605 matches
-
Sylvie la douăzeci și unu de ani, în Ohio. Așezată în partea mai înaltă a sălii, chiar pe rândurile din stânga, privea țintă slide-urile, stând picior peste picior cu un carnețel cu arc în poală, cu pixul lipit de buza de sus. Pe tăblia rabatabilă a băncii ei erau puse toate cursurile tipărite. Iată-i ajunși la sfârșitul semestrului și până acum n-o observase. —De-a lungul anilor, H.M. a devenit unul dintre cei mai studiați subiecți din istoria medicinei. Cu ajutorul nenumăratelor repetiții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
un nume pentru tot ce urmează după ele - îi zic libertate. Nu mă dumiresc eu pe de-a-ntregul, însă trebuie să fie o chestie strașnică oricum. Așa ca mândria. Libertatea începe la doi pași de noi, îndată ce treci bariera, de la tăblia galbenă cu un scris pe care nu-l pot citi: Iugoslavia. E timpul să se petreacă minunea a cincea. Tată, de ce întârzii? ROȘU Până azi dimineață, am trăit în micul nostru apartament cu două camere. La stânga și la dreapta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
acum nimeni nu este dornic să-l privegheze. Fusese un om mare, nu pentru că ajunsese domn, ci pentru că fusese destoinic. Odaia era rece și neprietenoasă astăzi. Un argat, ca să intre în voia mitropolitului, aduse sfeșnicul, cu nisip proaspăt pus pe tăblia de sus și aprinse la capul mortului o lumânare. Este de ceară curată? se trezi Theodosie întrebând, apoi în mod ridicol prinse a se scuza în fața slugii. O să plec și eu că trebuie să înceapă divanul cel mare. Nu se
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
mare. Nu se ține fără mine. Dacă îl lași singur, și făcu semn spre mort, să stingi lumânarea, că o nenorocire nu vine niciodată singură... Omul privi spre prelat și râse binevoitor. Am turnat ieri o găleată de nisip în tăblie, n-are ce să facă rău lumânarea dacă arde. O să ardă până la capăt și o să se stingă de la sine, ca vodă. Mare om și vodă ăsta, să moară domn în patul lui. — Lucrezi la cuhnie? Omul dădu negativ din cap
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
dormise în straie de ienicer, dar se simțea odihnit. Pe jilțul alăturat sofalei erau rânduite frumos hainele sale de ceremonie. Se îmbrăcă îngrijit, se spălă turnându-și singur apă în ligheanul de porțelan de pe lavoarul din lemn de nuc cu tăblia de deasupra din marmură neagră. Se privi în oglinda mare venețiană și rămase mulțumit. Pe fața lui tânără noaptea trecută nu lăsase nici o urmă. Ieși pe sală. Beizadea Ștefan, la vederea lui, începu să vorbească amabil turcește, explicându-le lui
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în clădirea arhondăriei, răcoroasă și curată. În sala mare, o masă florentină, lungă și lată cât trunchiul de nuc din care fusese dăltuită, acoperită sumar cu ștergare albe în locurile unde trebuiau puse tacâmurile comesenilor, își arăta splendoarea celor două tăblii care o susțineau, ornamentate cu frunze de acant și terminate fiecare cu câte două labe de leu. La capetele mesei nu era prevăzut să stea nimeni, pe o parte a mesei fiind două tacâmuri iar pe cealaltă alte două. Când
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
că nu îl vor lăsa să treacă, dar chiar în clipa în care camionul ajungea aproape de ei, râdeau și fugeau deoparte. Aș fi vrut să fiu și eu unul dintre copiii aceia care mergeau remorcă și-și atârnau picioarele peste tăblia lăstată din spate și să simt cum mă învăluie vântul. Singurul moment nepotrivit pentru așa o cursă era atunci când ploua. Femeia care vorbea cu tanti Mae era genul care nu tăcea deloc. O vreme a vorbit despre fabrică și despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
dacă vrei, David, s-a aplecat tanti Mae să-mi spună. Clyde nu voia asta, mi-am dat seama, așa că am zis că nu și m-am urcat în remorcă. Mașina a pornit, iar eu stăteam cu picioarele atârnate pe tăblia lăsată din spate. Am lăsat strada principală în urmă. M-am uitat la stradă și am văzut-o curgând ca și râul de sub podul de la fabrică atunci când era inundație. Mașini care mergeau în direcția opusă au trecut pe lângă noi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
a dat după baie - și ca să văd mai bine elasticul complicat al portjartierului de care îndată vor fi prinși ciorapii (cu surle și trâmbițe, fără doar și poate). Miros uleiul cu care a lustruit cele patru picioare ale patului cu tăblii de mahon, unde doarme ea cu un bărbat care locuiește la noi noaptea și duminica după-amiază. Cică ar fi taică-meu. Pe buricele degetelor, deși mi-a spălat fiecare purceluș în parte cu o cârpă umezită cu apă caldă, îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
scris E-V-R-E-U pe mijlocul mutrei - ia uite ce ditamai trompa ai, pentru Dumnezeu! Ăsta nu-i nas, e contrabas! Hai, roiu’, ovreiașule! Cară-te de pe patinoar și lasă fetele în pace!“ Și ăsta-i adevărul gol-goluț. Îmi aplec capul spre tăblia mesei din bucătărie și îmi schițez cu un creion profilul pe o coală tipizată adusă de tata de la birou. Și e înfiorător! Cum de mi s-a întâmplat una ca asta, mamă, mie, care în cărucior eram atât de superb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
între paginile lui Garter Belt (sau să fi fost, oare, Spiked Heels?). Începuse să plătească, și încă cu bani grei, câte o femeie, de preferință negresă, care să stea pe vine în pielea goală deasupra unei măsuțe de cafea cu tăblia de sticlă și să se cace, în timp ce marele magnat stătea întins pe spate, exact sub tăblie, și și-o lua de zor la frecat. Și în timp ce căcatul se întindea pe sticlă la cincisprezece centimetri de nasul iubitului ei, Maimuța, sărmana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
încă cu bani grei, câte o femeie, de preferință negresă, care să stea pe vine în pielea goală deasupra unei măsuțe de cafea cu tăblia de sticlă și să se cace, în timp ce marele magnat stătea întins pe spate, exact sub tăblie, și și-o lua de zor la frecat. Și în timp ce căcatul se întindea pe sticlă la cincisprezece centimetri de nasul iubitului ei, Maimuța, sărmana noastră Maimuță, trebuia să stea pe canapeaua de damasc roșu, îmbrăcată din cap până-n picioare, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
urină și tescovină fermentată te poate lăsa fără aer în plămâni. Cu o dezinvoltură ce trădează obișnuința, Manfred se oprește în fața unei uși cu vopsea ce fusese odată verde, acum murdară și căzută pe alocuri. Ascultă cu urechea lipită de tăblia subțire de lemn, străduindu-se să prindă cel mai mic sunet din interior. Renunță. E imposibil să distingă ceva cu tot zgomotul din jur. Din celelalte camere răzbat voci gălăgioase și râsetele groase ale unor masculi pofticioși. Un patefon răgușit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în față, ceea ce vede îi îngheață inima. În timp ce privește cu ochi impasibili către un rus uriaș, cu mutră fălcoasă, a cărui uniformă poartă amenințătoarele petlițe verzi ale trupelor N.K.V.D., locotenentul Rădulescu ține lipit de tâmplă țeava unui revolver Nagan. În mijlocul tăbliei jegoase a mesei trei cartușe stau frumos aliniate ca soldații la paradă. Ia nu-mi mai suflați în ceafă! strigă brusc locotenentul, cu voce aspră. Rapid, în jurul său se formează un gol respectabil. Curând, vacarmul se potolește și clicul sec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de asemenea lucruri. Ceasul de perete bătu de câteva ori, prelung și melodios, din pendula aurită. Nu era prea devreme, dormise mult și bine, trecuse de ora nouă, iar prin ferestre soarele își trimitea razele neverosimil de strălucitoare drept pe tăblia biroului său, făcând să pălească puțin ecranul monitorului. Cu un efort, se desprinse din scaunul cu rotile, întinzându-și brațele lungi ca să tragă în jos transperantul, după care se așeză la loc și își puse mai bine ochelarii pe nas
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
ness și cumpărate de ea nu de mult, din care se înălțau alene aburi de cafea pregătită cu meșteșug, îl găsi pe Bart căzut parcă în transă, stând pe scaunul de la biroul său, în fața calculatorului. Îi lăsă cana dinainte pe tăblia mesei fără să-i adreseze nici un cuvânt și, căutând din ochi un loc potrivit, se așeză la rândul ei pe un scaun pe al cărui spătar arcuit Bart își ținea neglijent câteva pulovere. Cu toate că de felul ei era o fire
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
decât o impresie a lui din cauză că era altfel îmbrăcată? ... ... Ce este cu rugăciunea aceea, de care mi-ai pomenit zilele trecute și mi-ai spus că n-o înțeleg? își aminti el după câteva minute de tăcere, lăsând cana pe tăblia măsuței pliante și privind prin geamurile balconului înspre cerul senin. Arm zâmbi: Acesta ar fi fost primul obiectiv, dacă n-ar fi fost nevoie să te pun mai întâi să transpiri cu exercițiile de qigong, să-ți spun despre Rugăciunea
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
nu mă las până nu te văd lecuit! îl tachinase ea cu drăgălășenie și el nu mai avusese nimic de obiectat. Apoi mai mult mângâindu-l decât ciufulindu-i părul, ea se apucase să scoată și să așeze frumos pe tăblia mesei mai multe brățări fine și lucitoare. Bart articulă cu un glas pocăit câteva cuvinte de scuză și ea se prefăcu că nu-l aude, dar în ochi i se putu vedea un licăr de satisfacție. Ai uitat că ți-
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
în cabinetul său de la al doilea etaj, rămaseră câteva clipe în picioare, unul în fața celuilalt, studiindu-se reciproc și gratulându-se că trecerea anilor nu îi marcase deloc, apoi se așezară de o parte și de alta a unui birou cu tăblia verde, acoperită de un cristal gros, moștenit odată cu imobilul retrocedat, pe care trona calculatorul, între hârtii redacționale diverse împrăștiate peste tot de mâini grăbite. Totuși, ambianța din cabinetul patronului de la „Investitorul” nu-i păru lui Bart deloc neplăcută, dimpotrivă. Iartă
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
în vremea când eram împreună, și mă gândisem de multe ori să ne futem în 69, să-i bag un deget în fund, s-o ling, să-mi lingă coaiele, să mă slobozesc în gura ei, să mă lege de tăblia patului, să mai chemăm o femeie pe care s-o facem sclava noastră și care s-o lingă pe ea și să mă sugă pe mine, s-o las să se ducă cu un alt bărbat și s-o văd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
am mai luat în parte, mai un negoț, mai ceva pământ, am ajuns ce sunt. Grijă pentru ziua de mâne n-am, oleacă deoparte este, datorii nu, cinstea- i cinste ! Rabde cine nu știe trăi !... Apropiindu-se de patul cu tăblii afumate din stejar, omul văzu că Zalomir ațipise. Prevenitor, bătători perna cu palma și zise cu glas scăzut : Dacă este nevoie de ceva, la noapte strigați la Marghiolița. Doarme în perete cu odaia asta. După puțin adaose cu un ton
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
lângă ea se așezase, îmbufnată, Maraftoaia. Cu ciucurii broboadei pe sâni, nevasta aducea sprintenă sloii de ceară. îi scotea din odaia cea mare care era mai mult un fel de magazie. Acolo ținea zestrea, icoana, candela, patul de bronz în tăblii pictate cu trandafiri, fotografii într-o ramă înroșită de fum : Vârlan soldat, Vârlan mire, Vârlan nun mare, țeapăn și holbat. Nefiind locuită, odaia nici nu avea sobă. Gospodarii ședeau în șandrama, unde e cuptorul, plita, lavițele de dormit pe pari
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
întinde și fără ca măcar să aștept să și-l relaxeze, încep să o fut din greu. Bobby se apleacă privindu-mi pula cum dispare și reapare, gaura lui Jamie strângându-mi-o și apoi se poziționează la capul patului și înșfacă tăblia patului își împinge șoldurile înainte, desfăcându-și și ridicându-și picioarele astfel ca Jamie să poată să-i mestece gaura curului în timp ce el și-o ia la labă. Lăsându-i un șold, mă aplec și o strâng iar de țâțe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
iulie 1967. Și sub perna tatălui meu era ceva ca un cocoloș. Iată dormitorul părinților mei: mobilat În Întregime cu reproduceri ale stilului american timpuriu, le oferă (la preț redus) o legătură cu miturile fondatoare ale țării. Remarcați, de exemplu, tăblia din furnir de la capul patului, făcută din „lemn natural de cireș“, cum Îi place lui Milton să spună, precum copăcelul pe care l-a doborât George Washington. Îndreptați-vă atenția asupra tapetului cu motivul Războiului de Independență. Un model care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
crustă. Singurul lucru care Îi trezea interesul era șirul zilnic de telenovele. Îi urmărea pe bărbații infideli și pe femeile uneltitoare, fidelă ca Întotdeauna, dar nu le mai mustra, de parcă renunțase la intenția de a corecta greșelile lumii. Sprijinită de tăblia patului, cu plasa de păr prinsă pe frunte ca o diademă, Desdemona părea la fel de bătrână și de Îndârjită ca regina Victoria. Trona peste insula ei regală, care consta doar Într-un dormitor plin de păsări. O regină În exil, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]