1,640 matches
-
prezenta,calendarul naturii,înviorarea, mic dejun,ne pregătim pentru activități ĂLA: BIBLIOTECĂ: „Citim imagini cu familia” CONSTRUCȚII: „Casa mea” Plimbare : „Observări spontanecase și blocuri” ADE: Activitate integrată „Acasă” DS(C.M) „Familia mea”lectură după imagini DEC(EM) „Un copil politicos”cântec;j.muzical „Familia mea” MARȚI ADP: Primirea copiilor;Întâlnirea de dimineață „Familia mea” (prezentarea ei) Rutine:prezenta,calendarul naturii,înviorarea, mic dejun,ne pregătim pentru activități OPȚIONAL 1-„Prietenii culorilor” ĂLA:ȘTIINȚĂ: „Ce stim și am vrea să știm
Aplicații ale noului curriculum în învățământul preșcolar by Mariana Avornicesei, Mihaela Petraș, Tatiana Onofrei () [Corola-publishinghouse/Science/257_a_532]
-
noastre în imagini, lucrare colectivă A.L.A. Știință Caută vecinii, Colorează steguletulU.E. Joc de rol De-a călătoria cu prietenul meu,De-a ziua prietenului meu, VINERI A.D.P. - Întâlnirea de dimineață Hora prieteniei, hora copilăriei Rutine, tranziții Suntem toți politicoși,Numărători ritmate A.D.E. D.P.M. Ed. fizică a. Parcurs aplicativ Cursa Învingătorilor b. Ex. Învățarea aruncării mingii la coș A.L.A. Joc de masă Basme în bucățele, puzzle, Din jumătăți întreg Artă Hora prieteniei, DESEN PE ASFALT Evaluare proiect HARTĂ
Aplicații ale noului curriculum în învățământul preșcolar by Mariana Avornicesei, Mihaela Petraș, Tatiana Onofrei () [Corola-publishinghouse/Science/257_a_532]
-
dezvăluie un fond de afectivitate și trăire de o intensitate bulversantă. John May se sime prins de caz, mai ales că fiica acestuia, Kelly Stoke (Joanne Froggatt), pe care o descoperă pe firul unor minuțioase investigații este specială. În conversațiile politicoase dintre funcționar și fata singuratică se streacoară o undă de simpatie, transpare o atracție care este discretă și fragilă. Putem întrevedea la capătul unor discuții un orizont de posibilitate pentru John May. Exact ca în Scurta și fericita viață a
Natură moartă cu funcționari publici by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2475_a_3800]
-
asta, băieți, și, pe urmă, iar vă bat, vă supărați și, uite, nu găsesc bere rece la voi." " Da, ce-ați pățit, e sîmbătă seara, jucăm o partidă și gata Începe săptămîna acușica, și iar n-o să avem timp", răspund politicoși, incluzîndu-se și pe ei în categoria celor fără timp. {i ei, și eu știm că se joacă table non-stop în fața prăvăliei. Cu chiu, cu vai, reușesc să cumpăr bere rece de la cel mai serios chioșc. Mă întorc cu sticlele în
Nocturnă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13875_a_15200]
-
mare întindere (aproape 1200 de pagini format mare), elogiată cu entuziasm de mulți, contestată violent de și mai mulți. Acesta este riscul pe care și-l asumă un critic literar când scrie despre scriitori în viață. (Scriitorii morți sunt foarte politicoși, nu reacționează niciodată, nu protestează, nu se victimizează și nu se răzbună.) Pe de altă parte, în chip paradoxal, scriitorii valoroși de astăzi sunt mai modești decât scriitorii lipsiți de valoare, care sunt foarte agresivi. Și sunt agresivi, poate, pentru că
Profesia de critic literar by Alex. Ştefănescu () [Corola-journal/Journalistic/9899_a_11224]
-
de travaliu eseistic nu dă naștere unor formule memorabile. Fraza nu poate fi reținută din lipsă de agresivitate. O procesiune de enumerări frumoase cărora le lipsește acuitatea. Sînt autori care, orice ar face, lasă o impresie de blîndețe mucalită și politicoasă. Din categoria aceasta face parte Ciprian Vălcan. Cuvintele sînt alese cu grijă, dar ele curg pe deasupra realității, formînd o peliculă care nu se amestecă cu faptele pe care le descriu, de aceea ochiul le urmărește cadența nesincopată, într-o alunecare
Filosofia nostimă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5465_a_6790]
-
acoperiș; mulțimea privea la un cer azuriu, fără de nori. Acesta este cazinoul morților, rosti vocea lui din vis; așteaptă să le ții un discurs. Nu mult după aceea Își făcu apariția Diavolul. Wakefield Îi scrie editorului noii reviste un e-mail politicos, refuzînd invitația de a scrie un eseu. Scanează rapid titlurile celorlalte mesaje, ștergînd obișnuitele promisiuni paradisiace: Viagra, alungirea penisului, mărirea sînilor, pilule de slăbit. Renunță cît ești Încă În frunte, Își spune Wakefield, În timp ce se urcă În avionul care-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
mîinile, gata să plîngă. — Lasă, lasă, mami, știi că așa e el, un ticălos și un mîrlan. — Susan, nu vorbi așa! Chiar dacă poate e ticălos, să ne ierți, domnu’ Wakefield. Ar fi trebuit să vii aici Înainte de război. Bărbații erau politicoși și drăguți, harnici, nu auzeai un cuvînt urît, nu Înjura... — Corect, ricanează Susan, băuturica și jocurile de noroc În fiecare noapte la club, dormit duminica toată ziua, țipatul la mine și la Tiffany... Era drăguț numai cînd era acasă profesorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
mașini unelte. ți-ar putea scoate dinții unul cîte unul. Wakefield simte o Împunsătură de neliniște. Ce caută el aici? Misteriosul baron al cherestelei nu și-a făcut Încă apariția. Ceilalți oaspeți, bagă Wakefield de seamă, au terminat cu șampania politicoasă și se Îndreaptă spre bar În căutare de băuturi mai tari. Doamna Redbone se agață din nou de brațul lui Wakefield și Îl prezintă unui administrator de galerie de artă, foarte bronzat și fără urmă de rid. Wakefield Îi cunoaște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
am dormit. M-am trezit cu James aplecat deasupra mea, privindu-mă cu ochii lui foarte verzi înfipți în fața foarte albă. I-am zâmbit somnoroasă și triumfătoare. —Bună, dragule, am spus rânjind. —Bună, Claire, mi-a răspuns el formal și politicos. Ca o proastă ce eram, am crezut că James era grav și serios în semn de respect. (Iat-o pe soția mea, azi a dat naștere unui prunc, este femeie, este dătătoare de viață - înțelegeți?) James s-a așezat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
asta, am replicat eu cu amărăciune. Asistenta mi-a aruncat o privire uimită și s-a îndepărtat rapid, jucându-se cu pixul și continuând să se uite la mine agitată. S-a dus la una dintre mamele drăguțe, civilizate și politicoase. Eu m-am decis s-o sun pe Judy. Judy era prietena mea cea mai bună. Eram prietene de la optsprezece ani. Venisem la Londra împreună. Judy fusese domnișoara mea de onoare. Nu puteam să fac față situației de una singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
revenit. Stătuseră aplecate asupra mea cât timp dormisem și se uitaseră la mine. Oare s-o trezim? o consultase una pe cealaltă. —Bine, zisese Gelozia. Vrei s-o trezești tu? — Vai, nu, de ce n-o trezești tu? a răspuns Furia politicoasă. Plăcerea e de partea mea, a spus Gelozia plină de grație. După care m-a înșfăcat de umăr și m-a zgâlțâit până m-a trezit. M-am trezit în minte cu imaginea oribilă a lui James în pat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
De fiecare dată când mă întorceam de la Londra, îl găseam prăbușit la masa din bucătărie, cu un norișor întunecat agățat deasupra capului, cărând după el aerul acela tragic ca pe o servietă. Dar mereu îi spuneam „Bună, Jim“. Măcar eram politicoasă. Chiar dacă el mă ignora total. Apoi am descoperit de ce mă ignorase. A doua zi de când mă întorsesem de la Londra, soneria a sunat, eu m-am dus să răspund, iar la ușă, așteptând pe trepte, am descoperit o tunsoare care purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Adam a băgat capul pe ușă și ne-a mulțumit pentru minunata cină și-a zis că speră să ne revadă curând. Eu și mama ne-am luat la revedere de la el cu zâmbetul pe buze. Ce băiat drăguț și politicos, a spus mama pe un ton satisfăcut. Eu nu i-am răspuns. Mă gândeam că nu arăta prea răvășit pentru cineva care tocmai făcuse sex. Și mă întrebam de ce îmi păsa. Capitolul unsprezecetc "Capitolul unsprezece" După ce Adam a plecat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
vehemență. Înainte însă să apuce să deschidă gura, Helen a urmat: — Iar tu arătai de parcă erai în limbă după el. Ai chicotit și i-ai zâmbit. Ești mai rău ca Anna. Mi-a venit să mor de rușine. — Am fost politicoasă, am insistat eu. Eram chiar enervată. Și jenată. — N-ai fost politicoasă, mi-a spus Helen cu o voce ștearsă și continuând să privească la televizor. Îți place de el. —Helen, pentru numele lui Dumnezeu, voiai să-l ignor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
tu arătai de parcă erai în limbă după el. Ai chicotit și i-ai zâmbit. Ești mai rău ca Anna. Mi-a venit să mor de rușine. — Am fost politicoasă, am insistat eu. Eram chiar enervată. Și jenată. — N-ai fost politicoasă, mi-a spus Helen cu o voce ștearsă și continuând să privească la televizor. Îți place de el. —Helen, pentru numele lui Dumnezeu, voiai să-l ignor și să nu vorbesc deloc cu el? am întrebat-o supărată. — Nu, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Adam nu-și dăduse seama cât de geloasă eram. — Îmi pare rău, a spus el privindu-mă în ochi. Te-au călcat rău de tot pe nervi? — Nu, am protestat eu. Nu, au fost drăguțe. Nu-i nevoie să fii politicoasă, a zis Adam uitându-se la mine cu o expresie îngrijorată. Știu că unei femei ca tine i s-au părut niște fetițe prostuțe. Nu, Adam, pe bune, au fost în regulă, am insistat eu. Mă simțeam cu-adevărat oribil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
asta. Eram așa de fericită să-l văd. Și eram și mai fericită fiindcă voia să stea de vorbă cu mine. Chiar nu prea mă interesa pe care dintre noi o pupase. —De ce nu stai cu noi? l-am întrebat politicoasă. Echilibrată. Sofisticată. Gazda perfectă, asta eram eu. Maniere impecabile. Emoțiile, dacă aveam vreunele, atunci erau ținute în lesă cu fermitate. Bărbia sus, buza de sus țeapănă, expresia de nepătruns. Nimic din ceea ce-ar fi putut să-l sperie nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Genul de carte în care ți se spune ce cuțit să folosești ca să deschizi o scoică și cum să te adresezi unui episcop, să zicem. (De reținut că o frază de genul „ce inel frumos aveți, Eminență“ este considerată destul de politicoasă pentru o primă întâlnire.) De exemplu, dacă prietenul/soțul/iubitul tău a dispărut de-acasă pentru câteva zile după un meci de fotbal deosebit de important și tocmai s-a întors în căminul familial verde la față, neras și terminat, potrivit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
bețiv egoist ce ești? Dar cum nimeni nu scrisese încă o astfel de carte, trebuia să mă bazez pe propriul meu instinct. —Ce mai faci? m-a întrebat James. De parcă ți-ar păsa, m-am gândit. — Foarte bine, am răspuns politicoasă. A urmat o pauză. — A!... și tu ce mai faci? am adăugat repede. Chiar așa! Unde-mi erau bunele maniere?! Se mai mira cineva că James mă părăsise? —Bine, mi-a răspuns el gânditor. Da, sunt destul de bine. Ticălos îngâmfat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
îngrozitor de la fereastra de la etaj sau dacă-i arătase fundul - sau ceva și mai rău -, atunci eu, personal, aveam să ofer niște recompense. Dar trebuia să-i cânt în strună lui James. Cu toate că-mi venea să vomit din cauza cuvintelor mele politicoase, o aveam mereu în minte, în prim-plan, pe Kate. Nimic altceva nu mi-ar fi făcut mai mare plăcere decât să-l anunț pe James că nu era deloc bine-venit, dar asta ar fi însemnat să-mi tai singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
erau împușcături de mitralieră. Alo, a zis James. Avea o voce oficială și importantă. —James, eu sunt, i-am spus. —Claire, a exclamat el străduindu-se să pară prietenos. Tocmai voiam și eu să te sun. — Da? l-am întrebat politicoasă, întrebându-mă de ce voia să mă sune. Oare își mai amintise încă un fel îngrozitor în care îl tratasem? Omisese oare vreo critică importantă referitoare la comportamentul meu în public pe care avusese intenția să mi-o comunice în seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ăsta să funcționeze. A făcut o pauză, după care a continuat cu o voce cântată, ca de băiețel, genul de băiețel pe care-ți vine să-l ucizi: —„Am Făcut o Greșeală.“ Ești mulțumită așa? —Ăăăă, mulțumesc, i-am spus politicoasă. Nu voiam decât să-l văd plecat. — Sigur că dacă ai de gând să continui să fii ranchiunoasă și să-mi faci reproșuri, atunci nu mai are nici un sens să rămân aici, nu? m-a întrebat James. Dacă așa stă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ce umilitor o să fie! Însă George m-a salvat lansându-se direct în problemă. Deci te întorci la el, a râs George. Ei, slavă Domnului! Acum poate c-o să înceapă și el să muncească așa cum trebuie. A, am spus eu politicoasă. — Da, a continuat George plin de jovialitate și bonomie. Ceea ce m-a făcut să suspecteze că George savurase un prânz lichid prelungit. Ei, să fim cinstiți. În fond, era vineri. Cum să zic, Claire? Hai să spunem doar că n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Cuvintele să sune ca niște cuburi de gheață căzând într-un pahar. Și să zic ceva de genul „Eu chiar nu m-aș obosi să vorbesc cu mine, în locul tău. Sunt foarte prost dispusă și nu știu cât o să reușesc să fiu politicoasă cu tine“. Dar în afara unui vag „scuze“ pe care mi l-a livrat în timp ce se foia pe lângă pulpa mea în căutarea centurii de siguranță, omul de afaceri m-a ignorat complet. N-a făcut decât să-și deschidă impresionanta servietă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]