606 matches
-
etern inovatoare și acoperă un vast teritoriu al misterului existențial hotărnicit de invariantul unei egale determinări a realității concrete. Uneori radical opusă domeniului potențial, aceasta din urmă închide perspective și rezolvă ultimativ ecuații existențiale. Prin contrast, rețeaua posibilului este sectorul predestinat deliberărilor anticipative, o specie ofensivă de a fi conștient de la care pornesc toate adecvările atitudinale și de act specifice evoluției în câmpul social. A gândi este adesea echivalent cu a scruta un viitor în chip misterios probabilistic, adică a tenta
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
trecere. Este „învățarea de a deveni ceea ce trebuie să fii”, „școala vieții”, enkyklios paideia, formarea de-a lungul întregii vieți, curriculum vitae. Așadar mathesis și paideia așezate în ordine strictă, anankeică. Physiopoiesis - adică travaliul lăuntric de autodesăvârșire în limite divine, predestinate olimpian. Sau, cum am spune astăzi, longlife education, între limitele generoase ale potențialului genetic uman și în conformitate strictă cu marile valori umane. Așadar ceea ce numim astăzi curriculum educațional ar trebui să acopere ceea ce, în termeni antici, se înțelegea prin
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
următoare. Definiții și înțelesuri anticetc " Definiții și înțelesuri antice" Desigur acestea sunt tacite sau explicate în limbaj alegoric și simbolic. Odată decriptate, pot fi „traduse” în limbajul științei moderne, aproximativ în felul următor. Înțelesul mitic și homeric. Curriculum înseamnă soarta predestinată să se autodesăvârșească eroic a omului în cursa sa de la naștere și până la moarte în conformitate cu Necesitatea inflexibilă (Ananke)28. Înțelesul pitagoreic. Curriculum este eleutheros paideia, educația liberă secretă, menită a-i apropia de oameni de zei de-a lungul mai
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
căutarea rostului uman: cercetarea fenomenologică nu produce cunoaștere de dragul cunoașterii, ci mai degrabă produce cunoaștere pentru a dezvălui rostul/sensul de a fi uman. Venim pe lume întâmplător, printr-un „accident cromozomial norocos”, dar fără sens predefinit și fără rost predestinat. Pe acestea insul, „aruncat în lume”, și le află, și le construiește singur. Dacă ajunge să o facă - căci poate și să nu o facă. Cercetătorul fenomenolog se străduiește să înțeleagă rostul de a exista în lume ca bărbat, femeie
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
care personajul se "prezintă" lumii și care îl înfățișează în imaturitatea grea de consecințe. Cele trei direcții esențiale ale exprimării ca ființă a lui Bologa au fost pe rînd marcate de înfrîngere personală și răsturnare dramatică. Apostol, cu numele său predestinat, însă căpătînd în roman o nuanță care ține de ironia destinului, este menit să facă lecția umilinței în toate ipostazele. Pe rînd iluminat și sceptic, pătimaș al ordinii statale și strivit iremediabil de aceeași justiție statală, îndrăgostit frondeur și imatur
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
vie, de care naratorul sau personajul privitor se pot bucura, o dată depășită neutralitatea "obiectuală", opacitatea "blocurilor grele". Pentru lumea romanului, casele, în general spațiul locuirii, precum și culisele acestora, exterioare sau interioare, joacă rolul unor mărturii tăcute, palpabile, ale unui loc predestinat istoriei ce va fi povestită. Despre semiotica sui generis a exprimării relațiilor cu umanul, despre natura "elocvenței" stinse a zidurilor de la simbolismul primar ("Acolo, în acele trepte, i se părea ascunsă toată problema casei noi, cu nemulțumirile și necazurile ei
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
ciudat să se lege cu un om întîlnit pe uliță, cum nici lui Lică nu i se părea nici ciudată, nici romantică aventura lui de pieton cu boierii din docar. Unul ca și altul, cînd se gîndeau la acel moment predestinat, erau numai mulțumiți și preocupați de consecințele lui practice." Traseul lui Lică de pînă la întîlnirea cu Ada Razu fusese și unul al adopției, valabil, fără vorbe prea multe și pentru fiica lui, Sia. Favorurile erotice au fost întotdeauna dublate
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
afirmă în mai multe rînduri în roman că prințesa des Laumes are un spirit care "coboară din Mérimée și a găsit ultima expresie în teatrul lui Meilhac și Halévy." Swann, arată Thierry Laget, "posedă același spirit. El este, astfel, aproape predestinat să se îndrăgostească de o Carmen care este creația sa. Odette pe care o cunoaștem nu este adevărata Odette de Crécy, ci personajul inventat de Swann." (s.n.) Într-o postură narcisiacă (ludică), avantextul camilpetrescian figurează relația cu scrierea și opera
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
imposibil de contracarat sau de cumpărat, „săbii” aflate în spatele tuturor întâmplărilor. Pe lângă acești bărbați credincioși, curajoși, lovind din umbră (ca Nufărul-Alb - comitele Staicu, personaj central în Cavalerii Ordinului Basarab), supraviețuiește literar mai ales, galeria personajelor comico-pitorești, cu nume bine alese, predestinate parcă: Toroipan, Gălușcă, Tufănel, Ciripoi, Sile Adormitu, Niță Praștie, părintele Grasa, călugărul Sima, care încurcă Scripturile, sau „conchistadorul” Cotae, niște Sancho Panza din eșalonul al doilea, cu nimic mai prejos decât stăpânii lor. Dincolo de divertisment și (auto)ironia bine dozată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286672_a_288001]
-
fost arestați. La un prim interogatoriu, inculpații au negat orice complot. Ei au explicat că Ioniță Popovici le-a povestit un vis, pe care însă nimeni n-a avut intenția de a- transforma în realitate. într-adevăr, Popovici se considera predestinat să înfăptuiască un vis trimis de divinitate. în vis, așa cum relata el însuși, i s-a arătat un tânăr îmbrăcat în alb, călare pe un cal roșu, care l-a înștiințat că este predestinat să-i boteze pe evrei. Ioniță
POLITICA SOCIALĂ A REGIMULUI CEAUȘESCU by MOȘOIU VIRGINIA () [Corola-publishinghouse/Science/91524_a_92974]
-
accident inedit, despre care am aflat din presa locală : Victor Ponta, cunoscut om politic român și viitorul prim- ministru al României, s-a răsturnat spectaculos cu mașina în care se găsea pe post de copilot într-o localitate cu nume predestinat, Cioca Boca. În discuțiile ulterioare pe care le-am avut cu pelerinii, dar și cu organizatorii, am putut să constat cât de mult supără ideea organizării acestui raliu în această perioadă și în acest punct nevralgic al spațiului public al
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
s-a format o adevărată tabără de rulote, autoturisme, microbuze, majoritatea second- hand din Germania, una păstrează încă pe caroserie imagini cu coșuri pline de flori și fructe paradiziace. Alta a aparținut unui atelier mobil de lăcătușerie, „Hans Zimmermann”, nume predestinat, are desenat pe ea un mic strung mobil. Acum poartă-n pântecele de tablă ruginită lumânări, tămâie și icoane ieftine, fiind înmatriculată în Bulgaria. O mulțime de resturi alimentare, saci de plastic, generatoare mobile de curent electric. Trebuie neapărat să
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
pentru pirați, reprimați și ei necruțător de Europa și de aceea mi s-a părut mai potrivită denumirea de Capcana Morții. Aveți dreptate, îmi susură briza la ureche. Soarele apune și golful începe a se colora în sînge, culoarea sa predestinată. Închei și eu povestea introductivă cu convingerea că am cam spus în acest volum bună partea din ce am vrut să vă zic. Închid ochii pe comodul fotoliu de la Villa Blanca și, cînd îi redeschid, observ că apa golfulețului este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ilustra virtuțile. Aceasta este lecția lui Homer: să trăiești, total, dar nobil, în prezent. Desigur, acest "ideal" apărut din disperare va cunoaște modificări; vom examina, în altă parte, pe cele mai importante (cf. partea a Il-a). Dar conștiința limitelor predestinate și a fragilității existenței nu s-a șters niciodată. Departe de a inhiba forțele creatoare ale geniului religios grec, această viziune tragică a dus la o revalorizare paradoxală a condiției umane. Deoarece zeii 1-au obligat să nu treacă dincolo de
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
viață, n-am avut nici o colegă de clasă cu care să relaționez. Atunci, bineînțeles că nu eram conștient de acest lucru, iar mai târziu am înțeles și din acest aspect, că fiecare dintre noi ne naștem cu o anumită direcție predestinată. Liceul „Costache Negruzzi”- Iași În vacanța de după clasa a-VIII-a, Televiziunea Română a organizat un concurs de construcții numit ,,Ex-Terra”, am trimis și eu niște construcții și am fost selectat în concurs. Nu am luat nici un premiu atunci. Era în 1968. Pregătiri
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
doar nedreptăților și privațiunilor unei copilării chinuite, nu doar răutății inexplicabile a unor semeni pentru că, spre deosebire de aceștia, protagonistul este un învingător: Noi n-am fost dintre aceia cărora să le spui "vae victis"", afirmă, repetitiv autorul, Victor pe numele său (predestinat?), de la Victorie. O victorie cu prețul suferinței de-a fi crescut, alături de alți cinci frați, departe tatăl întemnițat fără vină pentru mulți ani, și de-a fi pierdut, într-un interval foarte scurt de timp ("Timpul" n-a avut deloc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
felul de povești aiurite, despre strada "La zece mese" îți poți închipui fapte mult mai puțin fanteziste. Astfel, putem aprecia, cu oarecare certitudine, că "La zece mese" nu avea o clientelă compusă doar din militari cu trese și civili modești predestinați unui consum limitat. Nu; din unele relatări, răsfoind aceleași ziare, aflăm că "La zece mese" poliția era și ea prezentă. (Polițiștii nu pot lipsi de la nici un local public, se știe că prezența lor la crâșmă intră în obligația lor profesională
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
într-o colecție a lui Ceaușescu, unde nu se potrivea în nici un fel. Am văzut acest tablou de câteva ori la muzeul din Constanța și am avut întotdeauna impulsul de a-l fura, fiindcă este un tablou neobișnuit, care pare predestinat furtului și nu unei tranzacții obișnuite; "moral este să-l furi", să nu-l lași în semiumbra în care este acum, mai mult ascuns decât expus; și să-i vină în minte unui colecționar zelos să-l transforme într-un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
cu bună știință formula cadriștilor - poate că trebuia să pun mai apăsat ghilimelele. Îmi cer iertare. A.R. Passons. Țin minte însă că, ori de câte ori treceam prin fața biroului de Cadre, tremura inima-n mine. Tovarășul director de la Cadre avea un nume predestinat, se numea Șfichi. Am scris în volumul antologic Primul meu job, apărut la Editura Art, cum am ajuns în Ministerul Culturii, întâi la Departamentul de Epurare a Bibliotecilor și apoi la Direcția Generală a Editurilor și Difuzării Cărții. Pe post
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
un decembrie moale, cețos în care câteva măsuri orchestrale din Traviata au „închis” în ele pentru totdeauna complicata mea stare sufletească de atunci. Stare care reînvie nemodificată, cu prospețimea primei explozii, ori de câte ori mi se întâmplă să reascult acele câteva măsuri predestinate parcă numai mie. Ce uimitoare această capacitate a muzicii - un fluid în care „îngheață” un alt fluid - de a fi depozitara și păstrătoarea „pe viață” a comorilor noastre sufletești! Audițiile muzicale clujene au reprezentat o experiență esențială a formației mele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
meditației ce constituie principala lui calitate. Problema pe care, de fapt, o pune, cu o acuitate rar întâlnită, este mai largă, cea mai importantă cu putință: a omului, a condiției, a naturii, a destinului său. Este el bun sau rău? Predestinat (pentru a vorbi în spiritul veacului pe care filmul îl evocă) damnării sau mântuirii? Puține lucruri par la început în favoarea lui. Experiența existențială a lui Andrei Rubliov este marcată de răscolitoare deziluzii: mentorul își trădează vanitatea, prietenul e ros de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
unui "program de luptător" al lui Eminescu, pe care nu-l va trăda niciodată. Ceea ce spune Cornel Ungureanu în finalul comentariului său, nu atât privind subtextul, cât angajând plonjonul într-o perspectivă a stărilor emoționale trăite de un Eminescu provincial predestinat universalității, adică centrului, este, poate, o cale într-adevăr de urmat în receptarea operei și judecarea existențialității sale azi, căci acolo unde "autorii teoriilor conspiraționiste" văd o... victimă, profesorul timișorean vede un damnat al propriei soarte, ce-și presimte, subconștient
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
lui G. Unele pagini sunt de evocare pur și simplu, fără intenție literară (Amintiri din timpurile „Unirei”, Din Junimea, Cum am început a scrie, O baie în Marea de Nord, O serbare școlară). Zile trăite (1903) este cartea unui memorialist predestinat. SCRIERI: Domnița Ruxandra, Iași, 1873; Încercări literare, Iași, 1873; Poezii, Iași, 1873; Novele, I-II, Iași, 1880; ed. 2, I-III, București, 1886; ed. 3, I-III, București, 1899; ed. 4, I-III, București, 1907-1908; Poezii, Iași, 1886; Domnița Ruxandra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287162_a_288491]
-
casei cu mâna ei/ .../ Ea își așteaptă bărbatul bețiv/ ca să-i vină acasă/ și degetele albe și le mișcă lasciv/ pentru ceafa lui cea frumoasă./ .../ Părul negru și l întinde/ de la ușă pân-la pat/ să nu greșească bărbatul/ drumul lui predestinat ” (A mea, din În dulcele stil clasic). Mărturisesc cu toată naivitatea unui sexagenar sentimental (și cu riscul de a fi ironizat) că acesta ̀ mi pare unul din cele mai frumoase cântece de dragoste ce s-au putut auzi în
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
în linia profeteselor o urmașă pe care avea s-o formeze ea și căreia îi era hărăzit să ajungă și mai aproape de divinitate decât ea; pentru că ea se mărginea să audă, iar aceea va vedea! Glasul îi anunțase că această predestinată trebuia să fie o femeie care își păstrase, în lumea mare, moravuri curate. Doamna de Krüdener o va întâlni în momentul când se va aștepta cel mai puțin și fără ca nimic să fi pregătit dinainte legătura lor. Visele ei, pe
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]