887 matches
-
a găsit aproape intact. s-a născut la data de 2 august 1913 în satul Valea Glodului din comuna Vulturești (județul Suceava), într-o familie numeroasă, primind la botez numele de Ioan Argatu. Familia sa fusese silită să plece în pribegie din Maramureș, în secolul al XVIII-lea, pentru a-și păstra credința ortodoxă strămoșească după distrugerile generalului Bucov. Tatăl său, Alexandru, a fost, timp de 16 ani, primar în comuna Valea Glodului, iar după ce a rămas văduv și și-a
Ilarion Argatu () [Corola-website/Science/308546_a_309875]
-
Vintilă comisul. Cronica mai menționează că ei au fost și torturați pentru a dezvălui unde sunt banii și bijuteriile ascunse pentru a fi vărsate la tezaur. În urma acestui măcel, o parte din marea boierime și rudele celor uciși pleacă în pribegie în Transilvania și Ungaria, unde se coalizează și încearcă în două rânduri să-l răstoarne de pe tron. Prima încercare a reprezentat-o bătălia de la Periș, din 24 august 1546, când oastea boierilor pribegi a fost atacată prin surprindere și nimicită
Mircea Ciobanul () [Corola-website/Science/302518_a_303847]
-
rânduri să-l răstoarne de pe tron. Prima încercare a reprezentat-o bătălia de la Periș, din 24 august 1546, când oastea boierilor pribegi a fost atacată prin surprindere și nimicită de . La începutul lui 1548 are loc o nouă plecare în pribegie a boierilor rămași în țară, în frunte cu: Stoica stolnicul, Vintilă vornicul, Radu marele logofăt și Pârvu postelnicul. În aceste condiții se produce o regrupare a boierilor pribegi și în același an are loc a doua confruntare. Având în frunte
Mircea Ciobanul () [Corola-website/Science/302518_a_303847]
-
și avrigeni pentru muntele Racoviceanu, în ultima parte a desfășurării sale. Meritele sale față de cauza românilor ardeleni, unirea cu România în perioada 1916-1918 au fost recompensate prin "Ordinul "Coroana României"" în grad de ofițer și prin "Ordinul "Ferdinand I"". Din pribegie, Valeriu Florianu s-a întors abia în 20 decembrie 1918, motiv pentru care n-a putut participa la Marea Adunare de la Alba Iulia din 1 decembrie, cum greșit se menționează într-o lucrare dedicată acestui eveniment. Evenimentul a fost salutat
Personalitățile comunei Racovița () [Corola-website/Science/310788_a_312117]
-
române de către regimul Dictaturii regale din România, Manger a fost nevoit să părăsească Varșovia în 1938 și să emigreze la Paris, în Franța. Dar în 1940 Parisul nu mai era sigur pentru evrei. Poetul a fost nevoit să ia calea pribegiei - a fugit la Marsilia, apoi la Tunis și de acolo a izbutit să ajungă în Anglia, mai întâi la Liverpool și apoi la Londra. Manger a obținut cetățenia britanică și a rămas circa 11 ani în Marea Britanie (1940-1951). În continuare
Itzik Manger () [Corola-website/Science/335028_a_336357]
-
veneau din pustele Asiei cu gând de prădare și ucidere, localnicii care erau în stare a țină o armă în mână (ghioage, coase topoare, săbii sau lănci) formau cetele de luptători, iar bătrânii, femeile și copiii luau calea codrului în pribegie, ascunzându-se de o parte și de alta a muntelui. După ce trecea urgia, cei rămași în viață, se întorceau la vatră unde s-au născut. Așa se face că au venit în zona de jos a Moldovei, denumită “în pustie
Comuna Cuca, Galați () [Corola-website/Science/301209_a_302538]
-
turn central și cu clopopotniță aparte, cu interiorul pictat pe pânză de in în ulei de câtre frații Tomovici din Piatra Neamț. În primele zile din Primul Război Mondial, detașamentele armatei austro-ungare au jefuit și au incendiat biserica, oamenii plecați în pribegie neputând salva nimic. După război a fost înjghebat un mic paraclis din scândurile unei barăci. Paraclisul era lipsit complet de cele necesare celui mai simplu serviciu religios. Avea doar un singur clopot de 13 kg folosit și de școală. Actuala
Biserica Sfinții Apostoli Petru și Pavel din Panaci () [Corola-website/Science/325658_a_326987]
-
tranzit”, realitate în care a încremenit, din păcate, Basarabia de azi. E o carte-călătorie, în fond, de la Est către sine (finalmente). „Plină de faceri”, “întru foame de păsări zidită”, devenită, prin dezlocuire, „trist călător”, pe rând ostaș și femeie în pribegie, poezia Eugeniei Bulat poartă în sine un viu durernic, care ne face martori la o reîncarnare dar și părtași la o călătorie îndărăt. Sedusă de acest burg ireal, creația ei împrăștie „o stare de vrajă”. Placenta venetă îi hrănește visătoria
Eugenia Bulat () [Corola-website/Science/317203_a_318532]
-
a întors din Sicilia (potrivit cronicarului Amato), el a trecut imediat la asediul asupra Trani, ai cărui cetățeni s-au predat în mai puțin de o lună de zile, la 2 februarie 1073. Petru a fost nevoit să ia calea pribegiei, mai întâi la Corato, pe care Guiscard l-a asediat prin înconjurarea de șanțuri, turnuri de asediu și alte aparaturi pe care le utilizase și la Trani. Când Petru și Herman au încercat să intercepteze aparatele de asediu care veneau
Petru al II-lea de Trani () [Corola-website/Science/328201_a_329530]
-
teama prigoanei Inchiziției locale, care îi urmărea pe acei așa numiți „noi creștini” despre care existau suspiciuni ori denunțuri că ar practica încă, pe ascuns, religia iudaică a strămoșilor lor. Amatus Lusitanus a dus, din cauza originii sale, o viață de pribegie, nevoit fiind să-și schimbe reședința tot la câțiva ani și în alte regiuni ale Europei. Pe la 1533 îl găsim la Antwerpen unde practica medicina, fiind expert în fitoterapie, datorită pregătirii sale în botanică. Între pacienții săi s-au numărat
Amato Lusitano () [Corola-website/Science/313002_a_314331]
-
Charlie Patton, Son House, Willie Brown, Blind Lemon Jefferson ș.a. și pe forță literară a unor versuri, care îl consacrează drept unul din cei mai însemnați autori de poezie populară americană. Cântecele sale tratează mereu despre efemeritatea relațiilor dintre oameni, pribegia neîncetata și angoasele iraționale. Johnson a depășit fază folclorica simplă, folosind imagini personale în care se amestecă motive religioase, sexuale și festive, având impact asupra ascultătorului prin precizia poetica. În cântecele sale își găsește expresia un univers creativ personal, fără
Robert Johnson () [Corola-website/Science/334635_a_335964]
-
precum Caragaș, Carahasani, Ermoclia, Hagimus, Sugacleia (azi Sucleia), Taraclia ș.a. Cu privire la proveniența denumirii noi, Nezavertailovca, există două versiuni. Potrivit uneia, în 1775, după desființarea Secei Zaporojene (o republică căzăcească la pragurile Niprului) de către Ecaterina II, cazacii zaporojeni au luat drumul pribegiei. O parte dintre aceștia s-au îndreptat spre gurile Dunării, unde un grup condus de un oarecare Micolcea, a ajuns în locul unde astăzi se află Nezavertailovca. Din cauza revărsărilor de râuri (Cuciurgan și Nistru), aceștia nu au mai putut continua drumul
Nezavertailovca, Stînga Nistrului () [Corola-website/Science/305123_a_306452]
-
Oedip pornește cercetările pentru a găsi vinovatul. Se dovedește a fi el însuși ucigașul și îngrozit de propria-i faptă precum și de căsătoria incestuoasă cu Iocasta se pedepsește: își scoate singur ochii și pornește în straie de cerșetor într-o pribegie călăuzit de fiica sa Antigona. Este primit cu ospitalitate în Attica și moare la Colonus.
Oedip () [Corola-website/Science/298170_a_299499]
-
era nemăreț de vorovea cu toți copiii". Actualmente, osemintele sale se odihnesc în Biserica Trei Ierarhi din Iași, repatriate grație lui Nicolae Iorga, în 1935. Pe lespedea raclei sale este scris următorul text: "„Aici, întors din lunga și pre greaua pribegie înfruntată pentru libertatea țării sale, odihnește Dimitrie Cantemir, domn al Moldovei”". Memoria lui Cantemir este onorată prin atribuirea numelui său unor străzi importante din București și din alte orașe ale României, prin liceele și universitățile care îl au ca patron
Dimitrie Cantemir () [Corola-website/Science/297283_a_298612]
-
ale Terrei - oameni, Îngeri și Săpători - egale în fața legii, Shedemei și Sufletul Suprem sabotează acțiunile oamenilor. Ei speră ca, astfel, Păstrătorul Pământului să fie nevoit să intervină direct pentru a-și duce planurile la îndeplinire. Pe Pământ, Nafaii plecați în pribegie și transformați în sclavi de către Elemaki sunt eliberați și readuși în regat, dar religia Păstrătorului se clatină și încercarea de a le acorda drepturi Săpătorilor se lovește de o reacție ostilă. Shedemei coboară pe Pământ și înființează o școală în
Născuți pe Pământ () [Corola-website/Science/331258_a_332587]
-
dar și pe cei mai buni ostași ai săi, inclusiv călăreții cuirasieri polonezi, care s-au sacrificat pentru a asigura retragerea forțelor principale. Radu Șerban s-a dus la Suceava, de unde și-a luat familia, și a pornit pe drumul pribegiei spre Viena. Radu Șerban a încercat să obțină sprijin militar de la Imperiul Habsburgic, pentru a reveni pe tronul Țării Românești, dar nu a obținut decât promisiuni și vorbe frumoase. Cu toate că și din țară veneau scrisori stăruitoare din partea boierilor care îi
Radu Șerban () [Corola-website/Science/304794_a_306123]
-
ai scenei românești. A fost profesor la IATC. Pe scena craioveana realizează, în perioada stagiaturii de trei ani (1957-1959), nu mai puțin de 14 roluri, între care Jack Worthing ("Ce înseamnă să fii onest " de Oscar Wilde), Vedernikov ("Ani de pribegie" de Aleksei Arbuzov), Vlădica Ilarion ("Tudor din Vladimiri" de Mihnea Gheorghiu), Comandantul vasului ("Tragedia optimistă" de Vsevolod Visnevski), Bepe ("Gâlcevile din Chioggia" de Carlo Goldoni), Horatio ("Hamlet" de Shakespeare), Colonelul Dobre ("Ecaterina Teodoroiu" de Nicolae Tăutu), Otto Katz ("Soldatul Svejk
Amza Pellea () [Corola-website/Science/298368_a_299697]
-
Grigore Manoilescu, care au primit pedeapsa cu moartea. Aflat în exil, Grigore Manoilescu nu a mai reușit niciodată să-și revadă familia. Va fi numit Director al Institutului Român de la München, înființat în 1953. De asemenea, va înființa editura "Cartea pribegiei", în Buenos Aires, care va tipări o parte din cărțile sale. Se stinge din viață la Madrid, în 1963.
Grigore Manoilescu () [Corola-website/Science/323377_a_324706]
-
înfrângerea revoluției de la 1848, pentru Tell a urmat o perioadă grea a exilului în Franța și apoi în insula Chios și Smirna, o bună bucată de timp fiind despărțit de familie și confruntat, ca de altfel majoritatea românilor aflați în pribegie, cu dificultăți financiare. Împreună cu ceilalți doi membri ai locotenenței domnești, Ion Heliade Rădulescu și Nicolae Golescu, a încercat să reorganizeze emigrația românească (aripa moderată), intrând uneori în conflict cu aripa radicală (Brătienii, C. A. Rosetti, Ion Ghica). Christian Tell s-
Christian Tell () [Corola-website/Science/304968_a_306297]
-
în Rusia, la Cherson". Ca ministru, Gh. Gh. M. fusese numit șeful Comisiei de evacuare, urmând să asigure vagoane și locuri pentru parlamentari, lucru aproape imposibil întrucât aceștia, împreună cu familiile, reprezentau un număr destul de mare. Personal, se pronunța categoric împotriva pribegiei în Rusia: "Doresc și aici ca atâta vreme cât vom stăpâni un metru de pământ din teritoriul acestei țări, Regele, guvernul și parlamentul să nu-l părăsească." Și într-adevăr, cu unele excepții, nu l-au părăsit. Autorul descrie harababura în ocuparea
Un jurnal politic by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Memoirs/12305_a_13630]
-
și caimacam în lipsa voievodului plecat în campanie militară, era "atotputernic" în țară. După suirea pe tron a lui Gheorghe Duca, om de casă al cantacuzinilor și adversar al bălenilor, construcția la biserică este probabil oprită, iar Hrizea vistiernicul ia drumul pribegiei. Lucrările sunt reluate în anul 1675, când domnitorul Gheorghe Duca detensionează relațiile dintre familia Cantacuzino și familia Băleanu, arbitrând înțelept conflictele. Drept dovadă este atestarea din nou ca mare vistiernic a lui Hrizea Caridi. De altfel, în această perioadă, mai
Biserica Vintilă Vodă din Popești-Leordeni () [Corola-website/Science/300765_a_302094]
-
Zona Verde”, etc. O veche legendă ne povestește că pe timpul domniei lui Ieremia Movilă, pe când pământul Moldovei era trecut prin foc și sabie de hoardele otomane, un biet moldovean, gonit de cruzimea turcilor, împreună cu numeroasa-i familie a luat drumul pribegiei, căutând un loc liniștit pentru viață. Soarta i-a adus într-un amurg de seară la un izvor cu apă limpede și rece, ce-și alina apele la poalele a trei copaci nemaipomenit de viguroși. Murmurul izvorului, freamătul copacilor, liniștea
Rîșcani () [Corola-website/Science/305083_a_306412]
-
s-a dezvoltat un adevărat cult eroic al lui Harold, legenda spunând că acesta ar fi supraviețuit bătăliei, că ar fi petrecut doi ani în Winchester pentru a se întrema, și apoi a plecat în Germania, unde a trăit în pribegie ca pelerin mulți ani. Bătrân fiind s-ar fi întors în Anglia și ar fi trăit ca pustnic într-o peșteră de lângă Dover. Pe patul de moarte s-ar fi spovedit că deși își spunea Christian, se născuse Harold Godwinson
Harold al II-lea al Angliei () [Corola-website/Science/310167_a_311496]
-
m și un conținut de cuarț de 55-60%. Existența satului Sticlăria este mai veche, fiind dovedită de mărturiile străbunilor, dar și de unele toponime, ca, de exemplu:Dealul Bejeniei, situat în nord-vestul satului, denumirea având o semnificație socială, sinonimă cu pribegia, Siliștea Sîngeap sau Poiana lui Sîngeap, loc despădurit, la nordul satului actual, vatră de fost sat. Aici, în Poiana Veverițelor, așa cum o numeau cumanii, domnitorul Iuga cel Olog a întemeiat o mănăstire, pe la 1399, dăruind-o cu pământuri și sate
Sticlăria, Iași () [Corola-website/Science/301308_a_302637]
-
unei bune părți din Africa neagră, a numit o comisie de experți pentru a studia problema. “Nunta dintre două rase este un precedent periculos”, a dictat comisia regatului britanic, iar perechea a fost condamnată la exil. Khama a condus, din pribegie, lupta pentru independența Botswanei. În 1966 a devenit primul președinte, ales printr-o largă majoritate, într-un proces de votare incontestabil. Atunci a primit, la Londra, titlul de “sir”.
29 SEPTEMBRIE. UN PRECEDENT PERICULOS. FRAGMENT DIN „FIII ZILELOR” DE EDUARDO GALEANO) () [Corola-website/Science/296013_a_297342]