477 matches
-
semnând Tomul către Flavian al papei Leon și condamnându-i pe Eutihie și pe Dioscor. În anii câți i-au mai rămas de trăit, s-a ținut aproape de ortodoxie; în 458, împreună cu alți episcopi din Isauria, a semnat o epistolă sinodală adresată împăratului Leon I care conținea o reconfirmare a adeziunii la linia calcedoniană și sprijinea expulzarea lui Timotei Eluros din Alexandria. Fotie (Biblioteca, cod. 168) menționează 15 omilii ale lui Basilius (dar și „alte scrieri”); în PG sunt reproduse 41
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Rusticus, care a folosit-o pentru a completa Collectio Turonensis (una din culegerile de documente de la Efes) și pentru a alcătui o colecție latină de acte referitoare la criza de la Efes intitulată Synodicon (în realitate, nu e vorba de documente sinodale, ci de scrisori personale ale unor episcopi și presbiteri); opera e denumită adesea Sinodicon-ul de la Montecassino pentru că cel mai important manuscris prin care ne-a parvenit provine de-acolo; titlul Synodicon adversus Tragoediam Irenaei i-a fost dat de Baluze
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
cea din Palestina. O adnotare pe marginea unui manuscris al unei scrisori a lui Filoxen din Mabbug conține numele lui Ioan, menționat în legătură cu un sinod de teologi neocalcedonieni ținut la Alexandria între 514 și 518; Ioan ar fi redactat epistola sinodală adresată împăratului Anastasius. Însă exactitatea notei a fost pusă sub semnul întrebării. Din scrisoarea lui Filoxen rezultă că acesta ar fi primit de la destinatar, împreună cu epistola sinodală, o apologie a conciliului de la Calcedon potrivit căreia acest conciliu era în perfectă
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
neocalcedonieni ținut la Alexandria între 514 și 518; Ioan ar fi redactat epistola sinodală adresată împăratului Anastasius. Însă exactitatea notei a fost pusă sub semnul întrebării. Din scrisoarea lui Filoxen rezultă că acesta ar fi primit de la destinatar, împreună cu epistola sinodală, o apologie a conciliului de la Calcedon potrivit căreia acest conciliu era în perfectă concordanță cu tradiția Părinților Bisericii; ar putea fi vorba (crede M. Richard) despre aceeași apologie combătută de Sever, căruia i-ar fi fost trimisă de Filoxen. Sigur
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Petru a fost alungat în 478, Ioan a plecat în Palestina unde i-a cunoscut pe Isaia și pe Petru Ibericul, episcop monofizit de Maiuma, aproape de Gaza. În 485, când Petru Fulon, reînscăunat la Antiohia, i-a trimis epistola sa sinodală lui Martirios, Ioan era la Ierusalim. După moartea lui Petru Ibericul la 1 decembrie 488, Ioan a devenit nou episcop de Maiuma. Opera sa, Pleroforiile, a fost scrisă în timpul patriarhatului lui Sever de Antiohia, adică între 512 și 518, așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
face să ne gândim că acestea corespund celor două redactări ale operei în ansamblul său. În afară de Istoria lui Rufin și de scrierile lui Atanasie, Socrate s-a folosit și de alte documente referitoare la istoria Bisericii precum culegerea de acte sinodale publicată în jurul anului 375 de macedonianul Sabin din Heracleea, cronicile orașului Constantinopol și informațiile orale cum sunt cele furnizate de mai sus menționatul Auxanon. Prima redactare ajungea până în anul 439 și se încheiase puțin după acea perioadă; cea de-a
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
în serii de două sau chiar mai multe elemente, ajunge să precumpănească în raport cu narațiunea istorică ce pare firavă. Oricum, Socrate emite judecăți în privința izvoarelor pe care le folosește așa cum a făcut și în cazul lui Rufin. Chiar culegerea de documente sinodale alcătuită de Sabin este considerată de el în mod frecvent o sursă ce trebuie utilizată cu prudență; de altfel, el însuși intervine în cuprinsul narațiunii pentru a judeca și a interpreta faptele, pentru a explica adevărata lor cauză. Chiar dacă uneori
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
așa cum am spus, a fost scrisă în grabă, și stilul reflectă acest lucru, ca să nu mai vorbim de inexactități, de neclarități și de erorile de cronologie. Adesea, cititorului îi sunt propuse pur și simplu niște documente istorice (mai ales acte sinodale) care sunt legate între ele doar printr-un comentariu sumar. Totuși, la fel ca și în cazul lui Socrate, pentru istoricul modern, tocmai în aceasta constă valoarea operei, adică în faptul că a pus la dispoziția cercetătorului simplele documente, neprelucrate
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
treia, care nu ne-a parvenit în întregime, potrivit celor spuse de Fotie (Biblioteca, cod. 88), continua povestea vieții lui Constantin până la botez și la moartea sa din 337. A doua și a treia carte conțin multe documente și acte sinodale; în cursul relatării desfășurării conciliului este introdusă și figura lui Constantin care este, într-un fel, eroul acestei istorii: de altfel, după cum spune el însuși în prefață, Ghelasie intenționa să relateze într-o a doua scriere nașterea lui Constantin și
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
pontifi și să-1 aleagă în locul lor pe Odon Colonna, care se va numi Martin al V-lea. Criza pare rezolvată și se întărește poziția celor care plasează sinodul deasupra papei. Înainte de a-1 alege pe Martin al V-lea, părinții sinodali au adoptat o serie de decrete reformatoare, dintre care cel al frecvenței, care fixează periodicitatea sinodului. Cu toate acestea, noul papă și mai ales succesorul său, Eugeniu al IV-lea, se grăbesc să revină asupra acestor hotărîri și contestă această
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
această tutelă impusă Sfîntului Scaun. Sinodul de la Bâle reacționează destituindu-1 pe Eugeniu al IV-lea și înlocuindu-l cu un con-tra-papă: contele de Savoia (Nicolae al V-lea). Această nouă schismă sfîrșește cu victoria papalității și eșecul tentativei de democrație sinodală în sînul Bisericii. Repus în toate drepturile, pontiful roman Eugeniu al V-lea folosește o parte importantă din resursele Bisericii pentru reconstrucția Statului pontifical și pentru înfrumusețarea Romei. Pînă la sfîrșitul Evului Mediu nu se va mai pune problema convocării
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
domeniul spiritual. Cît despre Universitatea din Paris, aceasta preconizează "sustragerea de la ascultare" față de Roma și cere transformarea Bisericii din Franța în biserică națională, supusă autorității regelui. Aceste tendințe galicane vor susține, cum e și firesc, preponderența sinodurilor. La Constanz, Părinții sinodali, organizați pe "națiuni", consideră că, într-adevăr, viața Bisericii în fiecare țară se bazează pe datini, obiceiuri și tradiții care trebuie să constituie obiectul unui acord, a unui concordat între papalitate și guvernul statului respectiv. Astfel de tratate sînt încheiate
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
disponibilitățile celor școliți. Există date care confirmă că limba greacă nu a încetat a fi cunoscută și folosită. Într-un codice din secolul al XV-lea, scris în Moldova, cuprinzând epistole ale lui Fotie și Athanasie cel Mare și decizii sinodale, există câteva rânduri, șterse, însoțite de o însemnare a scriitorului: „Aceste cuvinte cu cerneală roșie se află în grecește și le-am transcris, dar s-au șters cu negru, pentru că noi am sărit din text”. Comentând manuscrisul, P. P. Panaitescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285753_a_287082]
-
la căutarea adevărului, deoarece - așa cum spune cuvântul - se trăiește această cercetare ca un război între adversari. Cartea vrea să folosească unui dialog, care este calea pentru a întâlni adevărul ce ne precedă. Și sper să le fie de ajutor Părinților sinodali participanți la apropiatul Sinod extraordinar. CARLO CARD. CAFFARRA Arhiepiscop de Bologna Bologna, 11 iulie 2014 Sărbătoarea Sf. Benedict, Patron al Europei DIVORȚ ȘI NOUĂ CĂSĂTORIE ÎN BISERICA PRIMARĂ CÂTEVA REFLECȚII DE METODOLOGIE ISTORICĂ După intervenția Mons. Zoghby la Conciliul al
Divorţaţi "recăsătoriţi" : practica Bisericii primare by Henri Crouzel S.J. () [Corola-publishinghouse/Science/100979_a_102271]
-
la reuniunea din mai 1642, în care s-a ajuns la condamnarea întregii doctrine a lui Loukarios, prin scrisoare semnată de el însuși și de alți 13 sau 14 mitropoliți și încă de 16 sau 17 demnitari bisericești. Această scrisoare sinodală trebuia să stea la baza discuțiilor teologice, propuse de mitropolitul Movilă. Acesta, fiind de neam moldav și prietenul domnitorului Vasile Lupu, l-a rugat pe domnitor să ofere ospitalitate în capitala sa delegaților ruteni din Kiev și celor ai patriarhului
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
nevoie permanent de un corectiv extern, independent, care Îmbie la o Întărire a responsabilității În conducere. Biserica nu este doar o treabă a clericilor, după cum aceasta nu trebuie să țină de discreția laicilor sau de proceduri pur plebiscitare (autoritatea clericală sinodală nu poate fi Înlocuită, ci ajutată). În altă ordine de idei, chemările Bisericii câștigă În autoritate, vocea laicului devenind mai credibilă În ochii unora, cel puțin În unele medii. În plus, laicatul nu se confundă cu societatea civilă, cu segmentul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
catolică are Întâietate față de celelalte culte. Biserica ortodoxă românească este și rămâne neatârnată de orice chiriarhie străină, păstrânduși Însă unitatea În privința dogmelor, cu biserica ecumenică a Răsăritului. Chestiunile spirituale și canonice ale bisericii ortodoxe românești țin de o singură autoritate sinodală centrală.” Prezența articolului opt este surprinzătoare Într-un act fundamental, axat În principal pe drepturi și libertăți cetățenești, fapt ce denotă gravitatea problemei implicării clerului În viața politică. În perioada interbelică, datorită prestigiului de care se bucurau În societatea românească
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Costel COAJĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93097]
-
a colaborat cu versuri la „Calendarul pentru Bucovina”. A încetat din viață în dimineața zilei de luni, 15 aprilie 1895. * Artemie Berariu - Ieremievici (1834-1922) îndrumător al vieții național-culturale din Bucovina. Paroh, profesor la Institutul Teologic din Cernăuți, cancelar mitropolitan și sinodal (din 18941895), protopop la Cernăuți (1892), arhipresbiter (din 1895) a desfășurat și activitate publicistică. A fost redactorul textului românesc din publicația Candela în perioada noiembrie 1883aprilie 1895. La 1862 a participat la fondarea „Reuniunii române de leptură din Cernăuți”, devenită
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
ucraineana, rusa). După hirotonire (1862), se dedică activității de îndrumător al vieții național-culturale din Bucovina. Paroh, din 1865, în comuna Ceahor, el a fost și profesor la Institutul Teologic din Cernăuți. Mai târziu, B.-I. va fi cancelar mitropolitan și sinodal (1884-1895), protopop la Cernăuți (1892) și, din 1895, arhipresbiter. Este redactor, între 1883 și 1895, al paginilor românești din publicația bilingvă „Candela”. A colaborat la „Albina” și la „Patria” din Pesta și, de asemenea, la o serie de publicații din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285701_a_287030]
-
modalitatea după care Biserica își va reglementa, conduce și administra, prin organele sale proprii și sub controlul Statului, chestiunile sale religioase, culturale, fundaționale si epitropești. Chestiunile spirituale și canonice ale Bisericei ortodoxe române se vor regula de o singură autoritate sinodală centrală. Mitropoliții și episcopii Bisericii ortodoxe române se vor alege potrivit unei singure legi speciale. Raporturile dintre diferitele culte și Sfat se vor stabili prin lege“. Articolul 23 prevedea faptul ca evenimentul căsătoriei civile trebuie să aibă loc înaintea căsătoriei
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
greco-catolică are întâietate față de celelalte culte. Biserica ortodoxă română este și rămâne neatârnată de orice chiriarhie străină, păstrandu-și însă unitatea, în privința dogmelor, cu biserica ecumenică a Răsăritului. Chestiunile spirituale și canonice ale bisericii ortodoxe române țin de o singură autoritate sinodală centrală. Raporturile dintre diferitele culte și Stat sunt de domeniul legilor speciale“. Articolul 20 stabilea următoarele: “Actele stării civile sunt de atribuția legii civile. Întocmirea acestor acte va trebui să preceadă totdeauna binecuvantarea religioasă, care este obligatorie pentru toți membrii
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
modalitatea după care Biserica își va regulamenta, conduce și administra, prin organele sale proprii și sub controlul Statului, chestiunile sale religioase, culturale, fundaționale și epitropești. Chestiunile spirituale și canonice ale Bisericei ortodoxe române se vor regula de o singură autoritate sinodală centrală. Mitropoliții și episcopii Bisericei ortodoxe române se vor alege potrivit unei singure legi speciale. Raporturile dintre diferitele culte și Sfat se vor stabili prin lege. ART. 23 Actele stării civile sunt de atribuția legii civile.Întocmirea acestor acte va
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
greco-catolică are întâietate față de celelalte culte. Biserica ortodoxă română este și rămâne neatârnată de orice chiriarhie străină, păstrandu-și însă unitatea, în privința dogmelor, cu biserica ecumenică a Răsăritului. Chestiunile spirituale și canonice ale bisericii ortodoxe române țin de o singură autoritate sinodală centrală. Raporturile dintre diferitele culte și Stat sunt de domeniul legilor speciale. ART. 20 Actele stării civile sunt de atribuția legii civile. Întocmirea acestor acte va trebui să preceadă totdeauna binecuvantarea religioasă, care este obligatorie pentru toți membrii cultelor. ART.
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
abia licăresc în mizeria nemiloasă a orașelor. Egumenii parveniți ai fostelor CAP-uri și ai noilor SRL-uri nu fac altceva decât să viseze la mitra de episcop, să ticluiască noi investiții financiare ori să rumege cu poftă ultimele bârfe sinodale. La mănăstirile „cu tradiție” din Moldova nu mai este o surpriză ca biletul de intrare să fie impus chiar și pelerinilor. În plus, când ai neșansa de-a te intersecta cu limuzinele ministeriale, parcarea e cu taxă. Abundă așezămintele de
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
sporirea duhovnicească a credincioșilor, cu iconografie ortodoxă și muzică bizantină, cu un naos lipsit de culori, difuzoare, neoane și microfoane stridente, cu o arhitectură care nu violează flagrant principiile mistagogiei ortodoxe, cu predici fidele Duhului Părinților... În ritm cu aspirațiile sinodale ale Bisericii, ASCOR-ul n-a avut nici statura, nici îndrăzneala de a crede că ar putea deveni un for vizibil în dezbaterea publică. Tinerii ortodocși au arătat foarte rar că pot discuta liber noutatea timpurilor de astăzi altfel decât
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]