754 matches
-
consemnată o singură excepție: ediția Amintiri (18481891), cu prefață și note explicative de Ioan Șiadbei (Craiova, 1941). Desigur, există mai multe motive care explică, prin biografie și personalitate, redactarea volumelor de memorialistică (alături de publicistică) în ultima parte a vieții prozatorului junimist, concretizată în volumele: Pagini răzlețe (1901), Zile trăite (1903), Păcate mărturisite (1904) și Spice (1909), toate apărute la Iași. În afară de menționata ediție din 1941 și de reproducerea textului Amintiri din timpurile "Unirei" în volumul Cântarea României, E.P.L. (ediția a doua
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
așa cum o recunoaște, melancolic și premonitoriu, într-o creație lirică a sa: Al meu zbuciumat suflet se-ntoarce de la sine Cătră limanul dulce al zilelor senine Din vremea cea trecută. (Poezii, p. 116). Prin această optică, amintirile și evocările autorului junimist se situează la confluența dintre episoade ce aduc a poveste "blândă", avându-l pe autor drept personaj principal, și "radiografia" unor medii socio-culturale ale vremii în care a trăit un om important, dar modest, educat, bonom, omenos, prețuit și chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
autorului cărții. Cu fiecare prilej, acesta invocă și calitatea sa de martor ocular sau participant activ și presa vremii, dar și o severă judecată "a oamenilor și a faptelor lor". Destul de interesantă ne apare și activitatea de parlamentar a autorului-narator (junimist și liberal), mai ales în Constituanta din 1883 (în care a propus modificarea legii electorale) și în Senat (la 23 februarie 1888, ia cuvântul în legătură cu votarea unei pensii viagere de 250 lei lunar lui Mihai Eminescu; vezi Discursuri parlamentare junimiste
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
junimist și liberal), mai ales în Constituanta din 1883 (în care a propus modificarea legii electorale) și în Senat (la 23 februarie 1888, ia cuvântul în legătură cu votarea unei pensii viagere de 250 lei lunar lui Mihai Eminescu; vezi Discursuri parlamentare junimiste, ediție de Liviu Papuc, Iași, 2000, p. 74-76). Față de alți oameni politici care și-au scris memoriile, clasicul junimist se deosebește de un C. A. Rosetti, sau C. Argetoianu, spre exemplu, apropiindu-se mai mult de Nicolae Iorga, în sensul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
al Iașului (până la 22 aprilie 1899). În această calitate duce o campanie susținută în vederea alimentării cu apă a orașului. La 1 decembrie participă, ca primar, la inaugurarea noului sediu al Teatrului Național și rostește un însuflețitor discurs. 1898. În timpul guvernării junimiste, Gane, deputat al județului Suceava, este ales președinte al Senatului, în locul lui Eugeniu Stănescu, care refuzase (cf. Titu Maiorescu, op. cit., p. 377). 1899. Înființată în acest an, sub președinția lui B. P. Hasdeu, Asociația oamenilor de litere români numără între
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
programul publicației (Către cetitori) se publică un articol al lui Gane: Cum am tradus Infernul de Dante. După apariția primului număr, între colaboratorii întruniți în casa lui C. Stere, din Sărărie, pentru a sărbători evenimentul, se află și bătrânul scriitor junimist. El era cel mai vârstnic, Octav Botez cel mai tânăr. După cum și-amintește acesta din urmă, Ibrăileanu era foarte bucuros că-l atrăsese pe Gane între colaboratorii de frunte ai noii reviste: "Bătrânul acesta, mărturie vie a altor vremi, reprezintă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
Iași, C. Climescu, din partea epitropiei Sfântul Spiridon, și Mihail Sadoveanu, în numele oamenilor de teatru și al scriitorilor români. I.D. NOTĂ ASUPRA EDIȚIEI Ediția de față cuprinde întreaga memorialistică a lui Nicolae Gane, urmând ca cea viitoare să includă publicistica prozatorului junimist. Amintirile nuvelistului, ale omului politic și ale unui "stâlp" al societății Junimea, al cărei mentor era Titu Maiorescu, sunt acum publicate integral. Fragmentar, ele au văzut lumina tiparului în două apariții postume: Amintiri (cu o introducere și note explicative de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
erau admise și soțiile junimiștilor ce se cunoșteau și erau în vizită, aveau același caracter de intimitate cu o ținută, bineînțeles, mai rezervată și se sfârșeau ca și seratele literare cu același ceai tradițional, speranța și mângâierea caracudei. Dar violoniștii junimiști își exercitau talentul și la alte petreceri în afară de cercul nostru literar și muzical. Așa îmi aduc aminte că într-o zi de toamnă, pe la culesul viilor, cu vreo 30 de ani în urmă, căci vai, zecimele de ani trec repede
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
Covătaru (1993, bronz). Alexandru Philippide (1859-1993), junimist. În curtea casei "Gane", Iași. Autor: Oscar Späthe (1923, bronz). Dimitrie Greceanu (primar, prefect). Bust. În curtea casei "Nicolae Gane", Iași. Autor: Richard P. Hette (bronz, 1930). Ioan Ianov (semna și Ianow), scriitor junimist și viceprimar al Iașilor. Bust. În curtea casei "Nicolae Gane", Iași. Autor: V. Scutari (marmură, 1905). Casa din Iași a lui Nicolae Gane (Corp A) Centru de muzeologie literară (din anul 1992). Bust Nicolae Gane. Iași, Cimitirul "Eternitatea". Autor: Ioan
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
alcătuită din Alexandru Dima, esteticianul Liviu Rusu, de la Cluj, Nicolae I. Popa (conducătorul științific), Constantin Ciopraga și Vasile Arvinte. Între timp, am adâncit studierea unor autori mai puțin cunoscuți din intervalul 1867-1890, de la "Convorbiri literare" și am alcătuit volumul Scriitori junimiști, apărut în 1971 și primit foarte bine de critici precum Nicolae Balotă, Alexandru Piru, Mircea Zaciu și alții. În 1975, am tipărit volumul Critica literară junimistă, care a fost distins cu Premiul "B. P. Hasdeu" al Academiei Române. Au urmat numeroase
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
mai puțin cunoscuți din intervalul 1867-1890, de la "Convorbiri literare" și am alcătuit volumul Scriitori junimiști, apărut în 1971 și primit foarte bine de critici precum Nicolae Balotă, Alexandru Piru, Mircea Zaciu și alții. În 1975, am tipărit volumul Critica literară junimistă, care a fost distins cu Premiul "B. P. Hasdeu" al Academiei Române. Au urmat numeroase alte volume de autor. Patrusprezece, până în acest an 2014. A.B.Ce îndemn ați da celor tineri care bat la porțile literaturii? I-am sfătuit mereu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
și îmi imaginez, dând timpul înapoi, că suntem la Junimea anilor 198... Mă gândesc la oamenii de atunci. Atmosfera de cenaclu... Vă propun să subliniem tot ce înseamnă Mișcarea Literară din jurul Societății "Junimea". Să începem cu teza Dumneavoastră "Critica literară junimistă"... Am fost dintotdeauna un spirit polemic. La fel și în cazul de față, când m-am înscris în campania de recuperare a lui Maiorescu și a Junimii, care fuseseră murdăriți de C. I. Gulian și Savin Bratu (cel care a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
Maiorescu") într-un mod greu de înțeles astăzi. M-am alăturat sus-amintitei campanii de actualizare a maiorescianismului și a junimismului, pe care a duceau, între alții, Liviu Rusu, Mircea Zaciu și alții. A.B.Acum mulți ani ați publicat "Scriitori junimiști", apoi a fost reeditată. Într-adevăr, a fost reeditată în 2005. În 2000, am reeditat de asemenea volumul "Critica literară junimistă", apărut în 1975 și distins cu Premiul "B.P .Hasdeu" al Academiei Române. În această nouă ediție, intitulată "Principiile criticii literare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
care a duceau, între alții, Liviu Rusu, Mircea Zaciu și alții. A.B.Acum mulți ani ați publicat "Scriitori junimiști", apoi a fost reeditată. Într-adevăr, a fost reeditată în 2005. În 2000, am reeditat de asemenea volumul "Critica literară junimistă", apărut în 1975 și distins cu Premiul "B.P .Hasdeu" al Academiei Române. În această nouă ediție, intitulată "Principiile criticii literare junimiste", am adăugat acele capitole pe care cenzura din 1975 le interzisese. A.B.Se cunoaște faptul ca sunteți atât de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
apoi a fost reeditată. Într-adevăr, a fost reeditată în 2005. În 2000, am reeditat de asemenea volumul "Critica literară junimistă", apărut în 1975 și distins cu Premiul "B.P .Hasdeu" al Academiei Române. În această nouă ediție, intitulată "Principiile criticii literare junimiste", am adăugat acele capitole pe care cenzura din 1975 le interzisese. A.B.Se cunoaște faptul ca sunteți atât de apropiat de junimiști, cât și de "Convorbiri Literare". Aveți un public care vă citește periodic. Revistele literare mai au rolul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
GAZETA NAȚIONALĂ, publicație politică, economică și literară care a apărut la Iași, bisăptămânal, între 2 noiembrie 1871 și 25 februarie 1872. Este un periodic junimist, în care partea politică este predominantă, cu lungi articole, cu dări de seamă de la ședințele Camerei, cu o revistă a evenimentelor interne și externe și cu știri politice din întreaga lume. Se adaugă însă foiletoane în care se analizează, la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287202_a_288531]
-
până când moara lua foc, după care o ștergeau. Nici revista societății nu a scăpat neatacată, V.A. Urechia considerând Convorbiri literare o „foiță tâmpitoare”. Cât despre Titu Maiorescu, liderul incontestabil al societății ieșene, un alt adversar politic, devenit mai târziu junimist, cerea invalidarea sa ca deputat, fiindcă era conducătorul „școalei funeste care în Moldova se numește noua direcție” ce cultivă „materialismul abjectului Schopenhauer care propagă concubinajul, dreptul bătăii cu biciul, disprețul amorului de patrie și sentimentelor de onoare”. Un liberal, D.
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
comunică data, dar ne amintim când a murit Maiorescu: în 1917, anul marii revoluții din Octombrie”. Ultimul intervine în dezbatere Paul Georgescu („T. Maiorescu - critic literar”, în Viața românească, nr. 12, 1963, pp. 107-147), care mai scrisese anterior despre criticul junimist, nu întotdeauna în termenii cei mai cordiali. Mult mai abil decât L. Rusu, evită polemicele și își structurează demersul prin apelul la peste o sută de citate din T. Maiorescu, pentru prima dată publicate după 1944. într-un studiu bogat
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
sociale și filosofice în România, Academia R.P.R., București, 1964) nu se ridică nici măcar la nivelul celui de istorie, aici C.I. Gulian neacceptând intruziuni în domeniul său de specialitate. Lui T. Maiorescu îi sunt consacrate câteva pagini (pp. 235-238). Astfel, liderul junimist a susținut și răspândit „teze dăunătoare”, dar „clasa muncitoare nu numai că nu s-a lăsat influențată de aceste teorii reacționare, ci le-a dat o replică puternică”. Maiorescu este văzut ca „ideolog al unei pactizări între moșierime și burghezie
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
o contribuție însemnată a adus-o între cele două războaie mondiale, cu deosebire în anii ’30, critica literară înaintată, condusă sau apropiată de PCR [...] Mai întotdeauna cercetătorii burghezi s-au străduit să ascundă însă cu grijă funcția socială a curentului junimist [...], junimismul a adus dincolo de laturile retrograde real aport [s.n.] pozitiv [...]. Legatarul maiorescianismului [E. Lovinescu] ignora însă existența criticii științifice apărută în presa legală a PCR [...], laturile retrograde ale grupării ieșene sunt datorate în primul rând activității proprietarului moșiei de la Țibănești
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și cumpănirea argumentației, prin accentele puse corect, iar prin aceste volume și cele anterioare, o putem spune cu toată convingerea, istoricul literar bucureștean a făcut cel mai mult pentru cunoașterea „Junimii” și a lui T. Maiorescu, dar și a altor junimiști și neojunimiști. în 1987 istoricul I. Bulei publică monografia Sistemul politic al României moderne. Partidul Conservator (Editura Politică, București), scrisă într-un stil fluent, putând fi lesne sesizat un remarcabil efort de sinteză ce conferă acestei lucrări atributul exemplarității. în
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
ntreagă”. Pe aceeași pagină se `nșiră acuzații nefondate la adresa societății: „Tot ce este `naintat și valoros `n literatura acestei epoci demonstrează falsitatea și caracterul reacționar al teoriilor estetice ale Junimii și ale lui T. Maiorescu personal (s.n.). Lupta `mpotriva ideologiei junimiste va lua o amploare deosebită `n deceniile următoare c`nd va fi dusă pe un front larg și organizat de către reprezentații ideologici ai mișcării muncitorești”. `ntr-un alt capitol (pp. 76-78) se susținea că „Junimea” număra „printre membrii ei fondatori numeroși
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
volum mai puțin sistematizat aparține lui George Mirea (Junimea - implicații lingvistice, Editura Junimea, Iași, 1983). „La Société littéraire Junimea et la littérature d’inspiration historique”, Cahiers roumains d’études littéraires, nr. 3, 1977, pp. 63-73; „Fapt și semnificație `n istoriografia junimistă”, `n Șt. Meteș la 85 de ani, Cluj-Napoca, 1977, pp. 459-460; „Impactul Convorbirilor”, Convorbiri Literare, nr. 9, 1981, p. 15; „Paradigma Convorbirilor”, Cronica, nr. 9, 1987; „O pedagogie subiacentă”, Convorbiri Literare, nr. 2, 1987, pp. 4-5. Revista de Istorie, nr.
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
opțiunea pentru discursivizarea unor chestiuni abstracte, precum regimul constituțional sau protocolul parlamentar se justifică, fără îndoială, si in precară alfabetizare politică a elitelor conducătoare. Maiorescu însuși se vede nevoit să suporte acidă ironie a lui Delavrancea, care observa tendința liderului junimist de a ridica discuția concretă la înălțimea "gândirii filosoficești"22. Semnalată că patologie a discursului public la începutul secolului al XX-lea, "politicianismul"23, "limbuția"24 sau "politica de vorbe"25 decurg și din insuficientă educare a patimilor, și din
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
În opoziție cu această proliferare a „simulacrelor” ideologice, Ș. pledează, în eseul central al cărții, Maiorescu și românii, pentru o întoarcere la modelul maiorescian, nu înainte de a întreprinde el însuși o amplă reconstrucție/reactualizare a proiectului cultural inițiat de mentorul junimist. Altfel spus, urmărește să substituie decupajele conceptuale anterioare ale proiectului maiorescian - polarizate sub forma opoziției dintre „vechi” și „nou” (conservatori/liberali, tradiționaliști/moderniști, naționaliști/ europeniști etc.) - prin antagonismul dintre „pragmatism” (Maiorescu) și „ideologie” („formele fără fond”). Din unghiul acestui „pragmatism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289712_a_291041]