357 matches
-
avansa ideea că erotismul este pentru sexualitate ceea ce gastronomia este pentru hrănire: un plus de suflet. Și că în plăcere nu există o dimensiune hedonistă decât atunci când intră în joc acest plus de suflet, acea fărâmă ce se adaugă la jubilația unui sentiment care nu nesocotește lumea, pe ceilalți, realul, situația dată, intersubiectivitatea în care se desfășoară tot ceea ce survine". (Onfray, Rațiune agurmandă, 2000, p. 182) Aceeași superficialitate ignoră readucerea în prim-plan a disputei sofiste dintre physis și nomos, adică
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
principale: decapitarea simbolică a societății civile studenți, ziare și ziariști, trecători care aveau aerul de a fi "golani", intelectuali îndeobște -, culminând cu tentativa de decapitare efectivă a lui Marian Munteanu; partidele politice de opoziție, ale căror sedii sunt devastate, spre jubilația televiziunii publice și a ziarelor pro-FSN; în fine, cartierele locuite mai ales de rromi, unde minerii se defulează comițând violuri și violențe pe bandă rulantă. Acest ultim aspect e prea rar evocat în analizele referitoare la mineriada din iunie 1990
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
vegetale sau în lanțul infinit al speței: „Ard vitele, sub aburi, sosite de la muncă / cu iarba-n pântec. Mama așteaptă-mpărtășanii / de lapte, prin strămoșii ce se re-ntorc în prunci. // Leuconoe, iată cât de fecunzi trec anii.” Sublimarea materiei și jubilația suverană din volumele citate și, cu atât mai marcată, din Vârful cu dor (1964), Versuri (1968), Simetrii (1970), Euritmii (1972), Aur și Pe drumul meu (1974) e rezumată în cadențele grave ale unei replici la Oda eminesciană, revelator intitulată Euritmie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285359_a_286688]
-
nu-mi găseam astîmpăr pînă ce nu mă așezam la masa de scris. O bucurie a spiritului, repet, o stare muzicală pe care n-am cunoscut-o de multe ori în viața mea de critic literar". Adăugînd, după afirmarea acestei jubilații, cu oarecare amărăciune, critica este mai degrabă o corvoadă și cere o jertfă pe care nu știu dacă disciplina noastră o merită totdeauna... Eugen Simion, cum spune poetul, șterge colbul de pe cronice bătrîne în demersul său critic asupra începuturilor poeziei
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
admirație față, întîi, de imaginile literare ale lucrurilor. Față de un cadavru și față de un apus de soare, poetul arată aceeași fervoare. O neprihănită voioșie trece prin poemele lui Bolintineanu, pline, totuși, de atîtea fapte sîngeroase. Judecata morală nu împiedică însă jubilațiile spiritului poetic. Căci numai de la o anumită treaptă de îmbătare își începe Bolintineanu cîntecul său". Încă din deschiderea capitolului dedicat poetului de la Mircești, observă cu acuitate și precizează cu finețe condițiile preliminare necesare scrierii la Alecsandri: Liniștea, confortul interior și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
puteri, când un membru al comunității noatre își ridică o casă. 25 martie 2009 Ce se întâmplă în aceste zile la Chișinău, unde tinerii și-au luat cu curaj în stăpânire viitorul, îmi trezește, în egală măsură, frisoane și melancolii. Jubilație și îngrijorare, revoltă și repulsie, stupefacție și speranță sunt doar câteva din posibilele perechi de stări care ne încearcă văzând drama acestor copii lăsați singuri de o diplomație nevolnică și de o Europă indiferentă. Care e, totuși, sensul bunei lor
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
ireversibilă a datelor inițiale. Fie că e perceput ca o modalitate terapeutică, fie că pornește ca un exercițiu literar, confesiunea accentuează criza și modifică termenii conflictului eu - creativitate. În toate textele intime ale sinucigașilor există o bucurie a revoltei, o jubilație perversă În fața imperfecțiunii lumii. Cu puține excepții, punctele de plecare sunt incerte, iar drumul mărturisirii avansează printr-o ceață densă, tărâm al tuturor incertitudinilor - cu excepția uneia: a timpului ireversibil. Scriitorul știe că nu mai există loc de Întoarcere, că odată ce
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
i-o conferă distanțarea În timp și analiza la rece. Plasate În montura fierbinte a intimității, până și cele mai grandioase Întâmplări se aplatizează, reducându-se la simple descrieri de serie, la fel de relevante (sau de puțin relevante) ca angoasele sau jubilațiile domestice ale autorului. Se poate vorbi, așadar, de o miopie a jurnalului intim, a cărei origine trebuie descoperită În caracterul distructiv al trapelor, al golurilor și capcanelor psihologice din care se constituie intimitatea. Descriind evenimentele din decembrie 1989 din România
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
o mai suportă, alegând aventura eroică și justițiară a haiduciei. În ceasurile de liniște, oamenii se strâng la un taifas, povestind, cu frazări de contaminație sadoveniană, întâmplări de pomină. Totul, s-ar spune, e urzit pentru a motiva sentimentul de jubilație declanșat la venirea rușilor „dezrobitori”, care ar alunga „coșmarul”. Cazacii zaporojeni, legând frăție cu moldovenii, sunt o anticipare a ostașului sovietic „mântuitor”. Mistificarea, compromițând grav niște scrieri nu lipsite de virtuți, aruncă în arenă și „partidul comuniștilor”, privit ca o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287509_a_288838]
-
editorii încearcă să-l explice. Ar fi vorba, de fapt, de însemnări despre tot ce în cultura europeană și a noastră a însemnat reușite, promovare, redresare sau remedieri. Bunătate deci în sens de creație malgră tout, argument și pentru o jubilație nesfârșită. S-a spus de altfel despre Constantin Noica, în mod pătrunzător, că era incapabil să vadă, să simtă, să realizeze răul. Nici cel comunist, nici un altul. Așa este. Ceea ce nu înseamnă că nu ne aflăm în față unei evidente
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
care nu e originală, întrucît modelele sale sunt străine. De aici, acest joc neîntrerupt între observațiile casante, așa-zis obiective, exterioare, și prea-plinul eului lăcrămos, nevrotic, dar autopersiflant. De atîta negare a acestei lumi, ca și a celeilalte -, o intensă jubilație se ivește în scrierile cioraniene, care debordează de aserțiuni pardoxale, fără a se imobiliza însă într-un impas al gîndirii. Orice s-ar spune, Cioran nu e niciodată cu spatele la zid, căci chiar și pesimismul său exemplar este combătut de ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
încă și mai mult, o Biblie, mergând de la Geneză până la apocalips. Dacă e posibilă o comparație cu Comedia, atunci poezia eliadescă este aceea din Paradis, extatică, ideală, fără descripție, din esențe imateriale, parfumuri, luciri, efluvii și sonuri. Poetul a intuit jubilația sacră, hora elementelor pure, și e întîiul autor de "laude": Cântați, flori, bucuria și lăudați pe Domnul Pe idioma voastră, vă exalați profumul Spre ceruri ca tămâie. Formați sublime-acorduri, Armonie d-arome. Natura este-n nuntă, serbare-universală... De la Lamartine vine
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
speranță legată de salvarea sa și știe din surse sigure că s-a zis cu el și că va fi îngropat pe malurile Pontului Euxin. E o realitate sau o mascaradă menită să ascundă tensiunea, așteptarea, sau, mai bine zis, jubilația în așteptarea unui eveniment liberator precum moartea lui Augustus, care nu va întârzia să se producă? Presupun că această scrisoare trebuie să fi fost scrisă cu puțin înainte de moartea lui Augustus, când previziunile asupra sfârșitului inevitabil al împăratului erau de-
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
admirație față, Întîi, de imaginile literare ale lucrurilor. Față de un cadavru și față de un apus de soare, poetul arată aceeași fervoare. O neprihănită voioșie trece prin poemele lui Bolintineanu, pline, totuși, de atîtea fapte sîngeroase. Judecata morală nu Împiedică Însă jubilațiile spiritului poetic. Căci numai de la o anumită treaptă de Îmbătare Își Începe Bolintineanu cîntecul său. IX Vasile Alecsandri. O recluziune productivă. Retorica peisajului, peisajul retoricii. Alecsandri scrie cu precădere iarna, anotimpul pe care Îl detestă cel mai mult. CÎnd se
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
Întoarsă, ca toate celelalte, spre petrecere. Simptomele descrise pînă acum n-au nici un Înțeles dacă la capătul lor nu vedem ceea ce este esențial În această poezie jeluitoare: plăcerea, desfătarea, bucuria simțurilor bolnave de o boală dulce. SÎnt cîteva momente de jubilație erotică În interminabilul bocet. Aleg unul singur, spre a ilustra capacitatea lui Conachi de a elogia cu invariabilă energic ceasurile de desfătare după ce se dovedise inepuizabil În elogiul durerii. Este vorba de poemul Steaua ce strălucitoare unde Înfățișează clipa În
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
efort de rememorare" ce poate reuși sau eșua, după caz. În una dintre cele mai consistente lucrări dedicate problemei, Paul Ricoeur sublinia faptul că efortul reamintirii stă la baza oricărei activități intelectuale, care, dusă la bun sfârșit, celebrează starea de jubilație a unei memorii "fericite"18 (oare obstinația lui Lovinescu de a scrie literatură, în ciuda opiniilor descurajante și a piedicilor de tot felul, nu va fi fost tot o formă de căutare a fericirii propriei sale memorii?). Însă memoria și imaginația
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
Călinescu: "Intelectualitatea trebuie să ia parte la construirea socialismului în țara noastră, dar ei trebuie să fie ajutați pe șantierul lor de lucru". Trucuri. Al politrucului, crezîndu-se (și) om de cultură. Al eruditului (și) om de partid. Extazul? (Lașa) noastră jubilație post factum. Comentatorul stenogramei, mai mult decît șolticul Ștefan Cazimir, încearcă o complezentă (pentru care dintre cei doi?) explicație a penibilei discuții: "Multe fraze dau senzația unei stenografieri aproximative". Stenografa, așadar. Curios cum, în cu totul alt context, unul petrecut
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a deschis o fereastră; - la Cultură, nimic nou pe frontul ideologic; - Valeriu Gherghel continuă. (Nu sînt singur!!!); - am încercat să reiau imensa pînză părăsită în ianuarie: durerea pe locul contuziei m-a făcut să urlu. Ahahaaa, a percutat, pe culoar, jubilația vecinului Aguridă; - și cîte încă... La care voi reveni cu nesațiu. 25 aprilie Nu numai pentru Iași, chestiunea galeriilor de artă e una problematică; Bucureștiul însuși se confruntă de foarte mulți ani cu ea, reușind doar simptomatic să o rezolve
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și stenica tristețe că pînza deja nu-mi mai aparține. Așa că, alături de atîția alții în ciuda veșnic încruntatei butelii cu venin de sub lombroziana calotă dați-mi voie să mă bucur că țara trăiește acum un moment irepetabil și că, în sfîrșit, jubilația-mi (bine temperată) are justificată motivație. 8 martie Candoarea cinstitelor fețe. E interesant (pînă la un punct; de unde totul devine previzibil și deci plictisitor), de văzut cum reacționează pesediștii la una din soluțiile... radicale ale noii guvernări, cea privind rechemarea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
picat pe un fotoliu sub ecran. Nu tocmai propice. De unde însă, tot întorcîndu-mă, puteam evalua fenomenul: o societate tumultuoasă de fete și băieți haios eleganți (cum și flanează ei pe marile trotuare), de parcă aștepta să asiste la o deja anunțată jubilație. Minunat! Dar a început filmul. Ceva cu un domn Lăzărescu, parcă, pregătit să moară. Brrr! Ei bine, cînd a apărut chiar domnul, un fel de boschetar, dar nu dintre cei care din cînd în cînd se respectă la Little Texas
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
postcomunismului. Se înșală însă, același pesedism, dacă își imaginează descurajarea (chiar și temporară) a premierului liberal. Nimic din casantul scenariu al înlăturării ticăloșiților nu se diluează în puhoaiele care acum îndurerează țara. Doar cîteva luni sînt necesare pentru a seca jubilația de moment a faunei de stînga și a repune pe tapet aceleași, consecvente, comandamente ale liberalismului renăscut (și) prin stilul răspicat al lui Călin Popescu Tăriceanu. A mai existat cîndva un mare potop. După care însă lumea s-a alcătuit
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
voci bizare, cu aspre modulații mascule, ce mă-nnebuneau cîndva, ce, iată, mă-nnebuneau și-acum, dîndu-mi seama că mă aflam/ ne aflam în fața unui fenomen irepetabil. (Juxtapunerea imediată cu precaritatea vulgară a genului pe teren autohton producea, compensator, o jubilație suplimentară. Nemaifiind necesare stînjenitoare raportări la manele sau la șlagăre debile, în care limba română suferă nemeritat.) Altceva, însă. Dacă Cher și ca ea încă vreo cîteva nume, pe degetele de la o mînă este ceea ce este, asta e pentru că, deși
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
investigații meticuloase, reexaminând chestiuni aparent tranșate sau explorând cu luare-aminte zone încă nefrecventate. Nimic superficial, nimic excesiv în pertinentele incursiuni. Scrutând în adâncime, inițiind un joc circumspect de întrebări și răspunsuri, detectând „recurențe” semnificative, D. are momentul său de interiorizată jubilație atunci când descoperă „chei” pentru descifrarea unor noi, de luat în seamă, înțelesuri. Un cerebral distinguo domină aceste analize impulsionate de o nevoie de certitudini, ipotezele de lucru fiind plasate într-o rețea de paradigme ce dezvăluie o înclinație spre teoretic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286920_a_288249]
-
se manifestă În mai multe feluri : a) prin deturnarea atenției de la sarcina comună, utilizând timpul pentru a „câștiga” contra colectivului ; b) prin paralizarea activității grupului, inspirându-le membrilor sentimentul că ei sunt nuli, culpabilizând și victimizând ; c) prin afișarea unei jubilații perverse În fața grupului lipsit de forță ; d) prin manevre defensive, de natură să deturneze grupul de la sarcina sa. El vorbește, totdeauna, pentru a Întrerupe realizarea unei sarcini comune sau pentru a bloca formarea unei prize de conștiință, rezultând dintr-un
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și suprimarea muncii comune. Nu are importanță dacă pot pune ceva În locul elaborării comune anterioare, impulsul lor este acela de a „emboliza” instanța de analiză, de a bloca o desfășurare normală, de a deturna. Dacă reușesc, aceasta le procură o jubilație perversă; 5. alianțele negative contra eșaloanelor intermediare. Este strategia unor responsabili, a unor șefi nesiguri de competența lor și care nu suportă inițiativele participative, schimbările. Pentru a submina orice tentativă de schimbare participativă ei recurg la alianțe demobilizatoare, Înăbușind orice
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]