991 matches
-
uneori conflicte interpersonale, chiar intrapersonale, dar nu trebuie să fie considerată în mod necesar o problemă. în concluzie, în plan psihologic vorbim despre dimensiunea independență-interdepdendență, în plan cultural corespunzîndu-i dimensiunea individualism colectivism. între tendințele contrare ale naturii umane, cea spre sociabilitate și cea spre libertate, e necesar a se găsi o cale de mijloc, de echilibru, pentru că, la nivel social, "prea mult individualism ucide individul, prea multă comunitate ucide societatea" (Ferreol, 2000, p. 96). O cultură colectivistă modelează o personalitate predominant
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
o anumită prosperitate și stabilitate politică democratică. Din cauza unor forme de inechitate care se propagă în țesutul social, și în aceste societăți apar tot mai frecvent fenomene disfuncționale, precum dezorganizarea autorității statale, slăbirea legăturilor de rudenie și a formelor de sociabilitate tradiționale, apariția tot mai pregnantă a unor fenomene de dezordine socială, care impun recuperarea valorilor care solicită ordine, stabilitate, ierarhie, predictibilitate. Aceste "reîntoarceri" ne indică prezența unei dinamici istorice moderate a dimensiunilor culturale din modelul WVS, care se află mereu
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
precizat anterior, idiocentrismul și alocentrismul (Triandis, Suh, 2002, p. 140). Idiocentrismul și alocentrismul sînt atribute ale personalității, adesea ortogonale unul altuia. Idiocentrismul subliniază încrederea în sine, competitivitatea, unicitatea, hedonismul și distanța emoțională față de in grup. Alocentrismul se definește prin interdependență, sociabilitate, integritate familială, considerarea nevoilor și dorințelor membrilor grupului de apartenență, sentimentul de apropiere în relațiile cu ceilalți membri ai grupului. Este posibil ca un individ să aibă un scor înalt atît la alocentrism, cît și la idiocentrism, deși acestea pot
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
Triandis, Leung et al., 1985) și intercultural (Triandis, Bontempo et al., 1988; Triandis, McCusker, Hui, 1990). Aceste măsurători au evidențiat faptul că individualismul include idei ca: independență și încredere în sine, distanță față de in-grup, competiție și hedonism. Colectivismul include interdependența, sociabilitatea și integritatea familială. Triandis (2000) a examinat contrastul individualism-colectivism, utilizînd analiza activării interdependenței. Atunci cînd există interdependență promovată (obiectivele individuale și grupale sînt compatibile), avem de-a face cu un tipar colectivist. în situația în care interdependența rezultă din obiective
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
științei și artelor. Iar Bildung reprezintă înțelesul subiectiv al culturii, ca putere de modelare lăuntrică, intelectuală și morală, din care rezultă în cea mai amplă formă personalitatea. După Wilhelm von Humboldt, prin urmare, conceptului de civilizație i se atribuie materialitate, sociabilitate și interes, iar conceptul de cultură apare purificat și ridicat în sfera idealității lipsite de interes. Nu e de prisos să adăugăm că, în gândirea germană, disocierea operată în noțiunea globală de civilizație e urmată de o a doua disociere
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
puternică personalitatea creatoare, cu atât necesitatea de a se exprima „în conștiința lumii înconjurătoare” e mai vie. Omul nu se exprimă în vid decât dacă e anormal. Natura expresiei cere în mod firesc societatea, căreia vrea să i se comunice. Sociabilitatea e în chip organic legată de expresie. Filosoful francez J. M. Guyau tocmai în această sociabilitate vede esența și rostul artei. „Arta adevărată, zice el, fără să urmărească în afară de ea un scop moral și social, își are în sine moralitatea
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
vie. Omul nu se exprimă în vid decât dacă e anormal. Natura expresiei cere în mod firesc societatea, căreia vrea să i se comunice. Sociabilitatea e în chip organic legată de expresie. Filosoful francez J. M. Guyau tocmai în această sociabilitate vede esența și rostul artei. „Arta adevărată, zice el, fără să urmărească în afară de ea un scop moral și social, își are în sine moralitatea profundă și sociabilitatea profundă care singură îi constituie sănătatea și vitalitatea”(J. M. Guyau: L’ art
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
chip organic legată de expresie. Filosoful francez J. M. Guyau tocmai în această sociabilitate vede esența și rostul artei. „Arta adevărată, zice el, fără să urmărească în afară de ea un scop moral și social, își are în sine moralitatea profundă și sociabilitatea profundă care singură îi constituie sănătatea și vitalitatea”(J. M. Guyau: L’ art au point de vue sociologique, p. XLIX). Oricât de nouă și de superioară ar fi creația, din moment ce ea este expresia unei personalități, e legată în mod fatal
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
au point de vue sociologique, p. XLIX). Oricât de nouă și de superioară ar fi creația, din moment ce ea este expresia unei personalități, e legată în mod fatal de societatea pe care o caută să i se împărtășească. Această tendință de sociabilitate vine nu numai din natura specifică frumuseții de a se comunica pentru a fi admirată, dar și din natura personalității. Artistul nu e o abstracție, ci un om viu, legat de un anumit loc și de un anumit timp. Personalitatea
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
atâta încât ar vrea să-i ridice prin arta lui până la Dumnezeu. Mărturisirile din testamentul său sunt zguduitoare. O, voi oameni, care m-ați crezut dușmănos și mizantrop, strigă el, nu știți ce inimă înclinată spre bine și spre bucuria sociabilității am, dar boala mea, ca s-o ascund, mă desparte de voi! Și continuă într-o tânguială, sfâșietoare ca a lui Milton, că auzul stins l-a izolat de sonoritatea lumii și artei. Nefericirea surzeniei crește prin ursuzenia nevoită: „Dumnezeire
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
atât este preferat “rigorismul ” educativ). Cercetătoarea franceză diferențiază, în funcție de concepția lor cu privire la ordinea morală și socială, de practicile cotidiene în luarea deciziilor și în repartizarea sarcinilor domestice, de modul în care se realizează contactul cu rețelele de rudenie și de sociabilitate, trei tipuri de familii: 1. familii tradițional-rigoriste; 2. familii moderniste-rigoriste; 3. familii moderniste-liberale. Sociologul francez J.Lautrey, confirmâd ipoteza dependenței stilului educativ de modul de structurare a familiei, construiește trei tipuri de familii: 1.familii slab structurate care prezintă copilului
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
XXII-a „Psihosociologia”, arătând că aceasta „este ramura sociologiei care urmărește aspectul psihic al vieții sociale sau al fenomenelor sociale”. Distinsul discipol al profesorului Dimitrie Gusti considera că „Psihosociologia” urmărește probleme foarte variate, cum ar fi: a) factorii psihici ai sociabilității; b) factorii psihici ai structurii sociale; c) factorii psihici ai evoluției sociale; d) factorii individuali în viața socială; e) rolul stărilor psihice în viața socială; f) consecințele sociale ale diferiților factori psihici (ibidem). Spre deosebire de psihosociologie (psihologia socială a sociologilor), sociopsihologia
[Corola-publishinghouse/Science/2358_a_3683]
-
interesele proprii, dar observă că fiecare om simte "o anumită înclinare de a viețui laolaltă cu semenii săi, dar nu într-o comunitate oarecare, ci într-una pașnică și rânduită pe măsura minții sale"69. El explică acest instinct de sociabilitate appetitus societatem arătând că acesta este un lucru pe care pur și simplu îl dorim cu toții și l-am dori chiar dacă n-am avea nevoie de ajutorul celorlalți pentru a obține cele trebuincioase vieții 70. Faptul că ne urmărim interesele
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
că acesta este un lucru pe care pur și simplu îl dorim cu toții și l-am dori chiar dacă n-am avea nevoie de ajutorul celorlalți pentru a obține cele trebuincioase vieții 70. Faptul că ne urmărim interesele personale nu exclude sociabilitatea. Și, de vreme ce ne înțelegem prin intermediul limbajului și avem capacitatea de a cunoaște, de a acționa conform cu principii generale, ne dorim un fel de societate cu totul diferită de cea a animalelor 71. Această grijă de a păstra societatea [...] și care
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
morală, aparținând unei persoane, de a avea sau de a făptui ceva cu îndreptățire"75. Ideea sa de a explica drepturile ca un atribut natural al individului a câștigat o faimă considerabilă, devenind ulterior fundamentul teoriei drepturilor omului. Ideea unei sociabilități naturale este respinsă de Thomas Hobbes (1588-1679) în opera sa fundamentală, Leviathanul (1651): oamenii nu sunt ființe sociale "de la natură", nu au nicio dorință naturală de a trăi împreună, iar societatea nu este căutată din iubire pentru ceilalți 76. Pentru
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
personalității umane: sociabilitas și imbecilitas 89. "Aceste caracteristici sunt derivate din considerarea omului ca ființă dublă, fizică și morală. Prin imbecilitate, înțeleasă ca o incapacitate funciară de a face față pericolelor și necesităților, omul participă la lumea materială, iar prin sociabilitate dobândește simțul valorilor și devine liber să aleagă sau să respingă, participând astfel la lumea morală"90. Pufendorf consideră că legile naturale sunt întotdeauna legate de ceea ce ajută sau dăunează oamenilor, însă acest lucru nu înseamnă că tot ceea ce e
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
unui acord în privința empirismului, Pufendorf nu adoptă metoda lui Hobbes care determină conținutul legilor naturale prin examinarea mijloacelor care conduc la dobândirea scopul nostru particular, pentru că nu consideră că oamenii ar fi motivați doar de interese proprii 93. Potrivit lui Pufendorf, sociabilitatea este fundamentul dreptului natural. Oamenii, ființe raționale și libere, sunt destinați să trăiască în conformitate cu legile. Analizând trăsăturile cele mai puternice ale oamenilor, iubirea de sine și nevoia de conviețuire, el demonstrează că legea naturală a fost adaptată naturii umane, astfel încât
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
atunci când ne oferim unul altuia avantaje pozitive, aceasta fiind chiar o lege naturală"96. Și filosoful englez John Locke (1632-1704) face o descriere a stării naturale apropiată celei a lui Grotius, descriere care se opune concepției pesimiste a lui Hobbes: sociabilitatea și nevoia ne apropie, legile naturale sunt valabile înaintea edictării lor de către un suveran și, cu toate că poate să apară războiul, acesta nu e nici inevitabil, nici frecvent 97. În stare naturală, fiecare om trebuie să hotărască dacă acțiuniile sale sunt
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
este, 42; clasic și modern, 37; fundament, 44; instituirea unei orânduiri politice, 45; modelul biologic, 35; modelul determinist, 35; rațiunea și voința, 43; războiul tuturor împotriva tuturor, 42; și binele suprem, 45; și înclinația spre controversă, 40; și instinctul de sociabilitate, 39; și starea naturală, 45 dreptul uman și dreptul divin, 61 E egoism, 104; condiția umană, 40; la Hobbes, 40 emotivism, 14, 21, 22 etica: analitică sau critică v. meta-etica, 19; aplicată, 19; definiție, 18; domenii ale, 19; etimologie, 17
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
193; ideea de merit, 202; modern, 203 S sancțiune: juridică, 130, 170; morală, 101, 103, 136 scepticismul moral, 37 sentimentalism, 14, 140 sistem juridic, 11, 56, 57, 115, 126, 128, 133, 235 sistem normativ: al dreptului, 126; al moralei, 111 sociabilitate, 39, 43, 44, 45 stare naturală, 41, 45, 89 T teoria imperativistă a dreptului v pozitivism juridic, 50 teoria valorii, 23 teorii aboliționiste, 192 teorii consencințialiste, 23 teorii neteleologice, 23 teorii nonconsecințialiste, 23 teorii teleologice, 23 U utilitarism: hedonist, 26
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
drept tot atâtea vexații aduse imperativelor pure ale rațiunii practice, este o legendă. Filosoful nu a fost nici un suflet insensibil, nici un mizantrop. Știm prea bine că în personalitatea sa au conviețuit în mod fericit capacitatea concentrării creatoare solitare cu o sociabilitate ieșită din comun. Atunci când Kant spunea că a învățat să iubească oamenii, el avea, fără îndoială, în vedere faptul că împărtășește cu ei toate acele bucurii și sentimente a căror cultivare nu aduce nici cea mai mică atingere respectului pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
pentru ameliorarea calit??îi spa?iilor publice, rela?iile umane induse r?m�n s?race. Construirea a sute de mari ansambluri pe tot teritoriul acoper? aproape deficitul de locuin?e, dar ea este grevat? de profunde caren?e de sociabilitate. De aceea, �n cadrul unei planific?ri na?ionale de centre reziden?iale ?i de poli de produc?ie, un program de oră?e noi este lansat dup? modelul englez. El este baza Schemei directoare a regiunii pariziene (1965). �n
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
afectivă săracă, capacitate de comunicare redusă, este dominat de îndoială, teamă Caracter • atitudinea față de muncă: ο manifestă hărnicie, consecvență, perseverență, spirit critic, responsabilitate ο este delăsător, fără ambiție, fără inițiativă, manifestă automulțumire • atitudinea față de alții ο manifestă generozitate, corectitudine, încredere, sociabilitate, sinceritate, altruism, colegialitate, acordă ajutor, este cooperant ο manifestă egoism, lașitate, falsă modestie, aroganță, infatuare, impunere, grandomanie, lene • atitudinea față de sine ο are spirit autocritic, simțul valorii personale, manifestă modestie, autoexigență, încredere în sine, simțul datoriei, responsabilitate ο nu are
Metode de cunoaștere a individalității elevilor utilizate în obținerea informației by Lenuța Barbu / Florentina Chitic () [Corola-publishinghouse/Science/1662_a_3064]
-
obiectivitatea notării; • asigurarea calității pedagogice a materialului predat; • controlarea atitudinii celor "mari" fată de munca / activitatea copilului; • utilizarea metodelor de stimulare potrivite; • evitarea criticilor sub formă de intervenții acuzatoare, • eliminarea amenințărilor, dojenirii și pedepsirii stângăciilor; • echilibrarea volumul sarcinilor școlare; • dezvoltarea sociabilității elevilor în general; • stimularea dezvoltării capacităților de adaptare și a sentimentului de încredere și de siguranță generat de apartenența la grupul din care face parte; • reglarea reacțiilor neadecvate ale colectivului la eventualele situații de eșec înregistrate de unul din colegi
Metode de cunoaștere a individalității elevilor utilizate în obținerea informației by Lenuța Barbu / Florentina Chitic () [Corola-publishinghouse/Science/1662_a_3064]
-
edificii etc., putând fi înstrăinate ca și bunurile particulare". Comuna, spune practicianul și teoreticianul Gavril Ursu, reprezintă o asociațiune naturală de mai multe familii, legate între ele prin legături de sânge și vecinătate, care își găsește explicațiunea în instinctul de sociabilitate și pe motive economico-morale. Însuși satul este rezultatul simțului de sociabilitate a oamenilor, ei neputând viețui stingeri, izolați. Născută în mod spontan, pe o anumită treaptă a dezvoltării sociale, comuna reprezintă embrionul societății și elementul constitutiv al organizării sociale a
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]