504 matches
-
filosofia hegeliană și, foarte probabil, de teoria evoluționistă darwiniană. Lucrarea sus-amintită este rezultatul aplicării acestor idei la educație. Este, de fapt, un pamflet virulent. Dewey critica curricula școlii secundare din Chicago care, la începutul secolului XX, reînviaseră și adoptaseră ideile scolasticii medievale. Rutinizarea, memorizarea, recitarea, magistrocentrismul, instruirea livrescă și izolarea elevilor de viața socială și de lumea muncii - practicate în școlile ecleziastice - erau readuse în școlile americane de către pedagogi tradiționali și neoherbartieni. Dewey critica această „întoarcere în trecut”, dar nu de pe
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
și a le abandona apoi. „Experiența de învățare” desemnează o învățare activă și utilă pentru viața celui care se formează. Caracterul practic al acestei viziuni despre curriculumul educațional este evident. El diferențiază, prin tradiție, învățământul european, care mai păstrează amprenta scolasticii și magistrocentrismului, de cel american, influențat de pragmatism, eficientism și progresivism. Există însă o „coloană vertebrală” a oricărui curriculum? Majoritatea teoreticienilor moderni consideră că da. (Dar nu și cei „postmoderniști”.) Într-adevăr, cel puțin în ceea ce privește curricula moderne din spațiul euroatlantic
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
cei scăpați de închisoare au fost obligați să facă „Pactul cu diavolul”. Un astfel de pact a făcut și Galileo Galilei cu 5 secole înainte, în momentul în care Renașterea în știință ajunsese în punctul de a crea fisuri în scolastica Evului Mediu. Același fenomen va fi înregistrat la noi în miniatură, 5 secole mai târziu. Intervenția evidentă a politicului în poziția și bunăstarea valoroșilor semnatari ai „Pactului cu diavolul” a fost un devastator semnal pentru unii profitori ai regimului, care
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92230_a_92725]
-
întorcîndu ne la începuturi. Există și o altă justificare pentru asaltul concertat al sfârșitului , anume dificultatea sesizării sensului) la mai toate nivelele: istoric, artistic, politic, filosofic. O situație similară aflăm și în secolul XVII inclusiv în filosofie, unde prin ruperea scolasticii de viața practică, se pierduse sensul, dacă prin acest cuvînt citim legătura între două sau mai multe elemente care se susțin reciproc. Credința reeligioasă coborâse deja de prea mult timp la nivelul unui ritualism convențional și steril reclamînd reformarea culturii
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
elemente care se susțin reciproc. Credința reeligioasă coborâse deja de prea mult timp la nivelul unui ritualism convențional și steril reclamînd reformarea culturii și redirecționarea ei către autonomizare. De aceea spiritele moderne au început să construiască, pentru a umle golul scolasticii, pentru a aduce viitorul într-un loc pe care trecutul nu-l mai putea umple. Azi însă “rațiunea numește unul din locurile cele mai obscure și mai vane ale discursului modern”.) Și cu ce putem începe din nou un drum
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
o metafizică de criză, de judecată nouă, împletită cu gîndirea tradițională dacă recunoaștem în ea .) În fond Descartes a înțeles profund conceptul de criză. Viața și opera lui o demonstrează. El nu a suportat pasiv obscuritatea în care sfârșea mereu scolastica, retardînd spiritul. El nu s-a ascuns în tăcerea gîndului de sine ci și-a pus gîndirea să gîndească o ieșire pe care a întrezărit-o într-o credință nouă: o filosofie și o știință independente, autonome, de sine stătătoare
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
sub forma manualelor scolastice, expunerea fiind făcută în paragrafe scurte, nenumerotate și însoțite de un titlu explicativ .) Așadar, metafizica lui a fost atunci și este și acum, cu o parte a ei , tradițională, fără a fi însă și tradiționalistă. Respigînd scolastica și autoritatea Școlii, Descartes nu respinge în bloc tradiția ci tradiționalismul. Suntem deja la mare depărtare de gîndirea lui Descartes și suntem aici tocmai datorită lui, a paradigmei sale care a deschis o nouă epocă, dar pentru a înțelege în
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
filosofică. Ne-am întors la Descartes într-un prezent care e tot mai neinteligibil și din care tocmai de aceea am vrut să ieșim pentru că ) I.5. Fundalul istoric al apariției cartesianismului În secolul XVII filosofia oficială în Franța era scolastica. Inchiziția se afla pe creasta ultimului ei val de putere, astfel că pedepsea cu ardoare maximă orice “abatere” sau “greșeală” față de filosofie și teologie. După înșelătoarele izbînzi ale Renașterii, Franța secolului al-XVII-lea recăzuse în absolutism : Pe atunci a clătina tradiția
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
un sistem de certitudini și o lume sigură. Vrea un singur și prim adevăr pe care să se poată sprijini pentru a le obține pe celelalte, cu care să formeze un ansamblu de convingeri bine definite și rezistente. În locul haosului scolasticii, Descartes vrea să așeze o lume mică și solidă, însă luat în sine și riguros, rezultatul demersului său este departe de scopul inițial. Descartes ar fi putut să se prefacă, ar fi putut evita incomodul demers al desfășurării gîndirii personale
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
era oarecum izolat, atât de teologi cât și de oamenii de știință, fapt ce a devenit clar la întâlnirea sa cu de Berulle, cu prilejul disputei pe care acesta a avut-o cu Chandoux. Acesta din urmă, autodeclarat adversar al scolasticii și avînd în societatea pariziană faima de promotor al unei filosofii noi, a fost criticat elegant de către Descartes care a dovedit inconsistența afirmațiilor lui. Lui Chandoux, arată Descartes, îi lipsește ca și scolasticilor, un criteriu prin care să deosebească adevărata
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
Chandoux. Acesta din urmă, autodeclarat adversar al scolasticii și avînd în societatea pariziană faima de promotor al unei filosofii noi, a fost criticat elegant de către Descartes care a dovedit inconsistența afirmațiilor lui. Lui Chandoux, arată Descartes, îi lipsește ca și scolasticilor, un criteriu prin care să deosebească adevărata știință de eroare sau de o concepție doar verosimilă dar nu și certă. În decursul aceleiași întâlniri, Descartes a demonstrat necesitatea fundamentării adevărului cert pe baze demonstrate riguros și mai mult, a evidențiat
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
condamnarea lui Galieli, poate fi regăsit, parțial, în corespondența cu prietenii săi “siguri și devotați”.) O altă dovadă a precauției cartesiene o constituie modalitatea pe care Descartes a ales-o pentru a-și expune cosmologia, fără a fi acuzat de scolastici sau pedepsit de Inchiziție. Lumea despre care el vorbește în Discurs este evident cea reală și toate explicațiile pe care le dă, fundamentează evident, cel puțin pentru noi, apariția și dezvoltarea lumii fizice în care trăim. Descartes precizează însă și
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
puțin pentru noi, apariția și dezvoltarea lumii fizice în care trăim. Descartes precizează însă și subliniază că lumea despre care vorbește este doar una ipotetică, imaginară și că în lumea reală lucrurile se petrec așa cum ne învață Biserica, Biblia și Scolastica. El nu pretinde nici un moment că explică ci doar că lumea pe care el o prezintă este un joc al imaginației în care însă strecoară subtil și teoria lui Copernic, pe care o împărtășea, despre mișcarea Pămîntului în jurul Soarelui. Tocmai
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
nu pretinde nici un moment că explică ci doar că lumea pe care el o prezintă este un joc al imaginației în care însă strecoară subtil și teoria lui Copernic, pe care o împărtășea, despre mișcarea Pămîntului în jurul Soarelui. Tocmai pentru ca scolasticii să nu considere că se solidarizează cu o teorie eretică, Descartes a recurs la acest subterfugiu al prezentării cosmologiei sale ca fiind una exclusiv ipotetică. În toamna anului 1633, vestea condamnării lui Galilei a ajuns și în Olanda protestantă, iar
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
care s-ar afla înțelegerea însăși, ci ca obiect “. Vocabularul averroist al imaginii sau mai curînd al lui intentio, concepută ca intentio imaginata sau ca intentio intelligibilis, a cărei caracteristică este aceea de a nu avea consistența unui lucru, servește scolasticii latine a sec. XIII și XIV, pentru a constitui noțiunea de esse obiectivum, adică de obiect al gîndirii conceput ca obiect reprezentat, noțiune ce ia naștere la Duns Scot. Descartes înțelege opoziția subiectiv-obiectiv în acest sens tradițional, conform scolasticii tardive
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
servește scolasticii latine a sec. XIII și XIV, pentru a constitui noțiunea de esse obiectivum, adică de obiect al gîndirii conceput ca obiect reprezentat, noțiune ce ia naștere la Duns Scot. Descartes înțelege opoziția subiectiv-obiectiv în acest sens tradițional, conform scolasticii tardive din care s-a hrănit în timpul anilor săi de învățătură la colegiile iezuite. Este obiectiv ceea ce este considerat obiect al gîndirii; realitatea obiectivă a ideii este ceea ce este în mod obiectiv în înțelegere și constituie termenul concepției sale. Descartes
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
al problematicii noastre indică net faptul că substanța eului se definește prin opoziție cu corpul. De aceea Descartes va fi susceptibil de această critică ce planează asupra lui: caracterul abstract al subiectului gînditor și iluzia transparenței conștiinței. Aristotel și întreaga scolastică, au înțeles de fapt natura sufletului ca pe o formă sau o realizare a corpului. Este vorba de a gîndi unitatea profundă a principiului gîndirii - intelectul uman - înscris într-un corp căruia îi desăvârșește natura, ca înveliș al acestui suflet
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
prezent deja la Platon. Prin inneismul său Descartes se înscrie în curentul acelei tendințe, deschisă de Socrate prin fondarea teoriei reminescenței pe mituri, care recunoaște în om ceea ce-l depășește. Deși prin Meditațiile sale Descartes întrezărește o ieșire din capcana scolasticii, el înțelege că nu trebuie să arunce și copilul odată cu covata. Revlația divină, preocuparea pentru problema nemuririi sufletului, forma de prezentare a principiilor, grija de a nu tulbura cu nimic dogma catolică, sunt doar câteva puncte în care Descartes rămîne
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
neorganizat, este totdeauna mai organic și mai organizat decît s-ar crede, dependent de o societate sau de o contrasocietate, fiecare mînuindu-l ca o intersocietate, loc închis și spațiu al interlecturilor și interacțiunilor. În spatele formei "controversă" există colegiul medieval, baza scolasticii; în spatele formei "polemică" există ziarele și revistele de opinie, suporturi ale gîndirii critice. În spatele formei "masă rotundă" există grupurile-țintă și platoul televiziunii, matricele schimbului de astăzi. Învățatul este al mînăstirii, universității, cenaclului, statului, școlii, partidului; el este al întreprinderii și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
care creștinătatea îl recopiază, îl iluminează și îl comentează de zece secole: Biblia. Apoi? Tradiționalele Artes moriendi și Vita Christi. Sentențele lui Pierre Lombard. Scot, Sfîntul Toma, Boethius, Părinții Bisericii. Pe scurt, toată literatura medievală, cu cele două principii obturante: scolastica și devoțiunea. Pentru început fiindcă trebuie epuizate stocurile și fiindcă aceste manuscrise sînt în așteptare, disponibile și verificate. Apoi fiindcă cititorii sînt clerici și fiindcă acestea sînt gusturile clientelei. Dintre toate scrierile, Sfînta Scriptură este și va rămîne (pînă la
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
normă a viitorului, răzbunare postumă a arhivei asupra invenției. Didactismul, spiritul lîncezit, discursul apretat și corvoada moralizatoare reprezintă școala întoarsă împotriva ideii și spatele chircit sub nuia. Simplismul necioplit, stereotipul, limba de lemn sînt forma manualului devenită conținut al învățării. Scolastica marxizantă, pe scurt, reprezintă răsturnarea mesajului prin medium, a spiritului de către literă sau a dovezii de către noul mediologic. Efect pervers cu atît mai patetic cu cît mesajul materialist anunță exact contrariul, fie primatul realului asupra categoriei, fie a muncitorului asupra
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Dar a o confunda pe aceasta din urmă cu misticismul inițiatic al epocii Luminilor înseamnă a lua un iluminist drept un iluminat. Chiar dacă universul stalinist era ezoteric și chiar inițiatic, cu cercurile lui conducătoare, informațiile zgîrcite și cuvintele de ordine, scolastica marxistă, care se stinge sub ochii noștri, era rodul interpretării, comentariilor, și nu al gnozei sau Cabalei. * Partidele noastre și-au pierdut cuvîntul și noblețea. Acești intelectuali de grup cu origini în secolul al XVIII-lea ca societăți de gîndire
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Cele cinci plăgi, p. 37) Din momentul în care această comunitate de viață și de doctrină a fost sfărîmată în bucăți, prin feudalizarea clerului 40, a prevalat, în domeniul instruirii ecleziastice, întrebuințarea unor compendii și Summae, care au inaugurat era scolasticii; învățătura vechilor episcopi a cedat locul expunerii științifice a doctrinei creștine. Scolastica, în pofida tuturor meritelor sale, a privat de o parte esențială eficiența primitivă a învățăturii Părinților, cu atît mai roditoare cu cît nu a fost încredințată cuvîntului scris, ci
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
viață și de doctrină a fost sfărîmată în bucăți, prin feudalizarea clerului 40, a prevalat, în domeniul instruirii ecleziastice, întrebuințarea unor compendii și Summae, care au inaugurat era scolasticii; învățătura vechilor episcopi a cedat locul expunerii științifice a doctrinei creștine. Scolastica, în pofida tuturor meritelor sale, a privat de o parte esențială eficiența primitivă a învățăturii Părinților, cu atît mai roditoare cu cît nu a fost încredințată cuvîntului scris, ci instrumentată direct. Prin scolastică (cu anumite excepții, reprezentate de Sf. Bonaventura, Sf.
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
a cedat locul expunerii științifice a doctrinei creștine. Scolastica, în pofida tuturor meritelor sale, a privat de o parte esențială eficiența primitivă a învățăturii Părinților, cu atît mai roditoare cu cît nu a fost încredințată cuvîntului scris, ci instrumentată direct. Prin scolastică (cu anumite excepții, reprezentate de Sf. Bonaventura, Sf. Bernardo, dar nu și Sf. Toma41), metoda științifică a acesteia ar fi introdus în tradiția ecleziastică "acel element de raționalism", care nu numai că trebuia să se dezvolte din plin prin protestantism
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]