486 matches
-
să-i spună dacă de atîta timp stăteau de vorbă și el tot nu reușea să vadă lucrurile limpede. Carlos, la bucătărie, fu și el nițel zăpăcit, cu toate că zăpăceala lui a durat mai puțin decît a lui Julius. Ca un făcut, cînd a ajuns dis-de-dimineață a găsit-o pe Coana mare la micul dejun, „bună ziua, doamnă“, vru să-i spună, dar ea i-o luă Înainte repetînd vorbele din ajun, că domnișorul Santiago o s-o siluiască pe Vilma, tocmai În clipa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
că ar trebui să plecăm devreme, spusese Ashling. Ca să evităm înghesuiala. —Cât de devreme? Pe la zece. —Zece! — Sau unsprezece, dacă e prea devreme. —Prea devreme? Eu sunt trează de ceva ore bune la ora aia. După ce a curățat mizeria de la făcutul tortului, Clodagh i-a dat lui Craig un bol de Rice Krispies, dar el nu voia să se atingă de ele pentru că îi turnase prea mult lapte în castron. I-a mai pus un bol, de data aceasta nimerind raportul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în fiecare dimineață, se simțea de parcă băuse foarte mult cu o seară în urmă. Chiar și în serile când nu o făcea. Dar după vreo două săptămâni și-a dat seama că lucrurile mici, cum era spălatul pe dinți și făcutul dușului, nu mai păreau la fel de ridicole. —ăsta trebuie să fie efectul antidepresivelor, spuse Monica, în cadrul uneia dintre multele lor convorbiri telefonice. Acei Inhibitori Selectivi sunt un dar de la Dumnezeu. Mult mai bune decât prostiile alea triciclice, cum s-or mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
altă gubernie, foarte îndepărtată, care o luă pe fetiță cu ea, având instrucțiuni și împuterniciri din partea lui Afanasi Ivanovici. La această mică moșie, proprietarul avea o căsuță din bârne, de-abia construită; casa era elegant mobilată, iar sătucul, ca un făcut, se numea Otradnoe 14. Moșiereasa o duse pe Nastia direct în această casă tihnită și, întrucât era văduvă, n-avea copii și locuia doar la o verstă de-acolo, se instală și ea împreună cu Nastia; li se alăturară o bătrână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și sun la ușa lui Sokolovici, de Kulakov mă doare-n cot... Uite că deschide cineva. Într-adevăr, ușa se deschise. Ieși un lacheu care-i anunță că „stăpânii nu-s acasă“. Ce păcat, ce păcat și-i ca un făcut! repetă de câteva ori, cu mare părere de rău, Ardalion Alexandrovici. Transmite-le, amice, că generalul Ivolghin și prințul Mâșkin au dorit să le prezinte personal omagiile și au regretat foarte, foarte mult... În această clipă, pe ușa deschisă își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
la trei și jumătate și nici măcar la patru, Kolea nu-și făcu apariția. Prințul ieși din hotel și porni mașinal încotro vedea cu ochii. La începutul verii, Petersburgul are uneori noroc de zile splendide, senine, călduroase, fără vânt. Ca un făcut, aceasta era una dintre acele rare zile. Câtva timp, prințul rătăci fără țintă. Orașul îi era prea puțin cunoscut. Se oprea uneori la intersecții în dreptul unor clădiri, în piețe, pe poduri; odată intră să se odihnească într-o cofetărie. Alteori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cele două sute de persoane, chiar și prin aniversarea de o mie de ani a Rusiei. O spun sincer. Dumneavoastră, prințe, ați deschis vorba despre secrete, cică m-aș apropia ca și cum aș vrea să vă șoptesc un secret, însă, ca un făcut, chiar există un secret: persoana știută mi-a dat de știre că ar dori foarte mult să aibă o întâlnire secretă cu dumneavoastră. — De ce să fie secretă? Nici pomeneală. Mă duc chiar eu la ea, pot s-o fac și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
că a ținut-o în brațe, generalul o făcuse doar așa, numai ca să înceapă discuția și numai pentru că aproape întotdeauna așa începea discuția cu toți tinerii, dacă găsea necesar să facă cu ei cunoștință. Însă de data aceasta, ca un făcut, se întâmplase să spună adevărul și, tot ca un făcut, uitase și el această întâmplare adevărată. Așa că, acum, când Aglaia adeverise pe neașteptate spusele lui, susținând că trăseseră împreună cu arcul într-un porumbel, memoria i se lumină dintr-odată și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
așa, numai ca să înceapă discuția și numai pentru că aproape întotdeauna așa începea discuția cu toți tinerii, dacă găsea necesar să facă cu ei cunoștință. Însă de data aceasta, ca un făcut, se întâmplase să spună adevărul și, tot ca un făcut, uitase și el această întâmplare adevărată. Așa că, acum, când Aglaia adeverise pe neașteptate spusele lui, susținând că trăseseră împreună cu arcul într-un porumbel, memoria i se lumină dintr-odată și își aminti episodul până la cel mai mic amănunt, așa cum adeseori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
om atât de ușuratic, cum negreșit ar trebui să par, deși chiar sunt așa: ușuratic!) și... dacă-mi permiteți, domnilor, îi voi mai pune prințului o întrebare, ultima, din propria mea curiozitate, și cu asta terminăm. Această întrebare, ca un făcut, mi-a venit în minte acum vreo două ceasuri (vedeți, prințe, și eu meditez uneori la lucruri serioase); eu mi-am făcut o părere, dar să vedem ce spune prințul. Mai înainte s-au rostit cuvintele „caz particular“. Această expresie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
mod special, se întoarse brusc spre ei și parcă abia acum îl zări pe Evgheni Pavlovici. — Ia te uită! Chiar el e! exclamă ea, oprindu-se deodată. Ba nu-l găsesc curierii, oricâți i-ai trimite, ba șade - ca un făcut - unde nici nu te aștepți. Credeam că ești acolo... la unchiul tău! Evgheni Pavlovici se înroși la față, o privi cu furie pe Nastasia Filippovna, dar îi întoarse repede spatele. — Ce?! Chiar nu știi? Nu știe, închipuiți-vă! S-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
niciodată! strigă prințul. Ascultă, Parfion, înainte de a veni tu, umblam pe-aici încoace și încolo și deodată am început să râd fără să știu de ce, singurul motiv era că mi-am amintit de ziua mea de naștere, care, ca un făcut, e chiar mâine. Acum e aproape ora douăsprezece. Hai să-mi sărbătoresc ziua! Am vin acasă, o să bem vin, urează-mi ceea ce nici singur nu știu să-mi urez. Fă-mi chiar tu o urare, iar eu o să-ți urez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și visele» se vor schimba. Și de ce visele, mă rog? Ori e medic, ori într-adevăr e neobișnuit de inteligent și se pricepe să ghicească multe. Dar că în cele din urmă e «idiot», nu mai încape îndoială.) Ca un făcut, chiar înaintea venirii lui am avut un vis groaznic (de altminteri, unul dintre cele pe care acum le am cu sutele). Cred că am ațipit cu vreun ceas înaintea sosirii lui și m-am văzut într-o cameră (dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
vreau, lăsați-mă! Luă repede cupa de pe masă, se smulse din loc și într-o clipă se apropie de scara care cobora de pe terasă. Prințul dădu să fugă după el, dar se întâmplă că tocmai în clipa aceea, ca un făcut, Evgheni Pavlovici îi întinse mâna, luându-și rămas-bun. Se scurse o secundă și deodată un strigăt unanim răsună pe terasă. Apoi urmă un moment de extremă panică. Iată ce se întâmplase: Apropiindu-se de scara care cobora de pe terasă, Ippolit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
se dovedea de fiecare dată prea inteligent pentru a se decide să-l facă. Faptul îl ucidea. Poate că, eventual, s-ar fi decis și pentru o faptă extrem de mârșavă, numai să realizeze ceva din ceea ce visa; dar, ca un făcut, când trebuia să facă ultimul pas, se dovedea de fiecare dată a fi prea cinstit pentru respectiva faptă extrem de mârșavă. (De altfel, era gata oricând să fie de acord cu o mică faptă mârșavă.) Privea cu dezgust și ură sărăcia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Alexandra e „libercugetătoare și că la mijloc nu-i decât blestemata lor de problemă feminină“. Apoi, peste o jumătate de oră, a plecat în oraș și de acolo pe Insula Kamennâi, ca s-o găsească pe Belokonskaia, care, ca un făcut, era pe atunci la Petersburg; de altfel, avea să plece curând din oraș; Belokonskaia era nașa de botez a Aglaiei. „Bătrâna“ Belokonskaia ascultă toate confidențele febrile și disperate ale Lizavetei Prokofievna, nelăsându-se câtuși de puțin impresionată de lacrimile mamei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
la Petersburg, în legătură cu afacerea privitoare la unchiul lui Evgheni Pavlovici. „Măcar de-ar fi fost aici, tot ar fi spus ceva“, îi regreta Lizaveta Prokofievna absența. Ivan Feodorovici ședea cu o mină extrem de îngrijorată; surorile erau serioase și, ca un făcut, tăceau. Lizaveta Prokofievna nu știa cum să înceapă discuția. În sfârșit, ocărî subit și energic calea ferată și îi aruncă prințului o privire care voia să însemne provocare categorică. Vai! Aglaia nu venea și prințul se pierdea cu firea. Bâiguind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Aglaia; altceva îl alarma în privința scrisorii: nu avea încredere în Gavrila Ardalionovici. Totuși, se decise să-i înmâneze personal această scrisoare, ieși chiar din casă special pentru asta, dar pe drum se răzgândi. Aproape în dreptul casei lui Ptițân, ca un făcut, întâmplarea i-l scoase pe Kolea în cale și prințul îl însărcină pe acesta să-i transmită scrisoarea fratelui său, ca și cum ar fi primit-o direct de la Aglaia Ivanovna. Kolea nu întrebă nimic și îi îndeplini rugămintea, așa că Ganea nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dar nu voia să urce la catul de sus și chiar se temea să-l vadă pe bolnav; își frângea mâinile și, într-o discuție incoerentă cu prințul, izbuti să se exprime chiar că, pasămite, „ce nenorocire și, ca un făcut, într-un asemenea moment!“. Prințului i se păru că înțelege la ce moment se referă interlocutorul. Pe Ippolit prințul nu-l mai găsi în casa lui Ptițân. Spre seară veni în fugă Lebedev, care, după „explicația“ de dimineață, dormise buștean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
traduceri; cu permisiunea ei, doi-trei scriitori tipăriseră scrisorile pe care i le adresaseră cândva, scrisori tratând subiecte extrem de importante... Deci toată această societate prințul o luase în serios, drept aur curat, fără nici un fel de amestec. De altfel, ca un făcut, și toți acești oameni se aflau în cea mai bună dispoziție, simțindu-se foarte mulțumiți de ei în seara aceasta. Toți până la unul știau că prin vizita lor le fac o mare onoare Epancinilor. Din păcate, însă, prințul nici nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
așa de pedant, pufnesc eu. Știi prea bine ce vreau să zic. Deci, mergem la cumpărături de minuni săptămîna viitoare? — Contează pe mine, răspunde Trish În vreme ce intrăm În bucătărie ca să mîncăm. 15 De ce nu m-a prevenit nimeni niciodată În legătură cu făcutul bagajelor, mai ales cînd e vorba de a Împacheta și pentru un copilaș de un an, care are nevoie de practic tot ce-avem În casă? În trecut, activitatea asta Îmi lua o jumătate de oră. MÎzgăleam În grabă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
asta Îmi lua o jumătate de oră. MÎzgăleam În grabă o listă, asigurîndu-mă că nu uitam de lenjeria intimă și deodorant, scoteam totul din dulap, le trînteam În valiză și gata. De data asta (prima noastră vacanță cu cel mic), făcutul valizelor mi-a luat trei săptămîni. Am scris liste peste liste, a trebuit să Împachetez mai Întîi pentru vacanță, apoi pentru zborul cu avionul, m-am trezit noaptea În sudori reci, am sărit din pat ca să iau Calpol-ul din dulăpiorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
desfășurate de către fosta Unitate Specială de Luptă Antiteroristă, creată după 1970. Aparent paradoxal, cazurile la care mă voi referi în continuare se pot încadra atât în regulă, cât și în rândul excepțiilor. Și cum evenimentele deosebite se petreceau, ca un făcut, mai ales în timpul nopții, am fost chemat la unitate, și de astă dată, la o oră foarte târzie. Înainte de a intra în clădire, am observat aprinse luminile de la mai multe birouri, ca și din cel al șefului unității, semn sigur
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
de la Tambov ori din Simbirsk sângele pentru Iași, pentru Fălticeni? Numai că dacă, părăsind frontul, s-ar fi dus drept În mă-sa, la Simbirsk, la boerii și burjuii lor, i-ar fi privit! Dar ei au luat-o cu făcutul dreptății, pe stil nou, bolșevic, de-aici, de la noi, din Moldova. Că să-l dăm și noi jos pe rege și să-i ardem și noi o republică - sovietică! Ce ne mai lipsea... În Moldova era o jale și un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
tatei, obținuse dispensă de vârstă ca să intre la școala Normală din Orhei. Desigur, după studii, În Mana noastră avea să se Întoarcă, deci la școala lui muncise la curățatul terenului (cu tot cu bojdeuca În care mă născusem), la săpatul temeliei, la făcutul cochileților. Și la scos piatră din coasta unui deal din apropiere... ...Simțindu-se vinovat de moartea băiatului - doar el Îi băgase În cap să se facă Învățător - tata oprise lucrările și-și ceruse mutarea (după ce i se refuzase demisia). Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]