741 matches
-
din defileu. Toponimul Vad, atât în limba română cât și Rév în limba maghiară, semnifică locul din albia unui râu unde malul fiind jos și apa puțin adâncă, permitea trecerea prin apă de pe un mal la altul. Satul marchează limita sud-estică a Depresiunii Vadului, depresiunea golf dintre "munceii" Pădurea Craiului și Munții Plopișului (sau Șes), depresiune ce poarta numele localității, care este simultan și cea mai mare din zonă. Este străbătută de drumul european E60 (DN1), Oradea - Cluj-Napoca, fiind aflată la
Vadu Crișului, Bihor () [Corola-website/Science/300877_a_302206]
-
pe paralela de 46 59` latitudine nordică și pe meridianul de 22 3`30`` longitudine estică, la o altitudine de 270 m, la ieșirea Crișului Repede din defileul care-i poartă numele, lucru redat și de toponimul localității. Marchează limita sud-estică a depresiuni Vadului, depresiune “golf” dintre Munții Pădurea Craiului și Munții Plopișului, depresiune ce poartă numele localității, ea fiind cea mai mare și mai importantă din zonă. Este străbătută de drumul european E60, la o distanță de 50 km de
Vadu Crișului, Bihor () [Corola-website/Science/300877_a_302206]
-
urbană cea mai veche a municipiului Suceava, în jurul căreia s-a dezvoltat actuala localitate. Spre deosebire de majoritatea orașelor, unde centrul este situat în mijlocul teritoriului intravilan al localității, fiind înconjurat de celelalte cartiere, în cazul municipiului Suceava centrul este dispus în partea sud-estică a orașului. În partea de nord și nord-vest, zona centrală se continuă cu cartierul Zamca, iar către vest cu cartierul Areni. În partea nord-estică a zonei centrale se află Hărbăria, unde relieful coboară (abrupt în unele locuri) către valea râului
Centru, Suceava () [Corola-website/Science/328915_a_330244]
-
în /t/. Numele nordic Țórshöfn mai există în islandeză. Tórshavn este deseori numit de feroezi "Havn" [], care înseamnă port. Stema orașului arată "ciocanul lui Thor", Mjolnir, indicând astfel întemeierea orașului înainte de creștinare. Tórshavn se află în centrul arhipelagului, pe coasta sud-estică a celei mai mari insule Streymoy. Insula Nólsoy, care se situează la est, protejează portul orașului. Se zice că dezvoltarea Tórshavn-ului ca oraș cu port maritim ar fi fost imposibilă, dacă nu exista Nólsoy ca „spărgător de valuri“. Insulele Feroe se
Tórshavn () [Corola-website/Science/309122_a_310451]
-
Capriolius), obiecte din bronz aparținând culturii Witenberg și o monedă de bronz de factură tracică din secolul I î.e.n.. Pe Dealul Cetate au fost localizate vestigii romane și resturile unui mormânt din secolul al IV-lea e.n., iar pe terasele sud-estice ale actualei așezări s-au descoperit fragmente ceramice din secolele al XI-lea - al XII-lea - semne evidente ale vetrei satului medieval. Toate aceste vestigii arheologice constituie dovezi ale continuității populației pe aceste meleaguri din timpuri străvechi până în zilele noastre
Copșa Mică () [Corola-website/Science/297211_a_298540]
-
vedere științific, ci și pentru că au o productivitate naturală ridicată, un peisaj atrăgător și oferă posibilități de practicare a unor activități sportive și recreaționale. În Muntele Ararat, situat la granița turco-armeano-iraniană și portul Chah Bahar de la Golful Oman, din extremitatea sud-estică a țării, este o distanță mai mare dintre Paris și Atena. Dacă suprapunem harta Iranului peste cea a Europei vestice, orașul sfânt Mashhad se va afla în dreptul Budapestei, Abadan va cădea în Sardinia, Teheran în locul Venetiei, iar Shiraz în dreptul orașului
Iran () [Corola-website/Science/298110_a_299439]
-
oraș cosmopolit, cu populație eterogenă, cu mare varietate culturală și religioasă. La sfârșitul anului 1914, Oradea avea 69.949 de locuitori. Structura confesională a populației orașului a fost dominată de trei mari confesiuni - romano-catolică, reformată (calvină), israelită. Dacă în partea sud-estică a Comitatul Bihor românii erau clar majoritari, în Oradea erau minoritari. Concepția administrației municipale privind rolul ei în dezvoltarea orașului și construirea de imobile s-a schimbat în timp. În perioada 1860-1890, dezvoltarea urbană a Oradiei a fost lentă, lipsind
Oradea () [Corola-website/Science/296593_a_297922]
-
conservare favorabilă a florei spontane și faunei sălbatice, precum și a unor habitate naturale de interes comunitar aflate în arealul zonei protejate. Acesta este situat în vestul României, pe teritoriile județelor Arad, Hunedoara și Timiș. Aria naturală se întinde în extremitatea sud-estică a județului Arad (pe teritoriile administrative ale comunelor Bata, Bârzava, Birchiș, Petriș, Săvârșin, Ususău și Vărădia de Mureș și pe cel al orașului Lipova), în cea nord-estică a județului Timiș (comunele Margina și Ohaba Lungă) și în cea vestică a
Defileul Mureșului () [Corola-website/Science/334261_a_335590]
-
Mozăceni este o comună în județul Argeș, Muntenia, România, formată din satele Babaroaga, Mozăceni (reședința) și Zidurile. Comuna Mozăceni se află la marginea sud-estică a județului, pe malurile râului Dâmbovnic, acolo unde acesta primește apele afluentului Mozacu, aproape de limita cu județul Dâmbovița. Este străbătută de șoseaua județeană DJ659, care o leagă spre nord de , , , (unde se intersectează cu DN65B) și Pitești (unde se termină
Comuna Mozăceni, Argeș () [Corola-website/Science/300634_a_301963]
-
capitală județului, pe direcția sud-vest. Se află la o distanță de 115 Km față de capitală României. Date despre relief Comună Traian este așezată în partea centrală a Câmpiei Române, în sectorul vestic al Câmpiei Munteniei. Comună este așezată în extremitatea sud-estică a Câmpiei Boianului la o altitudine de 35 m. Populație feminină (50,92%) Populație masculină (49,08%) Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Traian se ridică la locuitori, în scădere față de recensământul anterior din 2002, când se înregistraseră locuitori
Comuna Traian, Teleorman () [Corola-website/Science/301845_a_303174]
-
de naturi diferite. Pe de o parte, atât geografic cât și geomorfologic teritoriul rămas în anii 1880 se preta la o împărțire în două. Pe de altă parte, cele două centre majore de populație erau situate în colțurile nord-estic, respectiv sud-estic ale teritoriului, la sute de kilometri distanță. În fine, la nivel național, era presiune din partea Partidului Republican ca să existe mai multe voturi în Congres (patru senatori în loc de doi, respectiv mai mulți reprezentativi). Nu trebuie neglijată nici dorința locuitorilor de a
Dakota (teritoriu SUA) () [Corola-website/Science/304845_a_306174]
-
Ciucsângeorgiu () este satul de reședință al comunei cu același nume din județul Harghita, Transilvania, România. Se află în partea de sud-est a județului, în Depresiunea Ciucului. Localitatea Ciucsângeorgiu este situată la poalele Munților Ciucului, în partea sud-estică a județului Harghita, pe valea Fișagului, la o distanță de 22 km. de municipiul Miercurea Ciuc, pe drumul județean 123C Armășeni - Ciucsângeorgiu - DN12. Săpăturile arheologice facute de-a lungul timpului pe teritoriul acestei așezări au adus dovezi materiale ale unei locuiri
Ciucsângeorgiu, Harghita () [Corola-website/Science/300475_a_301804]
-
ordinul întâi din Regatul României, aflată în regiunea istorică Moldova. Reședința județului era orașul Huși. Județul se afla în partea estică a României Mari, în zona central-estică a regiunii Moldova. Județul cuprindea partea vestică din actualul județ Vaslui și extremitatea sud-estică a actualului județ Iași. O parte din teritoriul estic al județului aparține actualmente Republicii Moldova. Se învecina la vest cu județul Vaslui, la nord cu județul Iași, la est cu județele Lăpușna și Cahul, iar la sud și sud-vest cu județul
Județul Fălciu (interbelic) () [Corola-website/Science/301551_a_302880]
-
turmei de oi pe o anumită suprafață de teren, în așa numită târlă. Excrementele oilor devin un îngrășământ natural). Nevoia de terenuri agricole, determinate în bună măsură de sporul demografic, i-a silit pe oameni să despădurească versanții cu expunere sud-estică și declivitate mai puțin accentuate, folosind sapa de laz sau întreruperea activității biologice a copacilor prin secuire sau înconjurare, respectiv jupuirea trunchiurilor de scoarță pe o porțiune de câțiva centimetri de la bază, grăbind astfel uscarea copacilor. Pe terenurile cu declivitate
Molișet, Bistrița-Năsăud () [Corola-website/Science/300884_a_302213]
-
pante repezi. Din această culme a Chicerei își adună afluenți și Argeșul și Vâlsanul; spre Argeș văile fiind mărginite de versanți foarte abrupți și cu profil longitudinal scurt, mai reprezentative fiind văile Oiasca și Strica. Spre Vâlsan, orientarea văilor este sud-estică, profilul lor longitudinal este alungit iar versanții sunt mai puțin abrupți. Valea Robaia este afluentul ce coboară din Masa de Piatră și după ce trece de îngustarea dintre Râpele Robăii și Muchia Burdimanului se varsă în Vâlsan. Ramificațiile acestei culmi a
Muscelele Getice (Muscelele Argeșului) () [Corola-website/Science/327398_a_328727]
-
("frontiera", "Confinăria", ) a fost o structură administrativă și militară a Imperiului Habsburgic, la frontiera sudică și sud-estică a Banatului, creată treptat, între anii 1768-1774, cu scop de apărare în fața amenințării otomane. a rămas sub administrație militară imperială (austriacă) chiar și după cedarea Banatului către Ungaria, până la desființarea sa, în 1872. În 1783 a fost inclus în granița
Granița militară bănățeană () [Corola-website/Science/304725_a_306054]
-
au fugit pentru a nu ajunge iobagi, au devenit cunoscuți cu numele de cazaci. Aceștia din urmă și-au câștigat un renume de războinici aprigi. O parte a cazacilor (cazaci înregistrați) a fost angajată de statul polono-lituanian pentru apărarea granițelor sud-estice împotriva tătarilor și pentru asigurarea unui contingent important al cavaleriei ușoare. Cazacii au luat parte la campaniile polono-lituanieni împotriva tătarilor, rușilor sau turcilor. În 1648, revolta cazacilor, care s-a dezvoltat într-un adevărat război de independență, care a fost
Istoria Ucrainei () [Corola-website/Science/318793_a_320122]
-
este de 1.5 m. Fiind o zonă de concentrare a sării (prin evaporarea intensă), limanul Burnas are o salinitate dublă față de Marea Neagră, și echivalentă cu aceea a mării Mediterane, anume 38 de grame de sare pe litru. Pe malul sud-estic al limanului, la Marea Neagră, se află stațiunea Băile Burnazului, unde se folosește nămolul în tratarea terapeutică a bolilor. Lacul Burnas este înscris pe lista zonelor umede de importanță internațională a Convenției de la Ramsar (1971), făcând parte din șirul de limane
Limanele basarabene () [Corola-website/Science/318225_a_319554]
-
proiecte urbanistice ale Sloboziei au fost abandonate sau amânate: construirea unei noi gări C.F.R., realizarea unui pasaj peste calea ferată la intrarea dinspre București și a unei promenade pietonale pe strada Episcopiei, terminarea lucrărilor începute la Parcul Sportiv din zona sud-estică a localității (stadion cu 18.000 de locuri pe gradene, un complex polisportiv și, în perspectivă, o Sală a Sporturilor). În anii ce au urmat după decembrie 1989, a apărut în zona de Nord a orașului un nou cartier de
Slobozia () [Corola-website/Science/296947_a_298276]
-
-uri), cu înțelesul de subsol, pivniță. În secolul al XIX-lea interesul romantic pentru "barbarii" cumani este resuscitat. O bizară dar implauzibilă conexiune între mocani (cioban din regiunile muntoase a căror "patrii" originare se situează în imediata vecinătate vestică respectiv sud-estică a Țării Făgărașului) și cumani era vehiculată de Gheorghe Asachi care scria în 1843: Mai recent, interesul în cumani și pecenegi a fost reanimat de un grup al unor tineri istorici români autointitulat "Patzinakia" dând naștere la numeroase controverse, polemici
Cumani și pecenegi în Țara Făgărașului () [Corola-website/Science/309513_a_310842]
-
formă de șea dintre vârfurile Runcu și Jghiab, numit Modârzău - ce face hotarul între satele Solonț și Zemeș. Lângă luciul apei se află un complex turistic. "Lacul Asău" - Este un lac format pe o treaptă de alunecare, situat în partea sud-estică a Prelucii Tâlharului pe prelungirea întinsă spre Trotuș a dealulului Muncelu - Piciorul Ciungii Popii (interfluviu situat între pârîul Chicera și cel al Ciungilor), în apropiere de satul Asău. "Lacul Goioasa" - Este situat pe versantul sud-estic al Muntelui Muncelu (1268 m
Munții Tarcău () [Corola-website/Science/306305_a_307634]
-
de alunecare, situat în partea sud-estică a Prelucii Tâlharului pe prelungirea întinsă spre Trotuș a dealulului Muncelu - Piciorul Ciungii Popii (interfluviu situat între pârîul Chicera și cel al Ciungilor), în apropiere de satul Asău. "Lacul Goioasa" - Este situat pe versantul sud-estic al Muntelui Muncelu (1268 m, aflat în partea sud-estică a Prelucii Tâlharului), s-a format în urma unei alunecări produse pe fața sudică a acestuia după cutremurul din 1977. "Cascada din Apa Asău" - Este situată pe un mic afluent al Asăului
Munții Tarcău () [Corola-website/Science/306305_a_307634]
-
pe prelungirea întinsă spre Trotuș a dealulului Muncelu - Piciorul Ciungii Popii (interfluviu situat între pârîul Chicera și cel al Ciungilor), în apropiere de satul Asău. "Lacul Goioasa" - Este situat pe versantul sud-estic al Muntelui Muncelu (1268 m, aflat în partea sud-estică a Prelucii Tâlharului), s-a format în urma unei alunecări produse pe fața sudică a acestuia după cutremurul din 1977. "Cascada din Apa Asău" - Este situată pe un mic afluent al Asăului, fiind vizibilă în perioadele mai umede ale anului. Se
Munții Tarcău () [Corola-website/Science/306305_a_307634]
-
Băile Burnas (în , în , în ) este un sat în raionul Tatarbunar din regiunea Odesa (Ucraina), depinzând administrativ de Tuzla. Are locuitori, preponderent ucraineni. Satul este situat la o altitudine de 14 metri, în partea sud-estică a raionului Tatarbunar, pe malul sud-estic al limanului Burnas și pe țărmul Mării Negre. El se află la o distanță de 28 km sud de localitatea Culevcea. Până în anul 1947 satul a purtat denumirea oficială de Băile Burnas (în ), în acel
Băile Burnas, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318507_a_319836]
-
Băile Burnas (în , în , în ) este un sat în raionul Tatarbunar din regiunea Odesa (Ucraina), depinzând administrativ de Tuzla. Are locuitori, preponderent ucraineni. Satul este situat la o altitudine de 14 metri, în partea sud-estică a raionului Tatarbunar, pe malul sud-estic al limanului Burnas și pe țărmul Mării Negre. El se află la o distanță de 28 km sud de localitatea Culevcea. Până în anul 1947 satul a purtat denumirea oficială de Băile Burnas (în ), în acel an el fiind redenumit Lebedîvka. Aici
Băile Burnas, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318507_a_319836]