524 matches
-
a dreptul insignifiantă dacă nu cumva umilitoare pentru un sediu de Senat. Priveam reportajul tv cu aurăriile împodobind sala înaltă de 13 metri și un gând-frisoană mi s-a instalat deodată în minte, după care am avut o tresărire de superstițios: și dacă înălțimea aceasta va avea influențe negative asupra activității aleșilor ? Dacă 13-le ăsta - cel mai anticristic număr - va ajuta la votarea unor legi mai stufoase decât să le poată pricepe oricare pământean? Sfinte, Dumnezeule! Poate că nici ei
Noi, săraci?! Poate kuwaitienii... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12992_a_14317]
-
pildă, traduc Groapa de Eugen Barbu, care îmi oferă mari satisfacții. Dar mi s-a întâmplat să și refuz unele propuneri ale editorilor. Acum am câteva dorințe și planuri concrete, dar nu vreau să le dezvălui încă, pentru că sunt foarte superstițioasă. * În Franța, clasicii români sunt mai degrabă bine reprezentați prin traduceri. În 2007 Editura Syrtes a descoperit romanul lui Camil Petrescu Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război, încă netradus în franceză, după 77 de ani de la publicarea în
Cine ne sunt traducătorii? by Marina Vazaca () [Corola-journal/Journalistic/4757_a_6082]
-
de delicată, sensibilă, spunînd o seamă de lucruri care mă dezarmează prin sinceritate și lipsă de ezitări. Nu știi cît te iubesc". Și am stupiditatea de a fi flatat de lucrul ăsta" (sic!). Recunoscînd, precum G. C. Lichtenberg a fi superstițios ("Mă exasperează de exemplu floarea de cyclamen, pe care o am de două săptămîni și care mi se pare că îmi poartă ghinion, fiindcă de cînd mi-a intrat în casă nu mai pot să lucrez") și transcriindu-și numeroase
Sebastian ca personaj (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9308_a_10633]
-
al lui Nichita Stănescu, "un fapt de rușine". Chiar și o lectură curentă ar fi "descalificantă fatal și compromițătoare mortal" (sintagme melodramatice). Cu atît mai puțin adecvată e o lectură "de plăcere", care ar găsi motive "de vrajă" (vocabulă suspectă, superstițioasă). Spre a urma o metaforă ștrengărească de toată frumusețea: "După așa ceva nu-ți mai rămîne, cu siguranță, altceva de făcut decît să ceri grabnic de la societățile specialiste o diplomă de handicap". Unica salvare ar fi o lectură "de racolare" (termen
O nouă imagine a lui Ion Pillat by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16225_a_17550]
-
elanul critic cu care Onfray îl demolează pe autorul Disconfortului în cultură. O simplă enumerare a însușirilor din care e alcătuit portretul lui Freud e grăitoare în privința masacrului din paginile volumului: medic incompetent, de rea-credință, ambițios, arghirofil, opac la critici, superstițios, ciclotimic, depresiv, cocainoman, mincinos, falsificator, plagiator, propagandist, narcisic, tată incestuos. În măsura în care garnitura nu ajunge, ea poate continua: „Vedem aici un Freud la care suferințele fizice se transformă în unele psihice, de la furunculul de pe scrot la migrenele recurente, de la miocardită la
Omul cu canapeaua by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5363_a_6688]
-
invadat de morb devine cenușie, nasul i se ascute ceros, urechile i se usucă, ochii i se înfundă în orbite. Trecătorul remarcă numaidecât semnele indelebile ale bolii. Cuvântul nu va fi spus, cel în cauză îl cunoaște, dar îl evită superstițios. Se va declara invadat de o maladie, dar nu de aceea. A fi fost informator, a fi aparținut poliției politice echivalează cu o asemenea maladie. Ea va fi ascunsă până în ultima clipă. Însă nu pentru toți fiii societății. Pentru o
Cui de trecut îți vorbește... by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/10485_a_11810]
-
în sine nu au încărcătură ludică. Numai logica se pretează la jocuri (și încă ce jocuri!). La un moment dat, unul din eretici amintește de anecdota celebră conform căreia potcoavele aninate deasupra ușii aduc noroc și celor care nu sunt superstițioși. Ernu îi dă însă o încărcătură emblematică de metaforă conceptuală a disidenței. N-o ia ușor, ci o dă serios. Pus astfel între ghilimele, râsul devine grimasă a sobrietății. Fiindcă de cele mai multe ori, acesta e aici citat, nu produs. Umorul
La pachet by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6710_a_8035]
-
stă în obiceiul de a înălța rațiunea la treapta unei facultăți diriguitoare prin care Elada a atins luciditatea de cristal a unei țări ticsite cu gînditori silogistici, care detestau rătăcirile obscurantiste și fugeau de paroxisme mistice. De fapt, ființă mai superstițioasă și mai pătrunsă de umoare fatalistă precum grecul anevoie găsești în epocă: calendarul i se depăna în ritmul misterelor, substanța zilelor îi era dată de ceremonii, iar în lipsa miturilor elinii și-ar fi pierdut aerul care le însuflețea viziunea: zeii
Docimazia filologică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4748_a_6073]
-
și nu îi împușcase pe toți. Pe o piatră era scris că nu avea acces nici o femeie, iar înalta doamnă - îi zic acum -, care era o femeie... și mă întreb astăzi dacă era cu adevărat femeie, fiind știut cât de superstițioase sunt femeile, în astfel de cazuri, indiferent de cultura lor; vreau să spun că o femeie, orice ar fi, când află de o asemenea interdicție, o respectă, din instinct, toate femeile sunt mistice; or, de fapt, nu știu că sunt
Maxime și minime by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7685_a_9010]
-
părere avea despre capacitatea chelnerului de a ghici viitorul și dacă mai avea rost să facă rămășaguri cu el, ca să-și ia înapoi banii pierduți. Imamul i-a sfătuit să se astîmpere. Acest Ionică nu avea darul profeției, cum credeau superstițioșii. Era un om cu a cărui inteligență nu era bine să te pui, fiindcă atunci cînd paria știa, cu o aproximație minimă, care era ipoteza cîștigătoare. Cînd a auzit Ionică ce spunea imamul despre el, i-a propus un rămășag
Pariu pe moarte by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7257_a_8582]
-
de neobservat pe trotuar, lumina frumuseții pe ecran, cum trece un bărbat, de mii de ori și de cîte ori e nevoie, prin chinul sentimentelor neîmpărtășite sau trădate; taina nu se dezvăluie și chiar purtătorii ei au o anumită rezervă superstițioasă față de indiscreții. Dusă la vedere, viața vedetelor este însă plină de întîmplări, de întîlniri, de despărțiri, de jurăminte călcate, de nefericiri și piesele sau romanele dedicate lor nu pot evita melodrama contrastului între succesul exterior și bănuita drama interioară. Pe
O actriță, o vedetă by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/13095_a_14420]
-
gardée, și G. Călinescu la finalul marii sale Istorii..., unde discut doi termeni ca făcând parte din „el”, dacă acceptăm realitatea acestui așazis „specific”: dorul și norocul. Sentimentul covârșitor al dorului, în variatele sale moduri și forme, și credința, aproape superstițioasă la noi, în „noroc”, aproape un înlocuitor al destinului. Dacă nu chiar și al zeității. I. S.: Privind în ansamblu opera dvs., deci nu numai proza, în continuitatea ei, cea mai importantă modificare postdecembristă constă în revanșa autobiograficului. Se vor
Nicolae Breban by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/5782_a_7107]
-
sub semnul obscurului și al fantasticului, a alimentat, prin activitatea lui, tendința generală a epocii spre superstiție și o interpretare mistică a fenomenelor pur naturale. Cel mai bun exemplu în acest sens îl reprezintă Martin Luther, cunoscut pentru firea sa superstițioasă, care, în ciuda faptului că a zdruncinat din temelii biserica prin tezele sale reformatoare, credea cu tărie în puterile sale supranaturale. Doctorul Faust a rămas astfel definitiv în istorie, numele său, ca de altfel și cel al lui Mefisto, confundându-se
Agenda2005-31-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284023_a_285352]
-
românului, ci moartea, în sens grav și absolut. De altfel, așa se deschide Românul Oxfordului, ca un memorial explicit: "Doi din cei trei au murit de cînd am plecat de la Oxford, si asta mă face să mă gîndesc, în chip superstițios, că poate m-au așteptat să sosesc acolo și să-mi petrec timpul pe care-l aveam de stat ca să-mi dea prilejul să-i cunosc și pentru că acum să pot vorbi despre ei". Acest tip de descindere în trama
Moartea la Oxford by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17957_a_19282]
-
ca între coșmaruri și încă mai fioroasa lor întrupare din vîntoasele lumii. Zonele de întuneric zdrențuit din ilustrațiile Marcelei Cordescu, schițe de basm fără acțiune, în care șuieră golul, instantanee de țară părăsită, "peisajele stranii ale dragostei nostalgice și exasperate". Superstițioșii, și nu numai ei, știu cît pot fi de neliniștitoare descoperirile acestor potriviri purtîndu-și, prin lume, reaua menire. Asociațiile pe care le iscă priceperea de-a prinde firul, dincolo de impresia de devălmășie avangardistă, în care toate cuvintele și școlile sînt
Les trois Grâces by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8543_a_9868]
-
fie respectată lumea din noi, să n-o tulburăm pe-a altora. În aripile tuturor păsărilor, sunt Întotdeauna și zborurile noastre. Primul nostru dușman suntem noi, atunci când ne Împovărăm cu greutăți nemeritate. Toate poveștile verii sunt scrise pe frunzele toamnei. Superstițioșii ar trebui să nu iasă din casă; pretutindeni sunt pisici negre. Un grădinar adevărat smulge mai Întâi buruienile și apoi se Îngrijește de flori. Ușile care se deschid ușor, aproape Întotdeauna se Închid greu . Uităm toți dușmanii, dacă avem lângă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
fie respectată lumea din noi, să n-o tulburăm pe-a altora. În aripile tuturor păsărilor, sunt Întotdeauna și zborurile noastre. Primul nostru dușman suntem noi, atunci când ne Împovărăm cu greutăți nemeritate. Toate poveștile verii sunt scrise pe frunzele toamnei. Superstițioșii ar trebui să nu iasă din casă; pretutindeni sunt pisici negre. Un grădinar adevărat smulge mai Întâi buruienile și apoi se Îngrijește de flori. Ușile care se deschid ușor, aproape Întotdeauna se Închid greu . Uităm toți dușmanii, dacă avem lângă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
însemni tu. Și așteaptă-mă. După câteva toamne de dormit prin trenuri, se va face patru și jumătate dimineața. Pentru totdeauna... Maria FLASH. PUNCT ȘI DE LA CAPĂT FLASH 1 (Marți. Doar niște ceasuri) Marți. Trei ceasuri rele? Depinde. Dacă ești superstițios, ai toate șansele ca, punând cap la cap câteva evenimente neplăcute de peste zi, să decretezi la final: era inevitabil să nu mi se întâmple, doar e marți. Dacă nu faci parte din categoria superstițioșilor, e o zi ca oricare alta
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
Trei ceasuri rele? Depinde. Dacă ești superstițios, ai toate șansele ca, punând cap la cap câteva evenimente neplăcute de peste zi, să decretezi la final: era inevitabil să nu mi se întâmple, doar e marți. Dacă nu faci parte din categoria superstițioșilor, e o zi ca oricare alta, cu ritmul ei obișnuit: cafeaua savurată dimineața, drumul către serviciu, piață, magazine, nu neapărat în această ordine. La plecare, observi că în grădinița din fața blocului au înflorit ghioceii din bulbii plantați anul trecut de către
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
bună perioadă de timp, tatălui său că va deveni bunic. Surse din preajma mezinei președintelui susțin că ea a fost atât de secretoasă, încât în primele săptămâni de sarcină nu a dat vestea cea mare nici măcar familiei. "Elena Băsescu este foarte superstițioasă, ca orice mămică de altfel, și nu a vrut să spună nimănui că va mai avea încă un copil. Culmea, nici măcar mamei sau lui Traian Băsescu, cu care are o relație specială! După primele analize mai amănunțite, a luat decizia
Elena Băsescu, însărcinată. De ce EBa i-a ascuns lui Traian Băsescu că este din nou însărcinată by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/28369_a_29694]
-
o vineri, Demirgian se fâstâci și se scuză că nu-l poate preda în acea zi. Arătă un carton pe care scria "reținut de doamna ministru Pomponescu", dovadă că nu era vorba de o schimbare de intenție. Era altceva. Sultana, superstițioasă, nu încheia vineri afaceri importante, avea convingerea că banii luați nu-i vor aduce noroc. A doua zi, sâmbătă dimineața în zori, tabloul fu adus acasă la madam Pomponescu. . - Nu mi-am închipuit că e așa de superstițioasă, zisemadam Pomponescu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
altceva. Sultana, superstițioasă, nu încheia vineri afaceri importante, avea convingerea că banii luați nu-i vor aduce noroc. A doua zi, sâmbătă dimineața în zori, tabloul fu adus acasă la madam Pomponescu. . - Nu mi-am închipuit că e așa de superstițioasă, zisemadam Pomponescu despre Sultana. O femeie atât de tânără și de modernă! . Ciudat, când Pomponescu zări peisajul presupus de Salvator Rosa, încreți din sprâncene. Visase cu câteva zile înainte că intra într-un golf asemenea aceluia din peisaj, cu multe
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
zgîrieturi atît de ciudate, că se ridică. Bătăile erau însoțite de strigăte slabe:“Dă-mi drumul!“ și de vîjîitul unei rafale de vînt. Dincolo de sticla neagră era o față albă care dădea din gură, și fu cuprins de o teroare superstițioasă, pentru că-și aminti că toaleta era la al doilea sau al treilea etaj. în final, se tîrî pînă acolo, întinse o mînă și ridică un zăvor. Fereastra se dădu la o parte și Drummond sări înăuntru împins de-o rafală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
ca un răspuns. De altfel, încă din primul moment de când o văzuse pe fată, ea îi apăruse ca învăluită într-o aură de sfințenie, astfel că agresiunea lui Rutger căpătase în ochii săi semnificația unei intolerabile profanări. Acum mintea sa superstițioasă avea cele mai bune motive să se teamă de zeul copilei, căci experiența prin care trecuse fusese mult prea oribilă, mai presus de puterile celui mai valoros dintre războinici; în același timp, însă, se simțea mai mult ca oricând atras
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
asta voia noul nostru Dumnenezu creștin. Tu ai învins și asta i-a convins pe toți. Acum, însă, te întreb: când crezi că va ajunge Etius și cu câți soldați? Pentru un moment, Sebastianus, confuz încă din cauza logicii întortocheate și superstițioase a interlocutorului său, lăsă privirea în jos, căutând parcă răspunsul printre plăcile de mozaic ale pardoselii. înțelese că nu mai putea să mintă: cel puțin, nu în toate punctele. Se hotărî și, privindu-l drept în ochi pe regele burgund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]