462 matches
-
p-aci? — Domnul Penzler vorbește la telefon. Pot să vă ajut? O ușă intermediară, cu inițialele „N.P.“ imprimate În alamă. Bud Împinse ușa. Un bătrîn zbieră la el: — Hei, vorbesc la telefon! Ce, ești vreun recuperator? Hei, Gail! Dă-i măscăriciului ăsta o revistă! Bud Îi flutură insigna. Omul Închise telefonul și se trase Înapoi de la birou. Bud spuse: — Dumneata ești Nat Penzler? — Spune-mi Natsky. Cauți un impresar? Pot să-ți găsesc de lucru undeva unde să faci pe bruta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
mama se va bucura foarte mult... confirmă Ganea politicos și plin de solicitudine. — Mi se pare că n-aveți decât o cameră ocupată. Acest, cum îl cheamă, Ferd... Ferd... — Ferdâșcenko. — Mda. Nu-mi place acest Ferdâșcenko al vostru, e-un măscărici mizerabil. Și nu înțeleg cum de-i dă nas Nastasia Filippovna! Chiar îi e rudă, cum zice? — O, nu, e-o glumă! Nici nu miroase a înrudire. — Ei, naiba să-l ia! Ce ziceți, prințe, sunteți mulțumit sau nu? — Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cât se poate de punctual. În ultimul timp, nu fără dificultate, cu Nastasia Filippovna făcuse cunoștință și generalul Epancin. Concomitent, foarte ușor și fără nici o dificultate, făcuse cunoștință cu ea și un tânăr funcționar, Ferdâșcenko după numele de familie, un măscărici foarte ordinar și obraznic, care o făcea pe spiritualul și era cam bețiv. Mai cunoștea un tânăr ciudat, cu numele de Ptițân, modest, punctual și îngrijit îmbrăcat, ridicat din sărăcie și ajuns cămătar. În sfârșit, făcuse cunoștință cu ea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
o amabilitate cam prea rece, chiar cu un fel de ironie subliniată. Dintre toți oaspeții, doar Ferdâșcenko era foarte binedispus, simțindu-se ca la o sărbătoare; râdea uneori cu hohote, fără să știe de ce, doar pentru că își asumase rolul de măscărici. Cât despre Afanasi Ivanovici, care avea reputația de vorbitor inteligent și distins și care altădată, la aceste aniversări, conducea conversația, părea acum indispus și chiar întrucâtva derutat, ceea ce nu-i stătea deloc în fire. Restul oaspeților, de altfel puțin numeroși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
sunt Măgarul. În privința asta, sunt de acord, lăsă generalul, neprevăzător, să-i scape. Desigur, toate acestea erau destul de grosolane și intenționat cusute cu ață albă, însă aici se acceptase ideea că lui Ferdâșcenko i se permite s-o facă pe măscăriciul. — Păi eu sunt primit și tolerat aici tocmai ca să vorbesc în felul ăsta! exclamă de îndată Ferdâșcenko. Spuneți și dumneavoastră, chiar e posibil ca oameni de teapa mea să fie primiți undeva? Doar pricep și eu chestia asta. Se poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
seama că nu-i poți scrie așa unui idiot, care-ți ia cuvintele de bune, cum s-a și întâmplat. De ce tragi cu urechea? strigă ea, dându-și seama că a luat-o gura pe dinainte. Are nevoie de-un măscărici ca tine, de mult n-a mai văzut, iată de ce te roagă să nu vii! Și mă bucur, mă bucur că acuși o să ajungi în gura ei. O meriți. Și se pricepe să ia oamenii peste picior, ah, ce bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
de poliție... — Îmi pare rău, Îi spun eu unui paznic, tipul e puțin țicnit. L-a apucat și cu mine În avion. Pare un picuț cam confuz, mă bat eu ușurel pe cap. Cei din securitatea aeroportului Îl târăsc pe măscăriciul ăla buimăcit și plin de proteste, În timp ce soția lui șocată Îi urmează Împreună cu copilul care acum țipă. Bladesey vine la mine Încercând să-și dea seama ce se Întâmplă. N-avem vreme de pierdut Confrate Blades, e momentu să mergem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
comercială“? Deloc. Mai ales că la început am fost huiduiți. Păream niște nebuni care puneau în scenă tot felul de bazaconii. Se dovedește că am avut dreptate. Acum ne luăm revanșa. Au fost oameni care m-au numit „țicnit“, un măscărici al artelor: acest măscărici a avut intuiția să descopere un autor. Sunt foarte mândru. Și totul continuă. Fără explicație. E un fapt unic în lumea întreagă. Ionesco era un necunoscut. A devenit academician, un mare scriitor al literaturii franceze, un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
că la început am fost huiduiți. Păream niște nebuni care puneau în scenă tot felul de bazaconii. Se dovedește că am avut dreptate. Acum ne luăm revanșa. Au fost oameni care m-au numit „țicnit“, un măscărici al artelor: acest măscărici a avut intuiția să descopere un autor. Sunt foarte mândru. Și totul continuă. Fără explicație. E un fapt unic în lumea întreagă. Ionesco era un necunoscut. A devenit academician, un mare scriitor al literaturii franceze, un mare scriitor mondial. Cum
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
fiecare cânta cât îl ținea gura, troli și pricolici în pijamale psihedelice, veste din piele de vacă pe piele de om, și orga electronică gâdilind la încheieturi, și câini slăbănogi dar simpatici veniți cu stăpânii și stăpânele, și câte-un măscărici cu megafon, și mașinile salvării pentru cei care leșinau de epuizare, și semnul V între degete, ca două cornițe voioase de melc, și microbuze, și rulote, și poliția făcând foarte puțină ordine, He loves me - He loves me not, maimuțici
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
după ce și-a bătut diploma În cuie, a fost să facă razie În imperiul amorului condus de Anton. — Răzbunare. Pur și simplu. Acum barul e al amicului său - Willy Fischl, Îl știi. Bănuiesc că toate sunt la fel ca atunci când măscăriciul ăla de tată al lui Fischl a Încercat să se liniștească luptându-se cu cepurile de la butoaiele de bere. Anton a recunoscut că orașul nostru nu era cea mai cultivată capitală din lume. Dar studiile sale cinematografice despre „fete zburdalnice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
baremi un firfiric. I-am zis adevărurile dă la obraz și p-ormă mi-am Îndesat În cap cu ambele gheare canotiera neagră până ce boru mi-a ajuns pă umeri. La ce-oi vrea parale, dacă tot iești neam dă măscărici? mi-a strigat oligarha dă pă divan, da mandea ieram d-acu În vestibulu dă la bucătărie și n-am auzit-o. Mă jurământez c-am ajuns la ieșire În stare avansată dă fierbere, cu materia cenușie făcută ventilator, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
a murit astă-noapte, a fost ucis, dar scopul principal al venirii mele este de fapt să vă avertizez că mîine dimineață Vulturul Alb va începe acțiunea. Mîine dimineață la ora șase, șase și jumătate tot Bucureștiul va fi sub controlul măscăricilor. Iar spre amiază în Vladia va ateriza Salvatorul Patriei, domnul Caraiman. Nu știu ce părere aveți, dar nu cred că l-ați trimis pe Bîlbîie să moară fără să vă intereseze ce se va întîmpla dacă puterea intră în mîinile lui Caraiman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
rău exemplu de indiscreție electorală, căci se știe că românii nu au ochi decât pentru verișoara lor grasă și bogată, pentru Franța în care Le Pen a făcut un scor aproape la fel de ridicat ca și reprezentantul extremei drepte românești, fostul măscărici și versificator de la curtea lui Ceaușescu... — Înseamnă, în cazul de față, că francezii i-au imitat pe români! — Mda... Cam așa vine! — Așa că poți să spui fără teamă și fără mustrări de conștiință cu cine ai votat. — Spun, de ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
fi și un a avea imposibil de formulat până la capăt: „methought I was...”, „methought I had...”. Bottom nu va găsi niciodată cuvântul care ar desemna cu exactitate conținutul experienței sale. Ar trebui să fii un „nebun în straie tărcate”, un „măscărici”, recunoaște el, pentru a exprima această asemănare înzestrată cu o atât de mare forță de realitate. O asemănare pe care nici simțurile nu o pot explica și nici vorbele nu o pot defini. Bottom nu posedă limbajul apt să traducă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ca de obicei, dar să-l vezi pe celălalt individ care lucrează acum acolo. Nu știu de unde l-au scos. Nu-ți vine să-ți crezi ochilor, nu exagerez deloc. Mi-e și frică să încerc să ghicesc ce fac măscăricii ăia toată ziua în birou. E de mirare că nu s-a întâmplat încă nimic. * Ignatius hotărî să nu meargă la Prytania. Filmul care rula era o dramă suedeză, foarte lăudată, despre un bărbat care își pierdea sufletul, iar Ignatius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
în casă. Din momentul în care ai spart ușa, trebuia să-mi dau seama că se va sfârși astfel. Ce i-ai făcut acestui scump băiat? — Mi s-au murdărit pantalonii, țipă cowboy-ul. — Am fost atacat sălbatic și împins în măscăriciul ăsta de cowboy. — Nu încerca să minți, grăsanule, spuse Frieda. Am văzut cum s-a întâmplat. Era gelos, Dorian. Voia să danseze cu tine. „Îngrozitor!“ „Fă-l să plece!“ „Ne strică petrecerea.“ „Monstruos!“ „Periculos!“ „O catastrofă.“ — Pleacă de aici, strigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
El e”, apoi ieși. Vandrich oftă. — Asta-i o porcărie! Am relații la centrala telefonică. Fata de-acolo mi-a zis că-i vorba de niște crime, iar eu nu-s criminal. Cântăreții de jazz sunt vânați întotdeauna de niște măscărici ca voi. Ani de zile v-ați străduit să-l răstigniți pe Bird, acum încercați și cu mine. Danny îl lăsă să se descarce, măsurându-l din priviri în timp ce se lăsa măsurat din priviri. — Eroare. Mă interesează Felix Gordean, Duane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
părintele Valente care stătuse până atunci cu capul plecat, ridică ochii spre el. Velasco văzu cum i se așternea încet pe chip un zâmbet abia mijit. Surâsul acela semăna cu zâmbetul plin de milă al unui om mare față de un măscărici neîndemânatic. Velasco își stăvili furia care îi răscolea sufletul și vorbi mai departe: — Solii, mai bine zis japonezii, încearcă să obțină câștig din negoțul cu Nueva España. Japonia este o țară mică și săracă. De aceea, japonezii sunt gata să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
și necesar pentru culoare. Ca impact cu marele mase, el nu mai contează prea mult. Vorbesc de poeții autentici, grei, nu despre cei al căror rol și în societatea comunistă și-n cea de acum rămâne cel al lingăului sau măscăriciului național. În aceste cazuri, scriitorul are un rol foarte mare, este băgat la înaintare pe toate posturile de televiziune, în așa fel ca în spatele vorbelor lui pline de demagogie să se ascundă interesele imediat politice de manipulare a unei societăți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
plece neînvinsă de la Bacău. Gheorghe Poenaru:”Am fost umiliți și călcați în picioare” Antrenorul principal al formației FCM Bacău era abătut după partida cu Victoria Brănești, stare normală, dacă Ținem cont de maniera în care echipa sa a fost arbitrată: MĂSCĂRICII În afara jucătorilor de la FCM Bacău și Victoria Brănești, care au oferit astăzi un meci spectaculos, peste media Ligii a II-a, au mai existat și alți protagoniști ai partidei, atât în teren, cât și în tribune. Să începem cu cel
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
cu el cumplit în seara cînd se întorsese de la pescuit. Atunci Matei i-a întins casetofonul și i-a mîrîit țîfnos: Ia-ți-l și să nu te mai văd în fața ochilor cît oi trăi, parșivule! Om ești tu, ori măscărici de tarabă? Bărzăunul luă atitudinea omului năpăstuit pe nedrept. Adică nu numai că s-a arătat grozav de jignit și nedumerit, dar a tratat insulta lui Matei cu înțelepciune de om matur. S-a ridicat de lîngă masa unde citea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
masa unde citea și a răspuns doar atît: Mulțumesc! Apoi a luat casetofonul și s-a dus să-l pună la locul său. Matei spumega de furie. Văzînd că Bărzăunul nici măcar nu-l întreabă de ce l-a făcut "parșiv" și "măscărici", porni după el strigînd: Nu spui nimic, colțosule? Bărzăunul închise sertarul tacticos, puse cheia în buzunar și se întoarse spre Matei cu cea mai nevinovată figură posibilă: Dacă asta-i mulțumirea ta pentru că ți-am dat casetofonul, atunci nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
pe musafiri, Începu să le spele picioarele. Ippolit privea Îngrozit la această scenă, așteptând să fie luat la Întrebări. Când ajunse cu ligheanul la el, nevastă-sa sa Îl Întrebă: „Ce fel de săpun preferi?“. Iar Ippolit spuse, făcând pe măscăriciul: „Ce-ar fi ca În loc de săpun să folosești cenușă?!“ Iar atunci nevastă-sa se duse În cămară, de unde reveni cu o urnă pe jumătate plină cu un praf alb ce sclipea În bătaia lunii. Subotin era conștient că Întinsese prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
după ce Ippolit a ajuns, Încă mahmur, acasă. C-un stoicism demn de o cauză mai bună, Subotin suportă toate ocările nevestei și toată vesela care i se sparse În cap. Nu Încercă să se dezvinovățească și nici nu făcu pe măscăriciul cum procedase altădată. În sfârșit, aș putea spune că până la urmă sobrietatea cu care Înfruntă toată furtuna de acasă dădu roade, iar Subotin, fără să dea prea multe explicații și fără să-și ia vreun angajament, reuși să Înfrângă cerbicia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]