1,538 matches
-
lua și casa, și o golise din timp de valori, cum ar fi tablouri, bijuterii, argintării, covoare, mobilă stil (nu-i fusese dibuit încă garajul, unde păstra Aubusson-uri, candelabre de Murano, Grigorești, Luchieni), pe care nu le vindea ieftin, cu frenezia smintită a unora care credeau că în curând vor veni anglo-americanii și vor recupera ei pe urmă totul cu vârf și îndesat... Eram totdeauna alături de el când se înființa un nou îmbogățit, dramaturg de succes fiindcă stigmatiza idilic birocrația, compozitor
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
înțeleagă cum de se produce acest abandon total al vechilor valori, care, credea el, se prăbușeau, fără să-și dea seama că de fapt doar se retrăgeau lăsând pitecantropul să ocupe și el scena o dată, să-l vedem dansând cu frenezie și să învățăm, să ne pierdem adică iluziile și complexele de vinovăție că nu i s-a acordat și lui șansa de a evolua... Nu mă miram de înțelepciunea mea. Platon ne arată că până și un sclav știa ceea ce
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
de principiul deformării sensurilor, nici (cu atât mai puțin!) de acela referențialității univoce - instaurând, până la urmă, un fel de continuum al valorilor a contrario, în care aproape orice element se convertește în opusul său. Pretutindeni ne întâmpină un fel de frenezie a formării/deformării sensurilor, ce nu poate fi separată totuși de „credința în puterea izbăvitoare a unei pure frumuseți, născută din tensiunile și temperaturile înalte la care sunt supuse cuvintele în procesul creator”312. Din această perspectivă, poetica argheziană rămâne
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
detaliului banal, conștiința utilității construcțiilor ample, prozastice în poezie, vor reveni în prim-planul literaturii noastre, în forme apăsate, abia în anii optzeci. Însă chiar și până la acel moment, în perioada imediat postbelică și chiar în cea șaizecistă (în plină frenezie a redescoperirii lirismului interbelic), asemenea tendințe au continuat să existe, chiar dacă marginal. 4.5 Funcția terapeutică a (de)mistificării în poezia lui Geo Dumitrescutc "4.5 Funcția terapeutică a (de)mistificării în poezia lui Geo Dumitrescu" În mod oarecum similar
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
vedere al ficțiunii: calitatea de a fi „demne de povestit”, acea tellability, măsurabilă în funcție de manifestarea unei experiențe importante, unice. Un argument în plus îl poate constitui și faptul că teoreticienii cei mai activi ai generației sunt scriitorii înșiși, bântuiți de frenezia autolegitimării. Analizând textele lor, ne dăm seama că tot ceea ce ele exprimă programatic - apetența pentru o poezie de tip biografic, aspirația de a încheia un nou pact cu realul, exaltarea (micro)realismului ș.a.m.d. -, la o eventuală confruntare cu
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
prin vârstă și an al debutului scriitorul ar părea să-i aparțină. Nu vom enumera aici, din nou, argumentele care vin în sprijinul acestei afirmații; ne vom mulțumi doar să menționăm împrejurarea că scriitorul și-a construit opera - în plină frenezie a resurecției lirismului - pe un model preponderent epic351. Nu este greu de remarcat faptul că majoritatea textelor sale au ca punct de plecare un pretext narativ, dezvoltându-se apoi fie ca mici „povești în versuri”, fie ca „scene” desprinse dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
apocaliptică a pământului acoperit de ape. În volumul al doilea din La Lilieci se accentuează înclinația demistificatoare a scriitorului, cele mai multe secvențe vădind o și mai mare preocupare către surprinderea concretului prozaic, lipsit de transcendență. Pretutindeni ne întâmpină un fel de frenezie a restituirii faptelor de viață, care posedă o „poezie” a lor, frustă, oferind o imagine convingătoare despre plenitudinea unei experiențe umane. Un poem precum Grija, bunăoară, „comprimă romanul unui cuplu, cu personaje de o delicatețe și de un rafinament al
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
prieten cu întregul univers”, înalță imnuri unui „nou umanism” („oameni / care vă dăruiți vieții total”), transfigurând fără efort lucrurile întâlnite în jur și celebrând chiar „profeția” planurilor muncitorești. Discul (1972) depășește mimetismul entuziasmelor facile și aduce cristalizarea unor teme precum frenezia expresionistă, muzica izvorâtă din materie, omul care trece prin „porți” („într-o noapte să rup rețelele, toate, / să scap spre păduri/ în sânge cu viperi de rouă” - Taină). Expresia ezită între Lucian Blaga și Ion Barbu („Cineva zadarnic ne întreabă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287274_a_288603]
-
este acum o stare a memoriei care, în extazele luminii reci, redescoperă lumi uitate („scurmai în gând tărâmul crezut / pe veci răpit în marile tăceri” - Copleșit de munți). Versurile din Foc nestins (1980) abundă în imagini ale materiei eterate, sub frenezia elanului poetic. Dimpotrivă, o lumină rece, cerebrală scaldă poezia din Aripa din piatră (1986), o celebrare a omului iluminat, care-și făurește o lume suficientă sieși, întocmai visului. Invenția e modernă, dar imaginile provin dintr-un romantism aproape auroral (Ești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287274_a_288603]
-
Se repezi la plantele ocrotite de sapa lui Sașa și începu să le strivească sub tălpile bocancilor. Firele de stuf, firele de porumb, rîndul lui Ivasiuc, rîndurile din jur, totul fu călcat în picioare, cu o violență ieșită din comun. Frenezia distrugerii părea să nu aibă sfîrșit". Cînd era imposibil de lucrat la îndiguiri deținuții rămîneau în barăci, perioadă benefică pentru susținerea unei conferințe pe diferite teme, dar și de însușire a limbilor străine: Craca însemna foame, dar și activitate culturală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
aceea din interbelic, când M. Eliade relua ideea formulată în (6) de N. Iorga: "Nu cred că se află țară europeană în care să existe atâția intelectuali cărora să le fie rușine de neamul lor, să-i caute cu atâta frenezie defectele, să-și bată joc de trecutul lui și să mărturisească, în gura mare, că ar prefera să aparțină, prin naștere, altei țări". (4c, p. 293) Astăzi, în clipele de licărire a lucidității, se apelează și la date contrare. Tot
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
deosebitoare predomină. Prin abundența referințelor la cei vechi (parțial cenzurate de G. Ibrăileanu), literatura lui H. a stârnit discuții; unii l-au considerat clasicizant sau „homerizant” (E. Lovinescu, Vladimir Streinu), ba chiar „clasicist baroc” (Șerban Cioculescu). Alții au remarcat exuberanța, frenezia acestei proze, expresie a unui temperament vitalist (G. Călinescu). „Opera lui Hogaș, afirma E. Lovinescu, nu e nici contemporană și nici măcar specific națională, ci plutește peste rasă și peste timp... Ea datează de cel puțin trei mii de ani, din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287441_a_288770]
-
luate în calcul în mod deliberat și exploatate de către cei care au inventat "teroriștii". Cert este faptul că, indiferent de cine a deschis focul, toți cei care au avut arme și au fost în situații potențial primejdioase au apăsat cu frenezie pe trăgaci 9! Și trebuie să ne întrebăm, în sensul ipotezei formulate mai sus: ce anume putea înfricoșa și dispersa mai eficace populația civilă care manifestă în Piață decât faptul că putea deveni victima într-un conflict în care se
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
celulei românești. Precum la Arghezi, la Blaga, la Voiculescu, la Maniu, poezia cu temă religioasă a contemporanului nostru se îneacă în erezie și mai cu seamă în predominarea vieții carnale, într-un materialism temperamental. Compensator, acesta din urmă accede la frenezie, la un soi de iluminare dionisiacă, ce, poate din străfunduri tracice, se conectează la o mitologie primară a terestrității exaltate. Într-un chip mai curînd superstițios decît în temeiul unei credințe articulate, subiectul asociază orgiastica-i stare, transa incendiară, cu
Misticul rebel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16997_a_18322]
-
a unei conversații, privire în afară, care doar evocă profunzimea, fără s-o atingă, îi este jumătate perfectă. Eliberarea, deci, de toată energia unei vieți care și-a epuizat senzațiile, nu și iluziile. Cum visează bolnavii imobilizați din Berck la frenezia zborului, așa și romancierul lor la frumusețea unei zile obișnuite, cu brutării și lăptării deschise în zori, cu oameni normali pe drumuri normale, pe care Bogza i le revarsă, maiestuos și, totuși, căt de natural, în mica lui lume închisă
Întoarcerea la viață by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6578_a_7903]
-
ei viață erotică, ce să mai spunem după mai vechile calificări: "stahanovismul erotic" (Tania Radu), citată și de C. Coroiu, sau denumirea, parcă și mai sugestivă, de "hetairă socialistă", dată de Gh. Grigurcu. Ceea ce ar fi imputabil nu este pasionalitatea, frenezia sexuală (așa a lăsat-o Dumnezeu), ci iubirile ei concomitente, paralele, dacă nu multiple. Soțul Al. I. Ștefănescu e dublat multă vreme de Marin Preda pe care efectiv îl iubea. Azi, își recunoaște public amorurile ei cu oameni celebri, alături de
Un comentator colocvial by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8135_a_9460]
-
Zmeura de Aur, care valorează fiecare doar câțiva dolari și au formă de zmeură aurie, așezată pe o rolă de film de 8 mm, au fost create în 1980, la inițiativa lui John Wilson, un cinefil împătimit, ca "antidot" la frenezia care cuprinde Hollywoodul în sezonul premiilor cinematografice, ce culminează în fiecare an cu gala premiilor Oscar.
Zmeura de Aur 2014: Vezi "marii" câștigători ai celor mai proaste filme ale anului () [Corola-journal/Journalistic/54696_a_56021]
-
lui Dimov. Care poet autentic nu este "conectat", într-o măsură sau alta, la rezervoarele mereu pline ale subconștientului? Autorul Cărții de vise se remarcă însă tocmai prin efortul de elaborare, disciplinare, legiferare în materia vie și pulsatilă a imaginarului. Frenezia asociativă a poemelor sale, abundența lor imagistică și feeria lingvistică sunt minuțios construite. Ion Barbu este perceput și adoptat ca model fiindcă poezia lui răspunde unei necesități interioare similare: aceea de a strânge în chingi realitatea și visul, eliminând materiile
Un vis alb by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9991_a_11316]
-
mucalit, fracul, jobenul și ițarii își dau mîna într-o horă a contrariilor și conferă specificitatea inconfundabilă a acestei metropole cosmopolite de la Porțile Orientului. Întîlnirea cu istoria produce fiori, mai ales în epoca de pragmatism extrem a postmodernității, în care frenezia dezvoltării tehnologice și nesfîrșita goană după profit lasă prea puțin timp pentru visare și ne face adesea să uităm că străzile pe care le străbatem grăbiți și indiferenți în fiecare zi au fost călcate în trecut de nume mari ale
Parfum de Belle Époque by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13320_a_14645]
-
mai puțin mă înțeleg". Ceea ce este o limită a cuvintelor ca miraj intrinsec al existențialului... Din păcate, Marin Mincu e departe de a fi precis în aventura d-sale textualistă. Frazele d-sale se fac și se desfac într-o frenezie asociativ-disociativă fără a duce la o clarificare a factorilor disertației, ci, dimpotrivă, producînd frecvent o complicare confuză a acestora, o ceață retorică anevoie de risipit. Așa cum se întîmplă în cazul unor imagini stîngace a căror culoare e aplicată prin încălcarea
Dificultățile unei "panorame" (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8445_a_9770]
-
class la mari universități, un artist care a sedus pe toată lumea cît a stat în România, la studiu, și la concerte. Sunetele clarinetului său mi s-au părut divine, iar atmosfera creată de muzica sa, ireală. M-am plimbat cu frenezie în sus și-n jos pe culoarele liceului. M-am gîndit, tot timpul, la Iosif Sava. Au trecut zece ani de cînd nu mai este. Cîtă nevoie de el, de personalitatea sa, de felul în care a știut, plătind cu
Dincolo de caniculă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8087_a_9412]
-
Îndoială, supărarea tipilor cu bugetul cînd o să le prezinte, În plus față de costurile expoziției și ale călătoriei, și OSUPOR. Cu toate acestea, beneficiile publicitare sînt de netăgăduit. Toată lumea zîmbește, Mariana mai cu seamă, În timp ce studenții bat palma, discutînd plini de frenezie viitoarele lor burse În Suedia pentru a ajuta la construirea OSUPOR. După un tur de strîngeri de mînă și după ce se asigură că În fiecare mînă există cîte o broșură cu orfani, Mariana Înșfacă „scrisoarea de intenție“ și o Îndeasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
cu privire la locul în care se afla Helen. Îi zicea ceva de genul: — Nu, Helen e dată dispărută, se presupune că s-a îmbătat pe undeva. Asta în timp ce Helen stătea în hol și se uita la mama, dând din mâini cu frenezie, rostind pe muțește: „Spune-i c-am murit“. După ce punea telefonul în furcă, mama o lua pe Helen la șuturi. Să știi că nu mai mint pentru tine. Îmi pun în pericol sufletul nemuritor. Și de ce nu vrei să vorbești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Dar e verde. Da, i-am confirmat eu, fără să neg nici măcar o secundă că sosul era verde. E verde. Să știi că sosurile pot fi și verzi. Apoi Adam mi-a sărit în ajutor. Se servea din mâncare cu frenezie. Presupun că era unul dintre studenții ăia fără nici un sfanț care rezistă luni de zile fără să mănânce o masă ca lumea, așa că ar fi în stare să mănânce orice. Dar se comporta de parcă mâncarea îi plăcea foarte tare. Ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
din lucrurile lui Helen. Care avea să se supere. Incontestabil. Dar ea era oricum supărată pe mine pentru presupusa atracție față de prietenul ei, deci ce aveam de pierdut? Diverse aluzii la oi, miei și spânzurători. Am început să scotocesc cu frenezie printre umerașele lui Helen. Pe bune, avea niște haine foarte drăguțe. Am simțit cum începe să-mi crească nivelul energiei, cum mă inundă vechile senzații. Eram înnebunită după haine. Eram ca un om care moare de sete în deșert și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]