708 matches
-
astfel de analiză surprinde În mod inevitabil dinamica unei societăți provinciale, cum era cea ieșeană, nivelul de dezvoltare economică și gradul de urbanitate, dar și disputele politice locale Între putere și opoziție, reflectate În discursul public și preluate de presa oficioasă. Organizarea festivităților de la Iași, din toamna lui 1897 a debutat prin desemnarea de către Consiliul Comunal a unei comisii compusă din consilierii Ed. Ghica, N. Cozadini, col. P. Botez, prefectul județului, prefectul de poliție și directorul Serviciului tehnic comunal, care avea
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by I. NISTOR () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1283]
-
, cotidian politic apărut la Iași între 26 noiembrie 1880 și 31 martie 1888. Oficios al Partidului Național Liberal, L. înlocuiește gazeta „Ștafeta” (1878-1880) și e condus, până în 1884 (când va scoate „Lupta”), de G. Panu, cu o întrerupere în 1881, tânărul politician și scriitor devenind atunci șef de cabinet la Ministerul de Interne. Din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287796_a_289125]
-
capăt unei extraordinare dezlănțuiri de șovinism. „Medicii sabotori” sunt eliberați și repuși în funcții. Dar va trebui să se aștepte anul 1961 pentru ca poetul Evtușenko să-și poată publica poemul său Babi Yar. Perioada poststalinistă se caracterizează printr-o politică oficioasă de discriminare în sânul cadrelor superioare din PCUS, din Armata Roșie*, din guvern, din corpul diplomatic, din învățământul superior etc. Războiul israeloarab din 1967 duce la ruperea relațiilor diplomatice cu statul Israel și la dezlănțuirea propagandei antisioniste. în paralel, prinde
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
singur liant este interesul american imediat. Aceasta se încadrează bine în ceea ce se numește "gîndire unică" sau "gîndire nulă" (Gilles Deleuze). Dar putem oare vorbi cu îndreptățire despre un nou pericol fascist, sau toate acestea nu sunt decît niște "bushisme"? Oficiosul neoconservator american The Weekly Standard, ca și cotidianul britanic The Independent utilizează frecvent termenul de "fascism islamic". Este deci radicalismul islamic contemporan unul de tip fascist? Nu, răspunde franțuzescul Le Monde diplomatique (nov. 2006). De ce? Din mai multe motive. În
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
cu pagini memorabile despre Constantin Brâncuși, Șt. Luchian, Th. Pallady. Redactor la „Steagul” (1915-1916, 1918), director, împreună cu Gala Galaction, al săptămânalului „Cronica” (1915-1916), subvenționat de Al. Bogdan-Pitești, susține ideea neutralității României. Rămas în capitala ocupată de armata germană, publică în oficiosul „Bukarester Tageblatt”-„Gazeta Bucureștilor” (1917-1918; articole politice, prezentări de spectacole, semnate T.A., A ori Sigma), în „Scena” (1918) și „Renașterea” (1918). Procesul intentat unui număr de 24 de ziariști (între ei, I. Slavici) pentru colaboraționism, în februarie 1919, duce
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
LITERAR, supliment al ziarului „Românul” apărut la București, săptămânal, între 14 ianuarie și 5 august 1891 și de la 7 februarie la 20 iulie 1893. Un „club” literar condus de Vintilă C.A. Rosetti îi reunea, în anii 1890-1891, pe colaboratorii oficiosului liberal. Pentru a face cunoscută activitatea cercului s-a editat R.l., prin transformarea numărului de duminică al „Românului” într-o publicație de beletristică. Paginile consacrate politicii sunt înlocuite cu o succintă rubrică de știri și un rezumat al evenimentelor din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289357_a_290686]
-
avut rezerve serioase. A fost un democrat convins și un adversar al exceselor de ordin politic și social, atitudini vizibile în colaborările sale de mai bine de un deceniu la „Adevărul literar și artistic”. Și-a afirmat, chiar într-un oficios al extremei drepte, „Cruciada românismului” (1935), principiile umanitariste și spiritul tolerant. Dorind să asigure o răspândire mai mare a literaturii române peste hotare, a înființat în 1938 o altă revistă, „Ronsard”. Romancier de vocație nu a fost B., cu toate că se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285651_a_286980]
-
Republica Coreea. În condițiile anului 1988 și ale "necesității întăririi solidarității țărilor socialiste". asemenea pași (prea mari ?) nu au fost deloc agreați de către autoritățile de decizie din România, fapt dovedit și prin preluarea de către cotidianul "Scânteia" din 21 septembrie 1988, oficiosul Comitetului Central al Partidului Comunist din România, a unui amplu articol din ziarul "Nodon Shinmun"(organ al Comitetului Central al Partidului Muncii din Coreea), în care hotărârea Ungariei de a stabili relații diplomatice cu Republica Coreea era taxată ca un
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
direcția unificării Coreei. O poziție mai elaborată față de stabilirea de relații diplomatice cu Republica Coreea de către fostele țări comuniste fără a face însă nominalizări a fost exprimată în articolul redacțional "Ce urmărește politica (n.a. Republicii Coreea) față de Nord", publicat în oficiosul Partidului Muncii din Coreea, cotidianul "Nodon Shinmun" la 31 martie 1990, respectiv la mai puțin de 24 de ore de la anunțarea, prin mijloacele de informare în masă, a știrii cu privire la stabilirea relațiilor diplomatice între România și Republica Coreea. În articol
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
autoritățile din R.P.D. Coreeană promovau și apărau principiile respectării independenței și suveranității naționale, ale neamestecului în treburile interne, ale dreptului tuturor statelor de a își hotărî singure soarta etc. Surprizele s-au ținut lanț. La 23 august, cotidianul "Nodon Shinmun", oficiosul Comitetului Central al Partidului Muncii din Coreea, a publicat un articol redacțional intitulat " Lecția Istorică din Cehoslovacia", care prezenta de fapt poziția oficială în această problemă. Printre altele, în articol se arăta că "In Cehoslovacia socialismul a fost amenințat de
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
ale NATO și Tratatul de la Varșovia, unde erau evocate posibile agende ale Conferinței. În plus, la diferite manifestări științifice, simpozioane, colocvii, seminarii etc. politicieni, cercetători, diplomați exprimaseră o multitudine de idei, dintre care unele se bănuia că sunt cel puțin oficioase. Ne așteptam, pe baza studierii acestor sugestii publice, dar mai ales a informărilor misiunilor noastre diplomatice, la dezbateri furtunoase în definirea ordinei de zi a forumului european. 4. În consultările noastre, la nivel de experți din ministerele de externe, ne-
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
eseuri, interesându-se de problema criticei, atingând felurite puncte de estetică poetică.”3 Divinul critic încheie cu sfaturi didacticiste: „În aplicări, eseistul va avea de reexaminat unele opinii prea cordiale ori prea reticente, precum va trebui să-și corecteze stilul oficios.”4 Optica rămâne neschimbată în Compendiu.5 Șerban Cioculescu a fost prietenul de o viață al lui Vladimir Streinu. O prietenie exemplară, statornicită între cei doi intelectuali eminenți, care nu s-au lăsat niciodată orbiți de sentimente atunci când a fost
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
sociale (acțiunea, câtă e, are loc exclusiv în România, în dezolanta provincie universală a României comuniste, toate personajele au nume românești) nu exclud corespondețele stranii între elementele naturii, sentimente și oameni. Este consemnată cronica neagră a regimului, nicicând apărută în oficioasele de stat și de partid, cum ar fi fuga în Iugoslavia prin traversarea Dunării și împușcăturile care se auzeau noaptea, filajul sau urmărirea pe stradă a elementelor "dușmănoase", soarta femeilor de la fabrica de pantofi sau de ... sârmă, din școli etc.
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
ÎNFRĂȚIREA, publicație apărută la Cluj, zilnic, între 1 august 1920 și 31 ianuarie 1925, apoi între 30 aprilie 1946 și 24 august 1947. Ca oficios al Partidului Liberal pentru Transilvania, Î. joacă rolul pe care îl avea cotidianul „Patria” (Sibiu, Cluj) pentru național-țărăniști. Articolul-program cheamă toate clasele Transilvaniei la „solidaritate socială” și „înfrățire”. În paginile publicației vor semna I.G. Duca, Vintilă I. Brătianu, Al. Lapedatu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287552_a_288881]
-
circumstanță, de atitudinea echivocă a celor trei „Curți nordice” față de planurile de independență. De remarcat că demersurile lui Carol I coincid cu o nouă campanie declanșată În cotidianul Pressa, ce era apreciat de girantul Consulatului francez la București ca „organ oficios al Cabinetului și al Curții” <ref id="17"> 17 Independența României În conștiința europeană, doc. nr. 19, p. 141.</ref>. Opoziția constantă a Imperiului otoman, În privința recunoașterii dreptului României de a Încheia convenții comerciale cu Puterile străine, a stârnit reacția
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SORIN LIVIU DAMEAN () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1251]
-
de peste o sută. Societatea își mai propunea organizarea de demonstrații publice la locurile istorice, lecturi și disertații etc., acționând și în plan politic, pentru eliberarea de sub dominație străină a provinciilor românești și unirea lor cu Țara. În aprilie 1870 apare oficiosul „Foaia Societății Românismul”, care continuă până în august 1871. Colegiul de redacție era format din B. P. Hasdeu, G. Dem. Teodorescu, Gr. G. Tocilescu, N. V. Scurtescu ș.a. Fiind concepută ca o revistă „pur literară”, va ilustra totuși programul mai larg al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289769_a_291098]
-
n-ai găsit altă cale de contracarare a acțiunilor muncitorești decât cu violență. S-au operat 13 arestări imediate și ulterior încă 31, ceea ce în total însemnau 44 de persoane , ce vor fi aduse în fața instanțelor. În ziarul ”Lupta zilnică”, oficiosul Partidului Social Democrat Român, se critica atitudinea guvernului și comunicatul acestuia: ”Vinovați de măcelul de la Galați sunt guvernul și autoritățile locale care au interzis întrunirea de duminică 12 c și de luni 13 c. Vinovat este guvernul că a încurajat
Rădăcinile socialismului românesc by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/91629_a_92995]
-
neinvitată la München, însemna frustrare și izolare de la masa marilor decizii politico-diplomatice ce se luau la nivel continental. Pactul Ribbentrop-Molotov cuprindea două părți distincte, iar totalitatea prevederile lui satisfăcea doar scopurile Înaltelor Părți Contractante. La 24 august 1939, cotidianul „Pravda”, oficiosul Partidului Comunist bolșevic al URSS, imediat după semnare, a făcut publică doar prima parte. Având semnăturile celor doi miniștri de Externe, Joachim von Ribbentrop și Viaceslav Mihailovici Molotov, documentul stipula că părțile angajante se vor abține de la orice formă de
Serviciile secrete ale României în războiul mondial (1939-1945) by Cezar MÂŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100955_a_102247]
-
postfețe, avertismente, cuvinte- înainte etc.; note marginale, de subsol, finale; epigrafe; ilustrații; coperta a patra, bandă, supracopertă și multe alte tipuri de semnale accesorii, autografe sau alografe, care îi procură textului un anturaj (variabil) și câteodată un comentariu, oficial sau oficios, de care cititorul comun și mai puțin dedat cu erudiția exterioară nu poate dispune întotdeauna atât de ușor pe cât își dorește și pe cât o pretinde"); metatextualitatea ("relația [...] de "comentariu" care unește un text cu un altul despre care vorbește, fără
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
sau implicită cu generațiile anterioare (cu unele excepții, printre care sunt de amintit reprezentanții Școlii de la Târgoviște, acceptați ca precursori, sau personalități singulare, precum Gellu Naum). Din această perspectivă, O. c. poate fi desemnat, nu fără un rest semnificativ, ca oficios al Editurii Paralela 45, specializată până la un anumit punct în publicarea literaturii optzeciste. Ca formulă de structurare, revista intră în polemică cu rubricarea fixă în funcție de criterii exterioare („Literatură română”, „Literatură străină” etc.), proprie revistelor românești. O bună parte a materialelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288503_a_289832]
-
orgă ori de val marin". Suntem în 21 august 1944 și scriitorul își vede liniștit de preocupările sale. Păstrează încă o precaută distanță între sine și lumea agitată din jur. Trei săptămâni mai târziu, la 15 septembrie, ajunge la conducerea oficiosului Uniunii Patrioților (anexă a Partidului Comunist), Tribuna poporului. Începe activitatea sa de ideolog, de combatant, de apărător al proletariatului și al valorilor sovietice. Așa, brusc, fără nici o uvertură?, suntem îndreptățiți să ne întrebăm. Ei, da, odată cu funcția de mentor al
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
pot face revoluția cu intelectualii formați în regimul burghez. Chiar dacă o parte dintre aceștia s-au alăturat cauzei, era bine ca însăși clasa muncitoare să-și producă propriii intelectuali. În prezentul studiu voi prezenta apariția acestui personaj în ziarul Scînteia, oficios al Partidului Comunist Român, apărut la 14 septembrie 1944. Voi aborda doar tangențial schimbările apărute după 23 august 1944 în presa culturală, doar în măsura în care aceste schimbări au fost remarcate în Scînteia. Mă interesează aici doar ce prezenta ziarul comunist publicului
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
epurarea unor scriitori; al doilea era articolul de defăimare a unui scriitor sau a operei sale. Bineînțeles, și în prima categorie erau produse defăimări ale celor vizați. Primele cereri de epurare nu au venit prin ziarul comunist Scînteia, ci prin oficiosul unui partid democratic, PNȚ, adică prin Dreptatea. Înainte de apariția ziarului Scînteia, la 19 septembrie 1944, Dreptatea cerea demascări și epurări în cultură. S-au propus mai multe criterii după care ar fi urmat să se realizeze acest proces. Dar, după cum
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
este publicată poezia "Țara măgarilor" a lui Heinrich Heine, în traducerea Mariei Banuș. În ediția din 23 decembrie, va fi prezentat Zola. La 24 decembrie, va fi prezentat Pablo Picaso. Urmează Kogălniceanu și Cervantes. Cum se explică aceste apariții în oficiosul partidului clasei muncitoare? Prin aducerea în atenția publicului a unor nume mari din literatura universală sau din cultura română, Scînteia plasa noii scriitori preluați din lumea sovietică într-o companie selectă. Amestecarea binelui cu răul, a adevărului cu falsul și
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
creație pentru a extrage din popor și forma geniile noilor timpuri. Această categorie de muncitori intelectuali va rezista în presa comunistă, partidul având nevoie de ea pentru întreținerea mesajelor propagandistice. Scriitorii se vor exprima în revistele de profil, însă în oficiosul partidului vor domina cei ce se simțeau "premergători ai cântecului de tractor" sau "coș de uzină-n oraș". Produsele culturale ale acestei categorii politico-estetice stârnesc râsul oricărui cititor cu un nivel mediu de educație; dar, zâmbetele se sting în clipa
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]