391 matches
-
oglinda în care se reflectau tridimensional gândurile, se materializau, multiplicându-se. Se sperie, precum calul care vede totul diform, dacă ar ști frumosul patruped ce nemernică gâză îl robește! Dacă ar ști albina ce ființă firavă este omul multiplicat în hexagoanele retinei! Da, omul era diform, da, o diformitate multiplicată la infinit, o oglindă paralelă cu paralelele timpului și spațiului. DA, CERUL! Doamne, tare Ești singur! La radio se gudurau note mieunând din trompete un remember amar. Culorile rafinate ale sunetelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
idei cuprinse în tratatele unora ca: Weber, Clemet, Langstroth, Beven, Cheshire, Cowan, Root, Dzierzon, Van Berlepsch, Pollmann, Vogel, Maetrinck. Albinele își modificaseră trupul. Erau biluțe tărcate cu ochi. Adaptate găurilor de șoarece. La urma urmei, florile nu erau rotunde? Paradoxal, hexagonul s-a imprimat în gândirea sferică a pomilor fructiferi. Merele din acest an încântau ochiul consumatorilor prin forma lor de hexagon sferoid. Și celelalte fructe nu s-au lăsat mai prejos, stimulând astfel exportul de inventivitate, al geniului brăilean. Luna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
modificaseră trupul. Erau biluțe tărcate cu ochi. Adaptate găurilor de șoarece. La urma urmei, florile nu erau rotunde? Paradoxal, hexagonul s-a imprimat în gândirea sferică a pomilor fructiferi. Merele din acest an încântau ochiul consumatorilor prin forma lor de hexagon sferoid. Și celelalte fructe nu s-au lăsat mai prejos, stimulând astfel exportul de inventivitate, al geniului brăilean. Luna strălucea hexagonal pe apele de petrol ale Dunării. Iar turiștii umpluseră târgul uitat și de cartografi. Gândirea în colțuri a locuitorilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
văzuse înainte. — Da, jaguarii păstrează distanța. — Stai puțin, zise Julio. Ce e asta? întrebă el, arătând spre carapace, unde apăruse un model de plăci luminate și întunecate. — Se întâmplă doar uneori. Dar o vezi? — Da, o văd. — Arată ca un hexagon. — Nu știu ... — E ca un fel de simbol, nu ți se pare? Al unei corporații? — Da, poate. E posibil. — Dar la celelalte țestoase? Și la ele apare acest model? — Nu, fiecare este diferit. — Atunci, ar putea fi un model aleator
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
fel de simbol, nu ți se pare? Al unei corporații? — Da, poate. E posibil. — Dar la celelalte țestoase? Și la ele apare acest model? — Nu, fiecare este diferit. — Atunci, ar putea fi un model aleator, care seamănă, întâmplător, cu un hexagon. — Da, Julio, eu așa cred. Pentru că imaginea de pe carapace nu este chiar atât de bună, nu este simetrică ... Chiar în timp ce vorbea, imaginea dispăru. Țestoasa era din nou întunecată. — Poți fotografia modelul acela? — Am făcut-o deja. Este cu expunere în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de „bolit“, decorul mesei de lucru se încărcase cu borcanul de plastic cu cremă Calve - tocmai aud la radio un sondaj care spune că peste 80% dintre franțuzoaice țineau ciocolata felul principal al unei mese, dar tot majoritatea femeilor din Hexagon spun că ea nu trebuie împărțită cu „partenerul stabil de viață“... Merde!! Totdeauna am avut despre franțuzoaice imaginea unor tipe frivole, încă niște sondaje și o să-mi revizuiesc prejudecățile. Orice se descompune până la urmă în dulce - apa și pâinea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
apasă o tastă și spune că o să cheme poliția. — Stai, zice Helen, și își pune mâinile pe blatul biroului, fiecare deget sclipind încărcat de smaralde tăiate pătrat, de safire irizate șlefuite rotund și de diamante negre cu defect tăiate în hexagon. Zice: — Alege-ți ceva din astea, Symon. Iar bibliotecarul își ridică buza de sus și i se văd dinții. Clipește rar o dată, de două ori, și spune: — Cucoană, ține-ți pentru tine gablonțurile astea penibile de travestit. Zâmbetul de pe fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
corbi, culorile se pierd în fumul indiferenței. paznicul tropăie prin sălile goale. muzeul moare încet. surâde artei. îi anină de brațe cireșe necoapte. sărută copilăria operelor aninate jertfă trecutului. un păianjen privește tinerețea artistului. o îmbracă în fire prelungi apoi hexagoane. ea se zbate o vreme între mișcare și static. ochi orbi, ochi indiferenți... opera uitată lasă o pensulă pe colțul mesei și tace prelung... erori în grafic am rămas în ploaia cuvintelor tale nedumerită. eu sunt inima deschisă formelor fără
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
În turism spațial, se Încrucișează cu un meteorit uriaș În formă de farfurie, având diametrul de aproximativ un kilometru, care se Îndreaptă spre Pământ. O bătrânică Îl fotografiază prin hublou, iar poza e publicată pe prima pagină a ziarelor din Hexagon. Concluzia unanimă este: asteroidul seamănă izbitor cu președintele Sarkozy, așa că e botezat cu numele acestuia. 10 martie 2012, seara. Comunicat oficial sec de la NASA, extrem de ironic la adresa francezilor: „Era Luna, băieți!“ În Hexagon, soția președintelui-asteroid Îi dedică acestuia o melodie
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
publicată pe prima pagină a ziarelor din Hexagon. Concluzia unanimă este: asteroidul seamănă izbitor cu președintele Sarkozy, așa că e botezat cu numele acestuia. 10 martie 2012, seara. Comunicat oficial sec de la NASA, extrem de ironic la adresa francezilor: „Era Luna, băieți!“ În Hexagon, soția președintelui-asteroid Îi dedică acestuia o melodie: „M-am măritat cu un bolovan“. Imaginile publicate de tabloide aruncă o nouă lumină asupra intrusului din spațiul cosmic. Din unghiul În care sunt realizate fotografiile, meteoritul e leit Arnold Schwarzenegger, În secvența
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
infarcturi. În "universitatea care ucide", cei buni mor primii. Mihai Drăgan, la 1 noiembrie '93; Ioan Constantinescu, la 3 ianuarie 2002. Ultima oară cînd l-am văzut, îmi vorbea despre o universitară care și-a trimis lucrarea unei reviste din Hexagon. A primit-o înapoi, adnotată: "Nu există această limbă". Și adaptabilii proliferează. Profa "de veche", Eva Rogojan, regretă că nu-i mai catolică literatura de care se ocupă; mai sincronă cu "apusul romanic"; mai necunoscătoare de limbi slave. Se fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
împreună cu scrisoarea. Brăduț a cerut ca scrisoarea să ajungă după și așa s-a și întîmplat. "Dințișor, Trebuia ca mise-en scène finală să fie în România, dar am ratat întoarcerea cu un grand merci în valiză, cucerit ca actor, în Hexagon. Am devenit netransportabil. Mai zilesc, dar fixat într-un cărucior pe care o să-l părăsesc în curînd. Moartea, crede Montaigne, dă măsura fericirii. Aș fi vrut să mor lîngă tine. Totdeauna tu ai zîmbit cînd trebuia să plîngi. Și invers
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
din Wall Street. Pentru americani, acesta a însemnat o apoplexie, pe cât de violentă pe atât de neașteptată, și o tragedie națională. Ruinați, oamenii de afaceri se aruncă pe fereastră... Francezii nu sunt afectați în aceeași măsură. Vreme de doi ani, Hexagonul rămâne "o insuliță de prosperitate într-o lume cuprinsă de criză"100. În mod paradoxal, caracterul arhaic al structurilor sale economice pune pentru o vreme Franța la adăpost de furtună. Nu se văd, prin orașe, prin sate, acele familii întregi
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
care ajung în Anglia sau în America între cele două războaie ori în anii '40-'50 sunt nevoiți să o constate: aici jocul acesta amoros prevalându-se de o tradiție foarte veche, fără îndoială este mult mai răspândit decât în Hexagon. În Marea Britanie, își amintește Dominique Desanti, flirtul făcea obiectul unui adevărat ritual în anii '30. Când ieșeai cu un băiat, acesta te conducea înapoi acasă, iar acolo te sărutai cu el, te îmbrățișai cu el la nesfârșit pe scările de la
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
a interesului public față de ficțiune și poezie și mai ales față de studiul lor. Interesantă este convergența mai multor texte recente aspura acestei concluzii. În formularea lui Todorov, ea sună așa : „interesul scăzut pe care-l suscită literatura franceză În afara frontierelor Hexagonului.” Același lucru Îl spun și William Marx, În L’Adieu à la littérature, Antoine Compagnon În mai multe texte, dintre care poate cel mai sumbru rămîne Après la littérature, Jacques Rancière În La Parole muette. Essai sur les contradictions de la
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
două-trei numere aveau, În amintita revistă, un rol decorativ. Francezii făceau astfel dovada unei false generozități multiculturale, cu aceeași condescndență cu care auzi fără să asculți părerea despre literatura occidentală emisă de un burkinabez. Era limpede că se stăruia În Hexagon asupra convingerii exprimate de Victor Hugo, cum că nu numai că literatura franceză este cea mai bună din lume, ci că ea este singura din lume. Din acest punct de vedere, gîndirea lui Barthes nu rupsese deloc cu cea franceză
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
cum discursul critic francez renunță, În sfîrșit, la ignorarea celui englez și american. Se pot spune multe despre cuplul intelectual franco-german, În care Luc Ferry și Alain Renaut au demonstrat că partea franceză a fost Îndeobște femeia, dar niciodată, dinspre Hexagon, o relație cu cercetările britanice sau americane În domeniu n-a atins nivelul empatiei. Este imposibil de ignorat importanța acestui gest din partea lui Compagnon, a unui autor francez, un gest echivalent, mai mult decît cu un armistițiu, cu recunoașterea unei
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
lucrul acesta mai este posibil, o vedetă a literaturii franceze. Hit-ul lui, Les Particules élémentaires a apărut de curînd În colecția de buzunar J’ai lu. Coperta ediției este subiectul unui panou publicitar prezent În toate marile gări din Hexagon, Însoțită de textul Maintenant, finissez d’en parlez, lisez-le! Francezul este autorul unui tun literar, dacă putem spune așa, exponentul unei literaturi evident concesive la adresa publicului larg, cu valențe prozelite. Dar nu nesemnificative. Plasată, ca valoare, dacă ne raportăm
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
putea numi hiperrealism sau “realism imediat”. Este ceea ce au Încercat două televiziuni franceze de curînd: să descurajeze fumatul difuzînd imagini cu un bolnav de cancer la plămîni, din ultimele lui cinci zile de viață. Gestul a stărnit discuții aprinse În Hexagon, acuzată fiind brutalitatea unui argument egal, mutatis mutandis, cu acela oferit de radicalizarea iconografiei infernale spre sfîrșitul Evului Mediu: nu unul care să se adreseze rațiunii, ci simțurilor, provocînd frică. Nu alta este intenția lui Houellebecq. Romanul lui provoacă foarte
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
unității de măsură a aceste cărți. Reputatul critic și istoric literar Îi pune cititorului o Întrebare simplă: “Est-ce que cela fait bander l’honnête lecteur-voyeur? Il faudrait un sondage.” Literatura enunțiativă a lui Lydie Salvayre Proza feminină este reprezentată În Hexagon mult mai bine decât la noi: Amélie Nothomb repurtează succes după succes, cât și pe plan internațional, ca și Anna Gavalda, Yasmina Reza are o carieră fulminantă de dramaturg, și de romancier În ultima vreme, peste ocean. Agnès Desarthe reușește
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
intrepizi În urmă cu douăzeci de ani sînt mult mai interesați și dotați intelectual decît mulți romancieri de azi, foarte răsfățați de o piață literară reglată de logici tot mai cinice. Luați Însă aminte la nivelul atitudinilor critice profesioniste din Hexagon pentru a Înțelege cui se vinde astăzi literatură: "Am vrea ca alte vieți să poată fi furate În felul acesta de către un mare scriitor șI să devină un roman ca Unguroica, frumos de-ți dau lacrimile. O capodoperă." (Jean-Pierre Tison
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
scriitor francez din stirpea esteților - sau a antimodernilor : Pascal Quignard. . Despre scriitorul născut În 1948 se știu destule. Rezumatul biografiei de scriitor a lui Pascal Quignard se găsește Într-un articol anterior, scris după aflarea unora dintre cărțile premiate În Hexagon spre sfîrșitul anului trecut. N-am spus, atunci, că scriitorul este, din 1969, de la eseul despre Sacher-Masoch, Ființa bîlbîielii, contemporan cu cel al lui Deleuze și cu preocupările nietzscheene ale multor intelectuali francezi ai epocii, pînă la acest prim volum
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
remediu parțial este adaptarea subiectului la structurile radiale. T.B.L. Webster, într-un studiu asupra decorațiilor pictate pe vasele antice grecești, desemnează simetria centrică drept una dintre principalele trăsături compoziționale. El găsește multe scene reductibile la un triunghi, patrulater, pentagon sau hexagon înscris într-un cerc. O figură alergând se poate sprijini pe o schemă din trei raze și scene mai complexe pot folosi ceea ce Webster numește patriotic, principiul Union Jack - adică structura radială formată din opt raze principale care împart suprafața
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
a țării. Întotdeauna, începînd cu vremurile istorice îndepărtate, s-a considerat că obiectivul artizanilor unității a constat, de fapt, în a face ca o Franța potențială să ocupe locul care i-a fost hărăzit de la început pe harta lumii... Imaginea hexagonului, spune istoricul american Eugen Weber, pare "a nu se fi impus decît destul de tîrziu, la sfirșitul secolului al XlX-lea, concurînd-o pe cea a octogonului 78. În planul imaginarului simbolic ea rămîne totuși un model. Prin ea afirmarea unității Franței
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Republicii frapează prin importanța acordată meterezelor, șanțurilor de apărare, fortificațiilor. Pe de altă parte, referința la noțiunea de frontieră frontieră ce trebuie stabilită, asigurată, păzită revine mereu, cu deosebită insistență. Riguros delimitat, prin barierele sale naturale, pe cinci laturi ale hexagonului, teritoriul francez pmîne însă deschis spre nord-est. De aici și locul pe care-1 deține Rinul în legendarul eroic al istoriei noastre. De aici și insistența cu care se atrage atenția asupra a două evenimente hotărîtoare, celebrate ca acte întemeietoare, care
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]