382 matches
-
metodologic, în măsura în care ei ignoră necesitatea socială a negării practice a interesului. Astfel, nici interesul, nici strategia nu trebuie înțelese în sensul fatalist sau teleologic al economiei pure și al raționalității intenționale. Este vorba de o "ajustare" care depinde de predispozițiile (habitus) către un joc social (câmpul este un joc), trăit la modul "afinității elective", al iubirii, al harului. Sociologul care studiază economia bunurilor simbolice trebuie deci să pună în evidență efortul individual și colectiv de refulare a interesului, de ocultare a
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
prin acțiune (individuală și colectivă), prin reprezentările sale și prin limbaj la producerea socialului. Contracultură: acest concept descrie fenomenele de subversiune, de opoziție sau de rezistență la modelele dominante. Unele grupuri au moduri de viață autonome și refuză impunerea normelor. Habitus: folosit foarte frecvent de Bourdieu (dar provenit dintr-o lungă tradiție de gândire care începe de la Aristotel), acest concept trimite la dispozițiile dobândite (prin asimilare și inculcare), dar și la potențialitățile creatoare ale subiectului activ. Hermeneutică: știința interpretării, care urmărește
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
98, 114, 117, 121-122, 125-136, 141, 150, 152, 154-157, 173, 185, 189, 192, 206, 216, 218, 238-239, 257, 266, 277, 283, 287, 305, 310. Gust, 33, 51, 106, 109, 115-116, 129, 140, 188, 220-221, 252, 258, 278, 281-282, 284. H Habitus, 115, 184, 276-277, 281, 285. Hermeneutică, 21, 25, 137, 291. Heteronomie, 29-31, 36. Holism, 44, 285, 299, 306. I Identificare, 11, 54, 100, 121, 157, 172, 247, 256. Identitate colectivă/individuală, 11, 72, 77, 80-81, 126, 131, 155, 157-158, 170
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
iluzie rațională fără eficacitate. Împotrivirile de pe teren pot ține de clasa socială și, cum am întâlnit în multe situații (Debarbieux, 1999), este o adevărată suferință să se pună la îndoială ceea ce a fost internalizat în mod irațional prin forța unui habitus. Logica acțiunii de lovește pe teren de o rezistență care ține mai mult de forța inerției decât de un refuz rațional. Nu e vorba de a acuza persoanele, de a le ridiculiza pentru lenea congenitală și șocanta lipsă de vocație
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
de opresiune sau de hegemonie (în sens gramscian) care au ținut-o captivă secole de-a rândul într-o oarbă luptă de clasă (sau într-o și mai nedemnă microfizică foucaldiană a puterii, în care victimele și călăii colaborează) - doxa, habitus, episteme sau altele asemenea. De la pluralismul valorilor întemeiat de liberali pe autonomia individuală, s-a trecut, grație travaliului „deconstructiv” al postmoderniștilor, la relativism. În cel mai fericit caz, gânditori mai curajoși, care se expun astfel etichetării drept (neo)conservatori, propun
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
atunci, în 1990, exista cu adevărat și alternativa. Aceste alegeri care aveau, desigur, și rațiuni istorice, dar nu reprezentau o fatalitate au exercitat o presiune enormă asupra tuturor domeniilor vieții sociale, favorizând pretutindeni prelungirea artificială și profund dăunătoare a unui habitus rezidual în gândire și în practică, a tehnicilor de supraviețuire în dauna comportamentelor de progres și a unei modernități mimate, nu asumate cu adevărat la nivel societal. Mantra occidentală fie că e vorba de NATO sau de UE, de Consiliul
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
tema egalitară cu cea naționalistă Jos străinii! și cu violența denunțării dușmanilor poporului Jos cu fiii de chiaburi și de legionari! Fără moșieri! Trebuie să recunoaștem însă că această contestare dirijată a legitimității opoziției își găsește un ecou masiv în habitus-ul mental al "majorității tăcute", supusă decenii de-a rândul propagandei sistematice împotriva "democrației burgheze". În acest mediu, imagistica primilor ani de dictatură comunistă, care păruse definitiv obliterată de spectacolul național-comunist al unității întregului popor, vădește o surprinzătoare reziliență. Spontan
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
accepte aceste progrese, dar le-a interpretat în beneficiu propriu, generând fenomenul "baronilor locali" profitori prin mijloace adesea dubioase ai puterii sporite a elitelor locale. Autonomia locală nu e încă integral consfințită prin lege, și încă și mai puțin prin habitus, mai ales că experiența istorică, cu precădere cea din Vechiul Regat, e foarte departe de experiența comunelor libere dintr-o mare parte a Occidentului. O complicație suplimentară este cea a diversității foarte accentuate a majorităților în Consiliile locale, atât între
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
sistem de relații (de forță, în special) între "agenți". A situa un agent înseamnă a-l poziționa în relațiile obiective, în raporturile de forță constituite de un cîmp. Un alt concept cheie în acest tip de sociologie este cel de habitus: " Cînd, citindu-l pe Saint-Simon, dați peste cearta pălăriilor (cine trebuie să salute primul?), dacă nu v-ați născut într-o societate de curte, dacă nu aveți un habitus de curtean, dacă nu aveți sădite în minte structurile cerute de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
alt concept cheie în acest tip de sociologie este cel de habitus: " Cînd, citindu-l pe Saint-Simon, dați peste cearta pălăriilor (cine trebuie să salute primul?), dacă nu v-ați născut într-o societate de curte, dacă nu aveți un habitus de curtean, dacă nu aveți sădite în minte structurile cerute de regula jocului, cearta vi se pare ridicolă. Dacă, dimpotrivă, spiritul vi s-a format în conformitate cu structurile lumii din care faceți parte, totul vi se pare evident și întrebarea dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
de regula jocului, cearta vi se pare ridicolă. Dacă, dimpotrivă, spiritul vi s-a format în conformitate cu structurile lumii din care faceți parte, totul vi se pare evident și întrebarea dacă jocul merită jucat nici nu vă trece prin cap." Un habitus este un sistem de preferințe și de evaluare; e vorba de structuri cognitive durabile, de scheme de acțiune care orientează perceperea situației și, deci, răspunsul adecvat. Habitus desemnează "simțul practic", ceea ce e de făcut într-o situație dată. Este "abilitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
și întrebarea dacă jocul merită jucat nici nu vă trece prin cap." Un habitus este un sistem de preferințe și de evaluare; e vorba de structuri cognitive durabile, de scheme de acțiune care orientează perceperea situației și, deci, răspunsul adecvat. Habitus desemnează "simțul practic", ceea ce e de făcut într-o situație dată. Este "abilitatea de a pune în practică legile tacite de funcționare a cîmpului." În sport, acest lucru se numește simțul jocului. Produs al socializării, habitus este o structură mentală
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
și, deci, răspunsul adecvat. Habitus desemnează "simțul practic", ceea ce e de făcut într-o situație dată. Este "abilitatea de a pune în practică legile tacite de funcționare a cîmpului." În sport, acest lucru se numește simțul jocului. Produs al socializării, habitus este o structură mentală rezultînd din interiorizarea, de către agent, a structurilor obiective ale cîmpului social în care intervine. Așa arată limbajul acestui tip de sociologie, care se vrea un studiu științific și critic al realității sociale, o "analiză rațională a
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
sociale prin socializare și, pe de altă parte, construirea lumii sociale prin activarea acestor structuri: mi se pare că această analiză e universal valabilă." Un cîmp este, pentru un agent, "o arie de posibilități", un "spațiu de joc". Conceptul de habitus ne permite să înțelegem cum ajung oamenii să "joace" jocul impus de structurile sociale care îi țin prizonieri: "Ecranul introdus de habitus între stimul și reacție este un ecran temporal, în măsura în care, produs de istorie, se dovedește relativ constant și stabil
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
universal valabilă." Un cîmp este, pentru un agent, "o arie de posibilități", un "spațiu de joc". Conceptul de habitus ne permite să înțelegem cum ajung oamenii să "joace" jocul impus de structurile sociale care îi țin prizonieri: "Ecranul introdus de habitus între stimul și reacție este un ecran temporal, în măsura în care, produs de istorie, se dovedește relativ constant și stabil, deci relativ eliberat de istorie 124." Ființa umană este, din această perspectivă sociologică, produsul istoriei structurilor sociale, oamenii sunt aserviți structurilor sociale
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
În viziunea lui Bourdieu (1977, 2000), acestea sunt spații guvernate de valori și logici proprii. Ele sunt structuri de relații actuale și potențiale și conțin atât elemente relaționale, cât și ideologice. În acest ultim sens, câmpurile sunt structurate parțial de habitus - orientările personale Împărtășite de actorii din cadrul aceluiași câmp. Câmpurile sunt caracterizate și În termenii distribuției diverselor tipuri de capital: material, social (relații), cultural (educație) și simbolic (recunoaștere, reputație). Bourdieu consideră câmpul drept o „configurație relațională” inclusă Într-un sistem de
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
relații de cooperare non-conflictuale este produsă de modul În care instituțiile structurează și constrâng acțiunea prin recompense și sancțiuni, dar și prin inculcarea anumitor modele mentale (ideologii). Acest ultim mecanism este Împărtășit și de Bourdieu care Îl asimilează conceptului de habitus. Fligstein (1996) adaugă studierii instituțiilor o componentă politică referitoare la stabilirea și acceptarea anumitor raporturi de putere Între actori. Instituțiile și relațiile sociale sunt concepute ca modalități complementare de structurare și ordonare a spațiilor sociale, de producere a cooperării. Teoriile
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
preferințe, propensiuni, nu sunt exogene, adică existente În virtutea naturii umane universale, ci endogene și dependente de o istorie care este chiar aceea a cosmosului economic În care acestea sunt solicitate și recompensate.” (2000:20). „Agentul social, dotat fiind cu un habitus, este un individ colectiv sau un colectiv individualizat prin Încorporarea de structuri obiective. Individualul, subiectivul, este social, colectiv. Habitusul este subiectivitate socializată ale cărei scheme de percepție și apreciere (preferințele, gusturile) sunt produsul istoriei colective și individuale.” (p. 259). Preferințele
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
este chiar aceea a cosmosului economic În care acestea sunt solicitate și recompensate.” (2000:20). „Agentul social, dotat fiind cu un habitus, este un individ colectiv sau un colectiv individualizat prin Încorporarea de structuri obiective. Individualul, subiectivul, este social, colectiv. Habitusul este subiectivitate socializată ale cărei scheme de percepție și apreciere (preferințele, gusturile) sunt produsul istoriei colective și individuale.” (p. 259). Preferințele, dispozițiile și conduita economică În general sunt mai degrabă rezultatul socializării, Învățării, formării de deprinderi și obișnuițe și acumulării
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
15); astfel definită, rezultă În mod clar că termenul sociologic de sociabilitate este convergent celui economic de optim Pareto. Câmpurile sunt spații ordonate de manifestare a interacțiunilor atât Între actori individuali, cât și Între actori colectivi (organizații). În sensul inculcării habitus-ului În concepția lui Bourdieu. Habitusul reprezintă orientarea istorică, conformă poziției sociale a individului, a semnificațiilor subiective asociate acțiunii, mai precis a mijloacelor și scopurilor. El funcționează, spune Bourdieu, „ca o matrice a percepțiilor, evaluărilor și acțiunilor” (Bourdieu, 1977, p.
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
clar că termenul sociologic de sociabilitate este convergent celui economic de optim Pareto. Câmpurile sunt spații ordonate de manifestare a interacțiunilor atât Între actori individuali, cât și Între actori colectivi (organizații). În sensul inculcării habitus-ului În concepția lui Bourdieu. Habitusul reprezintă orientarea istorică, conformă poziției sociale a individului, a semnificațiilor subiective asociate acțiunii, mai precis a mijloacelor și scopurilor. El funcționează, spune Bourdieu, „ca o matrice a percepțiilor, evaluărilor și acțiunilor” (Bourdieu, 1977, p.95). În acest sens conceptul de
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
reprezintă orientarea istorică, conformă poziției sociale a individului, a semnificațiilor subiective asociate acțiunii, mai precis a mijloacelor și scopurilor. El funcționează, spune Bourdieu, „ca o matrice a percepțiilor, evaluărilor și acțiunilor” (Bourdieu, 1977, p.95). În acest sens conceptul de habitus are o puternică Încărcătură ideologică și este un produs În intregime social. Intenționalitatea individuală este definită de Searle drept „capacitatea minții de a-și reprezenta obiecte și stări de lucruri din lumea Înconjurătoare, diferite de ea Însăși. [...] convingerile și dorințele
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
cu Sorin Minea” În Societatea reală, Vol. 1: 27 - 34. North consideră că oamenii aleg, dar setul de preferințe este constrâns de instituții. Această abordare este specifică neo-instituționalismului economic. O concepție contrară este aceea a lui Bourdieu care consideră că habitusul este determinant pentru alegerile făcute de indivizi. Habitusul reprezintă orientarea istorică, conformă poziției sociale a individului, a semnificațiilor subiective asociate acțiunii, mai precis a mijloacelor și scopurilor. El funcționează, spune Bourdieu, „ca o matrice a percepțiilor, evaluărilor și acțiunilor” (Bourdieu
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
27 - 34. North consideră că oamenii aleg, dar setul de preferințe este constrâns de instituții. Această abordare este specifică neo-instituționalismului economic. O concepție contrară este aceea a lui Bourdieu care consideră că habitusul este determinant pentru alegerile făcute de indivizi. Habitusul reprezintă orientarea istorică, conformă poziției sociale a individului, a semnificațiilor subiective asociate acțiunii, mai precis a mijloacelor și scopurilor. El funcționează, spune Bourdieu, „ca o matrice a percepțiilor, evaluărilor și acțiunilor” (Bourdieu, 1977:95). Termenul apaține lui Wrong (1961). Într-
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
de medicație cardiovasculară, ca de exemplu beta-blocante. Un studiu prospectiv randomizat nu poate fi justificat datorită aspectelor de etică, cu posibila excepție a anevrismelor mici infrarenale la pacienții în vârstă, fără simptome. Clasic, în cazul pacienților cu sindrom Marfan sau habitus Marfanoid și anevrisme toracice se consideră că repararea trebuie luată în considerație la pacienții tineri fără simptome, cu dilatare aortică depășind de două ori normalul nomografic pentru vârsta și dimensiunile pacientului respectiv sau în cazul unor anevrisme mai mari de
Tratat de chirurgie vol. VII by HORAŢIU MOLDOVAN, ALEXANDRU VASILESCU, VIOREL POP () [Corola-publishinghouse/Science/92077_a_92572]