680 matches
-
în când, la vederea unui bărbat chipeș, avea percepția unui sentiment deosebit, ca și cum întreaga ființă i-ar fi fost săgetată de o înfiorare, asemenea senzației atingerii unui fir electric neizolat. Era și ea tânără. Îi dădeau și ei târcoale chemările plinătății vârstei, pe care oamenii le numesc cu un termen generic dragoste. Dar nu avea semne că cineva i-ar fi urmărit pașii sau ar fi întors capul s-o vadă, măcar așa din curiozitate. Știa că nu e frumoasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
și pentru alți confrați în profesie. După un timp în sală rămânem din ce în ce mai puțini și plecăm în grup restrâns spre casă. Aici, sub bolta răcoroasă a viței de vie mă simt într-o stare aparte. Am un pronunțat sentiment de plinătate, de ușurare sufletească, nu sunt în stare să mănânc ceva. Către miezul nopți mă încredințez odihnei binemeritate și sper ca ulterior să mi se liniștească și gândurile, care în ajun o cam luaseră razna la un moment dat... Marți, 25
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
tot ceea ce aparținuse mamei mele. Mi-am trecut pieptănașul mamei peste obraz și l-am apăsat aproape de inimă. L-am legănat cum ai face cu un copil. Pentru prima dată, am simțit cum golul pierderii ei a fost Înlocuit de plinătatea dragostei ei. Eram pe punctul de a exploda de bucurie. Și În momentul ăla m-au lăsat genunchii. Au Început să-mi tremure, păreau de cauciuc. Am simțit cum mă ia cu leșin și am Încercat să-mi reprim senzația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
azi de Sf. Canon Sf. Liturghie În de Dumnezeu păzită parohie Frenciugii În cadrul căruia irotonit-am Întru ierom. pe Nectarie Ierod. M tirii Cazancea din Arhiep. Iașilor. Doresc ca toți credincioșii din această parohie să păstreze cu sfințenie mesajul Mântuitor În plinătatea și frumusețea lui - să se Întroneze cu zalele bunei credințe spre a-l putea birui pe Veliar. † Calinic Botoșoneanul Ep. - vicar al Arhiep. Iașilor. Sfânta și Dumnezeiasca Evanghelie. Biblioteca bisericii din satul Frenciugi, p. 7 (Însemnarea Episcopului vicar Calinic Botoșăneanul
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
definit le lipsește, mi se par ofiliți ca niște plante care cresc în soluție nutritivă în loc de pământ adevărat. Sunt extrem de suspicioși, puțin avari. În mod vizibil, nu comunică prea bine între ei. Nu se iubesc unii pe alții, în toată plinătatea acestui termen. Multe idei ale vulgatei naționale (apud H.R. Patapievici), sunt mai pronunțate la ei decât la românii din țara mamă. Doar un exemplu, auzit în plin service à table: "când noi românii pictam icoane, ei, elvețienii, abia scoteau nasul
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
lui, ci din disponibilitatea lui antitetică; el nu este nici spirit, nici materie, transgresează obsedanta dualitate și alcătuiește "cea mai bună dovadă că există o substanță imaterială în Univers". Arheul este locul geometric din care poate fi recuperată ființa în plinătatea sensurilor ei originare, când nu era încă surpată de atâtea friguri antitetice, de atâtea disjuncții neîmpăcate ce le-a acumulat în lungul drum filosofic de la vechii greci și până la Kant. Disociată într-o parte fenomenală și alta noumenală, între minte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
colectivă". Am propus acest ocol contextualizant pentru a descifra tâlcurile proiectului transdisciplinar; fiindcă, e limpede, pe acest suport "crește" și ofensiva transmodemismului. Noul curent (ca nou mod de a privi Universul) pledează pentru o inteligență "lărgită", deschisă complexității lumii și plinătății ființei. Transdisciplinaritatea se vrea o metodologie a dialogului, nu o ideologie; în consecință, conștientizând "fărâmițarea ființei", propune legături (fapte, oameni, culturi, religii, discipline), corectând percepția fragmentaristă prin vizitarea formelor de intersecție, activând transculturalul "între" (vezi interviul cu Basarab Nicolescu, în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
vieții mele. Cu cât trăiesc mai mult, cu atât îmi dau seama de fragilitatea tuturor sentimentelor, gândurilor, stărilor de care m-am angajat cu inconștiență, numai pentru a mă deturna de stabilitatea unei solide „legături” cu tot ce e neant. Plinătatea acestei stări pe care o numesc poate impropriu „neant” - ceva care ar transcende gânduri, sentimente, viață și chiar moarte - e prezentă fără să fie vreodată nici „ceva”, și nici „nimic”. Am visat că eram într-o rachetă, împreună cu René, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
adevărul niciodată dat oamenilor, dar totuși semănat ca impuls vital (ca dor de cunoaștere, pur și simplu) în întreaga ființă psihofizică și spirituală. Nu degeaba în limba ebraică „Abraham a cunoscut-o pe Sara” înseamnă a iubit-o, în toată plinătatea verbului. Peste tot e vorba de iubire, de iubirea-cunoaștere, poate lucrul cel mai greu dat oamenilor ca să se piardă sau să se înalțe prin el. Iulie E frumos, peste tot numai lumină și verdeața cântată în toate psalmurile suedeze. E
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Îl scutură. Urcată la locul ei, Amara se lăsase pe micul spătar. Vălul se coborâse, dezvăluindu-i chipul de alabastru, care părea Încă și mai palid În lumina lunii. Trupul ei Înclinat transpărea sub țesătura ușoară a veșmântului cu o plinătate nebănuită. Dante era fascinat de mlădierea șoldurilor ei, de gambele lungi și nervoase, de gura Întredeschisă, În care o picătură de salivă lucea slab la colțul buzelor. Dante Își trase brusc Înapoi mâna ce urcase către femeie. Era suficientă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
conducă la o hotărâre, care să ducă la bun sfârșit toate ofrandele, pomenile și prilejurile. Casa în care locuiam în Cartierul de Sud era un cămin studențesc de unde se auzea clopotul universității când nu era zgomot seara, și avea o plinătate medievală înghesuită, de locatari închiși între patru pereți, fețe la fiece fereastră, fiecare petic fiind ocupat. Aveam aici câțiva clienți pentru cărțile mele și chiar câțiva prieteni. De fapt îi cunoșteam pe toți datorită faptului că Owens, bătrânul velș care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
publicat două scurte povestiri direct despre Seymour. Cea mai recentă dintre acestea două, apărută în 1955, era o relatare cuprinzătoare a zilei de nuntă a lui Seymour, care a avut loc în 1942. Detaliile au fost prezentate cu o asemenea plinătate, încât numai că nu i-am oferit cititorului amprenta tălpii fiecărui participant la nuntă, întipărită într-o formă cu șerbet, ca să și-o ia acasă în chip de suvenir, dar Seymour personal - adică felul de mâncare principal - nu are nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
fi fost de frumoase și să rămână așa, luminat de mâhnirea atâtor despărțiri, Sufletul. Purificat în focul tristeții, doar El, sufletul. Și acolo, să se recunoască ea însăși, mergând cu toți cei care pleacă, în bucurie, în lumină, în toată plinătatea vieții, în inima Lui. Și să fie ea însăși iubire, în Inima Iubirii. Sigur, o să citească așa, de dragul lui, cartea pe care i-o lăsase pe masă, la plecare. E doar fratele ei, măcar de dorul lui o s-o citească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
unei surveniri - căci ființa spiritului este act1... Alteritate Există totuși, În opinia lui Humboldt, un spațiu al activității umane În care creația liberă, fruct (dacă privim dinspre artist/poet) și sursă (privind dinspre receptor) a imaginației productive, este, În ciuda (de)plinătății sale ca act liber, depășită. E vorba despre o depășire paradoxală, una pe care am fi Înclinați mai degrabă să o considerăm, teoretic, o reducție, o Înfrânare voită a creativității. Ea apare În limbaj, unde interlocutorul nu mai trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
necesitate ce ține acum de acea cale care le Întrece pe toate, țesătura divin-frumoasă și demonic-nebunească a Întâmplării mirabile a poeziei, strălucirii și a iubirii dulci. Firește, așezarea În discurs a acestei cunoașteri ce străbate succesiv (dar și simultan În plinătatea catharsisului frumuseții) formele acestor temporalități suferă de toate neajunsurile unei prezentări didactice, străduindu-se constant să cuprindă Într-o descriere coordonată de o perspectivă (a limbajului scriiturii acum, așa cum perspectiva renascentistă e una a limbajului proiectat de ochiul pictural umanist
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Dar nu este concept transcendental, este poziția pe care noi În mod tradițional o atașăm transcendenței: poziția scriiturii, ca să folosesc limbajul lui Derrida sau al lui Foucault (pentru că ele coexistă În discurs cu poziția omului, dar omul nu este niciodată plinătate umanistă sau ontologică). În scriitura lui Derrida există poziții sau efecte de scriitură pentru ceea ce noi numim concepte sau realități. Conceptele pentru Derrida și toate viziunile noastre, inclusiv cele transcendental-ontologice, sunt efecte ale scriiturii. Himenul este un efect al discursului
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
și toate viziunile noastre, inclusiv cele transcendental-ontologice, sunt efecte ale scriiturii. Himenul este un efect al discursului, o poziție pe care noi În mod tradițional o numim a transcendentului sau a ontologicului (la Heidegger, spre exemplu), dar el nu este plinătate niciodată, nu este nici diferanța lui Derrida, definibilă numai Într-un sistem determinat de niște mișcări care au o anumită regularitate. Nicolae Turcan: E dificil să mai Înțelegi ceva dacă transcendentalul Își pierde sensul Întemeierii, al posibilului, al celui care
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
care te schimbă și te obligă să te repoziționezi, care produce În universul și În concepția ta despre realitate mari distorsiuni), Întrebarea este: ce o face posibilă? O transcendență pe care o poți arăta, numi și găsi Într-o anumită plinătate? Am dat această reformulare pentru a sugera că himenul lucrează la fel, făcând posibile aceste distorsiuni. Sigur, el este o urmă În discurs, În vizibilitate, și ea se manifestă mai ales În opera de artă, dar nu În opera de
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
funcționa ca arkhai, constituenți sau factori de reglare pentru cosmosul nostru și ontologia sa”1. Acea parte a mitului gnostic pe care Hans Jonas a intitulat-o geneză transcendentală constă din multiplicarea ipostazelor sau eonilor, formînd așa-numita Pleroma sau Plinătatea. Pleroma se opune spațiului haotic de „dedesubt”, Kenoma (Golul); Plinătatea se opune Vidului 2. Ca să dăm un singur exemplu, Pleroma valentiniană este deosebit de bogată În ipostaze, de obicei În număr de treizeci de eoni care formează o Ogdoagă (Cei Opt
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
nostru și ontologia sa”1. Acea parte a mitului gnostic pe care Hans Jonas a intitulat-o geneză transcendentală constă din multiplicarea ipostazelor sau eonilor, formînd așa-numita Pleroma sau Plinătatea. Pleroma se opune spațiului haotic de „dedesubt”, Kenoma (Golul); Plinătatea se opune Vidului 2. Ca să dăm un singur exemplu, Pleroma valentiniană este deosebit de bogată În ipostaze, de obicei În număr de treizeci de eoni care formează o Ogdoagă (Cei Opt), o Decadă (Cei Zece) și o Dodecadă (Cei Doisprezece). Potrivit
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
ale universului (ad inferiores partes), știind, și deplîngînd totodată acest lucru, că Tatăl nu-i aprobă fapta (sine bona voluntate patris) - care este, prin urmare, nelegiuită. Aici devine necesară o paranteză. Sophia, oricît de periferică ar fi poziția ei În Plinătatea eonilor, rămîne o ființă spirituală; mai mult decît atît, ea este exclusiv spirituală. O caracteristică a sistemelor pe care Jonas și alți specialiști le-au numit verticale sau alexandrine este că originea celor inferioare trebuie să fie căutată pe o
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
timp, nu poate să provină din Ființă, din moment ce este atît de vădit inferior și nestatornic. Introducînd ipostaza Sophia-Înțelepciune, gnosticii Încearcă să rezolve o problemă metafizică insondabilă: cum este posibil ca nepermanența să izvorască din permanență, iar lipsa și suferința din Plinătate și din neclintire? Mai departe, firește, rămîne de rezolvat Încă o problemă: Sufletul este tot invizibil. Este compus din atribute care, oricît de joase ar fi, sînt Încă impalpabile. Cum devine oare posibil acest nou pas - trecerea de la psihic la
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
infinit el fiind asemenea unei sfere cu raza infinită și centrul peste tot. Concepția aceasta reia ideile lui Cusanus, specificând că ceea ce susține el este o realitate cosmologică și nu doar o supoziție. 2. A doua idee se referă la plinătatea universului, el considerând că la nivelul universului nu există neființă, ci totul este ființă. Plinătatea aceasta, dublată de faptul că Dumnezeu este cel ce se manifestă prin natură ne determină să considerăm viziunea bruniană a fi panteistă. 3. Pământul nu
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
reia ideile lui Cusanus, specificând că ceea ce susține el este o realitate cosmologică și nu doar o supoziție. 2. A doua idee se referă la plinătatea universului, el considerând că la nivelul universului nu există neființă, ci totul este ființă. Plinătatea aceasta, dublată de faptul că Dumnezeu este cel ce se manifestă prin natură ne determină să considerăm viziunea bruniană a fi panteistă. 3. Pământul nu este centrul universului. El este o planetă ca oricare alta din univers și care, asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
poartă astăzi numele de istorie. Sursele ce trebuie folosite de istorie sunt: memoriile (fie comentariile unui eveniment, fie descrierea acestuia) cronici, biografii, relatări, antichități. Prin includerea antichităților, Bacon va pune bazele unei noi ramuri ale istoriei, arheologia. Istoria politică studiază plinătatea vieții, dar urmărește numai datele importante, fără a se opri la viața oamenilor de rând. Ea poate fi considerată și ca precursoarea politologiei, pentru că viața politică este cea care face istoria. Acțiunile marilor puteri și ale marilor oameni politici indică
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]