1,335 matches
-
dintâi dialog, De Pythiae Oraculis - sau, după titlulsău grecesc, De ce răspunsurile Pythiei nu mai sunt acum În versuri? -, tratând strict despre divinația delfică, ne oferă, pe lângă o teorie a inspirației oraculare, informații extrem de bogate privitoare la forma și la semnificația oracolului ca revelație. Concepția lui Plutarh despre oracole - și, În consecință, și studiul nostru - se articulează, așadar, În jurul a trei aspecte extrem de complexe: agenții divinației, inspirația profetică și mesajul oracular propriuzis. Pentru a putea aborda Însă problemele ridicate de aceste scrieri
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
titlulsău grecesc, De ce răspunsurile Pythiei nu mai sunt acum În versuri? -, tratând strict despre divinația delfică, ne oferă, pe lângă o teorie a inspirației oraculare, informații extrem de bogate privitoare la forma și la semnificația oracolului ca revelație. Concepția lui Plutarh despre oracole - și, În consecință, și studiul nostru - se articulează, așadar, În jurul a trei aspecte extrem de complexe: agenții divinației, inspirația profetică și mesajul oracular propriuzis. Pentru a putea aborda Însă problemele ridicate de aceste scrieri, se impun mai Întâi de toate câteva
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
acord (pentru motivele pe care le vom prezenta ceva mai departe) cu un alt argument pe care R. Flacelière Îl propune În favoarea datării sale: deosebirea radicală care ar exista Între inspirația profetică din De Defectu... și cele din De Pythiae.... Oracolul de la Delfi În vremea lui Plutarhtc "Oracolul de la Delfi În vremea lui Plutarh" Chiar dacă explicația decadenței oracolelor propusă de Ammonios În dialogul De Defectu Oraculorum nu este acceptată de către ascultătorii săi, depopularea Greciei era un fenomen real mai cu seamă
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
prezenta ceva mai departe) cu un alt argument pe care R. Flacelière Îl propune În favoarea datării sale: deosebirea radicală care ar exista Între inspirația profetică din De Defectu... și cele din De Pythiae.... Oracolul de la Delfi În vremea lui Plutarhtc "Oracolul de la Delfi În vremea lui Plutarh" Chiar dacă explicația decadenței oracolelor propusă de Ammonios În dialogul De Defectu Oraculorum nu este acceptată de către ascultătorii săi, depopularea Greciei era un fenomen real mai cu seamă În primul secol Î.Hr., care devenise
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
R. Flacelière Îl propune În favoarea datării sale: deosebirea radicală care ar exista Între inspirația profetică din De Defectu... și cele din De Pythiae.... Oracolul de la Delfi În vremea lui Plutarhtc "Oracolul de la Delfi În vremea lui Plutarh" Chiar dacă explicația decadenței oracolelor propusă de Ammonios În dialogul De Defectu Oraculorum nu este acceptată de către ascultătorii săi, depopularea Greciei era un fenomen real mai cu seamă În primul secol Î.Hr., care devenise chiar un exemplum al nestatorniciei lucrurilor pe lumea aceasta. Potrivit
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
parțială; barbarii au sfărâmat capitelurile, au scrijelit arhitravele și au știrbit coloanele...” 2. Strabon (9, 34), Cicero (De Divinatione, 1, 19) și Iuvenal (6, 553-556) notau semnele decadenței sanctuarului și ale tăcerii care Începea să-l Împresoare. Cicero consultase, totuși, oracolul În tinerețea sa (Plutarh, Viața lui Cicero, 5, 1). Chiar și În această perioadă sanctuarul de la Delfi primește totuși două daruri imperiale: e vorba despre un E din aur, dăruit de Livia pentru a Înlocui vechea literă din bronz, și
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
aceluiași secol, care se caracterizează printr-un spirit de „moderație ce Îngăduia admirația pentru trecut fără ca prezentul să fie disprețuit”1. E o trăsătură pe care o vom regăsi adeseori chiar În opera lui Plutarh: subiecte ca acela al decadenței oracolelor sau acela al predominanței prozei În oracolele contemporane ar fi putut foarte bine să provoace nu doar o privire nostalgică și plină de regrete față de gloria trecutului, ci și un sentiment al derizoriului generat de situația actuală. Nimic de felul
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
spirit de „moderație ce Îngăduia admirația pentru trecut fără ca prezentul să fie disprețuit”1. E o trăsătură pe care o vom regăsi adeseori chiar În opera lui Plutarh: subiecte ca acela al decadenței oracolelor sau acela al predominanței prozei În oracolele contemporane ar fi putut foarte bine să provoace nu doar o privire nostalgică și plină de regrete față de gloria trecutului, ci și un sentiment al derizoriului generat de situația actuală. Nimic de felul acesta la autorul nostru. Admirația pentru trecut
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
și amficționiilor. S-au descoperit la Delfi soclurile a patru statui ridicate În cinstea lui, una În vremea lui Plutarh, iar celelalte două În anul 1255. Hadrian a Îndeplinit În două rânduri funcția de arhonte la Delfi. A și consultat oracolul, punându-i „marea Întrebare” a istoriei literare: unde s-a născut Homer și care i-au fost părinții? La această Întrebare, Pythia a dat un răspuns destul de aparte 1 prin originea atribuită lui Homer: Ithaca drept loc de naștere, Telemah
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
faptul că l-a numit oficial pe Plutarh epitropos al Greciei 2 reprezintă un pas important În evoluția Imperiului Roman către un Imperiu Greco-Roman. Este adevărat că succesul pe care Delfi Îl avusese altădată aparținea acum, pe de o parte, oracolelor apolliniene din Asia Mică, mai cu seamă Didymos și Claros 3, și, pe de altă parte, oracolelor tămăduitoare, ca Asklepeion-ul din Pergam și oracolul din Abonotica. Oricum, Delfi rămâne simbolul divinației oraculare. Unul dintre criticii cei mai Înverșunați ai oracolelor
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
evoluția Imperiului Roman către un Imperiu Greco-Roman. Este adevărat că succesul pe care Delfi Îl avusese altădată aparținea acum, pe de o parte, oracolelor apolliniene din Asia Mică, mai cu seamă Didymos și Claros 3, și, pe de altă parte, oracolelor tămăduitoare, ca Asklepeion-ul din Pergam și oracolul din Abonotica. Oricum, Delfi rămâne simbolul divinației oraculare. Unul dintre criticii cei mai Înverșunați ai oracolelor, Œnomaos din Gadara, dezamăgit de Apollo Clarios, „Își va regla conturile” nu cu acesta, ci numai cu
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Este adevărat că succesul pe care Delfi Îl avusese altădată aparținea acum, pe de o parte, oracolelor apolliniene din Asia Mică, mai cu seamă Didymos și Claros 3, și, pe de altă parte, oracolelor tămăduitoare, ca Asklepeion-ul din Pergam și oracolul din Abonotica. Oricum, Delfi rămâne simbolul divinației oraculare. Unul dintre criticii cei mai Înverșunați ai oracolelor, Œnomaos din Gadara, dezamăgit de Apollo Clarios, „Își va regla conturile” nu cu acesta, ci numai cu Apollo Pythianul, imaginând o confruntare directă În
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
oracolelor apolliniene din Asia Mică, mai cu seamă Didymos și Claros 3, și, pe de altă parte, oracolelor tămăduitoare, ca Asklepeion-ul din Pergam și oracolul din Abonotica. Oricum, Delfi rămâne simbolul divinației oraculare. Unul dintre criticii cei mai Înverșunați ai oracolelor, Œnomaos din Gadara, dezamăgit de Apollo Clarios, „Își va regla conturile” nu cu acesta, ci numai cu Apollo Pythianul, imaginând o confruntare directă În care zeul era acuzat ca și cum ar fi fost vorba despre un proces 4. Nesperata renaștere asanctuarului
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
dintre semnele „cele mai mărețe, cele mai puternice și mai limpezi ale acestei prezențe divine”. (Există un contrast vădit Între imaginea secetei de dinainte 1 și cea a belșugului, a măreției și a gloriei de acum a sanctuarului: 409 b.) Oracolul În dezbaterile filosoficetc "Oracolul În dezbaterile filosofice" Marcel Caster, În cartea sa Lucien et la pensée religieuse de son temps (Paris, 1937), Întocmește un tablou al situației oracolelor În secolul al II-lea d.Hr. Mai Întâi el constată existența
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
mărețe, cele mai puternice și mai limpezi ale acestei prezențe divine”. (Există un contrast vădit Între imaginea secetei de dinainte 1 și cea a belșugului, a măreției și a gloriei de acum a sanctuarului: 409 b.) Oracolul În dezbaterile filosoficetc "Oracolul În dezbaterile filosofice" Marcel Caster, În cartea sa Lucien et la pensée religieuse de son temps (Paris, 1937), Întocmește un tablou al situației oracolelor În secolul al II-lea d.Hr. Mai Întâi el constată existența unui soi de „acces
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
belșugului, a măreției și a gloriei de acum a sanctuarului: 409 b.) Oracolul În dezbaterile filosoficetc "Oracolul În dezbaterile filosofice" Marcel Caster, În cartea sa Lucien et la pensée religieuse de son temps (Paris, 1937), Întocmește un tablou al situației oracolelor În secolul al II-lea d.Hr. Mai Întâi el constată existența unui soi de „acces febril care va Înviora jocurile gymnice, marile sărbători religioase, cultuleroilor”. Oracolele nu ar fi decât semnul concret al credinței În Providență, trăsătură specifică acestui
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
la pensée religieuse de son temps (Paris, 1937), Întocmește un tablou al situației oracolelor În secolul al II-lea d.Hr. Mai Întâi el constată existența unui soi de „acces febril care va Înviora jocurile gymnice, marile sărbători religioase, cultuleroilor”. Oracolele nu ar fi decât semnul concret al credinței În Providență, trăsătură specifică acestui secol. Încă de pe vremea lui Plutarh nu se putea găsi o temă filosofico-religioasă mai răspândită decât cea a Providenței. Două lucruri caracterizează religiozitatea acestei epoci: pe de
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
vremea lui Plutarh nu se putea găsi o temă filosofico-religioasă mai răspândită decât cea a Providenței. Două lucruri caracterizează religiozitatea acestei epoci: pe de o parte, importanța daimonilor ca agenți ai divinației și, pe de altă parte, orientarea cvasi-generală către oracolele tămăduitoare. Sunt două aspecte semnificative a căror urmă o regăsim și la Plutarh, chiar În dialogurile ce formează obiectul analizei noastre. Despre problema daimonilor vom vorbi Într-un capitol separat. Cât privește oracolele tămăduitoare, ne putem raporta la un pasaj
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
pe de altă parte, orientarea cvasi-generală către oracolele tămăduitoare. Sunt două aspecte semnificative a căror urmă o regăsim și la Plutarh, chiar În dialogurile ce formează obiectul analizei noastre. Despre problema daimonilor vom vorbi Într-un capitol separat. Cât privește oracolele tămăduitoare, ne putem raporta la un pasaj din De Defectu... (434 c-f): la sfârșitul primei sale intervenții care Încerca să explice dispariția oracolelor prin „secătuirea” exalațiilor de vapori profetici,În urma diferitelor accidente naturale, Lamprias Îl Întreabă pe Demetrios dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
ce formează obiectul analizei noastre. Despre problema daimonilor vom vorbi Într-un capitol separat. Cât privește oracolele tămăduitoare, ne putem raporta la un pasaj din De Defectu... (434 c-f): la sfârșitul primei sale intervenții care Încerca să explice dispariția oracolelor prin „secătuirea” exalațiilor de vapori profetici,În urma diferitelor accidente naturale, Lamprias Îl Întreabă pe Demetrios dacă evenimente asemănătoare s-ar fi abătut și asupra oracolelor din Cilicia. Acesta din urmă, recunoscându-și ignoranța În privința situației actuale, Începe totuși prin a
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
De Defectu... (434 c-f): la sfârșitul primei sale intervenții care Încerca să explice dispariția oracolelor prin „secătuirea” exalațiilor de vapori profetici,În urma diferitelor accidente naturale, Lamprias Îl Întreabă pe Demetrios dacă evenimente asemănătoare s-ar fi abătut și asupra oracolelor din Cilicia. Acesta din urmă, recunoscându-și ignoranța În privința situației actuale, Începe totuși prin a invoca exemplul oracolelor tămăduitoare al lui Mopsos și al lui Amphilochos, care erau de-a dreptul Înfloritoare. El Își susține ideea printr-o anecdotă menită
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
exalațiilor de vapori profetici,În urma diferitelor accidente naturale, Lamprias Îl Întreabă pe Demetrios dacă evenimente asemănătoare s-ar fi abătut și asupra oracolelor din Cilicia. Acesta din urmă, recunoscându-și ignoranța În privința situației actuale, Începe totuși prin a invoca exemplul oracolelor tămăduitoare al lui Mopsos și al lui Amphilochos, care erau de-a dreptul Înfloritoare. El Își susține ideea printr-o anecdotă menită să confirme credința mereu crescândă În oracol. E vorba despre convertirea unui epicureu. Și Pausanias afirmă că oracolul
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
-și ignoranța În privința situației actuale, Începe totuși prin a invoca exemplul oracolelor tămăduitoare al lui Mopsos și al lui Amphilochos, care erau de-a dreptul Înfloritoare. El Își susține ideea printr-o anecdotă menită să confirme credința mereu crescândă În oracol. E vorba despre convertirea unui epicureu. Și Pausanias afirmă că oracolul lui Mopsos era cel mai infailibil dintre toate 2. Acest entuziasm extraordinar pentru oracolele tămăduitoare, unde minunile dețin un loc Însemnat, nu era străin de nevoia de o divinitate
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
oracolelor tămăduitoare al lui Mopsos și al lui Amphilochos, care erau de-a dreptul Înfloritoare. El Își susține ideea printr-o anecdotă menită să confirme credința mereu crescândă În oracol. E vorba despre convertirea unui epicureu. Și Pausanias afirmă că oracolul lui Mopsos era cel mai infailibil dintre toate 2. Acest entuziasm extraordinar pentru oracolele tămăduitoare, unde minunile dețin un loc Însemnat, nu era străin de nevoia de o divinitate eficientă și binefăcătoarepe care toată lumea o resimțea la vremea respectivă, cu excepția
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Înfloritoare. El Își susține ideea printr-o anecdotă menită să confirme credința mereu crescândă În oracol. E vorba despre convertirea unui epicureu. Și Pausanias afirmă că oracolul lui Mopsos era cel mai infailibil dintre toate 2. Acest entuziasm extraordinar pentru oracolele tămăduitoare, unde minunile dețin un loc Însemnat, nu era străin de nevoia de o divinitate eficientă și binefăcătoarepe care toată lumea o resimțea la vremea respectivă, cu excepția epicureilor și stoicilor care, de fapt, nu reprezentau decât o minoritate. Curentul filosofic ce
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]