1,179 matches
-
celuilalt printr-o relație de iubire dezinteresată. Psihologia Morală consideră că o persoană nu poate avea relații reale decât cu alte persoane și niciodată cu lucruri (L. Lavelleă. Atașamentul față de lucruri arată o anumită slăbiciune, o fragilitate sau chiar o inversiune a atitudinilor și a sentimentelor morale ale unei persoane, sub diferite forme (atașamentul de obiecte, de animale, bani, valori materiale etcă. Este o slăbiciune care indică Înstrăinarea de oameni, incapacitatea de a avea legături cu aceștia, o anumită „slăbire a
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
a persoanei față de sine Însuși, o orientare a intereselor către și pentru sine, are și o importantă conotație morală. Nu trebuie văzut, În egoism așa cum se face de obicei, aspectul exclusiv egoist-meschin, de Întoarcere către sine, nici aspectul psihologico-psihanalitic al inversiunii narcisice a stărilor afective. În mod egal, egoismul nu trebuie asimilat nici Închiderii În sine autiste, pe care o Întâlnim În psihopatologie la bolnavii schizofrenici sau În cursul depresiilor melancoliforme grave. Egoismul este o trăsătură naturală și necesară a Eului
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
exercițiu este necesar și ce este de presupus să se întâmple pentru ca o persoană să corecteze diferite tipuri de distorsiune? Cât transfer există legat de noile puncte în spațiul distorsionat? Există anumite tipuri de distorsiune (de exemplu, relațiile curbilinii sau inversiunile) mai dificile decât altele? Utilizarea unui computer analog pentru introducerea schimbărilor specifice, exacte ale relațiilor de tipul S-R într-o sarcină psihomotorie simplă - să te uiți la un punct, să închizi ochii și apoi să duci arătătorul pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
sau fascicule care au dispărut; III. părți ale manuscrisului, mai ales marginile, stri cate de foc, umezeală, mucegai, viermi, șoareci. Manuscrise cu astfel de neajunsuri au fost totuși luate ca model și copiile făcute după ele au reprodus toate aceste inversiuni sau lipsuri, adesea fără ca auto rul copiei să le observe (cu circumstanța agravantă de a le corecta greșit, atunci cînd le observa). Determinarea greșelilor dintr-un manuscris nu slu jește numai la stabilirea gradului de corectitudine, ci și la stabilirea
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
și subtilitatea [...] Îl Îndeamnă pe ironist să mențină În zona subtextuală mereu alte porțiuni ale unui discurs virtual complet, astfel Încît receptorul, chiar dacă știe că trebuie să conteze pe o exprimare oblică, poate fi Încă derutat de o omisiune sau inversiune intervenită În regiuni socotite inofensive." Cu o Îndelungată argumentare, de data asta utilitaristă și bazată pe cifre, În Modestă propunere pentru a-i Împiedica pe copiii oamenilor săraci din Irlanda să devină o povară pentru părinții și țara lor, Jonathan
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
tip este întotdeauna în același timp și o apropiere de tipul altei situații narative. Operațiile pe care Jacques Dubois și colaboratorii săi le efectuează asupra normei narațiunii ilustrează acest lucru. Atît timp cît asemenea operații precum suprimarea, adjoncțiunea, permutarea și inversiunea 158 au legătură cu elementele transmisiei narative ale unei povești, acestea sînt echivalente cu schimbarea locului unei narațiuni pe cercul tipologic dinspre o situație narativă înspre alta. Modelul normă- deviație 159 este astfel înlocuit de unul nou, și anume conceptul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Iar Penna, la rândul său, este un mare literat. Dar prefer să-mi las în suspans analiza privitoare la emoția pe care această carte mi-a provocat-o printr-un caracter poetic simplu aproape evident (adjective ce precedă substantivele, câteva inversiuni, excluderea cuvintelor prozaice, folosite doar în câteva cazuri, dintr-o neașteptată nevoie de realism sau de expresionism): ea îl lasă pe cititor rănit de arsura lacrimilor, deși nu este sentimentală nici un moment. Tempo, 10 iunie 1973 Don Lorenzo Milani: Scrisori
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
orientarea majorității văilor și interfluviilor pe direcția NV-SE determină ușoare modificări în dinamica atmosferei, care se reflectă și în frecvența și viteza mai mare a vânturilor din NV. Energia maximă a reliefului (180 m) este aceea care determină ușoare inversiuni de temperatură pe fundul văilor. Altitudinea mai mare a unor interfluvii face ca pe acestea să cadă o cantitate ceva mai mare de precipitații, iar expunerea versanților față de razele solare determină o încălzire diferită a suprafeței terenului,ceea ce se reflectă
Monografia Geografică a Comunei Şipote by Ditot Creangă Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/91874_a_92402]
-
parte) predicat este o propoziție redusă. O analiză similară a fost propusă pentru sintagmele pseudopartitive, de tip o mulțime de studenți, care ar avea la bază o propoziție redusă în care studenți este subiectul și o mulțime este predicatul. În urma inversiunii predicative, nominalul cuantificator ajunge pe prima poziție. Prepoziția ar avea un rol similar copulei, de legare a grupului nominal și de exprimare a unor categorii funcționale. Pentru Kupferman (1999), structura sintagmelor partitive este aceeași cu cea a structurilor pseudopartitive (pe
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
În sintagmele de tip individualizare, primul nominal are un grad de referențialitate mai ridicat, pe când în sintagmele de tip măsurare, gradul de referențialitate al primului nominal este mai scăzut. O analiză destul de frecvent propusă pentru sintagmele pseudopartitive este cea prin inversiune predicativă (cf. Tănase-Dogaru, 2007: 94-108). Această analiză a fost propusă și pentru alte tipuri de structuri: pentru cele calitative (o bijuterie de automobil), de către den Dikken (2006a), pentru cele ecuative, de către Moro (1997). Pentru structurile N1 N2 cantitative, analiza prin
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
predicativă (cf. Tănase-Dogaru, 2007: 94-108). Această analiză a fost propusă și pentru alte tipuri de structuri: pentru cele calitative (o bijuterie de automobil), de către den Dikken (2006a), pentru cele ecuative, de către Moro (1997). Pentru structurile N1 N2 cantitative, analiza prin inversiune predicativă a fost propusă de Corver (1998, via Tănase-Dogaru, 2007). Conform acestei analize, N1 este un termen predicativ, iar N2 este subiectul acestuia. Prin inversarea termenilor, se obține sintagma pseudopartitivă (un kilogram de mere < mere un kilogram). Structurile pseudopartitive s-
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
și domeniul lexical din sintagma nominală. Conform lui Den Dikken (2006), în sintagmele calitative predicatul se ridică din propoziția redusă deoarece el are un centru vid (engl. empty head), care are nevoie să fie "autorizat" (permis) în structura sintactică, iar inversiunea predicativă este mecanismul prin care este satisfăcută această nevoie. În sintagmele calitative, centrul predicativ vid încodează comparația (o bijuterie de automobil cuprinde o comparație implicită: "automobilul este ca o bijuterie"). În sintagmele cantitative, predicatul abstract ar putea încoda conținutul, consideră
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
un vârf de sare - "sare cât un vârf" (cantitatea) c. o armată de furnici - "furnicile sunt ca o armată" (comparație) Dacă interpretăm termenul N1 ca un clasificator (așa cum o face Tănase-Dogaru, 2007), nu mai este nevoie să adoptăm analiza prin inversiune predicativă. Conform lui Tănase-Dogaru (2007: 107) în structurile pseudopartitive, diferența de acord (cu N1 sau cu N2) este dată de statutul sintactic diferit al substantivului cuantificator, care a trecut sau trece încă printr-un proces de gramaticalizare. Acest substantiv are
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
b. interpretare de tip superlativ sau de "gradul zero": o armată de furnici - "furnicile sunt foarte multe, cât o armată" O armată de furnici au invadat locuința. Sintagmele comparative și cele superlative au structuri diferite: cele comparative sunt formate prin inversiune predicativă, ceea ce înseamnă că în structura inițială cei doi termeni se găsesc într-o relație de tip subiect (termenul cuantificat) - predicat (termenul cuantificator). Prin inversiune, termenul predicativ ajunge înaintea celui subiectiv. În structurile superlative, avem a face cu un grup
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
invadat locuința. Sintagmele comparative și cele superlative au structuri diferite: cele comparative sunt formate prin inversiune predicativă, ceea ce înseamnă că în structura inițială cei doi termeni se găsesc într-o relație de tip subiect (termenul cuantificat) - predicat (termenul cuantificator). Prin inversiune, termenul predicativ ajunge înaintea celui subiectiv. În structurile superlative, avem a face cu un grup nominal fără inversiune, care are deasupra sa o proiecție funcțională adverbială GEvaluare. Relațiile anaforice pe care le stabilesc sintagmele pseudopartitive sunt folosite uneori drept argument
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
înseamnă că în structura inițială cei doi termeni se găsesc într-o relație de tip subiect (termenul cuantificat) - predicat (termenul cuantificator). Prin inversiune, termenul predicativ ajunge înaintea celui subiectiv. În structurile superlative, avem a face cu un grup nominal fără inversiune, care are deasupra sa o proiecție funcțională adverbială GEvaluare. Relațiile anaforice pe care le stabilesc sintagmele pseudopartitive sunt folosite uneori drept argument pentru a arăta că N2 este centrul sintagmei. Conform lui Milner (1978), relațiile anaforice pe care le pot
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
acesta, și nu cu N1, care în propoziția redusă este un nume predicativ. 3.2.2. Ipoteza lui Costa (2004) pentru portugheză Costa (2004) observă că posibilitatea de a face acordul la dreapta se asociază cu posibilitatea de a face inversiunea subiect-verb (S-V). În portugheză, există inversiunea S-V și acord la dreapta, ca în română. În engleză, unde nu există inversiunea S-V, nu există nici acord la dreapta. Costa (2004) afirmă că subiectul nu ajunge în poziția Spec
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
propoziția redusă este un nume predicativ. 3.2.2. Ipoteza lui Costa (2004) pentru portugheză Costa (2004) observă că posibilitatea de a face acordul la dreapta se asociază cu posibilitatea de a face inversiunea subiect-verb (S-V). În portugheză, există inversiunea S-V și acord la dreapta, ca în română. În engleză, unde nu există inversiunea S-V, nu există nici acord la dreapta. Costa (2004) afirmă că subiectul nu ajunge în poziția Spec,Flex în acest tip de inversiune, ci
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Costa (2004) observă că posibilitatea de a face acordul la dreapta se asociază cu posibilitatea de a face inversiunea subiect-verb (S-V). În portugheză, există inversiunea S-V și acord la dreapta, ca în română. În engleză, unde nu există inversiunea S-V, nu există nici acord la dreapta. Costa (2004) afirmă că subiectul nu ajunge în poziția Spec,Flex în acest tip de inversiune, ci într-o altă poziție, GX: (31) [GX O assassino [Flex' sou [Gv eu]]] "asasinul sunt
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
există inversiunea S-V și acord la dreapta, ca în română. În engleză, unde nu există inversiunea S-V, nu există nici acord la dreapta. Costa (2004) afirmă că subiectul nu ajunge în poziția Spec,Flex în acest tip de inversiune, ci într-o altă poziție, GX: (31) [GX O assassino [Flex' sou [Gv eu]]] "asasinul sunt eu" Analiza lui Costa pentru structurile cu inversiune, în general, este că subiectul inversat este permis în relația de Acord (engl. Agree). În engleză
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
dreapta. Costa (2004) afirmă că subiectul nu ajunge în poziția Spec,Flex în acest tip de inversiune, ci într-o altă poziție, GX: (31) [GX O assassino [Flex' sou [Gv eu]]] "asasinul sunt eu" Analiza lui Costa pentru structurile cu inversiune, în general, este că subiectul inversat este permis în relația de Acord (engl. Agree). În engleză, unde nu există inversiunea S-V, acordul la dreapta nu poate fi interpretat ca efect al inversiunii S-V. Engleza nu admite ca subiectul
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
altă poziție, GX: (31) [GX O assassino [Flex' sou [Gv eu]]] "asasinul sunt eu" Analiza lui Costa pentru structurile cu inversiune, în general, este că subiectul inversat este permis în relația de Acord (engl. Agree). În engleză, unde nu există inversiunea S-V, acordul la dreapta nu poate fi interpretat ca efect al inversiunii S-V. Engleza nu admite ca subiectul in situ să fie licențiat în relația de Acord, ceea ce are ca efect lipsa acordului la dreapta. 3.3. Două
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
eu" Analiza lui Costa pentru structurile cu inversiune, în general, este că subiectul inversat este permis în relația de Acord (engl. Agree). În engleză, unde nu există inversiunea S-V, acordul la dreapta nu poate fi interpretat ca efect al inversiunii S-V. Engleza nu admite ca subiectul in situ să fie licențiat în relația de Acord, ceea ce are ca efect lipsa acordului la dreapta. 3.3. Două ipoteze pentru acordul din română 3.3.1. Ipoteza acordului cu termenul cel
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
de proporții întrucît a reușit atât să nege, cât și să recupereze trecutul literar pe care îl încorporează. Indiferent dacă vor fi numite travestiuri parodice (Mihail Bahtin), transformări în regim ludic ale unui text anterior (Gérard Genette), imitații caracterizate prin inversiune ironică (Linda Hutcheon) sau vor rămâne, pur și simplu, circumscrise modului parodic de concepere și receptare a literaturii, operele alese spre exemplificare conving prin caracterul dublu codificat, prin trăsăturile parodice și secundar prin elementele de poetica romanului pe care le
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
nu se opresc însă aici; de la imitarea cu sens modificat a vieții reale, operele parodice la care face referire Bahtin ajung la instituirea unui nou tip de limbaj, care-și conține propriul cod. În parodia antică, dominante sunt paradoxurile și inversiunile (situaționale, spațiale de pildă, în satira menippee, Olimpul e înlocuit cu Infernul, iar în roman spațiile predilecte sunt tavernele, hanurile etc.), în timp ce în Renaștere stilul macaronic pe-atunci în mare vogă este, la rândul său, luat în derâdere de Rabelais
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]