894 matches
-
are conturi de reglat. Oare figurau și Cissy și Cinci Proprietăți în conturile astea? M-am gândit că nu se putea altfel. Ah! mi-a spus. Ia hai în centru cu mine. Hai să ne tundem. Ne-am dus la Palmer House și ne-am coborât în frizeria mare, scăldată în lumină. Simon ar fi lăsat să-i cadă pardesiul lui frumos pe jos dacă portarul negru n-ar fi sosit la timp să-l prindă în brațe. Ne-am așezat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
vă faceți griji. Sunt de încredere. În momentul ăla se resemna; fusese păcălit de vocea mea de la telefon. Măcar să fi fost un mesager al capilor sindicatului, care probabil că erau ocupați cu sabotajul sistemului de la Hotelul Drakes sau de la Casa Palmer - pentru că ăsta era singurul lucru la care se putea gândi Eddie Dawson, la cum căram cu toții praf de pușcă prin tunele. Apoi îmi spunea ce voia să le transmit superiorilor mei și îmi dădea instrucțiuni. Vreau să aranjezi să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nou. Băgând niște havane în buzunarul meu de la piept, mi-a spus: Hai să mergem la frizerie. Ai nevoie de o tunsoare, iar mie oricum îmi place să merg acolo. Doamne, ce-mi mai plac frizeriile! Ne-am oprit la Palmer House unde aveau scaunele alea mari, de episcop. Când au terminat să ne ajusteze, bărbierească, șteargă cu prosopul fierbinte, aburească, lustruiască, se făcuse cinci și ne-am grăbit să intrăm în mașină și să o luăm pe scurtături ilegale ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
părul în față și i l-am răsfirat pe piept. Rodin ar fi privit-o cu plăcere. — Cum merg ședințele Antoniei? — Minunat. Îi plac la nebunie. Singurul ei scop este să se amuze, îți dai seama. Are o receptivitate colosală. — Palmer Anderson, spuse Georgie numindu-l pe psihanalistul Antoniei, care era totodată și un bun prieten al meu și al Antoniei. Da, îmi închipui că soția ta a dezvoltat un fel de dependență de el. Are o față de om inteligent. Bănuiesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Nu zău! zise Georgie râzând. Iubitule, de mult timp regulile nu mai au nici o valoare pentru tine. — Ei, Doamne! am exclamat. Regulile chiar contează pentru mine. Nu sunt un copil al naturii ca tine. Nu, nu sunt chiar așa. Dar Palmer știe să facă oamenii să se simtă liberi. Dacă tu-ți închipui că mie nu-mi pasă... mă rog, n-are importanță. Cât despre a face oamenii să se simtă liberi, eu, una, n-am încredere în eliberatorii de profesie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
pe Platon. Problema ta, Martin, este că tu ești veșnic în căutarea cuiva căruia să i te poți supune. Dar îți sunt supus ție, am râs, la ce mi-ar mai trebui alt stăpân? Tu l-ai întâlnit vreodată pe Palmer? Ah, da, firește prin sora lui. — Sora lui, da, Honor Klein cea ciudată. L-am văzut la o petrecere pe care a dat-o ea pentru studenții ei. Dar nu mi-a făcut cunoștință cu el. — Cum ți s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
trebui să-l cunoști și pe el. A fost profesor de limbi clasice și nu era rău deloc. Evreu de origine germană, firește. Știam că era om de cultură, dar nu-mi era prea clar în ce domeniu, am spus. Palmer a vorbit despre el de vreo două ori. Interesant. Spunea că încă mai avea coșmaruri cu acest tată vitreg. Am impresia că și de sora lui îi e puțin frică, deși n-a recunoscut-o niciodată. — Ea chiar reușește să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
întrucât îmi mai liniștea îngrijorările legate de starea ei de spirit, ea fiind astfel mult mai fericită decât dacă nu ar fi intrat în comuniune cu nici un alt spirit în afară de al meu. În ultimul timp a fost foarte preocupată de Palmer Anderson, „Anderson” după cum îi spunea ea, întrucât ea era de-a dreptul fascinată de persoanele al căror nume, ca și al ei, începea cu litera A. Această fascinație se referea și la fratele meu Alexander, între el și soția mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
lucru fusese mai puțin evident în ultimul timp având în vedere pasiunea ei pentru Anderson. Nu-mi trece prin minte nici o persoană care să aibă mai puțină nevoie de psihanaliză decât Antonia și cred că a început aceste ședințe cu Palmer în ideea că, măcar în parte, ar putea să-l influențeze ea pe el. Odată chiar am spus sarcastic că nu văd de ce trebuie să plătesc atâta amar de bani pe săptămână pentru ca Antonia să-l chestioneze pe Palmer cu privire la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
cu Palmer în ideea că, măcar în parte, ar putea să-l influențeze ea pe el. Odată chiar am spus sarcastic că nu văd de ce trebuie să plătesc atâta amar de bani pe săptămână pentru ca Antonia să-l chestioneze pe Palmer cu privire la copilăria lui, iar ea a zâmbit vesel și nu a negat insinuarea. Firește că psihanaliza era pentru ea o pasiune trecătoare ca multe altele pe care le avusese mai înainte: să învețe să joace bridge, să învețe rusește, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Rosemary), să studieze istoria Renașterii italiene (cu mine). Ar mai trebui să adaug că, indiferent de activitatea pe care o încerca, Antonia se dovedea a fi surprinzător de bună în acel domeniu și nu aveam nici o îndoială că ea și Palmer se înțelegeau de minune. Ar trebui să spun câteva cuvinte și despre Palmer; și nu mi-e ușor să o fac. Paginile următoare vor arăta cum și de ce sentimentele mele în legătură cu acest subiect sunt oarecum amestecate. Acum voi încerca doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
că, indiferent de activitatea pe care o încerca, Antonia se dovedea a fi surprinzător de bună în acel domeniu și nu aveam nici o îndoială că ea și Palmer se înțelegeau de minune. Ar trebui să spun câteva cuvinte și despre Palmer; și nu mi-e ușor să o fac. Paginile următoare vor arăta cum și de ce sentimentele mele în legătură cu acest subiect sunt oarecum amestecate. Acum voi încerca doar să-l descriu așa cum l-am văzut la început, înainte de a afla unele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
oarecum amestecate. Acum voi încerca doar să-l descriu așa cum l-am văzut la început, înainte de a afla unele elemente esențiale despre el, pe vremea când aveam chiar mai mult decât un simplu „interes” pentru el. Din prima clipă, la Palmer te izbește aerul său american, deși nu este american decât pe jumătate și a copilărit în Europa. Are o înfățișare tipic americană: slab și deșirat, parcă „descleiat” din încheieturi și totuși grațios, tuns scurt și ostentativ de curat. Are un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
și așa mai departe, și arată când banal, când extravagant, cu accesorii șocante, cum ar fi eșarfele de mătase de un alb strălucitor în loc de cravate. Nici nu mai pot vedea o eșarfă colorată din mătase fără să mă gândesc la Palmer; obiectul ăsta a ajuns să aibă în el ceva ce-mi amintește invariabil de Palmer. Palmer transmite o impresie de blândețe și căldură, aproape chiar de bunătate, în atât de mare măsură bunele maniere au dobândit la el aerul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
fi eșarfele de mătase de un alb strălucitor în loc de cravate. Nici nu mai pot vedea o eșarfă colorată din mătase fără să mă gândesc la Palmer; obiectul ăsta a ajuns să aibă în el ceva ce-mi amintește invariabil de Palmer. Palmer transmite o impresie de blândețe și căldură, aproape chiar de bunătate, în atât de mare măsură bunele maniere au dobândit la el aerul de virtute majoră. Este, de asemenea, o persoană foarte cultivată. Eu, și nu Antonia, am fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
eșarfele de mătase de un alb strălucitor în loc de cravate. Nici nu mai pot vedea o eșarfă colorată din mătase fără să mă gândesc la Palmer; obiectul ăsta a ajuns să aibă în el ceva ce-mi amintește invariabil de Palmer. Palmer transmite o impresie de blândețe și căldură, aproape chiar de bunătate, în atât de mare măsură bunele maniere au dobândit la el aerul de virtute majoră. Este, de asemenea, o persoană foarte cultivată. Eu, și nu Antonia, am fost cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
și căldură, aproape chiar de bunătate, în atât de mare măsură bunele maniere au dobândit la el aerul de virtute majoră. Este, de asemenea, o persoană foarte cultivată. Eu, și nu Antonia, am fost cel care l-am „descoperit” pe Palmer și pentru o bună bucată de vreme, mai înainte ca ea să și-l însușească, mă vedeam cu el destul de des. Îl citeam pe Dante împreună; iar veselia lui relaxată, felul nedisimulat în care își trăia bucuriile, atenua și completa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
ca ea să și-l însușească, mă vedeam cu el destul de des. Îl citeam pe Dante împreună; iar veselia lui relaxată, felul nedisimulat în care își trăia bucuriile, atenua și completa poza mea de melancolie resemnată, fără să o alunge. Palmer îmi părea, în portretul plin de o generoasă admirație pe care i-l făcusem, o ființă completă și de succes. Ajunsese să se ocupe de psihanaliză destul de târziu, după ce activase în America și în Japonia, ca medic obișnuit, construindu-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
iar cealaltă jumătate la Londra unde se pare că avea un număr impresionant de pacienți celebri. Muncea cu toată seriozitatea; și, după cum îl vedeam eu, era și merita să fie o ființă extrem de fericită. Când începe această povestire, eu și Palmer ne cunoșteam de aproape patru ani. Pe Georgie Hands o cunoșteam de trei ani și devenise amanta mea cu mai bine de un an și jumătate în urmă. Georgie, care are acum douăzeci și șase de ani, fusese studentă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
fericită îmbinare de elemente tradiționale și decorațiuni lipsite de ostentație, așa cum erau toate combinațiile ei casnice. Tocmai mă întorsesem de la Georgie și eram încă singur. O mințisem pe Georgie cu privire la ora când urma să se întoarcă Antonia - ședința ei la Palmer nu avea să se termine mai devreme de ora șase - ca să-mi iau un interval de liniște înainte de avalanșa de vorbe care mă aștepta, cu siguranță. Antonia se întorcea totdeauna de la locuința lui Palmer într-o stare de agitație și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
se întoarcă Antonia - ședința ei la Palmer nu avea să se termine mai devreme de ora șase - ca să-mi iau un interval de liniște înainte de avalanșa de vorbe care mă aștepta, cu siguranță. Antonia se întorcea totdeauna de la locuința lui Palmer într-o stare de agitație și încântare. Îmi închipuisem, așa cum te îndeamnă să crezi în general cei care fac un asemenea tratament, că psihanaliza este o treabă tristă și umilitoare, dar soției mele analiza părea să-i ofere automulțumire și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
sufletului ei simplu și încrezător. Rareori o mai văzusem pe Antonia mea cea aurie atât de zdruncinată, iar faptul în sine era îngrozitor. Am vorbit blând: — Oare am înțeles bine? Dacă vrei să-mi spui că ești puțin îndrăgostită de Palmer, să știi că nu mă mir. Și eu sunt puțin îndrăgostit de el. — Nu e cazul să glumești, Martin, spuse Antonia. Este vorba despre ceva serios, despre ceva fatal. Se întoarse spre mine, dar fără să mă privească în ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
puteam să o cred, nu puteam să cred că aveam de-a face cu ceva ce nu putea fi înlăturat prin forța naturală a voinței mele. Am rostit calm: — Ești într-o stare de surescitare, dragostea mea. Nenorocitul ăla de Palmer te-a drogat? Spui că ești îndrăgostită de el. Foarte bine. Asta se întâmplă frecvent în psihanaliză. Dar termină cu prostiile astea despre divorț. Iar acum cred că ar trebui să închidem subiectul deocamdată. Cred că ar trebui să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
este deloc rațională, Antonia, am spus, aud perfect ce spui, dar cuvintele tale sunt lipsite de sens pentru mine, de parcă aș ști că ești nebună. Cred că n-ar fi rău să mă duc și să stau de vorbă cu Palmer. Și, dacă mi-o spune că trebuie să ne purtăm ca niște oameni civilizați, cred că o să-i trag una de-o să-i zboare dinții. Te așteaptă, iubitule, spuse Antonia. — Antonia, eliberează-mă din acest vis urât, am zis. Adună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
fără mine. Și repeta întruna: Îți mulțumesc, îți mulțumesc, de parcă deja îi redasem libertatea. După cum vezi, nu ți-am sucit gâtul, am zis. — Copilul meu, copilul meu drag, răspunse ea. 4 — Deci nu mă urăști, Martin, nu-i așa? spuse Palmer. Stăteam întins pe canapeaua din cabinetul unde Palmer își primea pacienții. Eram cu adevărat pacientul lui. Eram împins cu viclenie spre a accepta un fapt neplăcut într-un mod rațional și civilizat. Nu, nu te urăsc, am răspuns. — Suntem oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]