912 matches
-
universală sau Istoria în tablouri (1883). În „Literatorul” i-a apărut o suită de Studii literare, reproduse în două volume (1892-1893). Didactice, greoaie, dar dovedind o bună cunoaștere a culturii antice, studiile judecă literatura vremii în raport cu idealul clasic al criticului: naturalismul e acuzat că anulează prin întâmplător caracterul de generalitate al artei (Frumos, grațios, sublim), parnasianismul este respins, întrucât excesul formal ar anula mișcarea ideii și „simțământul” (Despre poezia descriptivă). F. utilizează noțiuni și definiții din Buffon, teoretizează asupra apropierii dintre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287029_a_288358]
-
să se organizeze într-o simultaneitate. Un fel de muzică pictată, de timp fără încetare convertit în spațiu” (D. Țepeneag); „Creația literară onirică, la fel cu cea picturală, nu este decalcul, filmarea unui vis (ne-am afla atunci în fața unui naturalism à rebours), ci dimpotrivă, investigarea imaginii reale cu acea forță reactivă visului, pentru a fi folosită ca unealtă de investigare până în clipa așezării potrivit - am spus - unei legislații la cheremul autorului, într-un grup sintagmatic menit a genera aievea o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288537_a_289866]
-
în profunzimea lui" (zice Elvira Sorohan), denotă o viziune părtinitoare, specifică judecății de gust, subiectivă în esență, și nu celei de valoare. Dar la fel de părtinitor a fost și gustul literar al celor mai importanți critici români, de la Maiorescu (care respingea naturalismul, căutând în lectură o formă de fericire) și Ibrăileanu (pentru care literatura cu adevărat valoroasă nu trecea de pragul celui de-al nouăsprezecelea veac), până la Călinescu (cel ce vedea în cultură o formă de sănătate, la fel ca ilustrul său
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
încep să scrie Emil D. Fagure, Th. Cornel, C. Al. Ionescu-Caion și A. Steuerman. Și profilul revistei se modifică, apar mai des articole politice, se continuă campaniile antidinastice ale „Adevărului”. Caion este autorul unor articole în care se ocupă de naturalism sau de simbolism, socotindu-l o etapă de degenerescență a literaturii, Emil D. Fagure scrie cronici dramatice, C. Mille este semnatarul rubricii „Săptămâna”, în care comentează aspecte ale vieții politice sau culturale. Se traduce din George Sand, Leconte de Lisle
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285185_a_286514]
-
natură". Conceptul omului natural a constituit instrumentul pătrunzătoarei critici pe care Rousseau o întreprinsese împotriva societății și culturii feudale. În efectele acestei critici, îndreptată contra unui regim care făcea din om sclavul prejudecăților de tot felul, deslușim fața adevărată a "naturalismului" rousseauist. Emil nu reprezintă schița educației unui sălbatic, ori a unui om în străfundul pădurilor, ci a unui "om natural", format pentru o altă societate"122. Rousseau subliniază foarte clar această diferență, parcă prevăzînd criticile care i se vor aduce
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
extraordinară. Émile a fost cea mai influentă lucrare din domeniul educației după Republica lui Platon. Confesiuni a reprezentat cea mai importantă lucrare autobiografică de la aceea a Sfîntului Augustin încoace. Reveriile unui hoinar singuratic a jucat un rol semnificativ în dezvoltarea naturalismului romantic, iar Contractul social s-a dovedit a fi una dintre cele mai importante lucrări din domeniul teoriei și practicii politice. Încercînd să explice de ce Rousseau fusese atît de contestat și de puțin înțeles de către contemporanii săi, Claparède afirmă că
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
a susținut ideea solidarității naționale a românilor, pregătind astfel Marea Unire din 1918. Publicația își păstrează orientarea culturală și politică până la încetarea apariției, în 1940 (când extrema dreaptă ajunsese la putere), și anume naționalismul democrat în viața publică, realismul și naturalismul în literatură, raționalismul în filosofie, o critică literară promovând în primul rând valorile etice și etnice. Colaborează în special scriitori tradiționaliști, care sunt prezenți și în paginile unor reviste precum „Sămănătorul”, „Viața românească” și „Gândirea”, dintre care unii își vor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288392_a_289721]
-
altul retras în umbră, crâncen, drept și cu o voință de fier, care îi ajută să ia de fiecare dată viața de la început. Adesea personajele devin simboluri: Întemeietorul, Stoicul, Schimnicul, Conștiința, Eroarea. Ultimele nuvele ale lui V. indică orientarea spre naturalismul psihologic, cu accentul pe întâmplări dramatice, pe destine și cazuri de conștiință. SCRIERI: Vânt și lumină, pref. Vladimir Beșleagă, Chișinău, 1974; Maria, Chișinău, 1977; Inele de iarbă, Chișinău, 1981; Întoarcerea cailor, Chișinău, 1982; Râul și frunza, Chișinău, 1982; Omul din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290558_a_291887]
-
a ilustratorului față de text, atitudine reflectată printr-o reprezentare excesiv de mimetică și detaliată a realității: Aici nu este voba numai de un desen minuțios sau de exces de amănunte. Nu este vorba numai de reproducerea fidelă a naturii 10. Dincolo de naturalismul reproducerii, al doilea factor care poate influența expresivitatea unei ilustrații este schematismul acesteia, născut din "diletantism sau necunoașterea desenului"11. A doua exigență în ilustrarea unei cărți este ritmul. Ion Frunzetti vorbește despre necesitatea unei cadențe emoționale a ilustrației, asemănătoare
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
poeme dramatice, preluând simbolistica permanenței și a continuității, a trăirii demne, în spiritul firescului și al codului axiologic al neamului. Deficitul de substanță dramatică și stângăciile bat însă la ochi. Având o structură și o atmosferă baladescă și mizând pe naturalismul scenelor și al evenimentelor care aduc unele accente polemice, în contratimp cu scenele ideologizante, aceste piese au reprezentat un moment important în viața teatrală basarabeană, cu deosebire prin montările lui Veniamin Apostol. În scenă era adus un material de viață
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288058_a_289387]
-
cu o jumătate de oră, ședința începe aproape fără asistență; este reprogramată. Au vorbit despre Freud neurologi și psihiatri notorii, dar și H.H. Stahl (Sociologia freudiană), Mircea Vulcănescu (Psihologia maselor și freudismul), Alex. Mironescu (Originea literară a ideilor freudiene în naturalism și simbolism), I. I. Cantacuzino (Perspectiva integratoare a freudismului); s-a remarcat Mircea Eliade, care a interpretat doctrina lui Freud prin monismul veterotestamentar; cucerit, Emil Cioran a revenit să-l asculte la una din cele trei reluări. Vorbind despre Chaplin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286517_a_287846]
-
de la 15 ianuarie la 1 aprilie 1881. Într-un Prospect din primul număr redactorii reliefau necesitatea răspândirii informațiilor științifice, în scopul înlăturării prejudecăților și superstițiilor. De aceea, în revistă au și fost incluse unele articole de popularizare a științei. Influența naturalismului este evidentă în toate colaborările apărute la partea literară. A. Lupu-Antonescu publică schițe după rețete naturaliste, pe care încearcă să le respecte și unii autori de versuri, precum C. C. Pleșoianu. I. Găvănescul scrie meditații ori versuri de dragoste. Tot el
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289930_a_291259]
-
la partea literară. A. Lupu-Antonescu publică schițe după rețete naturaliste, pe care încearcă să le respecte și unii autori de versuri, precum C. C. Pleșoianu. I. Găvănescul scrie meditații ori versuri de dragoste. Tot el semnează și primele pagini teoretice asupra naturalismului (Scrisori către un amic din Paris), în care se declară adeptul opiniilor lui Émile Zola și adversar hotărât al „criticii clasice”. Fără a încerca totuși să realizeze un nou tip de critică, întemeiată pe datele științelor, alți colaboratori ai revistei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289930_a_291259]
-
de însemnări cu valoare de document pentru istoria mișcării socialiste românești. Pentru N., finalitatea instructivă și educativă a literaturii este esențială. Așa se explică inaderența la romantism, privit ca o orientare generatoare de iluzii și artificialitate, dar și admirația față de naturalism, recomandat pentru interesul, important în ordine ideologică, pe care îl acordă mediilor sociale noi (Ce scriem!). Opțiune destul de laxă, de vreme ce „metoda experimentală” este înlocuită de umanitarism și sentimentalism, mod structural al perspectivei din scrierile ei literare. În acest fel este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288345_a_289674]
-
toate compartimentele propuse de G. Călinescu, pune literatura română de la 1830 la 1862 sub semnul competiției dintre clasicism și romantism. Acolo unde G. Călinescu descoperă „micul romantism” (Barbu Delavrancea, I. Al. Brătescu-Voinești), discipolul său află o pendulare între clasicism și naturalism, asociind la această tendință și pe Duiliu Zamfirescu. C. Dobrogeanu-Gherea deschide capitolul „naturaliștilor umanitari”, iar St. O Iosif anunță „revirimentul romantismului”, altă formulă pentru a numi pe sămănătoriști. Autorul evită terminologia lui E. Lovinescu (sămănătorism, poporanism, tradiționalism), cum o evitase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288825_a_290154]
-
energici și imaginativi nu sunt recunoscuți și încurajați" (14). Această mică divagație a lui Garland este importantă pentru că el este unul din teoreticienii importanți ai mișcării literare naturaliste și Crumbling Idols una din tribunele principale ale mișcării (Pizer Realism and Naturalism 55). Mai mult, cu un an înainte, în 1893, izbucnise o ceartă transatlantică între New York Herald și Pall Mall Gazette despre locurile în care jurnalismul ar putea fi literatură. Spectator, una din gazetele britanice de frunte, încearcă să ofere sprijin
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
a ridicat jurnalismul literar narativ. Nașterea lui a avut loc ca o formă de rezistență împotriva unora din curentele intelectuale principale ale perioadei, între care este inclusă și încercarea de a structura cu metode științifice practicarea jurnalismului, apariția realismului și naturalismului literar și în cele din urmă influența difuză a pozitivismului de la finalul secolului al XIX-lea. Apoi, voi examina fundamentul teoretic pentru a putea caracteriza discursul ca o formă de "roman", cum o numea Bakhtin, care rezistă fără eforturi exhaustivității
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
din perioada de după Războiul Civil. Motivul poate fi găsit în schimbarea atitudinii în cadrul mișcării care sprijinea literatura realistă, și produsul ei următor, literatura naturalistă, mai ales că ultima a influențat pe mulți din cei care au promovat jurnalismul literar narativ. Naturalismul a avut întotdeauna o strânsă legătură cu jurnalismul văzut într-o perspectivă mai largă. Așa cum notează June Howard, "naturalismul combină un grup de mesaje generice de o complexitate particulară, incluzând... importanta formă a documentarului care tocmai se năștea... Aproape toți
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
produsul ei următor, literatura naturalistă, mai ales că ultima a influențat pe mulți din cei care au promovat jurnalismul literar narativ. Naturalismul a avut întotdeauna o strânsă legătură cu jurnalismul văzut într-o perspectivă mai largă. Așa cum notează June Howard, "naturalismul combină un grup de mesaje generice de o complexitate particulară, incluzând... importanta formă a documentarului care tocmai se năștea... Aproape toți naturaliștii americani, au lucrat de fapt ca ziariști într-un moment sau altul al carierei lor. Această latură biografică
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
de jurnalistă literară narativă, dar și de la mamă la fiu - Rebecca Harding Davis, al cărei fiu, Richard, a devenit corespondent, jurnalist literar narativ și autor de romane istorice, a fost autoarea unui manifest timpuriu al realismului și al urmașului său, naturalismul, mai înainte ca această mișcare literară să fie anunțată de Howells în anii '70 ai secolului al XIX-lea. Este un manifest care anticipează nu numai realismul/naturalismul dar și, ceea ce e remarcabil, jurnalismul de investigație și cel literar narativ
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
a fost autoarea unui manifest timpuriu al realismului și al urmașului său, naturalismul, mai înainte ca această mișcare literară să fie anunțată de Howells în anii '70 ai secolului al XIX-lea. Este un manifest care anticipează nu numai realismul/naturalismul dar și, ceea ce e remarcabil, jurnalismul de investigație și cel literar narativ mai înainte ca aceste genuri să se structureze și să capete o formă înfloritoare. Pe numele de fată Rebecca Harding, ea a scris Life in the Iron-Mills - Viața
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
naturaliste erau de mult folosite în formele narative nonficționale - inclusiv în jurnalismul literar narativ premodern. Acesta chiar precede romanul modern, care și-a împrumutat tehnici atribuite realismului de la narațiunile nonficționale timpurii. În tot cazul, articularea literaturii realiste și mai târziu naturalismul au fost termeni importanți pentru impunerea unui model critic. Naturalismul, în mod special, cere o analiză în care lumea materială va fi dictată "în transcripție". Poate nu va fi surprinzător că naturaliștii vor conchide că analizând lumea materială fără să
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în jurnalismul literar narativ premodern. Acesta chiar precede romanul modern, care și-a împrumutat tehnici atribuite realismului de la narațiunile nonficționale timpurii. În tot cazul, articularea literaturii realiste și mai târziu naturalismul au fost termeni importanți pentru impunerea unui model critic. Naturalismul, în mod special, cere o analiză în care lumea materială va fi dictată "în transcripție". Poate nu va fi surprinzător că naturaliștii vor conchide că analizând lumea materială fără să se țină seama de perspectiva morală, rezultatul va fi că
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Garland nu numai că pune în față subiectivitatea scriitorului dar răstoarnă și tendința curentului principal jurnalistic care era factual și obiectiv și care în efortul său de obiectivizare încerca să nege sau să neutralizeze subiectivitatea. Comentariile lui Garland relevă un naturalism care și-a propus pentru sine însuși, în cele din urmă, un scop imposibil de atins, nu numai pentru că lumea este indeterminată dar chiar și pentru că subiectivitatea sau amintirile impresioniste despre lume trebuie să fie în alegerea lor subiectivă indeterminate
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
pentru că lumea este indeterminată dar chiar și pentru că subiectivitatea sau amintirile impresioniste despre lume trebuie să fie în alegerea lor subiectivă indeterminate. Așa cum nota Donald Pizer, "în Crumbling Idols Garland folosește termenii de impresionism și de veritism interșanjabil" (Realism and Naturalism 93). Deci adevărul veritismului este legat de subiectivitatea impresiei. În articolul din Scribner's rolul subiectivității este reflectat în "alegerea aleatorie". Așa cum remarca fizicianul Werner Heisenberg, "ceea ce noi observăm nu este natura însăși ci natura expusă metodelor noastre de cercetare
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]