465 matches
-
felul acesta să stârnească insurecția mult așteptată. Din păcate, pariul s-a dovedit greșit. Departe de a stârni și conduce o insurecție armată, Isus se lasă crucificat, spre stupefacția și disperarea lui Iuda, care abia atunci pricepe adevărata „culoare” a mesianismului Învățătorului: una spirituală, în nici un caz politică. Dar e prea târziu. Sinuciderea rimează pentru De Quincey nu doar cu mărturisirea și, simultan, cu ispășirea unui eșec, ci și cu împlinirea unui destin eroic, în felul său. Iuda se manifestă de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
confruntarea dintre libertate și tiranie nu este neapărat una tranșată în favoarea celei dintâi, în vreme ce granițele dintre bine și rău se șterg în acest peisaj dominat de suspiciune și comploturi tenebroase. Scriind atunci când un întreg edificiu al Occidentului este sub asaltul mesianismului sovie tic, Jacobs pune în pagină această opoziție dintre rezistență și complicitatea cu răul contagios și ubicuu. De aici, poate, ambiguitatea științei pe care Philip Mortimer nu încetează să o revendice pentru umanitate. Invenția tehnologică nu mai este, în anii
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
gândul răzbunării în minte. O lectură contextuală a lui Pratt este una legitimă - în Wambo, preotul acestei religii a răzbunării anticoloniale, se poate ghici un ecou al mișcărilor maumau ce anunță sfârșitul Imperiului. Omnipotent și invizibil, Wambo este parte din mesianismul ce va susține revoltele autohtone în numai câteva decenii. Guvernarea colonială depinde, în cele din urmă, de abilitatea de a ține sub control forțele tectonice ale unui continent care nu poate fi domesticit cu adevărat, în pofida iluziilor „civilizatoare”. Daniel Doria
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
anonim, tu mă uiți și e bine să mă uiți. Din când în când mai fac câte un experiment, mai construiesc câte un model teoretic, poate mă apropii de adevăr. Nu mă simt împins de mari orgolii, dar am un mesianism modest și cuminte: dacă eu nu fac pasul acesta mărunt, nu poate să apară cândva omul acela genial care să ne spună că, de fapt, lucrurile stau invers, că eram încă în preistorie și că de-abia atunci începe istoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de la Cărticica roșie a lui Mao până la un fel de Hustler de-al lor. Piața chinezească de carte are și traduceri din Foucault, Habermas, are și de Beauvoir, ba chiar și Hayek. El a insistat pe eliberarea minții chineze cu mesianisme din lumea cunoscută. Mai precis, Jeff a privit tot narcisic la schimbări. Dar, până una alta, ne-a demonstrat simplu și cu imagini convingătoare care au fost transformările pieței chineze de carte în 1984, 1991, 1999, 2001. Nu asta m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
în repetate rînduri. Vinea dă, apoi, tonul luărilor de poziție în favoarea „revoluției socialiste” - e adevărat, nu fără unele precauții „esopice”. În „Popovici asasinul“ vituperează împotriva asasinării sălbatice a unor comuniști basarabeni de către generalul Popovici; în „Comemorarea messiei roșii“ face elogiul mesianismului marxist și afirmă că revoluția sovietică va ști să se unească împotriva atacurilor „burgheze” ale Europei și Americii; în „Sărbătoarea revoluției“ clamează: „Steagul roșu pe fortăreața Petropavlovsk e semnul morții pentru lumea veche” deși, deocamdată, „educația burgheză, atletismul sufletesc și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
activist către tinerime“, unde imprecațiile negatoare la adresa artelor „prostituate” cedează, în partea a doua, locul unor afirmații „constructive”, culminînd cu: „România se construiește azi!”. Pe această linie „aurorală”, eroii fondatori de la Contimporanul se vor întîlni, la un moment dat, cu mesianismul tradiționalist/naționalist al lui Octavian Goga care, răspunzînd unei anchete despre Tudor Arghezi, găzduită în paginile revistei, afirma: „Sînt de partea moderniștilor, fiindcă, în toate împrejurările și în toate sensurile, am simțit laolaltă cu premergătorii. Am adesea sentimentul că ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
în acord tacit cu agenda ideologică a noului regim - va fi redimensionată la începutul anilor ’80 de „recuperarea protocronistă”. În plină „destindere” poststalinistă, „recuperarea esteticului” merge însă mînă în mînă cu cea a „valorilor naționale”, hibridizarea între marxism-leninism și ideologia mesianismului național realizîndu-se sub semnul „umanismului socialist”. În plus, noua politică culturală „integratoare” a regimului Ceaușescu vădea o preocupare specială pentru „imaginea României în lume” (și, cu precădere, în Occident), scriitorii servind în acest sens ca „vitrine” și „ambasadori itineranți”. În cadrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Romantismului (v., între altele, considerațiile lui Gr. Râmniceanu, „descoperirea Occidentului” de către Dinicu Golescu, dar și critica importului occidental fără discernămînt de către „mesianicii pozitivi” ai Daciei literare, obsesia figurii „provincialului” la pașoptiștii moldoveni, critica „formelor fără fond” a lui Titu Maiorescu, mesianismul tradiționalist al lui Nicolae Iorga), se acutizează odată cu avansul modernizării social-culturale și cu apariția „crizelor” de adaptare aferente într-o societate cu mai multe viteze, intrată tîrziu în modernitate, marcată de clivaje identitare și de necesitatea autodefinirii. Dacă în cazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
unui continent intrat în „era maselor”, explozia Dada de la Cabaretul Voltaire din Zürich marchează un punct extrem al libertății anarhice în artă, al răsturnării și sabotării tuturor valorilor „stabile”, „autoritare”, Dadaismul a opus culturii tehno-militariste, celebrată de Futurism, dar și mesianismului proletar, preluat ulterior de constructivism și de Suprarealism, o „cultură a Carnavalului”, cu mijloacele esteticii dandy a provocării și scandalizării burghezului. „Geniul avangardei” care a fost Dada reprezintă punerea în scenă - teatrală, spectaculară, cabotină - a unei sinucideri a Estetismului, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
să capituleze. Căci Lisabona rămâne la dispoziția agitatorilor. Bătrânul tribun Antonio José de Almeida retrăiește ceasurile lui de înaltă fervoare republicană. Formidabilul lui glas răsună pretutindeni: "La arme, cetățeni!". Sunt înarmați studenții, muncitorii, femeile. Lisabona e transfigurată de un nou mesianism: "Republica trebuie salvată!". Și e într-adevăr salvată, nu atât prin abilitatea și eroismul cetățenilor lui Antonio José, cât prin haosul ce domnea la Monsanto și Porto ca și prin greșeli de intuiție politică, de tactică militară și chiar de
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
reforme, Șichy. Și-i vreme, nu glumă, între 1948 și 2001! Sărac, bolnav, Blaga a înaintat la CC un memoriu, să se apere. Se afla "pe muchie de cuțit" cînd l-a trimis. Era "filozoful Gărzii de Fier", "adept al mesianismului sîngeros al lui Hitler", "dușman al URSS". Trei într-unul. Ei bine, după eveniment '89 l-au blamat pentru memoriu... Nu era nimic blamabil acolo. L-am citit în "Manuscriptum". ... și pentru că ar fi semnat o notă decentă "pentru pace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
seamănă unei ofensive cosmice. Dar ce rămîne după defensiva unei culturi mici? Praf dar nu de pușcă, pulbere purtată de un vînt de toamnă. Caut în zadar primăvara culturilor mici..." Aproape de România, cultura cosmogonică rusă copleșește: "Față de Rusia, al cărei mesianism a fost totdeauna o soteriologie universală, profetismul național al culturilor mici nu depășește semnificația unui monument istoric. Ce posibilități de mesianism există în România, cînd nu ne-am proiectat niciodată un destin monumental?" Cioran denunță întoarcerea la tradiție ca subterfugiu
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
vînt de toamnă. Caut în zadar primăvara culturilor mici..." Aproape de România, cultura cosmogonică rusă copleșește: "Față de Rusia, al cărei mesianism a fost totdeauna o soteriologie universală, profetismul național al culturilor mici nu depășește semnificația unui monument istoric. Ce posibilități de mesianism există în România, cînd nu ne-am proiectat niciodată un destin monumental?" Cioran denunță întoarcerea la tradiție ca subterfugiu și pretenție de a accede în istorie: "Tradiționalismul este o formulă comodă, neangajantă. El exprimă o solidaritate cu neamul, dar nu
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
lua deciziile majore pentru Principate în 1859, 1866 și 1878. Experiența pariziană este cu atît mai puternică cu cît aceasta reprezintă o experiență inițiatică, de tinerețe. Ea se împlinește într-o Franță care repetă 1789 în 1848, însă fără mijloacele mesianismului revoluționar, într-o Franță care se definește prin gloria memoriei Revoluției, dar care aspiră la un consens reformist. Curînd, reforma apare ca un fel de nostalgie a reinstaurării Revoluției. Această nostalgie este perfect accesibilă spiritelor deja marcate de regretul care
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
pierdut teritorii din cauza erorilor din politica externă". Germania îi oferă lui Antonescu și României mai mult decît un ajutor sau o alianță și mai mult decît o protecție antisovietică; ea îi oferă un destin. Explicațiile lui Antonescu, intrate în logica mesianismului nazist, au adesea accente patetice, ca atunci cînd declară, în 1943: "Trebuie să căutăm să creăm o doctrină românească. Avem convingerea că, în ultimii doi ani, am scris cu adevărat epopeea românească. De la Decebal pînă în zilele noastre, niciodată poporul
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
mîntui și pot mîntui lumea. Misiunea aceasta le justifică toate acțiunile, sublime ori abjecte. Individul calcă în picioare morala din cauza rațiunii; masele, din cauza credinței. Un conducător al partidului comunist ungar, fierar de meserie, a cerut, tocmai din acest motiv, ca mesianismul să fie declarat "crimă împotriva umanității"184, știind că în era atomică acesta ar risca să genereze catastrofe politice, indiferent de sistemul ideologic care l-ar inspira. Da, conducătorii cunosc prea bine ispita care începe cu propoziții rezonabile și sfîrșește
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
pe N. Steinhardt și pe Ioan Alexandru, acesta din urmă prefațându-i de altfel volumul de debut, Cântare din cântare (1993). Sub aspect tematic, sub raportul fondului ideatic și de sentimente, poezia lui B. se caracterizează prin patriotism, paseism, religiozitate, mesianism etnic și misionarism religios creștin. Țara, românimea, strămoșii, voievozii (Mircea, Mihai, Ștefan) sunt convocați frecvent în discursul poetic. Se poate spune, astfel, că poezia lui nu se distinge prin originalitate, fiind, în bună parte, asemănătoare, în pofida distanței în timp, cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285775_a_287104]
-
-lea, nu mai corespundea exigențelor spiritualității noastre etnice. Condamnând modernismul („disoluție dezastruoasă a tradiției”), revista militează pentru revoluția „naționalismului integral” și pentru „continuitatea firească a duhului românesc” (Septimiu Bucur, Pentru o tradiție dinamică). Comentariul lui Ion Matei Nicodim pe tema „mesianismului României creștine” (Pentru o Românie nouă) face parte din același program. Colaborează cu poezii Mircea Ovidiu Savu, Ion Morel, Ioan J. Bănățeanu și Teodor Al. Munteanu, iar cu proză - Mircea Mateescu (Epica munților), Dinu Dumbravă (Drumeție), Eugen Victor Popa (Paralizia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286475_a_287804]
-
muzeul istoriei intelectuale, junimismul poate fi recitit astăzi ca punctul de plecare în acest itinerar al moderației și al libertății. Timbrul său îi poate fortifica pe cei care se încăpățânează să creadă în evoluție, nefiind ademeniți de vocea ispititoare a mesianismului. Reflecția Junimii este un port către care ne putem îndrepta oricând - farul ce veghează aici duce mai departe, spre largul oceanului tulburat al pasiunilor și resentimentelor, seninătatea lucidității și încrederea în spiritul critic, ca alternativă la fanatism.
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
fost răstignit, șezând fiecare la umbra propriei sale vii, adică având fiecare o singură femeie ca soție. În ambele texte capătă o importanță deosebită noul raport dintre ființele umane, raport instaurat de Cristos prin îndepărtarea războaielor antico-testamentare și refuzul unui mesianism bazat pe violență, râvnit de evrei și de unii iudeo-creștini. În Apologia prima pro Christianis ad Antoninum Pium, 14, filozoful pune accentul pe nonviolența creștină care nu comportă pasivitatea, din moment ce este pătrunsă de iubirea activă față de toți dușmanii; derivând din
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
după o pauză)...Eram în cancelarie... și am spus că între Isus și Lenin este o asemănare... Octav: Bine, dar pentru asta trebuia să fii ucis...! Groparul:...Am spus că și Isus și Lenin au avut cîte o mare idee... mesianismul și comunismul... Octav: Păi, frate, o mai mare onoare pentru Lenin... Groparul: Numai că pe lîngă asemănare, am spus că este și o mare diferență... adică Isus a vrut să moară pentru idealul lui, iar Lenin a avut o idee
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
altfel decât a făcut-o autorul "Mărului de lângă drum". * * * Poezia se diversifică și ca o urmare a acelei de a doua reconsiderări: O. Goga, Ion Pillat, A. Maniu, V. Voiculescu, prin aceea că resuscitarea deplină a conștiinței lirice determină resurecția mesianismului, a sentimentul satului și al înrădăcinării, un univers biblic grațios dominat de mit și de fabulos. Universul liric național își va reintegra o componentă esențială a sa, exprimată în revitalizarea, prin numeroși poeți, a tematicii și a modalităților artistice proprii
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
cu atâta pasiune poezii de evocare istorică. Imediat după răsturnarea dictaturii militare, asistăm la evocarea momentelor și a figurilor revoluționare, invocate cu patos Tudor, Bălcescu, Horia, Iancu. Tiparul în care se scrie este neoclasic, retoric și discursiv, cu elemente de mesianism romantic. Treptat, apar figuri de voievozi, eroi naționali, într-o viziune proprie epocii 3; așa cum s-a mai spus, evocarea istoriei naționale nu apare într-un moment de criză a conștiinței, de prăbușire a valorilor umane, într-un prezent decăzut
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
cu adevărat autentic din tânăra poezie, "care distruge toate urmele de academism, orice prețiozitate și podoabă stilistică"4. Prezenta tradiției prin Ioan Alexandru, format la școala liricii ardelene a lui G. Coșbuc, O. Goga, Lucian Blaga, se manifestă printr-un mesianism de factură specială, în sensul că există o chemare care nu mai presupune opreliști, ci se desfășoară într-o liniște contemplativă, fără gesticulație, traversând ținuturi primordiale, experiențe tragice, care îl exaltă și-l tulbură. El rămâne însă vital cu o
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]