949 matches
-
se are în vedere devierea, abaterea de la normă cu finalități poetice, aceasta trebuie admisă ca atribut al limbii tot într-un anumit sistem care dictează granițele pînă la care se ajunge cu valorificarea expresivității. În teoria limbii se abordează problema stereotipiilor, a formulelor fixe, atunci cînd se caracterizează, în cadrul limbii române literare, unele stiluri funcționale. S-ar putea observa că la acest palier operează două tipuri de stereotipii, adecvate esenței biplane a speciilor de texte corespunzătoare - conținut și formă, încît am
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
la care se ajunge cu valorificarea expresivității. În teoria limbii se abordează problema stereotipiilor, a formulelor fixe, atunci cînd se caracterizează, în cadrul limbii române literare, unele stiluri funcționale. S-ar putea observa că la acest palier operează două tipuri de stereotipii, adecvate esenței biplane a speciilor de texte corespunzătoare - conținut și formă, încît am putea vorbi de stereotipii semantice, care multiplică o noțiune, o idee, respectiv de structură sau textuale (șabloane), prin care se repetă un mod de organizare a textului
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
atunci cînd se caracterizează, în cadrul limbii române literare, unele stiluri funcționale. S-ar putea observa că la acest palier operează două tipuri de stereotipii, adecvate esenței biplane a speciilor de texte corespunzătoare - conținut și formă, încît am putea vorbi de stereotipii semantice, care multiplică o noțiune, o idee, respectiv de structură sau textuale (șabloane), prin care se repetă un mod de organizare a textului. Stereotipii de structură (șabloane). Stilul juridic-administrativ se distinge în mod deosebit ca un domeniu în care se
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
adecvate esenței biplane a speciilor de texte corespunzătoare - conținut și formă, încît am putea vorbi de stereotipii semantice, care multiplică o noțiune, o idee, respectiv de structură sau textuale (șabloane), prin care se repetă un mod de organizare a textului. Stereotipii de structură (șabloane). Stilul juridic-administrativ se distinge în mod deosebit ca un domeniu în care se operează curent cu șabloane, orice proces- verbal începe și se încheie cu formule fixe și se organizează riguros, ca și orice cerere Subsemnatul..., vă
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
prezenta se adeverește că...) etc. În reglementarea relațiilor dintre individ și autoritate este necesară o orientare univocă a semnificațiilor, cuvîntul fiind un moderator social, motiv pentru care primează formulele fixe, textele organizate după scheme și un vocabular relativ restrîns. Unele stereotipii caracterizează și varianta juridică a stilului prin codurile de legi. Pe de altă parte. Stilul științific, prin caracterul de obiectivitate și de neutralitate se apropie de limba standard, redînd cunoașterea sistematizată din diferite domenii și se definește de asemenea printr-
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
altele, precum limbajul filozofic. În stilul religios, mai ales în limbajele bisericesc, tehnic religios și dramatic religios, în care cuvîntul identificat cu gîndirea însăși este consacrat în forme și combinații stabile, durabile lungi perioade de timp, se recunosc de asemenea stereotipii de structură, unele texte fiind riguros încadrate de formule tip: Doamne miluiește, Fie numele Domnului Binecuvîntat de-acum și pînă-n veac etc., care se conservă chiar dacă limba cunoaște modificări profunde. Stereotipii semantice și textuale. La polul opus se situează stilul
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
durabile lungi perioade de timp, se recunosc de asemenea stereotipii de structură, unele texte fiind riguros încadrate de formule tip: Doamne miluiește, Fie numele Domnului Binecuvîntat de-acum și pînă-n veac etc., care se conservă chiar dacă limba cunoaște modificări profunde. Stereotipii semantice și textuale. La polul opus se situează stilul beletristic, stil în care, dacă apar combinațiile stereotipice semantice, acestea au finalitate expresivă. La nivelul structurii textuale, creația literară se caracterizează, cel puțin în genurile considerate clasice, prin stereotipii canonice care
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
modificări profunde. Stereotipii semantice și textuale. La polul opus se situează stilul beletristic, stil în care, dacă apar combinațiile stereotipice semantice, acestea au finalitate expresivă. La nivelul structurii textuale, creația literară se caracterizează, cel puțin în genurile considerate clasice, prin stereotipii canonice care induc subordonarea unui conținut la o anumită formă - sonet, povestire, roman, dramă etc. (transgresarea formelor canonice este o trăsătură inerentă discursului postmodern). Tot în spațiul literaturii însă se dezvoltă și se valorifică în maniere diferite stereotipiile semantice, concretizate
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
clasice, prin stereotipii canonice care induc subordonarea unui conținut la o anumită formă - sonet, povestire, roman, dramă etc. (transgresarea formelor canonice este o trăsătură inerentă discursului postmodern). Tot în spațiul literaturii însă se dezvoltă și se valorifică în maniere diferite stereotipiile semantice, concretizate în recurențe tematice, multiplicări de motive, în general, în preluări intertextuale, generatoare de dialog între epoci și culturi. Mai mult, constituirea unor texte marcate de oralitate presupune și valorizarea unor fapte de limbă vorbită, la nivelul căreia se
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
multiplicări de motive, în general, în preluări intertextuale, generatoare de dialog între epoci și culturi. Mai mult, constituirea unor texte marcate de oralitate presupune și valorizarea unor fapte de limbă vorbită, la nivelul căreia se manifestă automatismele, ticurile verbale etc. Stereotipii de accesibilitate (clișee) Dacă în stilurile juridic-administrativ, științific și religios stereotipiile sînt structurante, prezența lor justificîndu-se prin formă, care trasează organizarea sui generis, dar și prin conținut, în stilul publicistic stereotipiile intră, în general, în categoria clișeelor de-structurante, a căror
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
între epoci și culturi. Mai mult, constituirea unor texte marcate de oralitate presupune și valorizarea unor fapte de limbă vorbită, la nivelul căreia se manifestă automatismele, ticurile verbale etc. Stereotipii de accesibilitate (clișee) Dacă în stilurile juridic-administrativ, științific și religios stereotipiile sînt structurante, prezența lor justificîndu-se prin formă, care trasează organizarea sui generis, dar și prin conținut, în stilul publicistic stereotipiile intră, în general, în categoria clișeelor de-structurante, a căror utilizare se datorează fie unei mode, fie unei finalități ideologice, și
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
la nivelul căreia se manifestă automatismele, ticurile verbale etc. Stereotipii de accesibilitate (clișee) Dacă în stilurile juridic-administrativ, științific și religios stereotipiile sînt structurante, prezența lor justificîndu-se prin formă, care trasează organizarea sui generis, dar și prin conținut, în stilul publicistic stereotipiile intră, în general, în categoria clișeelor de-structurante, a căror utilizare se datorează fie unei mode, fie unei finalități ideologice, și nu necesităților de expresie (în principal, la ora actuală, pe parcurs, pe mai departe etc.) cu admisibilitate gramaticală redusă, unele
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
actuală, pe parcurs, pe mai departe etc.) cu admisibilitate gramaticală redusă, unele dintre ele, cum ar fi în cadrul, a fi în măsură, frecvente astăzi, tinzînd spre convertirea lor în îmbinări stabile. Desigur că repetiția lor este dezavantajoasă și dezagreabilă. Totuși stereotipiile de la nivelul stilului publicistic nu sînt afuncționale, pentru că ele au, așa cum afirmă Rodica Zafiu, "avantajul accesibilității, al maximei comodități, manifestate deopotrivă în producerea și în receptarea textului", ținînd de mijloacele utilizate în strategiile enunțiative. Reactualizînd problema clișeelor din presă, se
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
datele esențiale și redat prin construcții schematice de cuvinte golite de profunzime cu o semnificație vagă sau generală. Rolul acestui mecanism este exercitarea controlului asupra gîndirii, prin oferirea iluzorie a unor adevăruri cărora nu este necesar să le căutăm demonstația. Stereotipii afuncționale. Vidul de semnificație apare însă și în limba vorbită neliterară, prin automatisme, numite și cuvinte de umplutură, considerate "cuvinte incidente care întrerup șirul comunicării fără să aducă de fapt vreo idee în plus în legătură cu ea", suplinind absența momentană a
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
mă rog, mă-nțelegi etc. Astfel de structuri, private de o finalitate comunicativă, care nu antrenează valențele noționale, expresive ori pragmatice ale componentelor, nu se justifică din punct de vedere funcțional în cadrul enunțului, motiv pentru care le încadrăm în categoria stereotipiilor afuncționale. Fără a epuiza problema stereotipiilor în limbă, se constată că se pot identifica atribute multiple ale fenomenului în discuție, din perspective de investigație diferite care nu trebuie să vizeze exclusiv aspectul normativ, ci să determine manierele în care recurențele
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
de structuri, private de o finalitate comunicativă, care nu antrenează valențele noționale, expresive ori pragmatice ale componentelor, nu se justifică din punct de vedere funcțional în cadrul enunțului, motiv pentru care le încadrăm în categoria stereotipiilor afuncționale. Fără a epuiza problema stereotipiilor în limbă, se constată că se pot identifica atribute multiple ale fenomenului în discuție, din perspective de investigație diferite care nu trebuie să vizeze exclusiv aspectul normativ, ci să determine manierele în care recurențele își exercită funcțiile diversificate în procesul
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
că, fiind o descriere a unei societăți imaginare, ea implică o critică subiacentă a societății reale. De asemenea, merită amintită opinia conform căreia din punctul de vedere al valorii literare, producțiile utopice nu pot corespunde unor realizări notabile, căci rigiitatea, stereotipia și monotonia tematică și de structură descriptivă constituie atributele genului. Recursul la tehnicile și procedeele literaturii didactice face ca, deși asociată paradigmei romanești, utopia să dispună în mică măsură de mijloacele de seducție specifice romanului: acțiunea, constituent important al speciei
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
și un spațiu poetic. Se așază sub lupă procesul prin care capitalul filosofic de valori umaniste al idilei (cu resursele în realitatea socială din perioada 1750-1850) este prelucrat în tipare estetice, convertit într-o lume poetică, în scheme, teme, imagini, stereotipii și clișee. Proiecția idilică suferă astfel un proces de osificare, pregătindu-și debușeul final în didactic, sociologic, ideologic, în fine, în doctrină și practică politică. Literatura își dezvăluie astfel virtuți asupra cărora exegetul insistă în toate cărțile sale: vocația de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288419_a_289748]
-
strategică. Critica trecutului și în special cea a politicii hotărîte în 1928, căreia IC îi întorcea de-a dreptul spatele a fost timid îndreptată împotriva anumitor partide, dar nu împotriva Internaționalei, care o concepuse și îi condusese aplicarea. Fără îndoială, stereotipiile folosite despre putrefacția și căderea iminentă și inevitabilă a capitalismului înfloreau în toate rapoartele, în timp ce nici o analiză generală a fascismului nu atenua aceste calificative. Nici o nouă perspectivă nu era introdusă în ceea ce privește modul de trecere la socialism și, congresul, fără să
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
și schițelor lui B. se mișcă într-o lentă, definitivă circularitate. Ambianța este aceea a orășelelor de provincie, unde monotonia se împânzește peste tot. O existență căzută în plictis, instalată - la fel ca în proza lui I. Al. Brătescu-Voinești - în stereotipii, care sunt semnul neîndoielnic al unei reducții sufletești. Pendulul acompaniază cu un ticăit leneș gesturile unor creaturi pălite de euforia actelor maniacale (Leandrii, Între acareturi). O banalitate compactă plafonează mărunta lor mișunare. S-ar părea că, în târgușoarele năclăite în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285670_a_286999]
-
românilor verzi. Aceste instantanee de viață pot fi dramatizate, sunt construite în chip esențial pe dialog (Art. 214, Căldură mare, Petițiune, Amici, Justiție, Five o' clock, C.F.R. etc.). Unele momente și schițe au frânturi de limbaj plin de automatisme și stereotipii aparținând unor categorii sociale. În Amici, două personaje, Lache și Mache, deși prieteni, se vorbesc de rău. Interesant este și schimbul de telegrame pe marginea unor aspecte banale, sau variațiile de limbaj din ziarele vremii despre sinucidere și incendii. Contextul
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
Statele Unite, diplomația este predată și învățată ca "știință", "artă" și "administrație". Pe diploma mea de masterat în domeniu, acordată de "New York University", este scris "Master of Arts". Am zis că, la fel ca în orice alt domeniu, deformarea realității și stereotipia reclamă un antidot. Un dicton spune "cine nu știe vorbește, cine știe tace". Antidotul nu poate veni de altundeva decât tot din mediul diplomatic. În prezent sunt tot mai dese exemplele când evenimente, pagini de istorie, civilizație sau creație sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
livrești. Citadinismul de substanță al lui G. se relevă tocmai în dezinvoltura jovial-uimită cu care este asimilat, ca sensibilitate, un univers ciudat, dar nu agresiv. Lexicul însuși se civilizează, neologismul, expansiv, se încorporează firesc într-un limbaj desprins definitiv de stereotipiile tradiționalismului. Există, apoi, o încântare ironică în descoperirea celeilalte sensibilități, precum în această ingenioasă reificare a idealității, o poezie simptomatică atât pentru înclinația spre ludic a autorului, cât și pentru modelul de percepere dereglată a realului: „Umbrela mare și neagră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287387_a_288716]
-
de scandaluri și conflicte politice, cu o imagine pe care se putea construi. Pe de altă parte, era necunoscut publicului la nivel național. Astfel că o bună parte a campaniei s-a bazat pe creșterea notorietății. Etnia germană a accentuat stereotipia pozitivă a "neamțului serios și pragmatic". "Decât să fiu mârlan, mai bine pierd 19", frază rostita în ultima zi a campaniei electorale a proiectat o componentă morală în profilul viitorului președinte. Această a contrastat puternic cu dimensiunea pur politică, machiavelica
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
urmează să conducă corpul expediționar în Colonie, conform aceluiași plan de bătaie expus de Generalul K. Conform viziunii hiperparodice a lui Florin Șlapac, generalul este posedat de grandomania sentințelor latine, a concettismelor, ciunismelor, parte integrantă a armamentariului de lexeme și stereotipii criante, patriotarde, ce asigură rezistența sarcarstică a cărțiii. Trecerea metropolei spre totalitarismul cu elanuri expansioniste se răsfrânge fidel în sintaxa prolixă și găunoasă a spiritului revanșard, direct proporțional cu dezagregarea moravurilor cetății pe fondul haosului istoric deja în mers. Tabăra
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]