor de tip activ-participativ; - accentuarea caracterului euristic al strategiilor didactice; - diversificarea metodologiei didactice; - folosirea metodelor de tip acțional, cu caracter aplicativ; - însușirea metodelor și tehnicilor de muncă intelectuală; - informatizarea strategiilor prin integrarea învățării asistate de calculator; - realizarea diferențierii și personalizării activității de instruire. 2. Citate „În învățământ
Teoria și metodologia instruirii și a evaluării: ghid pentru seminar by Sacară Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/1796_a_92287]
-
predare și comunicare; - cu funcția principală de fixare și consolidare; - cu funcția principală de verificare și aprecierea rezultatelor; f. după modul de administrare a experienței ce urmează a fi însușite: - metode algoritmice, bazate pe secvențe operaționale, stabile, construite dinainte; - metode euristice, bazate pe descoperire proprie și rezolvare de probleme; g. după forma de organizare a muncii: - metode individuale, pentru fiecare elev în parte; - metode de predare-învățare în grupuri (de nivel sau omogene și pe grupe eterogene); - metode frontale cu întreaga clasă
Teoria și metodologia instruirii și a evaluării: ghid pentru seminar by Sacară Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/1796_a_92287]