737 matches
-
o suită de imagini de dragul imaginilor. În viziunea scriitorului francez, înșiruirea acestora nu poate decât să distreze într-o manieră superficială, fără a mișca în mod profund cititorul. Un poet ce apelează excesiv la imagini devine acel horticultor care își parfumează trandafirii. Se observă, în acest sens, continuitatea discursului la Cocteau care amplifică și reia în mod constant motivele alegorice introduse în scop argumentativ. În aceeași manieră discutată anterior, poemul este asemănat și cu un balon cu aer cald, legat mai
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
de la réserve, le contraire de l'avarice.") 254 Jean Cocteau, Jurnalul, p. 11. 255 Jean Cocteau, Le Rappel, p.238 (cette profonde élégance). 256 Ibidem, p.209. ("un vrai poète se soucie peu de poésie. De même un horticulteur ne parfume pas ses roses.") 257 Jean Cocteau, Jurnalul, p.193. 258 Ibidem, pp. 15-16. 259 Jean Cocteau, Le Rappel, p. 219. ("Le poète ne rêve pas: il compte. Mais il marche sur des sables mouvants et quelquefois sa jambe enfonce dans
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
sunt puse la curent cu ultimele cercetări”2. Anii petrecuți în India înregistrează și câteva detalii „persane”, care variază de la derizoriul unui bazar din Calcutta, unde atenția sa tentaculară captează detalii („...poți cumpăra lămpi de drogherie și apă de colonie parfumată cu «Omarkhayyam» la pălărier....” 3), până la dorința mărturisită de a vizita Iranul și Mesopotamia, după cumîi scrie lui Valeriu Bologa, în iarna anului 1931: „Probabil că iarnaviitoarevoi părăsi India pentru Iran și Mesopotamia”4. Călătorește spre Afganistan, Peshawar, pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Redăm „umbra” ce-a hălăduit cândva printre alte umbre celebre de acolo, pentru readucerea lor în me moria ce lor vii: Artur Gorovei „Deși viața lui se confundă cu Fălticenii, prima data l-am întâlnit la Cotnari, într-o toamnă parfumată de aromele viilor gata de cules. Stătea în cerdacul căsu ței de l a via pe care o avea și unde mi a mărturisit că petrecea măcar o săpt ămână în fiecare toamnă binecuvântată de roadele pământului. Se inaugura o
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
cântând vechimea-n zăcători N-a mai venit astâmpărul de seară Să ne călătorească până-n zori. Visez atunci, departe la Cârjoaia La Feltin Sasu, meșterul chelar, Cum le-aprindea mesenilor văpaia Din mai puțin de-al treilea pahar Și Răreștii-i parfuma odaia Cu-o singură carafă de Cotnar.. în cronic, mai încolo-i ruptă foaia De mi-e destul de-atât să am habar. (p.34) Lui Feltin, pivnicerul lui Ștefan cel Mare „Pivnicerul acestui Cotnar stă în afară de timp” - Sadoveanu. Am
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
e înțelepciunea, a lui Leconte de Lisle e marmura, a Contesei de Noailles e halucinația perversă, a lui Montherlant stadionul, a lui Schure și Maurice Magre misterele orgiace, a lui Pierre Louys și a celor mai mulți e desfrâul și descompunerea morală, parfumată cu roze de Siria. Printre cauzele acestui neopăgânism fabricat la Paris pe socoteala antichității, Charly Clerc socotește mai întâi „vechiul obicei literar care persistă”, adică tradiția literară a Franței, „certe habitude alexandrine de quelques-uns, l’art du demi pastiche, ou
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
apropie de zeu cu un suflet Încă feciorelnic (parthenos ten psychen)”. Ținuta ei este de asemenea de o simplitate absolută. Din replica ironică a lui Sarapion (396 f-397 b) putem deduce că : „ea coboară În lăcașul profetic fără să se parfumeze, fără să Îmbrace veșminte de purpură și, În loc de scorțișoară, laudanum și tămâie, nu arde decât foi de dafin și făină de orz”. Această mixis Între gândirea divină și sufletul uman, pe de o parte, și ignoranța Pythiei (care, În același
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
tot ceea ce ne place. Fără Îndoială, vom ajunge În curând să-i reproșăm Pythiei că nu scoate sunete mai armonioase decât Glauke 1, (397) cântăreața care se acompania singură la chitară, că ea coboară În lăcașul profetic fără să se parfumeze, fără să Îmbrace veșminte de purpură și, În loc de scorțișoară, laudanum și tămâie, nu arde decât foi de dafin și făină de orz2. Nu vezi tu oare ce farmec au versurile poetei Sappho, menite să-i Încânte și să-i seducă
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
orz2. Nu vezi tu oare ce farmec au versurile poetei Sappho, menite să-i Încânte și să-i seducă pe ascultători? Dar Sibylla, după spusele lui Heraclit 3, grăind sub imperiul delirului, ea nu surâde, nu cochetează și nu se parfumează, iar vocea ei sosește de dincolo de pragul unui mileniu. Și toate acestea datorită Zeului. În ceea ce-l priveștepe Pindar, și el mărturisește că Zeul a fost auzit de Cadmos intonând o muzică pură4, (B) care nu mângâia auzul, dar nici
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
tehnologii de complexitate medie din diferite materiale, în cea mai mare parte naturale - ceara de albine. Număr de tineri integrați în activitate: 4. Materiale folosite: ceară de albine, coloranți naturali, stearină, parafină, meșe de diferite dimensiuni. Produse finite: lumânări decorative parfumate cu esențe naturale, lumânări plutitoare, lumânări policrome în straturi succesive, lumânări cu meșe multiple. Servicii de consultanță în domeniul medical, social și psihologic consiliere psihologică. consiliere în domeniul social. asistență medicală de nivel mediu pe perioada zilei și în situații
[Corola-publishinghouse/Science/2155_a_3480]
-
în competiția pieței internaționale de parfumuri casele Kenzo, Shiseido și Issey Miyake din Japonia, precum și Antonio Banderas și Paloma Picasso din Spania. Industria dezodorantelor și depilarea pilozității sub-axiale erau necunoscute în perioada de care ne ocupăm. Se foloseau doar săpunul parfumat de bună calitate, talcul și chiar parfumurile. Moda capilară este de regulă în armonie cu moda vestimentară și, desigur, are și ea dinamica ei. În primul rînd perucile secolului XVIII au dispărut complet, cu excepția celor purtate de justițiabili în sălile
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
contaminate existente în fluidele corporale. Oxidează produsele reziduale metabolice otrăvitoare, îmbunătățește echilibrul energetic, eliberează mecanismul oxidării organice și cel al autoreglării și ajunge la plămâni și rinichi, la nivelul cărora este eliminat sau expirat complet. Meditatorii din toată lumea folosesc bețișoarele parfumate pentru a-și intensifica practica, datorită efectelor de echilibrare pe care le au asupra energiilor umane. Lemnul de santal este cunoscut în mod deosebit printre meditatorii din Asia pentru puterile pe care le are de a calma emoțiile și de
[Corola-publishinghouse/Science/2142_a_3467]
-
de-a uliu și puii, de-a poarca, de-a țaca, de-a Zâna- Florilor, de-a ascunsa, cu Mihai, Ghiță, Vasile și Costică, de-a Baba Oarba cu Nuța, Viruța, Costache, Dumitru, Costică, Nică, Vasile, ori am jucat batista parfumată cu Dbrița, Rodica, Lucica, Valerica, Lenuța, Marieta și Maricica, aici am jucat volei și fotbal, am jucat hore și sârbe, rusasca și coasa, perinița, valsul și tangoul etc.” Aici am văzut prima oară caravana cu film, în ogradă la bădia
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
datează din 1962, ultimul urs ucis cu pușca de vânătoare (dintr-o întâmplare nefericită, după spusele celui care a tras) și-a găsit sfârșitul în 2004. În Béarn, mai exact, a pierit ultima ursoaică brună. Aceasta avea un nume frumos, parfumat: se numea Scorțișoară. Am stat de vorbă cu oamenii. Julien, cioban partizan, cioban militant, are un discurs politic: "Trebuia să fim lăsați să rezolvăm noi înșine problema ursului. Dacă am fi fost ascultați, dacă ni s-ar fi permis să
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
sau bere blondă Înghit, conform raporturilor administrației, o cantitate incredibilă de Coculus menispermum, Nux vomica, Capsicum, Ledum palustre și altele. Fumăm tutunul (care conține unele dintre cele mai formidabile otrăvuri) sau Îl prizăm, mulți chiar Îl mestecă, iar portughezii Își parfumează cu el pepenii. Localnicii din Orient se intoxică ei Înșiși cu opiu și cânepă. Plumb, bismut și chiar arsenic (În rusma), precum și alte metale pot fi găsite pe toaletele doamnelor. Acidul de Prusia și veratrum sunt cosmetice. Manganul, cuprul și
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
fără sfârșit. Oglinda metafizică a poesiei Poetizează luna/ Fereastra ta iubită -/ Prin tainicele umbre/ Te-aștept ca și-n trecut, -/ Cu plânsul meu pe coarde,/ La ora tăinuită,/ Și care poate-odată/ Prin lume ți-a plăcut.// .... Poetizează luna/ Grădina de parfume./ Prin tainicele umbre/ Străin ca-ntotdeauna,-/ Cu plânsul meu pe coarde,/ Te-aștept ca și-n trecut 1002 (tr.a.). Luna reprezintă principiul feminin și pasiv, opus și complementar soarelui. Ea are un rol metafizic ingrat și totodată divin 1003
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
a antologiei lui Alecsandri e dublarea codului metaforic. Pe lângă reprezentările geologice ale varietății, Bolintineanu introduce și o serie de reprezentări vegetale. Printr-un soi de bifurcare a imaginilor, mozaicul e "concurat" de buchet: "buchet răpitor, cu miriade de colori și parfume"107. Această dublare a metaforei centrale e justificată de integrarea factorului temporal. Bolintineanu se străduiește să reprezinte nu numai materia și posibilitățile combinatorice, ci și efectul timpului asupra ei. Într-un loc o spune clar: poeziile culese de Alecsandri sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
a poeziei, o caracteristică aspectuală a scriiturii care se poate "lua" sau care, dimpotrivă, se poate "impregna". Bolintineanu se referă atât la procesul prin care stilul poetului își pune amprenta asupra versurilor populare pe care le prelucrează ("culese, corectate și parfumate de pana născocitoare și ingenioasă a poetului Alecsandri"), cât și la stilul pieselor folclorice care contaminează creația proprie a lui Vasile Alecsandri: "Dacă talentul dlui V. Alecsandri a dat zbor acestor cântece poporane, ele încă au revărsat parfumul lor pe
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
anume, fericirii sau plăcerii, îi revine rolul principal. Cu atât mai mult cu cât o definiție a plăcerii este necesară, pentru că două milenii de creștinism au contribuit enorm la diabolizarea acestui termen, făcându-l de neauzit, încărcat de miasme și parfumat cu fumul de pucioasă al infernului catolic. Pentru că plăcerea nu înseamnă să te abandonezi pur și simplu propriilor instincte decât pentru detractorii ei: niciun hedonist nu a propus vreodată ca ideal puteri depline acordate instinctelor, pulsiunilor, forțelor nocturne care-l
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
contra cirenaicilor. Acești filosofi importanți sunt puși în aceeași oală cu cinicii, arătați cu degetul ca niște măscărici, bețivi, petrecăreți, glumeți, tot ceea ce permite să se facă din ei niște comici, orice, dar în niciun caz gânditori. Aristip cu fustă, parfumat în agora, amator de bordeluri, el, unul dintre rarii filosofi a căror pivniță făcea cât o bibliotecă, acest om să fie oare un filosof, la fel ca Parmenide sau Heraclit? Să fim serioși... Dat deoparte, refuzat în rândurile filosofilor serioși
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
invidie fără ca aceasta să însemne implicit că cele afirmate de el sunt adevărate... 2 Triunghiul subversiv. De aici, necesitatea de a reveni asupra regimului scrierii platoniciene a filosofiei - și a istoriei acesteia! Pentru că eu unul consider că fiul moașei, travestitul parfumat și petomanul onanist constituie trei vârfuri ascuțite desenând un veritabil triunghi subversiv. Doar că nu se zărește deloc - sau numai foarte puțin - ce figură frumoasă iese din întuneric atunci când umbra lui Platon acoperă tot ansamblul. Socrate însuși are de suferit
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
suferă de un exces de texte pline de erori care îi canibalizează adevărata identitate; Diogene și Aristip suferă de excesul invers: lipsa de documente în măsură să le restaureze adevăratul chip și să restituie formidabila energie a discursului lor. 3 Parfumat în agora. Credincios principiului meu potrivit căruia anecdota constituie calea regală care duce la epicentrul unei gândiri, aș vrea să revin asupra parfumului nu chiar așa de nevinovat al cirenaicului. Pentru că foarte adesea i se întoarce spatele lui Aristip filosoful
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
din motive de eficacitate concentrată, redusă la chintesența ei, se exprimă nu atât prin vorbire și cuvânt, cât prin gesturi ori alte scenografii, gândite astfel încât să producă efecte pedagogice. Ce semnificație are așadar această anecdotă despre un Aristip care vine parfumat în agora? Mai mult decât aparenta provocare a deturnării unui artificiu feminin de către un filosof bărbat. Bineînțeles, acest comportament semnifică și desconsiderarea conveniențelor, indiferența față de judecata semenilor, recurgerea la metoda ironică, teatralizarea ludică și alte opțiuni dragi filosofilor din triunghiul
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
căuta în lucrările de filosofie vreun elogiu adus olfacției, gustului sau pipăitului, și cu atât mai puțin o celebrare a activităților artistice asociate: nimeni nu recunoaște oenologia, știința parfumurilor sau gastronomia ca discipline ținând integral de artele frumoase. Plimbându-se parfumat prin agora, Aristip incită la formularea tuturor acestor considerații: el își revendică animalitatea și nu uită că aparține naturii; invită pe oricine să facă la fel și să-și amintească de genealogia sa imperfectă; îi atacă în mod ironic pe
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
distincte decât o afirmă tradiția. Doxografia cirenaică propune puține texte utile pentru tranșarea dezbaterii. Dar a-l considera pe Aristip apărător doar al unei plăceri active, dinamice, ține de o neînțelegere asociată în mod obișnuit cu proasta reputație a hedonistului parfumat. Dacă vom sta cu nasul numai în textele lui Diogene Laertios și ale lui Cicero privitoare la această opoziție devenită clasică dintre plăcerile catastematice, în repaus, ale Grădinii și plăcerile cinetice ale școlii cirenaice, vom neglija partea de dinamism hedonist
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]