1,096 matches
-
ochroleuca"), hajmă păsărească ("Allium flavum ssp. tauricum"), curcubeu ("Lychnis coronaria"), gâscariță ("Arabis turrita"), ai sălbatic ("Allium moschatum"), ferigă mediteraneană ("Asplenium adiantum-nigrum"), ruginiță ("Asplenium septentrionale"), coșaci pontici ("Astragalus ponticus"), mărar de stepă ("Cachrys alpina"), scai ("Centaurea gracilenta"), centaurea ("Centaurea jankae, Centaurea pontica" și "Centaurea tenuiflora"), volbură ("Convolvulus lineatus"), coroniște ("Coronilla scorpioides"), brândușă ("Crocus chrysanthus"), șofran-vărgat ("Crocus variegatus"), garofiță ("Dianthus guttatus"), zambilă de câmp ("Scutellaria orientalis"), mlăștiniță ("Epipactis helleborine"), alior dobrogean ("Euphorbia dobrogensis"), alior ("Euphorbia cadrilateri var. transitoria"), laptele cucului ("Euphorbia myrsinites"), scânteioara
Parcul Național Munții Măcinului () [Corola-website/Science/313456_a_314785]
-
ca profesoară la Liceul de Construcții nr. 18 (devenit după 1989 Liceul Teoretic „Decebal”) din București (1974-2001) și la Liceul „Gheorghe Lazăr” (1988-1989) din București. După Revoluția Română din 1989 a lucrat ca redactor și apoi administrator unic la "Editura Pontica", din Constanța (1992-2012). A lucrat și ca redactor la revista „Paradigma”, din Constanța, și coordonator al revistei după moartea soțului ei, scriitorul Marin Mincu. A fost membru fondator și apoi coordonator, după moartea soțului, al "Cenaclului literar „Euridice”" (devenit, după
Ștefania Mincu () [Corola-website/Science/328246_a_329575]
-
naturală protejată a siturilor de importanță comunitară, ca parte integrantă a rețelei ecologice europene Natura 2000 în România) și se întinde pe o suprafață de 382 hectare. Aria protejată reprezintă zona nisipoasă (și stâncăriile submarine din Marea Neagră) încadrată în bioregiune pontică, aflată în imediata vecinătate a portului Mangalia; ce adăpostește o gamă variată de vegetație și faună marină. Situl a fost desemnat în scopul conservării unor habitate de interes comunitar de tip: "Bancuri de nisip acoperite permanent de un strat mic
Izvoarele sulfuroase submarine de la Mangalia () [Corola-website/Science/330330_a_331659]
-
au străduit să stabilească contactul cu domnitorii creștini. Ștefan cel Mare plătea atunci sultanului haraciul care fusese moștenit de la Petru Aron, dar era interesat de recâștigarea independenței țării. El ducea un război pentru controlul Dunării și așadar planifica eliberarea bazinului pontic. Pierderile turcilor erau mari, iar Uzun Hasan și-a pierdut în bătălie fiul. După victoria din Anatolia el și-a trimis solii în capitalele europene îndemnându-i pe aliați să intre în război. Ambasada medicului lui Uzun Hasan, Ishaq bəy
Uzun Hasan () [Corola-website/Science/303380_a_304709]
-
III-a - zone protejate") și se întinde pe o suprafață de 66,40 hectare. Aria naturală reprezintă o zonă cu un relief înclinat, străbătut de mai multe pâraie, cu faună caracteristică zonelor aride (stepă dobrogeană) și elemente floristice specifice habitatelor pontice, balcanice, continentale, submediteranene sau celor eurasiatice. Fântânița - Murfatlar prezintă un areal cu o diversitate floristică și faunistică ridicată, atât la nivel de specii cât și la nivel de ecosisteme terestre. Flora este constituită din vegetație forestieră, tufărișuri și specii ierboase
Fântânița - Murfatlar () [Corola-website/Science/326481_a_327810]
-
treptată a creștinismului popular de limbă latină, mai tardive, printre Dacii liberi și printre Vlahii (Proto-Românii) din nordul Dunării: pe de-o parte păstoritul (transhumanța reprezentând, an de an, o cale de schimburi culturale între zona carpatică, Balcani și zona pontică), și pe de altă parte negustorii (care se deplasau cu stofe, mirodenii, mătase și produse manufacturate la nord de Dunăre, de unde se întorceau în imperiul roman de răsărit (bizantin) cu sare și aur). Lipsa unor lăcașuri de cult în anumite
Istoria creștinismului în România () [Corola-website/Science/302635_a_303964]
-
în două satrapii, formal păstrate ulterior: "Armenia Major" în est și "Armenia Minor" în vest. Deși cu populație majoritară armeana, Armenia Minor nu a avut o statalitate solidă, teritoriul ei făcând parte adesea din alte state, precum Cappadocia și Regatul Pontic. După înfrângerea Seleucizilor de către români (189 î.Hr.), Artașes (Artaxias I) proclama independența Armeniei "Maior", își asumă titlul de rege și fondează o dinastie care îi va purta numele, în timpul căreia Regatul armean a atins apogeul puterii și expansiunii teritoriale, mai
Istoria Armeniei () [Corola-website/Science/314239_a_315568]
-
cu normanzii din sudul Italiei. Identitatea sa nu este pe deplin sigură, dat fiind că trei personaje diferite sunt de obicei identificate sub același nume: este vorba de un "Maurex" care a fost un marinar bogat și magnat din Heraclea Pontica; de un amiral care figurează în sursele latinești sub numele de Mambrita sau Mambrica, care a activat în luptele anti-normande din anii '60 și '80 ai secolului al XI-lea; și de un , general și guvernator rămas în istorie în
Mihail Maurex () [Corola-website/Science/324483_a_325812]
-
80 ai secolului al XI-lea; și de un , general și guvernator rămas în istorie în primul rând prin sigiliile sale. Potrivit mărturiei ulterioare a lui Nicefor Bryennius, Maurex ar fi fost de origine umilă, un locuitor simplu din Heraclea Pontica, însă devenit experimentat în chestiunile navale. Această îndeletnicire l-ar fi făcut, în conformitate cu Bryennios, indispensabil pentru Imperiul Bizantin, el primind numeroase daruri din partea a diferiți împărați, astfel încât a acumulat o uriașă avere. Generalul Mihail Maurex este pentru prima dată atestat
Mihail Maurex () [Corola-website/Science/324483_a_325812]
-
fi preluate mai târziu de către Nicolas Boileau-Despréaux în a sa lucrare "L'Art poétique". Publius Ovidius Naso (43 î.Hr. - 17/18? d.Hr.), poet liric, elegiac, scrie poeme erotice, "Amores", "Heroides" și "Ars amandi". În perioada exilului scrie "Tristele" și "Ponticele". Într-o altă etapă a creației sale compune marea frescă a "Metamorfozelor". Literatura latină este o sinteză între idei, genuri și specii literare grecești, cu producții specifice genului latin. A servit ca izvor de inspirație pentru scriitori clasici francezi ca
Istoria literaturii () [Corola-website/Science/322282_a_323611]
-
naturală se află în partea estică a județului Constanța, pe teritoriul administrativ al orașului Techirghiol și al comunei Tuzla, în imediata apropiere a drumului național DN39, care leagă municipiul Mangalia de Eforie. Aria protejată (încadrată în bioregiune geografică stepică și pontică) reprezintă o zonă naturală (râuri, lacuri, mlaștini, turbării, culturi, pășuni, terenuri arabile) ce asigură condiții de hrană, cuibărit și viețuire pentru mai multe specii de păsări migratoare, de pasaj sau sedentare. În anii 1983 și 1989 au fost construite două
Lacul Techirghiol (sit SPA) () [Corola-website/Science/330718_a_332047]
-
și îngropate în Cetatea Tomisului. Bisericile creștine îl comemorează în ziua de 3 ianuarie. Gordian i-a urmat lui Țiț în scaunul episcopal al Tomisului, continuând cu o și mai mare râvna eforturile acestuia de creștinare a daco-romanilor din Dacia Pontica. Văzând reușitele strădaniei sale, împăratul Liciniu a ordonat întemnițarea episcopului, urmând, ca în timpul persecuțiilor sale împotriva creștinilor din anii 320-323 să i se taie capul împreună cu alți cinci martiri creștini, Macrobiu, Helia, Zotic, Lucian și Valerian, în ziua de 15
Tit și Gordian, episcopi ai Tomisului () [Corola-website/Science/319408_a_320737]
-
Invidia", "Valera". Mițos Micleușanu este un artist polivalent, pictor, muzician și scriitor. În 1999 a publicat cartea "Amokalipsis" la editură "Ideea Design & Prinț", apoi "Organismecanisme" este publicată în 2002 la editură "Ziua", în 2004 apare cartea "Tuba Mirum" la editură "Pontica", iar în 2008 la lumină tiparului iese cartea "Kasa Poporului" la editură "Polirom". Despre ultimul român publicat, autorul afirmă: „Kasa Poporului este o carte patologica despre un sistem patologic, o scriere alienata, perversa, crudă și sinistra, așa cum nu ne place
Planeta Moldova () [Corola-website/Science/299934_a_301263]
-
pentru adâncurile Marea Neagră. Sub adâncimea de 200 de metri, în apele Marea Neagră s-au acumulat substanțe nocive pentru viața animală. Aceasta a dispărut total datorită aportului de apă mult mai sărată dinspre bazinul mediteraneean în raport cu apa de suprafață din bazinul pontic, mult îndulcită de apele Dunării și a altor mari râuri ce vin din câmpia ruso-ucraineană. Pe unele porțiuni ale șenalului Bosfor-ului, pericolul provocat de curenți este crescut cu mult față de medie. La pericolele întâmpinate de navigație s-au adăugat în
Istanbul () [Corola-website/Science/296786_a_298115]
-
sânger ("Cornus sanguinea"), corn ("Cornus mas"), lemnul câinelui ("Ligustrum vulgare"), păducel ("Crataegus monogyna"), mur ("Rubus fruticosus"), măceș ("Roșa canina"). La nivelul ierburilor este întâlnită o gamă floristica diversă, constituită în cea mai mare parte din plante cu specii mediteranene, daco-balcanice, pontice sau panonice (unele endemice sau aflate pe lista roșie a IUCN) enumerate în anexa I-a a "Directivei CE" 92/43/ CE din 21 mai 1992 (privind conservarea habitatelor naturale și a speciilor de fauna și floră sălbatică). Specii floristice
Grădina Zmeilor () [Corola-website/Science/323772_a_325101]
-
Aquileea. În jurul anului 403, părăsește acest oraș pentru a se refugia la Roma din fața năvălirii goților, iar mai târziu se stabilește într-o mănăstire de lângă Terracina. Își continuă activitatea de traducător atât al lui Origen cât și a lui Evagrie Ponticul. Tot acum alcătuiește și principala sa operă, o interpretare alegorică a binecuvântării lui Iacob. După cucerirea Romei în 410, Rufin merge în Sicilia, unde moare la sfârșitul anului 411 sau începutul anului 412.
Rufin din Aquileea () [Corola-website/Science/326279_a_327608]
-
Comisia de examinare apreciind superlativ contribuția cercetătorului i-a recomandat că în continuare să întreprindă noi cercetări care să permită redactarea unei ample lucrări care să ofere o largă paletă de date referitoare la evoluția viețuirii omului în teritoriul carpato-dunărean pontic în timpurile îndepărtate. Această lucrare, care prin completările făcute a devenit o laborioasa sinteză, a fost publicată în 1933 în limba germană (Der Stând der Vorgerschichtsforschung în Rumänien), si care a fost distinsa de Academia Română cu Premiul „Vasile Pârvan”. Pasionatul
Ion Nestor () [Corola-website/Science/307244_a_308573]
-
unele ocrotite prin Directiva Consiliului Europei 92/43/ CE din 21 mai 1992 (privind conservarea habitatelor naturale și a speciilor de faună și floră sălbatică); printre care: laptele stâncii ("Androsace lactea"), tamâiță de câmp ("Ajuga chamaepitys"), miruță ("Anchusa ochroleuca"), coșaci pontici ("Astragalus ponticus"), șerlai ("Salvia aethiopis"), ghiocelul grecesc ("Galanthus elwesii"), floarea călugărului ("Saponaria officinalis"), floarea grâului ("Centaurea cyanus"), târtan ("Crambe tataria"), cimbrișor sălbatic ("Thymus glabrescens"), colilie ("Stipa danubialis").
Dumbrăveni (sit SPA) () [Corola-website/Science/334156_a_335485]
-
nerecunoscută oficial prin documente de inventariere și prin înscrierea lor în patrimoniul institutului, sub jenantul pretext că sunt falsuri. Or această atitudine contravine legislației care reglementează domeniul respectiv.” Marele poet roman Ovidiu, exilat la cetatea Tomis, vorbește în poemele lui „pontice” despre daci și limba lor „barbară”, afirmând că a învățat-o și chiar a scris poeme în ea, fiind apreciat pentru aceasta de daci. Dacă cele spuse de Ovidiu sunt adevărate și un volum cu poezii scrise de către Ovidiu în
Limba dacă () [Corola-website/Science/296677_a_298006]
-
a siturilor de importanță comunitară, ca parte integrantă a rețelei ecologice europene Natura 2000 în România) și se întinde pe o suprafață de 140 hectare. Situl reprezintă o zonă naturală (zone marine, insule maritime, plaje de nisip) încadrată în bioregiune pontică a litoralului Mării Negre; ce conservă habitate naturale de tip: "Bancuri de nisip acoperite permanent de un strat mic de apă de mare", "Recifi" și "Nisipuri și zone mlăștinoase neacoperite de apă de mare la reflux" și protejază specii importante din
Plaja submersă Eforie Nord – Eforie Sud () [Corola-website/Science/330633_a_331962]
-
și la Marea Marmara în Nord-Vest. Partea europeană a Turciei, Tracia de Est, formează granițele cu Grecia și Bulgaria. Zona asiatică a țării, Anatolia (sau Asia Mică) constă într-un platou central înalt, cu câmpii înguste, litorale, între zona munților Pontici și Koroglu, în Nord, și munții Taurus, în Sud. Peisajele montane sunt mai predominante în Estul Turciei, de unde izvorăsc râuri precum Eufrat, Tigru și Aras. Tot în această regiune se află și cel mai înalt punct al Turciei, Muntele Ararat
Turcia () [Corola-website/Science/297606_a_298935]
-
a unui cimitir - Constantin Predescu, a Parohiei Sf.Ap. Andrei - ce se află sub oblăduirea Arhiepiscopiei Tomisului (datează din 1920 când a fost donată o parte dintr-o casă CFR), a Grupului Școlar Agricol Palas Constanța, denumit de curând Colegiul Tehnic Pontica Constanța, situat pe Bulevardul I.C.Brătianu, și a Liceului C.F.R. Constanța, înființat în 1919, sub numele de Școala de Ucenici CFR. Între 1958-1966 acest liceu și-a încetat activitatea, dar în 1966 a fost dat din nou în folosință, sub
Palas () [Corola-website/Science/318319_a_319648]
-
Duca. Grupul Școlar Gheorghe Duca este situat pe Strada Vifor Haiducul. Cartierul Palas beneficiază și de prezența a două școli, Școala 31 și Școala 20 - Marin Sorescu. Tot în cartierul Palas se găsește și Muzeul Oii, imediat după Colegiul Tehnic Pontica. Se impune, prin prezență, și clădirea principală a Jandarmeriei Române, care se învecinează cu unul din sediile SMURD Constanta, iar în spatele acestora, Secția IV de Poliție. Cartierul mai beneficiază și de prezența Mall-ului Gima (în prezent închis), Fabrica de
Palas () [Corola-website/Science/318319_a_319648]
-
a deservit însă și nevoi ale negustorilor sași din Transilvania. Decăderea sa a survenit într-un context în care ca urmare a revirimentului spiritual islamic produs spre 1340, s-a declanșat o ofensiva mongolă împotriva coloniilor occidentale din întreg spațiul pontic, context asociat atât cu refluxul autorității bizantine ca urmare a unui conflict cu genovezii, cât și cu refluxul ulterior al autorității mongole stabilizatoare sub presiunea unei contraofensive creștine. Ca efect al tulburărilor politice și al conflictelor militare precum și al noului
Vicina (oraș) () [Corola-website/Science/335371_a_336700]
-
secol, odată cu scăderea rolului economic și cultural al Vicinei - din care mitropolitul bizantin alături de tot mai mulți meșteșugari și negustori plecaseră, rolul bisericii catolice în părțile răsăritene ale Dunării de Jos s-a încheiat și clerul catolic din regiunile vest pontice s-a orientat către Polonia.
Vicina (oraș) () [Corola-website/Science/335371_a_336700]