1,897 matches
-
Acasă > Poezie > Pamflet > MOTANUL ÎNCĂLȚAT.. Autor: Valerian Mihoc Publicat în: Ediția nr. 1221 din 05 mai 2014 Toate Articolele Autorului (pamflet) Un motan cam mult prea încălțat Ce sensul vieții zice că l-a aflat, Nu jucând mereu cărți de noroc, Ci ducând la
MOTANUL ÎNCĂLŢAT.. de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1221 din 05 mai 2014 by http://confluente.ro/Valerian_mihoc_1399303963.html [Corola-blog/BlogPost/365940_a_367269]
-
Acasă > Poezie > Pamflet > MOTANUL ÎNCĂLȚAT.. Autor: Valerian Mihoc Publicat în: Ediția nr. 1221 din 05 mai 2014 Toate Articolele Autorului (pamflet) Un motan cam mult prea încălțat Ce sensul vieții zice că l-a aflat, Nu jucând mereu cărți de noroc, Ci ducând la fete flori de busuioc! Când avea o întâlnire era la fast, Mergând cu cizmele-n a lui contrast, Cântând
MOTANUL ÎNCĂLŢAT.. de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1221 din 05 mai 2014 by http://confluente.ro/Valerian_mihoc_1399303963.html [Corola-blog/BlogPost/365940_a_367269]
-
Piși acu încet, invitații tot mai puține, Uluit că nici picioarele nu-l mai pot ține, Dorea numai un pic cu ea să vorbească, Chiar de chitic izbutea doar s-o iubească... Disperat s-a cufundat tare în băutură, Multi motani îl băteau acum pe bătătura, Nu mai speră, mândrie nu mai avea deloc, Si devie așa atlet și cam pe la mijloc.. Credea profund că norocul îi scapără, Râul ce-i venea și potopul ce i se cațără Pe el, dar
MOTANUL ÎNCĂLŢAT.. de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1221 din 05 mai 2014 by http://confluente.ro/Valerian_mihoc_1399303963.html [Corola-blog/BlogPost/365940_a_367269]
-
norocul îi scapără, Râul ce-i venea și potopul ce i se cațără Pe el, dar iată că ea Unică l-a remarcat, Vedea că-i Motanică bun, el s-a deblocat, Pe loc a trecut la ațâțat.. Referință Bibliografica: Motanul încălțat.. / Valerian Mihoc : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1221, Anul IV, 05 mai 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Valerian Mihoc : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare la
MOTANUL ÎNCĂLŢAT.. de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1221 din 05 mai 2014 by http://confluente.ro/Valerian_mihoc_1399303963.html [Corola-blog/BlogPost/365940_a_367269]
-
nu am timp ! Trebuie să-mi pieptăn blana Că s-a dus de-acuma iarna Și tot traiul meu tihnit... Că mi-aștept al meu iubit... Că trebuie să vă spun ă Rodica-a dat un tun: Care are un motan? Mai de rasă , mai grăsan? Să vină să-i liniștească Cea odraslă pisicească... Ce să zic? Kiki-i răspunde. Eu nu am umblat niciunde. C-am avut pe-aici pe-aproape Un motan de nu se poate. Maiestos, nevoie mare Ei
POVESTEA PISICILOR NOASTRE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 253 din 10 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Povestea_pisicilor_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/341241_a_342570]
-
Rodica-a dat un tun: Care are un motan? Mai de rasă , mai grăsan? Să vină să-i liniștească Cea odraslă pisicească... Ce să zic? Kiki-i răspunde. Eu nu am umblat niciunde. C-am avut pe-aici pe-aproape Un motan de nu se poate. Maiestos, nevoie mare Ei, de la balcon mai sare Nimerește câte-o groapă. Ca pe-aici la noi se sapă. Da-i frumos ! și-am fost la el Să mă liniștesc nițel... Îl cunosc tu, că mi-
POVESTEA PISICILOR NOASTRE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 253 din 10 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Povestea_pisicilor_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/341241_a_342570]
-
mai terminați! Că de dracu' o să dați ! Nu vă spun eu lui mămica? Hei, ia fă-te-ncoa' , Rodica ! Ia, trage-le peste guri La astea că-s în călduri. Că știu eu că astea mari Când le vine de motani Nu mai văd, nu mai aud. Mănâncă doar pește crud Nu sunt eu de anvergură Dar le trag o-njuratură Că-s pervers...așa se poartă. Zi-se... și-adormi îndată. Asta e povestea lor, Povestea pisicilor... O poveste pentru copii
POVESTEA PISICILOR NOASTRE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 253 din 10 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Povestea_pisicilor_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/341241_a_342570]
-
și de locomoție... Prin urmare, de ce unele minorități sexuale sunt ok, iar altele, nu, de ce unele comportamente au devenit acceptabile, iar altele sunt în continuare ofensatoare și de domeniul psihiatriei? De ce dorința lui X de-a se căsători cu un motan e anormală, dar dorința lui Y de a-și schimba sexul a devenit firească? Recunosc că nu m-aș simți în largul meu în prezența unui cuplu de homosexuali care s-ar săruta pasional în fața mea, dar a trăi într-
De ce Conchita, cu barbă şi rochie mulată de seară, e ok, dar să te plimbi în slip prin Piaţa Romană nu e? by https://republica.ro/de-ce-conchita-cu-barba-si-rochie-mulata-de-seara-e-ok-dar-sa-te-plimbi-in-slip-prin-piata-romana-nu-e [Corola-blog/BlogPost/338504_a_339833]
-
puteam lăsa să mori în locul meu! ... În acea secundă, securea se abătu asupra gâtului său. Curcanul înțelese: cocoșul se prefăcuse că este bolnav, în ogradă. Simțea că i se face rău. Se retrase după poiată și-și plânse îndelung prietenul. MOTANUL ȘUȘUREL Soarele abia atinse cu razele sale călduțe cântecele păsărilor, când Șușurel și-a dezbrăcat ochii de pleoape, apoi și i-a prins în dansul luminii. Era neliniștit, fiindcă umbra i se lipise de vârful cozii și, vrând-nevrând, trebuia s-
POVESTIRI PENTRU COPII de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1914 din 28 martie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1459153401.html [Corola-blog/BlogPost/366100_a_367429]
-
o să fii cel mai puternic din ogradă. Pisica îi linse căpșorul zburlit de frică, apoi începu să-i toarcă un cântec de leagăn. Șușurel adormi. Se visă stând într-un tron sclipitor. De o parte și de alta, șiruri de motani înarmați până-n dinți îl păzeau, iar în fața sa stăteau câinele și cocoșul, în genunchi, cu ochii în pământ, îmbiindu-l fiecare cu o tavă plină de șoricei și păsărele. Deschise leneș ochii. Deasupra sa, mustățile mamei se întindeau ca un
POVESTIRI PENTRU COPII de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1914 din 28 martie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1459153401.html [Corola-blog/BlogPost/366100_a_367429]
-
sătenii răsar pe ulițe și se adună pe maidanul cu trei fântâni din fața casei lui Mihai Carp. Și, ca să fie chiar ca-n poveștile uitate/pierdute ale copilăriei și vremurilor de atunci, fiecare-și ia și cățel, și purcel, și motan, și bunic, și găină, și rață, și gâscă, și vacă, și vițel...Și nu rămâne nimic și nimeni acasă. Și toți și toate poartă veșminte curate, suflete proaspete, pantofi văcsuiți, seriozitate și hotărâre pe chipuri. Și măgăoaia satului umblă din
Situaţie de urgenţă pe maidanul cu trei fântâni (I-IV) by http://balabanesti.net/2013/12/29/situatie-de-urgenta-pe-maidanul-cu-trei-fantani-i-iv/ [Corola-blog/BlogPost/339998_a_341327]
-
amurg pe faleză nici urme de pași Cules de gutui- primul an fără mama plecată de-aici Lungi șiruri de ciori tăind cale prin burniță zboară niciunde Leandrul bunicii- lumina fulgerului foarte aproape După furtună printre crinii în floare singur motanul Miez de Cireșar- pe turla bisericii poposind îngeri Cântec de greier captiv într-o lacrimă- taina unei nopți (II) O crizantemă în cerdacul verii vestește toamna Bruma toamnei pictează pe ram de migdal soare auriu Parfum de gutui- pe drum
HAIKU de GENŢIANA GROZA în ediţia nr. 707 din 07 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_gentiana_groza_haiku_gentiana_groza_1354870333.html [Corola-blog/BlogPost/351679_a_353008]
-
cunoscuților, cu atât mai puțin a verișoarei sale. Ar fi vrut numai ca Renée să fi înțeles. Avea să discute cu ea când va fi mai destinsă, mititica... Răsăritul soarelui o surprinsese privind în gol. Din starea asta o scosese motanul. Își cerea drepturile lui: pieptănatul de dimineață și mâncarea. Parcă impulsionată, Mira își încheie confruntările cu ego-ul, inspiră adânc, începându-și ziua, într-adevăr zorind să li se alăture celorlalți inserați în șuvoiul stradal, să zăgăzuiască derularea la infinit a
CAPITOLUL 10 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1836 din 10 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1452412549.html [Corola-blog/BlogPost/375074_a_376403]
-
mai rotundă. Ea se războia cu trufașii cocoși, care călcau țanțoși prin curte și nu lăsau în pace amărâtele găinușe să-și culeagă în tihnă grăunțele, că doară de la ele era cel mai mult folos! Iată, trecu prin curte și motanul Tigran, motan viclean, necioplit, mare hoțoman, care cam urmărea puicuțele cele tinere, sau puișorii proaspăt ieșiți din găoace. Îi va arăta ea lui, să nu-l mai prindă prin curte, că-i rupe picioarele! Avea ea o socoteală mai veche
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
Ea se războia cu trufașii cocoși, care călcau țanțoși prin curte și nu lăsau în pace amărâtele găinușe să-și culeagă în tihnă grăunțele, că doară de la ele era cel mai mult folos! Iată, trecu prin curte și motanul Tigran, motan viclean, necioplit, mare hoțoman, care cam urmărea puicuțele cele tinere, sau puișorii proaspăt ieșiți din găoace. Îi va arăta ea lui, să nu-l mai prindă prin curte, că-i rupe picioarele! Avea ea o socoteală mai veche cu el
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
porumbel, îl prinse de coadă, apoi de-un picioruș, și trăgea tare de el, mai-mai să-l dovedească. Mare noroc avu porumbelul, căci ea zări la timp pățania, sări în ajutorul lui, și așa scăpă bietul de el de răutatea motanului! - Biet puișor, hai vino la fetiță să vadă ce ai la picioruș! A, ți-e frică de mine? Nu, puiul mamei... Vino să văd ce ai, că nu-ți fac nimic! Să vadă Roxette ce ți-a făcut urâtul și
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
venea ca o săgeată în jos, ajungând chiar în dreptul ei. Fâlfâi bucuros din aripi, apoi se așeză cuminte în palmele ei, întinse spre el. Așa va face de-acuma în fiecare zi, când Roxette va ieși în curte. De-atunci, motanul nu mai era prieten cu ea, și o ocolea temător, să n-o întâlnească, știind ce-l așteaptă... Spre prânz, Roxette își extindea vizitele în alte spații ale generosului castel. Mai încolo, peste două garduri, lângă râu, acolo unde sălciile
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
la marginea râului, încă luminat de aurora cerului la asfințit, cum se apropie ceva negru, ca un rădvan mare. Mai văd cinci călăreți cu arme care se furișează. Aștept, aștept... Ce greu trec clipele! Dar ce văd chiar în geam? Motanul Tigran!! Tu aici, nesuferitule!? De ce ai venit? Văd că porumbelul nu se mai teme de tine? Ce e, motanule? Te uiți la mine? Văd o funie ușoară legată de gâtul tău! Ești tu salvatorul meu? Hai să deschid geamul! Însă
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
Mai văd cinci călăreți cu arme care se furișează. Aștept, aștept... Ce greu trec clipele! Dar ce văd chiar în geam? Motanul Tigran!! Tu aici, nesuferitule!? De ce ai venit? Văd că porumbelul nu se mai teme de tine? Ce e, motanule? Te uiți la mine? Văd o funie ușoară legată de gâtul tău! Ești tu salvatorul meu? Hai să deschid geamul! Însă nu se deschide, având zăbrele mari... Dar hai să sparg geamul, să pot ieși. Am spart doar într-un
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
sparg geamul, să pot ieși. Am spart doar într-un colț... Citesc un bilețel adus de porumbel, în cioc: „Leagă funia de zăbrelele geamului”! Încerc să fac asta. De-abia pot scoate mânuța prin geam, să pot dezlega funia de pe motan, și s-o leg de grilaj. Acum stau și aștept minunea. Văd cum o forță mare trage de grilaj, care imediat zboară, cu geam cu tot! Aerul rece năvălește în încăperea insalubră în care am stat atâtea zile. Iată, porumbelul
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
aștept minunea. Văd cum o forță mare trage de grilaj, care imediat zboară, cu geam cu tot! Aerul rece năvălește în încăperea insalubră în care am stat atâtea zile. Iată, porumbelul apăru din nou, cu un alt bilet în cioc: “Motanul îți aduce iar funia la geam. Leag-o strâns de după patul din cameră, apoi cobori alunecând ușor pe funie!” Tocmai așa făcu, biata Roxette! Cu frică în suflet, coborî pe funie, până ajunse pe iarbă, în afara turnului. Acolo o așteptară slugile
PORUMBELUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1691 din 18 august 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1439897804.html [Corola-blog/BlogPost/372256_a_373585]
-
Acasa > Poeme > Constiinta > MOTANUL IOACHIM (NELĂMURIREA LUI ANDREI) Autor: Mihaela Oancea Publicat în: Ediția nr. 1313 din 05 august 2014 Toate Articolele Autorului Cu ai ei galbeni conduri, Toamna saltă prin păduri; Ioachim stă pe-un buștean, Privind la Andrei cu-alean. Puștiul, de
MOTANUL IOACHIM (NELĂMURIREA LUI ANDREI) de MIHAELA OANCEA în ediţia nr. 1313 din 05 august 2014 by http://confluente.ro/mihaela_oancea_1407236420.html [Corola-blog/BlogPost/344170_a_345499]
-
cramă; Se fac gemuri și dulcețuri, Se pun în borcan verdețuri; Păsările cântă rar În păduri de chihlimbar. Anotimpurile știu Cum să-mbrace-un anteriu, Când să vină, când să plece, Legii firii să se plece.” Mihaela Oancea Referință Bibliografică: Motanul Ioachim (Nelămurirea lui Andrei) / Mihaela Oancea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1313, Anul IV, 05 august 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Mihaela Oancea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul
MOTANUL IOACHIM (NELĂMURIREA LUI ANDREI) de MIHAELA OANCEA în ediţia nr. 1313 din 05 august 2014 by http://confluente.ro/mihaela_oancea_1407236420.html [Corola-blog/BlogPost/344170_a_345499]
-
de la plimbarea de seară. După schimbul de amabilități, aceștia o puseră în temă cu noutăți din viața lor, încât Mira se bucură tare mult că-i întâlnise, că avuseseră cine să-i asculte. Ajunsă în fața apartamentului, auzi mieunatul nerăbdător al motanului. Descuie cât putu de repede, făcând să cânte cheile. Intră degrabă, cercetând vreun motiv material care să-l fi determinat pe motan la jelania făcută. Nu găsi nimic, dar, la capătul pregătirilor pentru noapte, conchise: Îi era dor de mine
CAPITOLUL 7 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1815 din 20 decembrie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1450596731.html [Corola-blog/BlogPost/362377_a_363706]
-
tare mult că-i întâlnise, că avuseseră cine să-i asculte. Ajunsă în fața apartamentului, auzi mieunatul nerăbdător al motanului. Descuie cât putu de repede, făcând să cânte cheile. Intră degrabă, cercetând vreun motiv material care să-l fi determinat pe motan la jelania făcută. Nu găsi nimic, dar, la capătul pregătirilor pentru noapte, conchise: Îi era dor de mine?! Întrebarea absolut retorică se lăsă ca un stor plăcut, închizând-o pe Mira în baldachinul nocturn al viselor. Referință Bibliografică: Romanul LEGĂTURA
CAPITOLUL 7 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1815 din 20 decembrie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1450596731.html [Corola-blog/BlogPost/362377_a_363706]