561 matches
-
la Constantinopol. Ea crescuse în sânul unei societăți cultivate și prospere, atașată cu înflăcărare de memoria greacă. Tu-mi iertai mai ușor glumele pe seama popilor decât greșelile. Nu vreau să spun că-ți lipsea fervoarea religioasă, erai totuși mai puțin mâhnită când condamnam biserica decât atunci când maltratam limba. Râdeam, forțat, de câte ori lăsai să-ți scape vreun cuvânt turcesc. Mă prefăceam că nu-l înțeleg. -Ce vrea să-nsemne asta, yavroum (comoara mea) ? Dar hava (adiere muzicală) ce-o mai fi-nsemnând? De
Vasilis Alexakis - Te voi uita în fiecare zi by Elena Lazăr () [Corola-journal/Journalistic/9804_a_11129]
-
publica toți în aceleași gazete! De altfel, conducerile succesive ale lui "22" m-au invitat să colaborez la revistă, însă n-a fost (încă!) să fie! Tocmai de pe poziția de prieten și admirator al celor de la "22" scriu aceste rânduri mâhnite. Personal, nu mă deranjează alunecarea revistei în sfera de influență a Cotrocenilor. Am scris eu însumi (și aici nu sunt de acord cu Gabi Andreescu atunci când spune că "România literară" a devenit "sursa unui continuu, violent și artificios atac la adresa lui
Taifun în Calea Victoriei, 120 by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17224_a_18549]
-
mai știu eu cum. Acesta este teatru. Pe Silvia Codreanu mi-o aduc aminte în primul rînd ca studentă. Un soi de neliniște, de fanatism susținea orice apariție a ei. Și așa este și astăzi. Poate mai încercată, infinit mai mîhnită, dar neostenită. Am văzut-o în rolul Menajerei din "Lecția" făcută de Horațiu Mălăele la Teatrul Mundi. Un chip foarte expresiv, care rima perfect cu Clara Vodă (tînăra elevă), cu măștile mirărilor ei. Am mai văzut-o apoi în "Râul
Alice vă așteaptă în pod(u) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7917_a_9242]
-
Bratu Iulian La un an după referendumul de demitere a președintelui Traian Băsescu, actrița Draga Olteanu Matei își exprimă dezamăgirea și mâhnirea, din cauza faptului că “votul unui popor întreg nu a contat”. “Sunt decepționată, sunt tristă și mâhnită că votul unui popor întreg nu a contat. Am stat de multe ori și m-am uitat cum se protestează în alte țări. Tot nu îi ia nimeni în considerare și mă gândesc că și noi am intrat în acea
Draga Olteanu Matei, decepționată și mâhnită, la un an după referendum by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/36142_a_37467]
-
era bucurie; veselia i se hrănea din cruzime cumplită. O, fraților, scurtă desfătare e răutatea! Când domnul Ștefan cel Mare l-a biruit pe regele bulgar, n-a intrat în ținuturile bulgare, nici n-a luat ostatici dintre bulgari, ci, mâhnit, s-a retras în schit cu post și rugăciune. Dintre doi biruitori înfățișați mai sus, cel din urmă a fost mai nobil decât cel dintâi. Dar, chiar și așa fiind, biruința aceasta, ca orice biruință, și-a avut spinii săi
Agenda2005-18-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283646_a_284975]
-
cu avionul era singurul mod de a ajunge ori a părăsi acest țarc singuratic. Era o pădure atât de întunecată încât până și soarele, sătul de ploaie, se preumbla nepăsător iar când sfârșea în cele din urmă în mare, adormea mâhnit și fără nici un chef să sfideze cu discu-i roșu noaptea spuzită cu stele, stele aprinse și fericite în învolburarea lor, prinse laolaltă într-o plasă deasă de insecte luminoase. Nimic nu se clintea în afara pământului însuși care-și schimba decorul
Nuria Amat - Regina Americii by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/9481_a_10806]
-
clopotul să se ridice satul! Poate schimbăm și noi ceva! Că lumea se schimbă, se-nnoiește! Și dacă noi nu, tot cârpiți, tot În zdrențe rămânem! - Câtă vreme, cârpaci ne e cârmaciul, ne merităm soarta! Asta e! - a repetat Nicolae, mâhnit, printre bătăile clopotului: bang! ...bang! Mă, Costică, adevărul e că nici nu ai cu cine! Tataie a tăcut. Și eu am rămas gânditor și zgribulit. Doar vecinul nostru s-a Încovoiat din nou cu sfoara clopotului Înfășurată pe după mână, gata
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
se stingă din viață, la doar 41 de ani. Tocmai publicase Donna Alba și vorbise, fără urmă de sumbre presimțiri, despre alte proiecte de viitor. Povestiri și romane în manuscris, �calde încă de viața ficțiunii", cum avea să se exprime, mîhnit, P. Constantinescu, își așteptau finalizarea. Iată o biografie curată, care a generat ideea nepotrivirii dintre o viață �banală, lipsită de evenimente" și o operă cu virtuți compensatoare, permanent ispitită de senzațional și de neprevăzut. Și totuși, se pot distinge pe
Aprilie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Imaginative/12914_a_14239]
-
făcut praf. Este o scrisoare, vă dați seama, pe care doresc s-o citiți numai dumneavoastră. Dacă ea ar afla c-am deconspirat momentul acesta de "iritare", s-ar produce lucruri și mai rele. Vă rog. Sînt mîhnit, mult prea mîhnit, iubite și stimate domn Lucian Raicu. Cu stimă și afecțiune, Emil Brumaru 2-VIII-980 P.S.: Vă rog, nu-i spuneți lui Dinescu de chestiile astea. Vă rog.
Mă atîrn de un creion și-o coală de hîrtie by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/14371_a_15696]
-
Nu-i chiar atît de rău cînd ești în cauză" muza de sub cearceaf veselă îmi explică N-o fi chiar atît de rău dar în mod fatal între insulă și vorbire nu mai e o legătură directă nici măcar o ceață mîhnită prin care să zărim introvertiți în iaduri vegetale cînd păianjenul blond din ramurile mestecenilor ar fi dispus să-i dezmierde. Prieteni, măcar voi ascultați cu fervoare rugi în frunze lipite de Zidul Plîngerii: oracol verde. Molima de cristal I Așa
Poezie by Gheorghe Izbășescu () [Corola-journal/Imaginative/9136_a_10461]
-
clopotul să se ridice satul! Poate schimbăm și noi ceva! Că lumea se schimbă, se-nnoiește! Și dacă noi nu, tot cârpiți, tot În zdrențe rămânem! - Câtă vreme, cârpaci ne e cârmaciul, ne merităm soarta! Asta e! - a repetat Nicolae, mâhnit, printre bătăile clopotului: bang! ...bang! Mă, Costică, adevărul e că nici nu ai cu cine! Tataie a tăcut. Și eu am rămas gânditor și zgribulit. Doar vecinul nostru s-a Încovoiat din nou cu sfoara clopotului Înfășurată pe după mână, gata
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
iată-i că fug!... "Stați! Stați! Opriți-vă!... Dar nici unul nu se întoarce..." 9. Jefuiți argintul! Jefuiți aurul! Acolo sunt comori nesfîrșite, tot felul de bogății de lucruri scumpe! 10. Este jefuită, pustiită, și stoarsă de tot! Inima îi e mîhnită, îi tremură genunchii, toate coapsele suferă, și toate fețele au îngălbenit. 11. Unde este acum culcușul acela de lei, pășunea aceea pentru puii de lei, pe unde umbla leul, leoaica și puiul de leu, fără să-i tulbure nimeni? 12
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85120_a_85907]
-
acestora. Și căpeteniile și dregătorii au fost cei dintîi care au săvîrșit păcatul acesta." 3. Cînd am auzit lucrul acesta, mi-am sfîșiat hainele și mantaua, mi-am smuls părul din cap și perii din barbă, și am stat jos mîhnit. 4. Atunci s-au strîns la mine toți cei se temeau de cuvintele Dumnezeul lui Israel, din pricina păcatului fiilor robiei. Și eu, am stat jos mîhnit, pînă la jertfa de seară. 5. Apoi, în clipa jertfei de seară m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85086_a_85873]
-
mi-am smuls părul din cap și perii din barbă, și am stat jos mîhnit. 4. Atunci s-au strîns la mine toți cei se temeau de cuvintele Dumnezeul lui Israel, din pricina păcatului fiilor robiei. Și eu, am stat jos mîhnit, pînă la jertfa de seară. 5. Apoi, în clipa jertfei de seară m-am sculat din smerirea mea, cu hainele și mantaua sfîșiate, am căzut în genunchi, am întins mîinile spre Domnul, Dumnezeul meu, și am zis: 6. "Dumnezeule, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85086_a_85873]
-
Căuta în fel și chip să o înveselească. Și Angelica zâmbea, chiar râdea în hohote, dar apoi iar se cufunda în tristețe. Mama era tristă și ea, fiindcă nimic nu e mai trist decât o mamă care își vede copilul mâhnit, cu umbre în privire. Se hotărî să aștepte. Și așteptarea nu a fost în zadar, căci, într-una din zile, - Mamă, eu de ce nu am un frățior sau o surioară ca toți copiii?!.... Mama tăcu...Din ochii ei mari și
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
persoanelor ce cunoscuseră pe fată. În primul rând la Erminia. . - Ascultă, Erminio, ce făcea Pica atunci când a stat latine? . - De multe ori ședea aici pe marginea canapelei, cucoatele pe genunchi și cu capul în mâini. . - Ce zicea? . - Că e foarte mâhnită de-a te fi supărat, că-și dă seamade dreptatea ta în general, însă sunt lucruri mai presus de priceperea ei. . - Se gândea la individ. . - Firește! Mi-a spus că dacă s-ar adeveri ce-ai spus tu ar fifoarte
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și tu mi-ai spus că vrei un băiat astfel încît cineva să îndrăgească noul născut? întotdeauna ai încercat să mă echilibrezi, de parcă eram o barcă în derivă. N-ai adus nici un grăunte de bucurie atunci cînd eram fericită, tristă, mîhnită, m-ai transformat în cea mai singură femeie din lume. Nu-l iubesc pe Sludden mai mult decît pe tine, dar cu el, viața pare deschisă și liberă. Sînt sigură că și Alex va profita de asta. Se joacă împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
serioși în prima zi, spuse Fata Roșie. Viitorul unei regiuni schilodite, rosti morocănosul încet, este pus pe nicovală de unul dintre subcomitete. — Ce subcomitet? Cînd și unde se întîlnește? — Asta e o recepție prietenească! spuse Fata Roșie cu o față mîhnită. Nu putem ține aceste lucruri pînă mai tîrziu? Se vor discuta atîtea. — Taci din gură, drăguță, zise morocănosul. Wilkins știe cum se trag toate sforile. Ați face bine să-l întrebați pe el. — Ascultă, zise Fata Roșie. O să vă duc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
cu un scrîșnet care cutremură camera. în jurul pereților erau rafturi lungi cu cărți, dosare, sticle și tuburi de vopsea. Le doborî cu mișcări largi, apoi se întoarse, abia respirînd, și se uită spre pat. Autorul stătea acolo cu o față mîhnită, dar tablourile și șevaletele reveniseră la locurile lor și, uitîndu-se în jur, Lanark văzu că biblioteca se întorsese liniștită în colț, iar cărțile, dosarele, sticlele și vopseaua erau pe rafturi. — Un iluzionist! zise Lanark cu ură. Un iluzionist nenorocit! — Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
de Sludden, fostul meu bărbat, l-a pus cu cățel și purcel în brațele Cortexinului. — Sludden? — Sludden, Gow și toți ceilalți băieți veseli. Cu excepția lui Grant. Grant a obiectat. Grant poate reușește să înceapă ceva. — Nu te înțeleg, zise Lanark mîhnit. Sludden m-a trimis aici să susțin ca Unthankul să nu fie distrus. Va fi distrus? — Da, dar nu așa cum plănuiseră inițial. Consiliul și grupuri ale creaturii au vrut să-l utilizeze ca provizie ieftină de energie umană, dar n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
vrut să te jignesc, rosti Rim cu glas egal, controlîndu-și emoția. ― Am ajuns să te cunosc și știu că nu ai făcut-o cu răutate. Crede-mă însă că orice femeie s-ar afla în locul meu, ar fi un pic mâhnită. ― Maria, am de multe ori senzația că în tine trăiesc două sau poate chiar mai multe ființe... Ochii femeii se rotunjiră a mirare. Gândurile îi fugeau nebunește și, pentru o clipă, se temu chiar de violență. Privirea visătoare a lui
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Dar anii au trecut și în clasa a III-a am aflat vestea tragică a morții bunicii mele. Acela a fost sfârșitul visului, căci ea a fost tot ce era mai mistic și mai frumos. Bunicul devenise din ce în ce mai ursuz și mâhnit, iar eu am început să trec prin Lunca din ce în ce mai rar. Totul începea să piară, casa să se risipească, via să se ofilească și bunicul să cadă la pat, care peste puțin timp va fi locul unde-și va da ultima
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
Dar anii au trecut și în clasa a III-a am aflat vestea tragică a morții bunicii mele. Acela a fost sfârșitul visului, căci ea a fost tot ce era mai mistic și mai frumos. Bunicul devenise din ce în ce mai ursuz și mâhnit, iar eu am început să trec prin Lunca din ce în ce mai rar. Totul începea să piară, casa să se risipească, via să se ofilească și bunicul să cadă la pat, care peste puțin timp va fi locul unde-și va da ultima
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
cap și i-a spus cu blândețe: Prietenii tăi sunt acum la cămin, Cuțulache! Azi e vineri, nu-i duminică, nici măcar sâmbătă nu-i. Dar, fii liniștit, mâine seară venim, iarăși, cu toții la tine! „Răzbunarea” lui Sorin Prichindelul e tare mâhnit. Și, totodată, nedumerit. Nu poate pricepe, în ruptul capului, de ce se poartă surioara lui așa de urât cu el. Dacă se gândește mai bine, n-ar putea spune că Sorina e o fetiță rea. Își amintește, de exemplu, că atunci când
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
chin suntem tovarăși, Miresele nu le avem, Suntem cu dorul logodiți. DORUL (alt; recitativ) Un om pe vârful meu senin, de unde caut lumea preste tot? Păstorul, turma ce-și lăsă, e-al meu de-acum pe vecii-vecilor. La ce visezi mâhnit așa? IONEL La ce visez? Nu mă-ntreba. DORUL Să ți-o arăt eu? (el desface negurile; se vede mireasa, hora, păstorii în depărtare; s-aude Maria) {EminescuOpVIII 386} COR Pân-la mireasă, vede-ntîi Ciobanul bun de oi și miei. COR
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]