502 matches
-
totuși concret, ireductibil, de utopia ce i se aplică, riscînd a o anihila. Exigențele purificatoare pot înainta neîndoios pînă la scheme geometrizante tăioase, dar nu se pot stabiliza într-o zonă rarefiată excesiv în numele unui eu ce, văzîndu-se în fața abisului, glisează fatalmente înapoi, spre ,lirismul viu", triumfînd în polisemia sa, în cuprinsul căreia tabla decelabilă a poeticii e doar unul din elementele constitutive. Cînd nu e doar un element indus din afară, aidoma altor factori de context, exteriori creației intrinseci! ,Poezia
O antologie a lui Marin Mincu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12581_a_13906]
-
angajează un dialog tulburător, prin opoziție, cu multe din studiile cărții. Evocarea studioasă a lor ar putea, fără îndoială, deschide un dialog care să dea noi temeiuri vechii discuții: dacă faptul de a păstra în memorie evenimentul obiectiv al trecutului glisează spre păstrarea sa doar exemplară, poate că acest proces angajează un tip de uitare de sine care este chiar condiția accesului spre celălalt.
Cine uită și cine există by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2555_a_3880]
-
grație 2006. Aceasta nu echivalează cu renunțarea la tradiție, expedierea sa ca o vechitură nefolositoare la coșul de gunoi al istoriei, ci, dimpotrivă, cu asumarea precedată de conștientizarea ei. Nimic important nu se pierde, totul evoluează, se transformă istoric și glisează conceptual, îmbrăcând noi forme peste fondul sedimentat de probleme. Nu altfel au stat (au mers...) lucrurile în trecut. Iată, pentru unii dintre noi, surpriza. Ceea ce ne apare în prezent ca realitate istorică încremenită în efigie ori reper mitologic fix reprezintă
Farmecul istoriei literare by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10513_a_11838]
-
mai păstrau aici ceva din atmosfera crepusculară a cafenelei vieneze". De partea cealaltă, emblemă și ea a lumii literare a Clujului, era boema, "în varianta ei fundamentalistă: boema alcoolică. Deceniile literare șase, șapte și opt au fost deceniile marilor bețivi". Glisînd printre atîtea cărți și studii critice, autorul nu poate să nu se oprească la acele puncte din gîndirea echinoxistă pe care lumea literară de azi (sau o parte din aceasta) tinde să le devalorizeze. Primul și cel mai aproape proiectului
Pledoarie pentru Echinox by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/12599_a_13924]
-
cu „felii de viață” a încă-tînărului Cărtărescu nu are aproape nimic a face cu experiențele lui din interiorul macro-proiectului totalitar. Poetul vede realitatea înconjurătoare, dar nu pe cea a socialismului real; ocolește cu un fel de repulsie profilul „omului nou”, glisînd prin tablourile vivante ale altor scriitori, „pe linie”; și pune în locul cotidianului ceaușist unul cu inserții occidentalizante și americanofile. Însă nici această substituire compensativă a lagărului socialist prin fantasma feminină cu Kenny Rogers și cea personală cu John Lennon nu
Altceva by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3054_a_4379]
-
lui Dumitru Radu Popa vor avea surpriza să se întîlnească aici și cu unele dintre personajele precedentei sale cărți, La revoluția română, precum pitorescul Ceaicopschi. În sfîrșit, povestea propriu-zisă a Sabrinei și tot ceea ce se întîmplă în zona cabinetelor psihiatrice glisează spre fantastic, face parte dintr-o lume la limita oniricului și a hipnozei, unde contururile se tulbură, iar faptele ies din zona confortabilă a raționalului. Este lesne de înțeles că în țesătura narativă a fiecăruia dintre cele trei micromane intră
Proza de laborator by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12999_a_14324]
-
front, după cum o altă mamă grijulie (dar parcă ar fi aceeași în sentimente și atitudine) îl caută și îl îngrijește pe al doilea Marcu într-un spital parizian. Identitățile de nume nu înseamnă personaje identice, deși destinele sunt aceleași. Prozatorul glisează abia perceptibil de la un caz la altul și riscul confuziilor e mare, întrucât e vorba de doi Marcu dintr-o aceeași familie (unchi și nepot), care însă nu au avut cum să se cunoască: doi Marcu, cu vieți foarte diferite
O narațiune rizomatică by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10785_a_12110]
-
rupt o parte din alte partide, PNL, PSD la vremea aceea și și-a construit o structură, care se numește UNPR, cu care a făcut o majoritate oarecare. Asta vrea și domnul Ponta. După care, iarăși, acea majoritate falsă a glisat către PSD și acum domnul Ponta pe aceeași tactică încearcă să rupă o parte din PNL, s-o gliseze în partea cealaltă, lucruri de tipul ăsta, care după părerea mea sunt jenante pentru acest secol politic în România". Liderul liberal
Mircea Diaconu, atac la Ponta, pe tema refacerii USL: O tactică jenantă by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/31550_a_32875]
-
numește UNPR, cu care a făcut o majoritate oarecare. Asta vrea și domnul Ponta. După care, iarăși, acea majoritate falsă a glisat către PSD și acum domnul Ponta pe aceeași tactică încearcă să rupă o parte din PNL, s-o gliseze în partea cealaltă, lucruri de tipul ăsta, care după părerea mea sunt jenante pentru acest secol politic în România". Liderul liberal a precizat că "Bătălia se dă cu tine însuți în primul rând, și aici mă refer la toți oamenii
Mircea Diaconu, atac la Ponta, pe tema refacerii USL: O tactică jenantă by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/31550_a_32875]
-
făcut cu discreție și competența. Deși formația teoretică a autorului e bine deghizata, ascunsă în subtext, tocmai ea conferă siguranță în manevrarea unei intrigi permanent irigate de realitatea cea mai frusta. Numai că această realitate, conform incontrolabilelor legi ale vieții, glisează spre reverie sau spre șoc, spre extaz sau spre agonie. Acasă este, de fapt, un imn subliminal adus legăturii afective cu spațiul în care ne-am născut și am crescut. Întâmplările se derulează pe timpul sălbaticelor demolări din anii '80. Personal
Douã romane by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/17449_a_18774]
-
din acest răspuns și, subscriem, nu este acela de a susține o anumită ideologie politică, în sensul înțeles de critica marxistă de exemplu. Este vorba de o relație mai complicată, asemănătoare cu aceea dintre scriitor și diferitele trenduri literare. Scriitorul glisează de la un câmp politic la altul, de la un câmp literar la altul, pentru a vorbi în termenii lui Bourdieu, rolul lui fiind de fapt acela de a-și "trăda" ideologia atunci când aceasta se dovedește greșită. Situația de la începutul anilor '90
Literatură și politică by Cristina Ispas () [Corola-journal/Journalistic/8190_a_9515]
-
ar fi mai corect ca, în virtutea înțelegerilor bilaterale cu... Mă rog, cu!, ca să nu avem vorbe. La orice caz, personal cred că ar fi cu mult mai uman și mai în spiritul unui fair-play să se utilizeze un mic desant glisat pe axa... He, care axă? Una! pe o axă, înțelegi? Și problema s-ar rezolva... Adică să rămânem fără parla...?, îl întreb înfricoșat. -Da, și? Ay, Doamne! Sper să fie doar o criză... Parmenia vine cu pălinca, Claustrina îl spală
Experiment cu Claustrina.. by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10188_a_11513]
-
auzi are legătură cu superproducțiile aburului ieșit din canale aburul repezit ca o floare fantastică să devoreze iarna foșnetul ăsta nu te-a părăsit niciodată se lărgesc luminile peronului subteran zgomotul pașilor crește spre uși când bucățile mari de sticlă glisează zgomotos e numai o umbră sonoră sub respirația aproape imperceptibilă prezentă vezi auzi simți gândurile futute Precul e un trotuar jupuit o dată cu distanța pașii îți consumă ceea ce cărțile numesc suflet micile chipuri în care ți-ai înfășurat corpul lasă în
corpuri românești by Răzvan Țupa () [Corola-journal/Imaginative/11402_a_12727]
-
său liric va impregna inconfundabil desfășurarea elocinței. Poate fi detectată, în enunțarea constantă și ostentativă a responsabilității morale și duhovnicești, o motivație persuasivă expresă, dar accentul răspicat pus pe propria persoană - "de gîtul mieu spînzură sufletele voastre" -, ca inovație discursivă glisează oarecum semnificația într-o zonă ce se depărtează vizibil de finalitatea presupusă a demersului. Deși aparține structural problematicii retorice, relația creatorului cu auditoriul său, cuantificată verbal, reține în mod legitim atenția cercetătorului literar, fie măcar din rațiuni pragmatice. Dincolo de toposul
Antim Ivireanul - "Să vă fiu de mîngîiere..." by Gabriel Onțeluș () [Corola-journal/Imaginative/14930_a_16255]
-
insulă necunoscută și ostilă. Sau, dacă vrei, casa se transformase într-o cetate care se pregătea de un lung asediu. Nu ca în filme, cu intrări și ieșiri secrete, pereți dubli, scări care nu duc nicăieri, rafturi de biblioteci care glisează, disimulând încăperi ascunse, nici chiar așa, totuși cu ascunzători pe care le improvizam, schimbam și diversificam, profitând de dezordinea sau falsa dezordine, pe care ne străduiam s-o întreținem și chiar s-o îmbunătățim, dacă pot spune așa. Începeam o
În vizită la unchiul Gh. by Mioara Apolzan () [Corola-journal/Imaginative/13093_a_14418]
-
dă cu o strângere de mână clienților ce doresc să-l felicite. Episodul sugerează un perfect efect de bumerang. Soderbergh reușește să creeze până la un punct ritmul palpitant al unui thriller, îl pierde însă în non-acțiuni care fac filmul să gliseze către o analiză de sistem, pentru ca în final să se întoarcă printr-o lovitură de teatru la el. Regizorul a încercat să lovească doi iepuri dintr-un foc, să mențină tensiunea specifică unui thriller și să ne introducă în miezul
Tușește și dă mai departe by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5219_a_6544]
-
în care fosforescența claselor marginale jubilează în pagină, descoperim în Proorocii Ierusalimului un roman ce sângerează apocaliptic, zguduitor. Astfel, scepticismul este înlăturat pentru a face loc poftei plastice, ne găsim captivi împreună cu personajele în propria lor viată, în care totul glisează de la grotesc la sublim, înainte și înapoi, până la anihilarea aproape completă a reperelor. Dincolo de natura compozițională a acestui roman ( un stil indirect liber, pentru a fi în conformitate cu exegeții), sau de anvergura determinării erotice și de identitate, este imposibil să nu
Profeți mincinoși by Ioana Crișan () [Corola-journal/Journalistic/11899_a_13224]
-
cea mai picantă realitate, aceea în care trăia dar pe care o ignora, sustrăgîndu-se în ariditatea și abstracțiunea statisticilor. Oricum, s-a dovedit, mai puțin nocive și viciate decît semenii. Piesa este, cred, complicată, dezvoltată pe multe planuri în care glisează acțiunea, fragmentată, ciudată la nivelul substanței frazei, al conținutului, al vivacității ideilor, care se îneacă uneori în prea mult balast. S-ar putea ca textul să fie mai bun decît îmi dau eu seama în acest moment, în acest timp
Dracul vorbește românește by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15250_a_16575]
-
cele cinci paturi din salonul lui. I se părea ciudat că dragonul de argint fusese atît de aproape de el încă de cînd ajunsese aici. Se duse la dulap, scoase cărțile și se grăbi să ajungă la draperie. Din cealaltă parte, glisase la atingerea degetului; știa că e o membrană de grosimea unei coli de hîrtie, fără nici o încuietoare, dar acum n-o putea deschide; deși se dădu în spate și o izbi cu umărul de mai multe ori, draperia doar tremură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
ușor de brațul grăsuț sau o mângâia pe antebraț. La care prima, stângace, ușor aplecată-n față, cu mâinile mereu atârnând pe lângă corp, răspundea mereu cu același zâmbet mic și pierdut, nedus niciodată până la capăt. Când ușa s-a deschis, glisând într-o parte, cea mai în vârstă a făcut-o atentă cum pășește, ca pe un copil, și s-au îndepărtat pe dalele peronului prin mulțime. Cea mai tânără mergea nefiresc, greoi, mutîndu-și parcă picioarele groase cu mâna, lată și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cum stătea în vârful scării cu câte un picior pe fiecare versant al ei, împinse violent în umărul stâng, cu epolet, al junelui scriitor, fără să-și poată da seama dacă bucurie sau spaimă era ceea ce simțea văzând că bustul glisează ca pe un pivot înfipt în umărul drept, și că în postament se cască un puț adânc, cu trepte din bare de metal pe o parte. Un cărăbuș îl lovi ca un glonte greu de aramă în buză. Mireasma de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a cutiei purta o buclă de cablu îndoit ca un intestin și prins într-un mecanism prăfuit. Trecând prin dreptul fiecăruia dintre cele trei plafoane, liftul scotea un zgomot de tren la capăt de șină, ca apoi să măsoare lent, glisând aproape silențios, spațiul până la următorul plafon. Cei doi tineri se dădură cu un pas înapoi, strâns îmbrățișați și temători când, la capătul unei coborâri nesfârșite, de ore sau de milenii, ascensorul opri, în cele din urmă, în dreptul ușii masive de la
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
capul oaselor, îmi făcu cu ochiul, vesel. Simțise ceva? Era și greu să nu fi simțit. Abia acum îmi dădeam seama cât de tare trebuie să fi scârțâit patul. Totuși nu-mi spuse nimic. Așteptam cu toții, sporovăind, ora vizitei. Toamna glisa încetișor înspre iarnă, și-n dimineața aceea zărirăm pe ferestre primii fulgi. În câteva zile curtea spitalului, din care puteam vedea câteva alei de la geamurile salonului (iar dacă treceam pe verandă mi se deschidea și o perspectivă, îngustă, e drept
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
glotă, fără osul hioid, fără limbă, amigdale și văl palatin, sora cea liniștită, cea impenetrabilă, în sculptura patetică un detaliu începu să se miște. Niște degete roteau tot mai mult, către dreapta, un buton de ebonită. Un ac de tablă glisa și el spre dreapta într-o fereastră gradată, privit de doi ochi căprui, inexpresivi. Încuiat ermetic, ca o sibilă, în fiola de sticlă a corpului meu priveam neputincios cum făceam gestul cel mai nebunesc al vieții mele, cel care-a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sălii, dincolo de prăpastia neagră, se zugrăvi cu safire, smaralde, heliodor și crisoberil un enorm dreptunghi sclipitor -, dar privește-l visător și distrat, percepîndu-l deodată, destrămîn-du-te-n el. Globii ochilor tăi își vor accentua convergența. Imaginea stângă și cea dreaptă, fantomatice, vor glisa una pe alta, se vor potrivi, imbrica, până ce holograma va prinde viață, și himera minunată a Cărții ce ne cuprinde se va ivi în slavă nepieritoare." Un fluture colosal își întindea acum aripile-n fața noastră într-un cub de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]