1,205 matches
-
a proiecțiilor catastrofale augmentate de un nejustificat sentiment de culpabilitate: „Da de ce nu i-am spus...”; „de ce nu l-am rugat...”; „la ce am plecat...”). Monologul ei interior, centrat pe Îngrijorarea pentru viața lui Chiriac, este sintetizat și redat narativ. Presimțiri are și Mița Baston (din D-ale carnavalului), confirmate Însă În timp. Presimțirea de care-i vorbește Mița lui Pampon e, de fapt, deducție și doar În mică măsură intuiție: „Eu am o presimțire...”. Ea se conduce după semnele cărților
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
i-am spus...”; „de ce nu l-am rugat...”; „la ce am plecat...”). Monologul ei interior, centrat pe Îngrijorarea pentru viața lui Chiriac, este sintetizat și redat narativ. Presimțiri are și Mița Baston (din D-ale carnavalului), confirmate Însă În timp. Presimțirea de care-i vorbește Mița lui Pampon e, de fapt, deducție și doar În mică măsură intuiție: „Eu am o presimțire...”. Ea se conduce după semnele cărților de ghicit; e convinsă că e tradusă de amant cu o damă de
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
Chiriac, este sintetizat și redat narativ. Presimțiri are și Mița Baston (din D-ale carnavalului), confirmate Însă În timp. Presimțirea de care-i vorbește Mița lui Pampon e, de fapt, deducție și doar În mică măsură intuiție: „Eu am o presimțire...”. Ea se conduce după semnele cărților de ghicit; e convinsă că e tradusă de amant cu o damă de verde: „MIȚA (montându-se treptat): Nae mă traduce. IORDACHE: Aș! MIȚA: Mă traduce la sigur. IORDACHE: Fugi de-acolo! MIȚA: La
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
aparte): Să fie Nae? A! ce răzbunare ar fi! (Tare:) Domnule, zici că biletul de amor este către «Bibicul»? PAMPON: Da! MIȚA: Și este iscălit de cine? PAMPON: «A ta adorantă, Mița...» MIȚA: Mița! A! Dumnezeule! [...] MIȚA: Eu am o presimțire... PAMPON: Care? MIȚA: Cum este amanta dumitale? PAMPON: Cum să fie adică? MIȚA: De roșu, de ghindă, de tobă, ori de verde? PAMPON: De verde... MIȚA: De verde? Pampon: Da.” (s.n.). Dar Mița are motive solide de Îngrijorare: Nae n-
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
viitorul. Mai poate Însă să se Întâlnească, clandestin, cu celălalt amant, Nae, pentru care are slăbiciune. Să-și prelungească aventura năbădăioasă, scăldată În apele suspiciunii. Rațională și cu spirit practic, ancorată În realitatea lumii ei, Zoe are alt fel de presimțiri: „Ce-mi pasă! după ce m-o pierde pe mine! Fănică! n-aș voi să mă răzbuni, aș voi să mă scapi... Prevedeam asta... Presimțeam c-o să ajugem aici, când am văzut scandalul de alaltăieri-seara la Întrunire...”; În replica ei, verbele
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
potențat de muțenia sa. Ce știm noi despre ce are animalul în cap, cine poate spune ce fel de gânduri i se învârt în spatele privirii? Imagini, mai degrabă decât gânduri. Imagini somptuoase, imprevizibile, care poartă în sine scânteieri, amintiri sau presimțiri de o clipă. Heidegger susține că animalele nu ne văd cu adevărat. Dar ce știe el, la urma urmelor? Culcat într-un colț al camerei, ultimul meu câine asemeni tuturor celorlalți pe care i-am avut nu mă scăpa niciodată
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
apelează dintr-un viitor ireversibil, iar survenirea premonițiilor funebre îi incendiază speranțele inimii. Spre deosebire de această experiență, paradigma sinuciderii răstoarnă raportul dintre conștiința individuală și moarte. Cel care pătrunde în labirint se simte chemat de moartea sa din viitor și are presimțirea acesteia în sensul că o vizualizează în avanpremieră drept un act care se va petrece implacabil. El simte situația complicată în care se află închizându-l precum cavoul ce-i așteaptă sosirea, circumscriindu-i spațialitatea proprie la limită, încarcerându-i
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
situarea mea corporală în proxima sa preajmă. Dar, în pofida unei astfel de așezări corporale, asumate la nivel cognitiv, eu sunt atins de sentimentul că această rostire de iubire, unica ce contează pentru mine acum, nu ajunge încă la ființa adorată. Presimțirea unei iluzionări, unei înșelări în ce privește apropierea sufletească de persoana iubită îmi tulbură interioritatea și alungă răsăriturile de speranță naivă. Încep să resimt că separația, distanța spirituală ce subzistă dincolo de superficialul apropierii corporale dintre noi doi este mult mai întinsă decât
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
amestecul de registre discursive, prin traducerile fanteziste (de pildă, fostul raion Vânju Mare devine „Grand Vanjou”), prin specularea efectelor de burlesc, date de introducerea unor expresii și cuvinte străine în contexte insolite („La Grand Vanjou e vara pe trecute/ cu presimțiri prelungi de cabernet/ o, mon ami, mon frere, o, vere dragă/ să coborâm spre Corlățel încet/ sau să urcăm spre Rogova ensemble/ si vous voulez, dacă și ție-ți vine/ Gasconia aceasta cade-n toamnă/ hai s-o oprim, te
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287102_a_288431]
-
gol aud cum tace / Neîncăput de vorbe un Cuvânt. / - Am fost? Mai sunt? Doar El mă știe. Pace! / Aceeași clipă-n cer și pe pământ...”. Chintesența acestei lirici se regăsește, întreagă, în căutarea neobosită a harului veșniciei, a cărei simplă presimțire - în infinitul unei clipe unice sau, cum repetă aproape obsesiv poetul, în „fărătimp” - îl umple pe om de o fericire fără nume, salvându-l de prozaismul și lipsa de sens a existenței obișnuite. Proza lui N., expresie a unei sensibilități
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288456_a_289785]
-
de a înțelege durerea care mă obligă la strigăte disperate. Sâmbătă 20 august. Aștept, parcă simt că trebuie să vină cineva la mine, că trebuie să primesc o veste care să-mi schimbe radical gândurile și viața. Să fie aceasta presimțirea unor fapte reale, sau numai proecția în viitor a propriilor mele gândurio autosugestionare? Luni 21. Am mers de la Volovăț la Suceava. Am adus puțină miere de albine pentru Cristina și o scrisoare lungă pentru Marta. Când m-a văzut, copilașul
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
și răbdare putem suporta boala. Ele vin În sprijinul nostru. ,, Fiecare dintre noi cum se naște și primește găzduire pe lume, Începe a plânge ; nu cunoaște Încă nimic, nu știe nimic și totuși din primul ceas plânge. Printr‑o divină presimțire, de la Început plânge Încercările ce‑l așteaptă, ostenelile și furtunile vieții. Dar pentru cine asudă și trudește În viața aceasta, nu‑i alt sprijin decât răbdarea. Iar dacă În toate greutățile este nevoie de răbdare, cu atât mai multă se
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
Ochii copiilor (1984) - exprimă frecvent sentimentul curgerii ireversibile a timpului, poetul trăind din amintirile trecutului, obsedat de copilărie, de adolescența demult pierdută. Cercurile tot mai strânse pe care moartea le desenează în „sarabandă cu timpul” îi provoacă adânci neliniști și presimțiri amare. SCRIERI: Liane crude, pref. Dumitru Furtună, Dorohoi, 1935; Prohod pentru zi, București, 1939; Poezii, pref. Eusebiu Camilar, București, 1966; Contrapunct, în toamnă, București, 1969; Sub cerul Mioriței, Iași, 1971; Înalt prin stemă, București, 1972; Luminile zilei, București, 1972; Lângă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290293_a_291622]
-
de a prinde ceva pe retină devine zadarnică vânare de vânt. Pura empirie se destramă în valuri de iluzie 23. Așa, o vagă senzație auditivă ("Marea geme"), care promitea mult, nu se mai amplifică muzical, cum era de așteptat, până la presimțirea terifiantului zgomot de uragan, estompându-se în schimb în nefericite falduri retorice: "Dar glasul ei nu e cântecul izvorului ce ademenește pe pescarul melancolic cu vrajele lui tainice, ci e cântecul sinistru și profetic al tristului bătrân Glaucos, care se
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
inimă rămâne cristalizat pentru totdeauna (s.n.). O ducem odată cu noi în mormânt". Scena confruntării dintre cei doi amanți, care ocupă mare parte din actul al doilea, punctează de fapt momentul culminant al tensiunii dramatice și anunță deznodământul fatal, anticipat de presimțirea morții apropiate. "Eu înaintea mea nu văd decât sânge. E un lac de sânge [...] Simt chiar că o să mor... Nu mai am mult.."., se tânguie femeia cu disperare, complet insensibilă la argumentele de bun simț ale pragmaticului ei fost iubit
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
destinul personajului tragic e stabilit de oracol). Speculând nițel, s-ar zice că numai zeii pot "citi" viața direct, prin imagini, fără ajutorul vreunui limbaj. Omul, în schimb, are nevoie de cuvinte, de "semne" (imaginile nu-i oferă decât o presimțire a sensului), pe care însă le "citește"/ interpretează de cele mai multe ori greșit de aici tragedia și, tot de aici, necesitatea de a consulta un specialist al sacrului, un prezicător care, chiar fără a privi viața sau poate tocmai de aceea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
lui Honigberger confirmă tocmai cele două direcții ale credibilității tehnicilor yoga În Occident: direcția mărturiilor prea numeroase și coerente ale diferitelor tradiții religioase (de unde imediata trimitere la Epimenide, care prelungește interesul pentru Macroviotica 2 lui Hufeland!) și, firește, direcția medicală - presimțirea și apoi demonstrarea existenței sistemului nervos vegetativ. Sub o formă lejeră, agreabilă, de aici se desprinde imaginea europeană, un fel de folclor urban care circulă și azi, și care Îi era redat lui Eliade, abia ajuns În India, de Ica
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
acestora; pronume: nimeni, nimic, niciunul, adverbe: niciodată, nicăieri, nicicând, niciunde, locuțiunea adverbială nici că, sau prin care se realizează el însuși ca enunț sintetic: ba: „Ieși ca dintr-o cameră unde nu era nimeni...” (M. Preda), „N-ai avut niciodată presimțirea că vor putea să fie mai mulți?” (B. Fox), „Eu nu aduc nimănui nici o supărare.” (I. Creangă), „- Da’ bani ai adus?/ - Ba!... zice că să scrii.” (I.L. Caragiale) Realizează în ele înseși enunțuri negative unele interjecții: „Fugi, nene, că mustul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
n-au putut nimic în contră-i.” (I.L. Caragiale, IV, 82) Când se realizează printr-un infinitiv, relația de dependență este exprimată prin prepoziția fără; identitatea specifică a circumstanțialului rămâne, însă, implicită în plan semantic: „Făr-a te ști decât din presimțire, Din mărturii și nemărturisire M-am pomenit gândindu-mă la tine Și - m-am simțit cu sufletul mai bine.” (T. Arghezi, 366) Când se realizează prin alte forme verbal-nominale (gerunziu sau participiu) sau prin adjective, identitatea specifică a circumstanțialului concesiv
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
umilința, nereușita, acestea sunt uneltele noastre... Ni se dau greșelile, ni se dau coșmarurile, iar sarcina noastră este să le transformăm în poesie... Deci nu cred că trebuie să-mi cer scuze pentru greșelile mele" (J.L. Borges). 386 "Profeție și presimțire. Cum să le examinezi în fața întrebărilor rămase fără răspuns? De exemplu: în ce măsură imaginea-viziune constituie o predicție reală și în ce măsură profetul va modela viitorul ca să corespundă profeției?" (Franck Herbert). "Conceputul de progres acționează ca un mecanism de protecție destinat să ne
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Găsind-o într-o zi pe Euridice, nutrea spre ea o poftă perversă. Cu dragoste primejdioasă, destrăbălată, o antrena pe fată în cultul bacantelor, într-o credință adversă. În timpul vrăjilor nocturne, cu făgăduieli seducătoare, o amețea pe fată. Atras de presimțiri nefaste, în valea Hecatei mergeam prin misterioasele ierburi înalte. Roată-înprejur doar păduri întunecate, cutreierate de bacante. Suflarea caldă a dorinței, își adia parfumul în eter. Misterioase suspine stranii, cu râsetul ușor o urmăreau pedante, pe Euridice cea cu buclele aurii
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
cu viață din încercarea ce-o aștepta, cînd, deodată, îndreptîndu-și privirea către fereastra din față, a văzut în timp ce-și ștergea lacrimile o doamnă necunoscută care trecea prin grădină. Cînd s-a uitat a doua oară a avut o presimțire puternică cum că doamna aceea era miss Betsey. Peste zaplazul grădinii asfințitul își revărsa strălucirea asupra necunoscutei, care se îndrepta spre ușă pășind bățos și cu un aer înțepat ce nu putea fi decît al ei498. Nu este necesar să
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de soluții și cu proorocirea că, de nu se rezolvă chestia țărănească, are să vie revoluția să facă praf și cenușă Bucureștii!” Titu Herdelea rostește, tocmai pentru că e mai puțin angajat, cuvinte revelatoare, al căror sens plutește în atmosferă ca o presimțire de care nimeni -și poate mai puțin ca oricare alții cei direct angajați, ca Grigore Iuga, de exemplu- nu are curajul să ia act, să formuleze, ca Titu , în cuvinte limpezi. În sate lucrurile se desfășoară pe un făgaș ce
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
era secretarul organizației locale a PNȚ. A murit după ce-a ieșit din penitenciar, cu decretul din 1964. Și mi-a zis: "Dumneata scapi mai repede, dar eu am să chinui mai mult, dar și eu am să scap". Avea presimțiri. "Dac-o da Dumnezeu, 'om mai scăpa, domn Profesor!" În Iași am stat vreo două luni, n-am stat mai mult. C. I.: Ce fel de oameni mai erau pe acolo? Ați avut timp să vorbiți cu ei, să-i
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
și cunoștea politică și, drept să vă spun, datorită lui am devenit și mai rău din punct de vedere politic, m-am înrăit mai tare împotriva comuniștilor. Îmi zicea: "Nu-ți fie frică, noi o să scăpăm cât de curând!" Avea presimțirile astea și era om citit, profesor universitar, iar eu, drept să vă spun, doar școala militară, școala de 9 luni de zile de intendență, aveam noțiuni doar din aceste domenii, dar am avut ambiție. Eu am fost foarte ambițios din
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]