391 matches
-
52. Diminețile începeau la 4. Portarul avea canon să supravegheze centrala stăreției, să toace de utrenie, să aprindă candelele în biserică, să trezească obștea, să pună ceaiul pe plită. Iarna făcea cărări toată noaptea, vara alunga buha de sub streașină, primăvara moșea vacile, toamna ținea rânduiala la montă. Accesul la centrală era prin anticameră. Părintele dormea cu ușa încuiată, obloanele trase, pistolul sub pernă. Joia, când era consiliu, se trezea la 9, la 10 în celelalte zile ale săptămânii. La 4 și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
a latul; De au frâne cu suișul, S-așază de-a curmezișul. 31 mai 2004 „Jos capitalismul!” „Sus cu socialismul!” Iar capitalismul, Des de roade ismul. Ieri, penița s-a-nroșit Nu de cât cu ea am scris, De nimicul ce-am moșit, Bun să stea în manuscris. * Făcând azi un sacrificiu, Timpul simplu, din oficiu Mi-a dat iute un serviciu Cu zero pe frontispiciu. * Chiar pacea pierzi de n-ai în tine Frica sfântă de Dumnezeu, Se prăbușește eu-n sine
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
Cain și Abel când lucrurile o iau razna de tot și nimeni n-a luat-o ca pe o exagerare. Amândoi se trag din aceeași viță nobilă. Numele lor de familie e imposibil de pronunțat, părinții lor au moștenit din moși strămoși un conac uriaș în Somerset, unde cresc labradori, iar toți prietenii lor au porecle pe care nimeni altcineva nu le-ar putea născoci. Lui Finn i se spune Plug1, iar lui Barney, Beetle 2. Nici unul nu pare să știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
e singurul locuitor al cimitirului. La a doua alee pe dreapta, Într-un alt cavou părăsit, trăiește de patru ani o familie În care ieri, spre seară, s-a născut cel de-al doilea copil, o fetiță pe care a moșit-o lumânăreasa. Antoniu a participat fără voie la nașterea pruncului; era Într-una din scurtele lui pauze de scris și se plimba pe acolo.. Primul strigăt de viață al copilașului a fost atât de puternic, Încât toți copacii din cimitir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cum am pornit la început, cu-aceeași foame de-absolut și însetați de aceleași zări. Periprava 1960 Omule-ncotro te duci?! Nu e mâine, de nu-i ieri, orice azi e provizoriu, rătăcind în iluzoriu vei ajunge nicăieri. Nu ai moși, nu ai strămoși, ești ca și o frunză-n vânt, mergi hai-hui pe-acest pământ, ca un om cu ochii scoși. Ai uitat de neam și datini, fugi de sfinți și de biserici, ai prieteni luciferici, vii dar morți, că
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
Aveam o casă, dar era ea oare un „acasă“? se întreabă eroina mea, profesoara Gertrud B., plecată la finele deceniului șapte cu întreaga familie în Germania Federală. Povestea ei mi s-a părut prețioasă și absolut necesară, în economia volumului moșit de Dan și Radu, pentru a reface atmosfera anilor ceaușiști, frustranți pentru toți, dar cu asupra de măsură pentru femei. Dragă Gertrud, care era atmosfera din România și din locul în care trăiai, pe vremea studenției tale? Fac parte din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
ceva atât de caraghios și de ciudat cum era această hoardă de spiriduși. Unii dintre ei aveau înfățișare omenească de la găt până la picioare,dar purtau pe umeri cap de maimuță sau de pisică; alții aveau picioare și urechi de cal; moși și babe chei și sluți alergau de colo, colo ca ieșiți din minți, îmbrăcați în piei de vită, trențuite; unul gonea pe un cal fără frâu, un altul se bălăbănea pe o vacă, altul pe un măgar; alții mișunau pe
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
sau ai da o fugă până jos la Butchers’s Arms. Noaptea e problema. A mai durat șapte ore, timp în care am folosit multe scalpele și clești și galoane de apă fiartă, în cele din urmă să reușim să moșim adevărul. Lumina a răzbătut la suprafață. Am avut parte de vorbărie urâtă și mincinoasă pe săturate. Au fost și pedepse. Nu am lovit-o. Când dai într-o fată, ieși pe o ușă și dintr-o dată totul devine excelent în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de un tânăr uns cu toate alifiile, care ar vinde-o și pe mă-sa ca să ajungă cineva, care știe să vorbească așa cum vorbim noi, să Înțeleagă și Birică și să creadă că el l-a descoperit, că el Îl moșește, că el va salva cultura română, ce naiba... Nu știu, mai bine Întrebați-i pe băieții cu ochi albaștri, ăia fac recensământul. — Ce recensământ, idiotule!? Ia să știi, și mâine să mă cauți! — A, stați așa că am găsit, nici o problemă... a
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
mine, dar un lucru e sigur: toți sunt atât de proști acolo sus, Încât adoră să fie mințiți. Fie ce-o fi, oricum, totul se va duce dracului În câțiva ani. Dar pentru mine va fi o onoare să te moșesc În ale literaturii, În ale filozofiei, de aceea am creat un fond de carte special pentru tine, numai pentru tine, la Biblioteca Județeană. Vei citi cărți la care nimeni de pe aici nu are acces, și Într-un an, când vei
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
În care Își nota gândurile și Începu să scrie. 10 Dimineața de miercuri l-a prins dormind cu capul pe birou, și primul sentiment pe care l-a avut trezindu-se a fost unul de stupefacție: „Cum adică să mă «moșească» pe mine un securist? Să-și moșească iubitul, să-l mo șească până va naște. La dracu’! Mă voi duce la noapte să Îl aștept pe zevzecul ăla și gata. Iar mâine voi cădea la picioarele Ionelei și Îi voi
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
să scrie. 10 Dimineața de miercuri l-a prins dormind cu capul pe birou, și primul sentiment pe care l-a avut trezindu-se a fost unul de stupefacție: „Cum adică să mă «moșească» pe mine un securist? Să-și moșească iubitul, să-l mo șească până va naște. La dracu’! Mă voi duce la noapte să Îl aștept pe zevzecul ăla și gata. Iar mâine voi cădea la picioarele Ionelei și Îi voi spune că o iubesc și că de
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
știe foarte bine, ăăă... l-a transformat pe om în maimuță... ăăă... adică invers vreau să spun!... Fiindcă prin muncă și numai prin muncă putem deveni cetățeni de nădejde ai scumpei noastre patrii, Republica Populară Română!... După cum zice proverbul din moși strămoși... ăăă... Nici muncă fără pâine, nici pâine fără muncă!!... Și ce s-o mai lungim... ăăă... Te felicităm, tovarășe pensionar Dumitrescu, pentru munca pe care ai depus-o... Teodorescu, îl corectă discret Stelian. Da, te felicităm, tovarășe pensionar Teodorescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
cînd Roja le-a trîntit-o în față că știa totul! în acea clipă simțise brusc că nu se mai identifică cu interesele lor și că vrea să treacă într-o altă tabără. În cazul ăsta ce mai cauți tu aici, moșindu-l încă pe domnul Președinte? Ce te mai reține să-ți iei chiar în clipa asta tălpășița și să-l lași baltă, să se descurce singur? — Am înțeles, dar unde mergem pînă la urmă? întreabă Sena pregătindu-se să semnalizeze
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
averea mea în mâinile bărbatului tău, dacă aș găsi la el protecție și un loc printre femeile lui. Aș merge alături de voi ca servitoare și mi-aș face meseria în sud și aș afla astfel ce se știe acolo despre moșit. V-aș servi familia, aș pune cărămizile la nașteri, aș îngriji rănile bărbaților și aș venera-o pe Gula, vindecătoarea, în numele lui Iacob, a spus Inna. L-a mai numit pe tata pe cât de înțelept, pe atât de bun, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Era cu ochii pe el. În acea noapte, Vlad ieși să se plimbe la lumina dulce a lunii. Poate și să mai salveze pe cineva de la ananghie, să dea vreo doi bani unui vagabond nenorocit. Da, Vlad era bogat. Din moși strămoși și prin fire se descurca frumos, fără probleme sau măgării. Dintr-o trăsură ce trecea cu viteză, cu ușile deschise larg, căzu rostogolindu-se Erickson, plin de sânge, cu haina sfâșiată, în ultimul hal. Trăsura, fără vizitiu, goni mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
spre fundurile sălbatice. Câinii rodeau scândurile cotețelor, urlau repezindu-se spre gard, apoi iar se făcea liniște. Lina a născut aproape de Crăciun. Aglaia a chemat-o și pe-a lui Matei, că erau de-o vârstă și se pricepea la moșit. Au întins așternuturile, au fiert apă și au îngrijit-o. Nevasta cârciumarului s-a chinuit până la ziuă și a născut un băiat, o mână de carne, cu ochii lipiți, scâncind. Stere, ostenit de la drumurile lui, s-a sculat, a aprins
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Marile idei izvorăsc din inimă. Omul trebuie să-și spele trupul, nu și creierul. Până la nori, cerul e al meteorologilor. Simplitatea gândirii complică relațiile cu arta. Narcis ne avertizează că, dusă la extrem, și cunoașterea de sine este nocivă. Sinceritatea moșește adevărul. Îi poți învinge pe alții, luptându-te mai întâi cu tine însuți. Ca să știi unde te afli, trebuie să știi unde ai fost. Au friguri tragice cei care au descifrat invizibilul din noi. Încerc să-mi controlez gândurile. Dar
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
moleculă de vin bun un carpe diem stă gata să rupă lanțurile. Singurătatea este bântuită mai întâi de vise. Apoi, de coșmaruri. Lipsa de măsură este iertată doar în zona marilor pasiuni. Viața este o biată paranteză a neantului. Unii moșesc răul, alții avortează binele. Un popor este o sinteză de virtuți și servituți. Dacă s-ar apuca zdravăn de studii, rromii ar înnegri toate topurile muzicale. Alegeți - vă idoli tăcuți ! Cei logoreici plictisesc. Marile orașe și - au golit cerul de
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Pe “M(i)l(o)stiiu B(o)jiiu, Ghedeon, arhiepiscop și mitropolit Sucevei și a toată Moldovlahiia”, care, la 6 aprilie 1717, scrie: “Facem știre cu această rugă a noastră cui să cade a ști, pentru niște urice de moșii ce a dat Păun vameșul mănăstirii sale Clatii, care m(ănă)stire iaste închinată la Xiropotam, la Sfânta Gura... Neștiindu-se la a cui mână sânt, făcut-am această carte de blăstăm asupra cui ar mistui aceste urice sau cine
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
ce naiba! Așa că de o bună bucată de vreme, ne-am concentrat pe Cartea recordurilor și realizările au început să curgă, ne-am făcut remarcați și trecuți în cărțoiul cu pricina, cu cel mai lung cârnat, cel mai mare tort, cei mai mulți Moși Crăciuni hăulind pe stradă, cea mai mare cantitate de fasole cu ciolan, (urmează cică să fie omologate și cel mai mare număr de țigani la suta de locuitori, cel mai mare număr de pupincuriști atestați într-un partid monolitic, ș. a
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
cuvânt: un obiect anume, o situație care putea / nu putea fi schimbată (și care situație? a băiatului care făcuse o prostie și stătea la arest? a fetei care năștea din flori? a babei lui care se dusese să ajute la moșit? a lui Grințu care tot se mai gândea să se transfere În acest sat ca profesor?) sau lumea, lumea pur și simplu? S. Alte scenarii de pace Profesorul Grințu se Întoarce În satul G. De la haltă și până la casa gazdei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Băuse, ce-i drept, vârtos. După ce s-a dat jos din 135 la Moșilor și a luat-o așa prin mâzgă spre Obor, a poposit la birtul din piață, printre ultimii bețivi. De acolo a trecut mai departe spre Ziduri Moși unde a cinstit încă una mică și încă una la colțul cu Doamna Ghica. Și apoi încă una lângă sifonărie, în ultima cârciumă, la marginea orașului. Du-l tu acasă nene, zisese cineva. Dar n-a vrut să-l lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
cu plante medicinale prin masaje, descântece și multe alte procedee. Zavastia a învățat să ajute femeile la naștere și, după un timp, tot satul o știa și îi spunea: Moașa Zavastia, aproape că nu era casă unde să nu fi moșit vreo femeie. Era foarte respectată de toată lumea, chiar și din satele vecine. Era dispensar la Țibănești, dar pentru o siguranță mai mare oameni o luau și pe Zavastia cu ei la dispensar. Anii au trecut și Gheorghe al ei s-
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
a fi de nici un folos nu-i mai mare rușinea? Ar râde de mine. Adicătelea cum m-am încrezut eu - om gospodar - în vorbele unei... vrăjitoare? De fapt nici nu știu ce îi fimeia asta. Îi moașă? Îi vrăjitoare? Dumnezeu știe! Când moșește, îi moașă. Dar când descântă, când dă în bobi, când mai face și de ursită sau mai știu eu ce... Atunci ce-i? Lucru anapoda îi că știe să te facă s-o asculți. Când și-a înfige ochii în
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]